13,881 matches
-
acoperișurile și pavajul cu rafalele repezi ale ploii. Ne strecurăm sub streșini. Vigurosul universitar uită de chelia udă. Își scoate haina, s-o ofere felinei ; dar fata refuză, alergând în salturi, țopăind, sărind de pe stângul pe dreptul, ca pe catalige. Localul e aproape, după colț. Ne scuturăm în prag umerii, părul, brațele. ...Stâlpi, pereți placați cu lemn, oglinzi în ramă neagră. Tapiseria roșie, princiară. Instrumentiști tuciurii pe un podium prăpădit. În centru, o lungă masă festivă : vaze de flori, printre care
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Împodobită sărăcăcios cu sticle răcoritoare stătute, cîteva pachete de țigări și o cutie de țigări de foi ieftine, așezate sub o vitrină mizeră de sub un glob soios de sticlă, cîteva sandvișuri cu șuncă și brînză, care zac acolo de la deschiderea localului și vor continua să zacă acolo pînă la sfîrșitul războiului. Între timp, prostituatele Își joacă pe tăcute, sub o mască străvezie, rolul de chelnerițe, mișcîndu-se Încet printre mesele aglomerate și făcîndu-și meseria. Bărbații așezați la mese fac parte, În marea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
cînd juca, Îl așteptam după spectacol și mergeam undeva să mîncăm. Era un tip formidabil: tot ce se putea găsi mai bun de-abia dacă era destul de bun pentru el. Pe vremea aceea New Yorkul era tare frumos. Erau atîtea localuri bune... nu știu cum, parcă nu era atîta zarvă și Încurcătură; acum parcă-i altă lume. Te puteai duce la White sau la Martin sau la Delmonico... erau o mulțime de localuri bune. Mai era și restaurantul lui Mock. N-am fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Pe vremea aceea New Yorkul era tare frumos. Erau atîtea localuri bune... nu știu cum, parcă nu era atîta zarvă și Încurcătură; acum parcă-i altă lume. Te puteai duce la White sau la Martin sau la Delmonico... erau o mulțime de localuri bune. Mai era și restaurantul lui Mock. N-am fost niciodată acolo, dar unul din primele lucruri pe care le țin minte din copilărie este că tata a venit Într-o noapte tîrziu și a spus că a fost la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
tîrziu și a spus că a fost la Mock. CÎnd venea acasă, ascultam la zăbrelele sobei din camera mea și auzeam cum el și ceilalți actori discutau cu mama: era de-a dreptul fascinant, iar uneori nu vorbeau decît despre localul lui Mock. — Cum, ai fost la Mock? mi s-a părut c-o aud pe mama Întrebînd. — Da, am fost la Mock, a spus tata. — Și ce-ai mîncat la Mock? a Întrebat mama. — Ei, niște stridii și un pahar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
așa că l-a ajutat să se simtă bine. I-a spus: — Ia ioc, tinere. Dacă ne-am pus În gînd să ne plimbăm cu mașina, trebuie să hrănim șoferul. TÎnărul s-a așezat și am luat o cină minunată: În localul acela se serveau cotlete mari și suculente, prăjite În unt, fripturi groase cît degetul, stridii minunate și pește. Știu că sezonul era pe sfîrșite, dar ne-am Început cina cu stridii și șampanie: cred că tînărul nu prea era obișnuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ce-o să se mai Întîmple. Tata era atît de fericit și de emoționat, stăpînit parcă de o forță sălbatică, ochii-i jucau În cap ca niște demoni, Își lăsa capul pe spate și rîdea așa de tare că răsuna tot localul. Părintele Chris O’Rourke trebuia să țină slujbă a doua zi de dimineață, așa că a plecat, dar părintele Dolan a venit cu noi. Am ieșit cu toți, tînărul cu ajutorul tatei și al domnului Gates, și toată lumea din restaurant a ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
și câinele traversară podul cu statui de beton înspre casa Populației. Fulgii gălbui răsuceau cozi plesnitoare în aerul gri. Un huruit rău pufnea în damfuri scurte din gurile știrbe ale metroului. Se încălziră apoi cu o bere fiartă la un local prizărit. O blondă grasă trecea servind printre clienți. Când fundul i se înroșea de pișcături sărea pe tăblia barului, iar glasul ei pătrat șfichiuia urechile mușteriilor: „De ce m-ai părăsit/hai vino înapoi/să fim numai noi doi/din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
