13,489 matches
-
de către televiziune, mitingurile se auto-propagă ca o undă de șoc, dinspre Timișoara și București în toate marile centre urbane, apoi și în orașe mai mici, reprezentând principala formă de comunicare politică a Opoziției în acești ani. Exploatând pervers această caracteristică, purtătorul de cuvânt al guvernului FSN, Bogdan Balthazar, lansează formula "Arhanghelii străzii", care insinua filiația dintre mișcarea legionară și Alianța Civică. Până și ambasadorul SUA, Alan Green jr., cade în această capcană, prezentând în persoană organizatorilor congresului de constituire a AC
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
Iulia, Nu putem reuși decît împreună. O istorie analitică a Convenției Democratice (1989-2000), Polirom, Iași, 2003. PETRE Zoe, Vârsta de bronz (eseuri de istorie contemporană), Persona, București, 2000. PLEȘU Andrei, Chipuri și măști ale tranziției, Humanitas, București, 1996. POPESCU Răsvan, Purtătorul de cuvânt, Universalia, București, 2002. PREDA Cristian (coord.), România politică în 2001 (cronologia principalelor evenimente), Nemira, București, 2002. PREDA Cristian, Partide și alegeri în România postcomunistă: 1989-2004, Nemira, București, 2005. PREDA Cristian, România postcomunistă și România interbelică, Meridiane, București, 2002
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
artă, civilizație, cultură, etc.); dar în același timp, paradoxal, este de regulă, personajul fără portret fizic; rareori deducem trăsăturile sale fizice;în schimb, cele psihice ni se dezvăluie pe parcursul operei; - în unele opere abia se face simțită prezența sa; - este purtătorul de cuvânt al autorului; - prin intermediul naratorului, autorul își expune deschis sau camuflat, aleziv, punctul său de vedere, concepția sa de viață, etc.; - este personajul de care are nevoie autorul pentru a rezolva „artistic”, conform convențiilor literare, anumite probleme: 1. argumentarea
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
etc. - caracterul personajului se mai poate dezvălui și după / din felul cum reacționează în diferite împrejurări și situații; (!!) în dramaturgie, metatextul (indicațiile de regie) poate avea funcții de caracterizare; echivalează uneori cu intervențiile naratorului / povestitorului din operele epice; - personajul este purtătorul / mesagerul unei concepții de viață, al unei idei sau al unui ideal; el „luptă” pentru ceva / cineva; - idealul său în viață este: a. rezultatul educației; b. al necesității; c. al întâmplării, etc. - în funcție de atingerea / neatingerea acetui ideal, putem vorbi de
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
oricărui cititor cu o anumită experiență de viață; afirmația este valabilă chiar și atunci când poetul nu vorbește numai în numele său, ci al unei colectivități; - comunicarea sentimentelor se face direct, nemijlocit; deci, utilizarea verbelor la persoana I; nu apare personajul ca purtător de cuvânt al autorului; - poezia lirică pare a fi un interminabil monolog; de aici, rezultă eul liric predominant, și subiectivitatea ca trăsătură esențială; - poezia nu are obligatoriu „început”, „cuprins” și „încheiere”, ea poate să înceapă brusc, întâmplător; - sub impulsul copleșitor
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
1989). Din 1990 titlul devine „Lumea liberă românească”. De la numărul 78/1990 editori sunt Dan Costescu și Cornel Dumitrescu, iar din colegiul de redacție fac parte Vlad Angelescu, Liviu Cangeopol, Dan Costescu, Cornel Dumitrescu și George Pietraru. Dorind să fie „purtătorul de cuvânt al tuturor celor ce simt românește”, hebdomadarul își fixează ca obiective unirea forțelor exilului, promovarea schimbului civilizat de opinii, evitarea divergențelor întreținute artificial și „formarea unei conștiințe naționale” capabile să creeze și să susțină mișcarea de rezistență împotriva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287883_a_289212]
-
doar că rolul formează fondul pe care se desfășoară relațiile interpersonale și psihologice și că execuția acestuia capătă nuanțe și dimensiuni personale. Din perspectiva celor două noțiuni, putem spune că individul participă la viața grupului în două ipostaze: (a) ca purtător al unei funcții colective, al unui rol, al unor norme și valori sociale și (b) ca persoană concretă, care urmărește scopuri individuale și efectuează alegeri raționale. M. Sherif (1969, p.131) reputat autor american în domeniul studiului grupurilor consideră că
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
acest proces "naționalizarea poporului" (p. 6), proces prin care conceptul de "popor", anterior împovărat cu semnificații periorative a fost reșapat semantic și încărcat cu valențe pozitive. De la ideea de popor înțeles ca "prostime" s-a trecut la concepția poporului ca purtător al suveranității și sursă a legitimității. Prin această conversie semantică, Greenfeld afirmă că s-a produs o "revoluție conceptuală" care a "lansat era naționalismului" (p. 6). Noua înțelegere a națiunii ca popor suveran, precizată gradual în contextul socio-politic britanic, avea
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
