13,489 matches
-
trăiește hangiul Stavrache (În vreme de război) este cea a autocrucificării sufletești ca pedeapsă pe care partea bună a sufletului său o aplică iubirii de arginți, înscrisă la rîndu-i în destinul hangiului prin chiar numele ce i-a fost predestinat: purtător al crucii, conform etimonului grecesc; ispititoarea eroină a nuvelei La hanul lui Mînjoală, cocoana Marghioala era frumoasă, voinică și ochioasă așa cum îi esențializează grațiile frumosul ei nume elenic; înstrăinarea omului într-o lume care nu-i mai aparține este sugerată
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
sau mai putin comune, personajul de ficțiune și-a cunoscut vârstă de aur în secolul al XIX-lea. Românul secolului al XIX-lea exprimă, așa cum menționează Pierre Chartier [p.135], conflictul dintre societate și personaj 71, fie că acesta e purtătorul celor mai înalte valori la care aspiră umanitatea, fie denunțătorul perversiunii acestor valori în prozaismul ambiant. Școală romanesca a secolului al XIX-lea, care are drept scop reprezentarea artistică a societății, se găsește în fața unei probleme de metodă și de
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
de provincie. Zola a făcut române asupra tuturor stărilor: La Curée este român al burgheziei, Le Ventre de Paris român despre negustori, Germinal român despre muncitori. Predomina însă românele mixte; astfel, în românul Nana se vede cum microbul a cărui purtător este Nana se extinde și asupra societății înalte. A adopta un anumit mod de viață și anumite semne de recunoaștere un cod vestimentar, un anumit vocabular, a frecvență anumite spații la ore fixe, etc. constituie condiții de apartenență la acest
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
înseamnă că acest concept kantian nu poate avea decât un rost relativ în sistem, fiind întotdeauna asociat cu alte concepte pentru a-și pune la punct propria semantică. Există însă destule motive și pentru a considera conceptul finalității ca fiind purtătorul unor sarcini semnificative în reconstrucția kantiană. Iată câteva astfel de motive: a) conceptul în cauză structurează un discurs, care ia forma unei discipline: teleologia; b) apoi, el este methodos-ul unei noi "antropologii". Luând seama doar la aceste două motivații, dobândim
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
trebuie să pornească de la conceptul de ideal. Eul însuși ajunge la desăvârșire în ideal. Pornit de la simpla reacție afectivă în fața unei primejdii viitoare, sau de la anticiparea unei stări sufletești, eul se eliberează, în ideal, de constrângerea prezentului, lucrând asupra posibilului. Purtătorul idealului, deși este prins în legături cu mediul, cu "lumea cunoscută", încearcă adaptări la o lume necunoscută. Vectorul acestui angajament, ce transcende mediul dat, este conștiința omenească. Legătura energetică a omului cu formele anterioare de actualizare a energiei este necesară
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
ia locul definit într-o serie naturală determinată și nu încă terminată. Umanitatea nu mai este un punct mort al evoluției, cum se spune, încă adesea"122. Desăvârșirea energiei în forma personalității este posibilă la nivelul insului, pentru că el este purtătorul energiei personalizate și al actului originar al acesteia: anticipația. P. Teilhard de Chardin accentuează specia, nu insul sau comunitatea culturală. Într-un fel, specia om, așa cum este ea determinată biologic, ar putea fi urmată de momente noi ale evoluției. Cu toate că
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
finală prin ea însăși, ci devine astfel prin apariția omului, adică prin raportare la noul orizont al personalizării. Natura "transferă" evoluția în cultură. Rostul culturii, potrivit gândurilor lui C. Rădulescu-Motru, face trimitere necesară la această mutație ontologică. Iar omul, ca purtător al personalității, nu este doar punct final al unei evoluții, ci deschizător al unui "loc natural" care preia, pentru a suporta, evoluția lumii. Lumea va evolua în cultură, nu în natură, datorită formării corelațiunilor de personalitate. Omul trebuie privit ca
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
al personalității, nu este doar punct final al unei evoluții, ci deschizător al unui "loc natural" care preia, pentru a suporta, evoluția lumii. Lumea va evolua în cultură, nu în natură, datorită formării corelațiunilor de personalitate. Omul trebuie privit ca purtător al rosturilor evolutive ale realității energetice. Și, în urmarea acestei viziuni, trebuie să integrăm antropologia personalismului energetic într-o ontologie. Și este vorba, la propriu, nu numai despre o ontologie a umanului, ci, într-un sens mai apropiat de intenția
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