asta nu i-am răspuns În nici un fel, dar am ieșit cu repulsie din chioșc. Ne-am dus Împreună până la cofetărie. Gogoșeria și cofetăria sunt singurele magazine deschise În timpul zilei. Campanie, de! La Început nu am Înțeles de ce a preferat localul de beton al cofetăriei, umbrei de nuc din fața chioșcului de gogoși, pentru că același suc de zmeură se putea bea și colo, și dincolo. În cofetărie nu se aflau copii, ci numai adulți, tractoriști, șoferi, conducători de atelaje. Pe cei mai mulți Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
n-ar fi fost ușor de ținut minte. Zare cumpără mai Întâi două sticle de vin spumos de la bufetul Marna și, după ce numără banii pe care vânzătorul Îl dăduse drept rest de la o sută de lei, intră din nou În local și apăru apoi cu alte două sticle. S-au urcat Într-un tramvai cu care au mers aproape o oră fără să spună vreunul vreo vorbă. Era frig și tramvaiul era aproape gol tot timpul. La capătul liniei se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Moartea ta nu este opera ta personală și, poate că, de aceea, Bineînțeles, cea mai mare plastografie, cel mai stupid fals în acte publice este certificatul meu de deces! - cum remarcă apoi Poetul, în poemul dramatic. Imaginea vieții-spectacol, desfășurată la Localul familial al Popeștilor se continuă în poem, unde se accentuează ideea de destin implacabil, indiferent de strategia la care ar apela omul pentru a-l ocoli: Pe 1 iunie 1959 - data nașterii trecută-n buletin - la ora12, atunci când trebuia să
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
un colac plin de pofte își aruncase un fular de nori peste obrazul zdrențuit de frigul unui noiembrie păcătos, ascunzându-și fața vizibilă și ochiul plângăcios care-i rămăsese de la ultima eclipsă. Vântul deja amețise răscolind frunzele rămase de la florăreasa localului, care-și făcea aprovizionarea de unde putea, iar acum seara se zorea înfrigurată la intrarea restaurantului să-și întâmpine preferențial clienții obișnuiți ai casei. Buchetele erau ornate cu ferigi... în funcție de obraz, avea pregătiți câte trei și cinci trandafiri selectați cu greu
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
în calea lor și nu se dădeau imediat la o parte. Aveau mersul semeț al unor regine ce pot tranșa orice bătălie în favoarea lor, pot îngenunchea orice bărbat fără discuții... eram pierduți și supuși din start! Am stârnit ilaritate în local. - Ce caută asemenea exemplare, simulacru de bărbați, adevărate caricaturi umane cu minunățiile astea de femei?! Se întrebau nedumeriți, destul de tare, clienții invidioși și tot localul zumzăia, dar nu i-am prea băgat în seamă, mai ales ca se purtau la
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
îngenunchea orice bărbat fără discuții... eram pierduți și supuși din start! Am stârnit ilaritate în local. - Ce caută asemenea exemplare, simulacru de bărbați, adevărate caricaturi umane cu minunățiile astea de femei?! Se întrebau nedumeriți, destul de tare, clienții invidioși și tot localul zumzăia, dar nu i-am prea băgat în seamă, mai ales ca se purtau la costume! Până și Edy arăta elegant, purta sacou și cravată, numai eu parcă eram un pui de bogdaproste în pulover, nepieptănat, șifonat și nedus la
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
dat seama că este de partea mea... pe sub masă! Își sprijinea argumentația și cizmulița în piciorul meu, îi suportam cu stoicism greutatea mai ales că îmi trăgea peste țurloaie, când mai exageram puțin! Mă simțeam în largul meu deși căldura localului și gălăgia urcaseră spre limita greu suportabilă odată cu vinul prezent în creierul celor de la alte mese. Edy și Mimi au băut puțin, Giulia moderat, hai să recunosc, puțin mai mult; o îndemnam cu precădere la fiecare ocheadă, să guste cabernet
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
eram oameni cumpătați, nici nu aveam de ce să ne amestecăm cu ceilalți, așa că o parte din gașcă s-a refugiat direct la Drept... la bufet bineînțeles să nu mai audă gălăgia de pe străzi, iar restul s-au dus prin diverse localuri și parcuri liniștite. Eu habar n-aveam ce se petrece, dormeam; când m-am trezit am vrut să trec pe la facultate să-i salut pe toți, să știe că n-am murit. Normal nu m-am dus la primele ore
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