țărănimea a dus greul bătăliilor împotriva cotropitorilor străini, pentru unirea țărilor române, pentru cucerirea independenței de stat, pentru închegarea statului unitar român" (p. 31). Totuși, odată cu dezvoltarea capitalismului, povara luptei revoluționare a fost preluată de proletariat, care devine nu numai "purtătorul idealurilor [sociale] ale maselor populare", ci și exponentul aspirațiilor înspre "făurirea unității naționale și a cuceririi independenței de stat" (p. 32). Revoluția "burghezo-democratică" din 1848, precum și înfăptuirea statului național din 1859 sunt "momente cruciale", "de o deosebită importanță istorică" atât
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
ca "eliberarea României de către glorioasa Armată Sovietică", ieșirea din blocul Puterilor Axei și câștigarea războiului alături de Aliați este acum interpretată internalist, ca evenimentul lansator al "revoluției de eliberare socială și națională" (Petric și Ioniță, 1983, p. 7). PCR devine astfel purtătorul torței în care arde idealul luptei pentru dreptate socială și cel al libertății naționale. Evocând linia trasată în Program..., în care sarcina socială a Partidului era completată cu "misiunea sa istorică de apărare a intereselor naționale ale întregului popor" (1975
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
până la moartea sa survenită în 1975), elita politică post-franchistă a optat pentru "instituționalizarea uitării" (Grosescu și Ursachi 2009, p. 49) realizată prin legiferarea amnistiei generale; ii) prin promovarea uitării survenite pe cale naturală, odată cu trecerea timpului și cu dispariția biologică a purtătorilor amintirilor de primă mână referitoare la trecutul problematic. Această strategie din urmă a fost angajată de Rusia post-sovietică, a cărei elită politică a eludat sistematic confruntarea cu trecutul. În ambele cazuri, statul posttotalitar pus în fața situației de a administra o
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
și historia cogitans sunt derivate pe baza mult mai cunoscutei perechi sociologia militans, respectiv sociologia cogitans elaborată în contextul intelectual al Școlii Sociologice de la București patronată de D. Gusti. 21 În sensul transformării educației într-un vehicol al ideii naționale, purtător al ideologiei naționaliste și modelator al lui "homo nationalis". 22 Acțiunile social-culturale înglobează cheltuielile pe următoarele aspecte: a) învățământ; b) cultură și artă; c) sănătate; d) educație fizică și sport; e) alocația de stat și alte ajutoare pentru copii; f
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
poetului pe adresa primăriei (unele dintre ele, trimise și direct). Hanrieta Eminescu, sora poetului, consemnează într-o scrisoare că fratele ei l a vizitat într-o zi acasă și au zăbovit la un pahar în plus de vin. Fiind toți purtătorii acestui nume botoșăneni, prezența lor în jurul lui Eminescu se justifică. Nici unul nu ia cuvântul pentru a întări sau dezminți textul din Universul. 4. În acești ani (1920-1930) apar multe informații necontrolate despre Eminescu. Doctorul Vineș va scrie amintirile sale în
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
parcurge unele studii de specialitate din biblioteca ieșeană. Sunt vămi ale destinului istoric acestea, adică tribut care se plătește de către memoria colectivă pentru păstrarea destinului ca model, a imaginii așadar. Tot astfel cum această adunare la un loc a unor purtători ai aceluiași nume iată: Artur Gorovei, Artur Stavri, punându-se sub semnul lui Arthur Rimbaud împinge aceste întâmplări cu logica mitului în zona unor „cavaleri ai mesei rotunde” ce au trăit în jurământul de a face binele fără a-l
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
ceremonial, capătă imaginea omului trecut prin furcile caudine ale cunoașterii. Prin arhetip și mit, omul se desăvârșește în spațiul meta-imaginii, ca microcosm, ca alter ego al universalului. Meta-imaginea valorifică semnificațiile imaginii arhetipale și ale imaginii mitice, construind pecetea umanului ca purtător de anima catholica. Interdependența om-casă însoțește întregul complex ritualic al pragurilor de trecere nașterea, nunta, înmormântarea. În Bucovina, copilul, care vine pe lume, a avut "casa" lui, astfel că, a treia zi după naștere, moașa ia casa și locul în
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
semnului poetic, dezvăluind statutul originar, constant, al trans-textualității. Punerea în mișcare 41 a semnificațiilor primare generează apariția unui alt tip de referent, complementar referentului 0, un referent imaginar, numit "referent intern, de gradul II".42 Inițial extratextual, referentul 0 imagofor, purtător de semnificații primare, se integrează textului, corelativ referentului imaginar, creat de stratul semantic al mărcilor discursive. Astfel, dacă semnul verbal trimite la o realitate i-mediată, perceptibilă și rațională, semnul poetic atât la imaginarul arhaic, originar, cât și la imaginarul
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