adaptări", nu doar în inovație, germenii care produc "evoluțiunea viitoare". Această evoluție nu este un fapt forțat sau adăugat prin contrabandă culturii. Ea urmează din nesiguranța pe care o are oricare timp istoric, societatea nefiind nicicând desăvârșită. Oamenii mari sunt purtătorii posibilității de diferențiere în interiorul modul uman de existență și, în ultimă instanță, în cultură. Explicația cu trimiteri clare către un spațiu dublu semnificativ, biologic și social, pe care C. Rădulescu-Motru o oferă apariției și rolului oamenilor mari este semnul direct
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
personalizare a energiei posibilă prin ideal și mesianism. În acest din urmă plan, ea nu urmează unor linii stricte de finalitate cosmică și istorică, ci unei singure linii de finalitate mesianică. Omul de vocație este subiectul istoriei, căci el este purtătorul posibilităților ce devin realitate-a-vremii și în felul acesta el determină perioadele timpului istoric. Dar nici omul de vocație nu ar avea această putere de înfăptuire în istorie, dacă el nu ar s-ar afla într-o strânsă corelație sufletească (naturală
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
semn al precarității existențiale a omului și doar negarea formei ei "actuale" și revenirea la sursele originare ale existenței umane, la viață, îngăduie, prin actul de revalorizare a vieții înseși, refacerea culturii (în forma culturii vieții) și a omului (ca purtător al voinței de putere). Într-un "program cosmic", omul este o treaptă.244 Lui Nietzsche îi apare ca un act de vanitate afirmarea ideii omului ca scop al întregului univers (în măsura în care judecata este plasată într-o ordine finalist-biologistă). Și, mai
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
a vocației personalist energetice. Oamenii de vocație nu formează o structură suprapusă, nici nu trăiesc după o morală paralelă cu cea a mulțimii, ci ei desăvârșesc un ideal al comunității căreia îi aparțin și onorează singura morală posibilă. Ei sunt purtătorii unor interese sociale, prin urmare, în munca lor nu țin seama de interesele personale. Tenacitatea, conștiinciozitatea, "sentimentul răspunderii față de viitorime" se adună în unitatea caracterului fiecăruia. Găsindu-și în-cheierea într-un bine social, vocația desăvârșește morala, ilustrându-i exemplar valorile
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
ambient. Natura însă se va degrada, odată comis păcatul de către om; aflată în această ipostază secundă, natura apare într-un mod foarte apropiat de felul în care o înțelege Schopenhauer, ca "reprezentare", fiind vorba de ceva care nu mai este purtătorul esenței celui reprezentat și, în urmare, nu mai are nimic în comun cu ceea ce re-prezintă. Totuși, în situația originară, înainte de căderea omului în păcat, toate cele ale lumii se aflau într-o înțelegere perfectă, sub legea divină a justiției. Am
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Dialog, înființată de Horia-Roman Patapievici pentru a răspunde unei crize structurale a lumii românești, pe care am deplâns-o amândoi de multe ori: absența unei piețe intelectuale funcționale, în care controversele și polemicile să se concentreze pe idei, nu pe purtătorii lor. (Paradoxal, dincolo de toate divergențele de diagnostic, cauze ale patologiei și terapie, un apel similar a formulat și Sorin Adam Matei în cartea sa Boierii minții 6.) Idei în Dialog găzduiește, chiar comandă, numeroase articole polemice; este nervoasă, nu rareori
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
diferențe este aspru sancționat în grupurile de marginali și minoritari. E mult mai ușor să trădezi când faci parte dintr-un grup majoritar, în care fragmentarea, eterogenitatea și conflictele interne sunt mai evidente. Michel Foucault, refuzând să devină simbolul și purtătorul de cuvânt al homosexualilor de pretutindeni (motivând că plăcerea lui ține în mare măsură de secret, clandestinitate, risc), a produs o enormă deziluzie în rândurile celor interesați, pentru care a rămas „doar” o referință intelectuală centrală. 2. „Abe Ravelstein” și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Cu atât mai mult cu cât refuzul falsului „liberalism” al stângii nu l-a dus pe Bloom în dreapta conservatoare, „liberală” în sensul a ceea ce George Soros a numit „fundamentalismul pieței” (market fundamentalism). Stânga și Dreapta sunt adesea la fel de privilegiate: mulți purtători de cuvânt și activiști ai „liberalismului” american (așa-numiții liberals, de la universitari la staruri ale culturii populare implicate în politică de partea lor) sunt un fel de gauche caviar, destul de indiferenți față de enormele probleme sociale din Lumea Nouă, deși foarte
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
dar nu doctrinar (până la capăt), ambivalent, ambiguu. Am scris cândva că unii nu i-au iertat homosexualitatea, poate fiindcă un conservator homosexual pare unora o contradictio in adjecto. Nici Bloom, nici Foucault, spre cinstea lor, nu au acceptat să devină purtători de stindard ai culturii gay; deși nu și-au ascuns „orientarea sexuală”; au considerat-o însă o chestiune privată, nu o cauză publică. Cele două discuții se leagă, așa cum am sugerat: Bloom era un nonconformist, chiar un excentric, deci puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