de scris. — Știu. — În orice caz, îți mulțumesc. Și după ce m-am mai gândit, am spus: Trebuie să luăm curând masa împreună, ca pe vremuri. Firma nu-mi mai dă bani pentru mese cu autorii, spuse Patrick. Dar știu un local ieftin, unde putem plăti nemțește. Când am plecat, își turna din nou apă în pahar. 3 Întâlnirea mea cu Patrick durase mult mai mult decât mă așteptasem și aproape că am ajuns târziu la Vanity House. Sperasem să mănânc undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Owen... începu el. — Spuneți-mă Michael, vă rog. — Michael. Trebuie să discutăm afacerea noastră. Simt că mă înzdrăvenesc. Îmi revine forța în oasele mele firave. Aproape că pot să merg. Unde stăm de vorbă? — Oriunde. — Sunt desigur pe aici câteva localuri unde se adună domnii cu aceleași orientare ca mine. Dar poate că acum nu e momentul. În fond, nu vrem să fim distrași. Intimtatea este de maximă importanță. Am o mașină parcată la câteva străzi mai încolo, dacă nu cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
vrei să auzi și restul povestirii. Dacă nu vă deranjează. Nu prea mai sunt multe de spus. În seara aceea aranjasem să cinez cu Farrington. Scarborough nu se putea lăuda nici atunci cu bucătăria sa aleasă, dar exista un mic local italian pe care îl frecventasem în trecut - pentru a face cuceriri, voi fi cât se poate de sincer cu tine, Michael - și acolo am băut împreună câteva sticle de Chianti, chiar în timp ce la Winshaw Towers nenorociții ăia luau masa în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
cu ziare din fața covrigăriei La Nuți. Acest punct de comercializare stradală a presei libere a fost amplasat chiar lângă covrigărie cu deplinul acord al părților. Căci doamna Nuți are un haidamac de flăcău, un pierde-vară, o haimana care toacă prin localuri deocheate banii pe care-i scoate maică-sa din covrigi. Dar în tot răul e și-un bine. Într-o dis de dimineață, când haimanaua se înființă la masă cerând ouă cu slănină, copane și vin, iar maică-sa îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
un TIR de 4 t la Lățești (în sudul județului), încărcat 4200 kg de cereale (grâu și porumb), dar mai întâi pus totul în saci și transportat la mașină cu o căruță cu un cal; am „tratat” muncitorii cu întăritorul local (vin), o scurtă discuție cu bătrâna soacră (proprietara mărfii) și plecat înapoi la Vaslui, descărcat și cântărit cereale cu oamenii de serviciu ai Liceului, semnat acte și încasat („cu chitanță în regulă”) „enorma” sumă de 10400000 lei (vechi), după care
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
din Paris. Părea mai sigur așa. Și În aceeași noapte, fiindu-i atât de dor de ea Încât simțea un gol grețos, hoinări până după Maxim, agăță o fată și se duseră să cineze. După aia o dusese Într-un local să danseze, fata dansa prost, așa c-o lăsă pentru o târfă armeancă fierbinte, care-și freca pântecele de el În așa hal că parcă-l ardea. O luase, după un scandal, de la un artilerist englez subaltern. Artileristul l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
care toți tovarășii erau rugați să Îl ajute cum pot. Folosea adverința În loc de bilet. Era foarte timid și tânăr, și conductorii Îl pasau de la un tren la altul. N-avea nici un ban, așa că-i dădeau să mănânce după tejghea În localurile din gări. Era Încântat de Italia. Spunea că e o țară frumoasă. Oamenii-s drăguți. Fusese prin multe orașe, umblase mult și văzuse o mulțime de picturi. Cumpărase reproduceri după Giotto, Masaccio și Piero della Francesca și le purta cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
unui deal acoperit cu trunchiuri arse de copaci. Nick stătea pe legătura de pânze și așternuturi pe care hamalul o dăduse jos din vagon. Nu se vedea nici urmă de oraș, nimic În afară de șine și de ținutul ars. Cele treisprezece localuri care se aliniaseră cândva pe singura stradă din Seney dispăruseră fără urmă. Fundația hotelului Mansion House se ivea din pământ. Piatra era ciobită și crăpată din cauza focului. Asta era tot ce mai rămăsese din orașul Seney. Până și suprafața pământului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
tu, șmechere, haide. Bărbatul scund Îi urmă pe Nick și pe Sam În bucătărie. Ușa se trânti În urma lor. Max rămase la tejghea, față-n față cu George. Nu-l privea pe George, se uita-n oglinda lungă din spatele barului. Localul tocmai ce fusese transformat dintr-un bar Într-un restaurant. — Ei, deșteptule, spuse Max privind În oglindă, de ce taci? — Care-i treaba cu asta? — Ei, Max, istețu’ vrea să știe care-i treaba. Păi, de ce nu-i spui? se auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]