metamorfoză a femininului", vrabia este "gureșă" și "păgubitoare, aidoma șoarecelui", cioara are atribute de "furtișag", dar și psihopompe, ciocârlia este prezentă ca "viețuitoare chinuită care tinde spre ideal", cucul este "sfânt", cântecul lui fiind "de factură stihială, un limbaj complex, purtătorul unui mesaj tainic și subtil", mierla reprezintă dragostea, este o pasăre-mesager, turturica este o emblemă a "fidelității conjugale", privighetoarea este percepută ca un simbol al "artistului și al solitudinii creatore", ciocârlanul călăuzește, ciocănitoarea vestește vremea și știe secretul ierbii fiarelor
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
reprezenta limbajul drept mult mai simplu decât este el în realitate. De fapt, numai semnificația anumitor cuvinte, folosite în anumite contexte, poate fi indicată arătând spre anumite obiecte. În multe cazuri va trebui să distingem între semnificația unui nume și purtătorul lui.42 Iar posibilitatea de a preciza într-un mod satisfăcător semnificația unor cuvinte nu reprezintă o justificare pentru a vorbi în general de „semnificația cuvintelor“, așa cum obișnuiesc să facă logicienii. „Există multe cazuri în care pot spune că un
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
să le comparăm cu banii și cu lucrurile pe care le cumpărăm cu ei, mai degrabă decât cu banii și cu folosirea lor. Un lucru pe care îl cumpărăm cu banii nu este același lucru cu folosirea banilor, tot așa cum purtătorul unui nume nu este semnificația numelui.“44 Dacă izbutim să ne situăm în acea perspectivă care ne îngăduie să vedem că folosirea multor cuvinte este tot atât de diversă ca și folosirea pe care o dăm banilor, atunci întrebări de tipul „Ce
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
comun tuturor frunzelor. Ceea ce este iarăși legat de ideea că semnificația unui cuvânt este o imagine sau un lucru corelat cu cuvântul. «În mare, aceasta înseamnă că noi privim cuvintele ca și cum ele toate ar fi nume proprii, iar apoi confundăm purtătorul unui nume cu semnificația numelui.»“11 Nu este bine să subapreciem influența acestei tendințe asupra modului cum vedem lucrurile. Dacă ni se vorbește, de exemplu, de diferite limbaje, întrebarea care pare să fie cu adevărat importantă este întrebarea cu privire la ceea ce
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
context în care am învățat să folosim expresiile. În acele situații în care copilul învață un cuvânt ca „sigur“, observă Wittgenstein, un rol foarte important îl are tonalitatea vocii și expresia feței celor care îl pronunță. „Cuvântul este, înainte de toate, purtătorul acestei tonalități a vocii.“ Dacă suntem întrebați care este semnificația unor expresii ca „a crede“, „a ne îndoi“, aducem o clarificare dacă le înlocuim cu tonul vocii, expresiile feței și gesturile pe care le-am înregistrat atunci când am învățat să
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
Sfântul Altar de credincioși sunt prefăcute prin Pogorârea Duhului Sfânt în însuși Cinstit Trupul și Scump Sângele Mântuitorului nostru Iisus Hristos, și de aceea împărtășirea credincioșilor este dătătoare de viață și har, iar cei care se împărtășesc devin Hristofori, adică purtători de Hristos. Iar cel care îl are pe Hristos, are totul. El îl poartă pe Dumnezeu în sine. Sfânta Liturghie este rugăciune, jertfă, dăruire, pace, liniște și taină mântuitoare. Este locul desăvârșit unde se împlinește voia lui Dumnezeu pentru noi
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
zi cu zi. Cel care o practică se bucură rareori de aprecierea celor din jur", constată Șt. Boncu (2006, p. 100). În cele mai multe situații, ceilalți au sentimentul că sunt invitați (sau chiar obligați) la o schimbare, că acest comportament este purtătorul unui mesaj etic. S-ar putea ca cel care cooperează necondiționat să creadă foarte mult în avantajele cooperării și în costul prea mare, mult prea mare al competiției și al confruntării (știind că viața este prea scurtă și că bolile
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
ceaiuri, care se consumă zilnic, 2-3 căni. Cataplasme pe zonele afectate cu cartofi cruzi și rași, de mai multe ori pe zi. DIFTERIE Este o boală infecțioasă acută provocată de o bacterie specifică, care se răspândește prin contac apropiat cu purtătorul afecțiunii, manifestată prin inflamarea gâtului, dureri de cap, dificultăți de Înghițit, respirație urât mirositoare și uneori greață. Vărsăturile și diareea constituie principalele simptome, care pot fi asociate cu migrene, stare de slăbiciune, apatie și puls accelerat. Copii se plîng, la
MIRACULOASE LEACURI POPULARE by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/1623_a_2977]
-
jur. O persoană În tranzit uranian se concentrează asupra unei activități și se dedică acesteia, nemaifiind disponibilă pentru altceva; poate din această cauză anturajul o percepe ca fiind egoistă... a) Tranzitele lui Uranus la Soare Conjuncție Dispoziție: Individul se simte purtătorul unor noi posibilități, descoperă În el o originalitate care nu e nimic altceva decât propria-i unicitate. Debordează de curiozitate, simte neîncetat nevoia să-și exprime forța și creativitatea. Asta Îl face adesea mai puțin disponibil pentru cei din jur
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]