ficatul cirotic, în marea majoritate a cazurilor, dar și pe ficatul necirotic, în principal la populațiile africane și asiatice, în funcție de o serie de variabile, care modelează riscul (Capitolul Screeningul și supravegherea CHC). Riscul de a dezvolta CHC există și la purtătorii cronici inactivi ai VHB și chiar în infecția VHB ocultă. CHC dezvoltat în infecția cronică VHB are unele particularități:apariția la vârstă mai tânără față de alte etiologii;absența cirozei în 30-40% dintre cazuri,corelarea cu o serie de parametri virusologici
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92128_a_92623]
-
trecerea printrun sistem de răcire ce realizează condensarea, în contact cu apa caldă a obținut o serie de compuși organici printre care aminoacizi și chiar nucleotide (adenina), compuși chimici ce intră în structura acizilor nucleici (ARN și ADN) cunoscuți ca purtători ai mesajului genetic. Mai mult, descoperirea mai recentă a lui Thomas Cech privind capacitatea acidului ribonucleic (ARN) de a acționa ca o enzimă în asamblarea de noi molecule ARN pe o matriță ARN, constituinduse astfel în prima moleculă capabilă de
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
fost înlocuit de Comitetul Interministerial pentru Informație, apoi de Delegația Generală a Informației, în 1974, iar, în 1976, de Serviciul de Informație și Difuzare al Primului-Ministru. Comunicarea guvernamentală poate trece prin canale instituționale multiple, a căror configurație variază în funcție de guvern: purtătorul de cuvînt al guvernului cu rang de ministru sau care ocupă o funcție ministerială secundară, purtătorul de cuvînt al primului-ministru și serviciul de presă al acestuia, SID (Serviciul de Informare și Documentare n.tr.) și serviciile de informație pentru fiecare
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
în 1976, de Serviciul de Informație și Difuzare al Primului-Ministru. Comunicarea guvernamentală poate trece prin canale instituționale multiple, a căror configurație variază în funcție de guvern: purtătorul de cuvînt al guvernului cu rang de ministru sau care ocupă o funcție ministerială secundară, purtătorul de cuvînt al primului-ministru și serviciul de presă al acestuia, SID (Serviciul de Informare și Documentare n.tr.) și serviciile de informație pentru fiecare minister. Structurile interministeriale de coordonare cooperează sau concurează cu cabinetele președintelui, ale primului-ministru, ale miniștrilor, cu
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
fiecare minister. Structurile interministeriale de coordonare cooperează sau concurează cu cabinetele președintelui, ale primului-ministru, ale miniștrilor, cu serviciile de informație ministeriale, pentru a produce și difuza informația privind executivul. Rolul SID ține de cabinetele președintelui și ale primului-ministru, precum și de purtătorul de cuvînt. El poate avea și funcții de execuție, poate asigura o coordonare efectivă sau poate contribui la elaborarea și la transpunerea în practică a unei strategii autentice de comunicare. În sfîrșit, SID are sarcina de a informa guvernul și
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
Este foarte important ca o manifestație inițiatoare să vizeze instalarea unei revendicări în agenda politică, iar gruparea respectivă să fie recunoscută ca un interlocutor legitim. Manifestația de rutină, prin definiție, este mai previzibilă sub aspectul conținutului și al formei, al purtătorilor de cuvînt și al riturilor sale. Intervenția mass media este mai redusă în măsura în care amintindu-ne despre analiza lui Pierre Favre "manifestația este absorbită la limită de singura sa expresie comunitară: a fi întru sine, a da un spectacol al forței
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
altul versuri pentru pantomime, altul poeme epice, altul iambi, în rest însă fiecare nu este decât un neputincios 6. Ulterior, Romantismul, după cum știm, a "sacralizat" poetul și l-a consacrat drept "preot al acestei religii eterne [artă]"7: Poetul-gânditor: un purtător inspirat atât al luminilor moderne cât și al misterului, arătând oamenilor, însoțind-i în drumul lor, spre un scop îndepărtat și pur. [...] Poetul-gânditor ar garanta deopotrivă regenerarea finală și atingerea scopului, fără violență și ură8. Vitală pentru Weltanschauung-ul romantic
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
adesea cuvintele magice democrație și libertate, cărora le conferă însă sensul dorit de el însuși și de ai săi. Implozia spontană a PCR îi ajută să ascundă tot ce înseamnă continuitate sub masca revoluției și să se înfățișeze ca unici purtători ai adevăratelor valori democratice, în fine regăsite. Pe 27 decembrie 1989, președintele Iliescu îl primește pentru prima dată pe ambasadorul URSS la București, E. Tiajelnikov, și îi transmite nu doar vești bune, ci și via sa neliniște cu privire la riscurile, "deja
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]