13,881 matches
-
Of, spuse doamna dezamăgită, nu mai vrea banane. — Spune-i că fac În schimb un duș rece În fiecare dimineață. În schimb, domnu’ face câte-un duș rece În fiecare dimineață. — Asta io nu-nțeleg, spuse doamna. În fața noastră, marinarul localului stătea nemișcat. Nimeni nu-i dădea atenție. — Fă-ne nota, Îi spusei. — Oh, nu. Tre’ să mai stați. — Auzi, Îi spuse tânărul aranjat care scria la masă, lasă-i să plece. Aștia-s niște amărâți. Doamna mă apucă de mână: — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Nu-ți mai pierde timpu’ cu ăștia doi, spuse spilcuitu’ pe un ton plictisit. Vino să mănânci. Ăștia n-au pic de valoare. Plătirăm și ne ridicarăm În picioare. Toate fetele, bătrâna și spilcuitu’ se așezaseră la aceeași masă. Marinarul localului stătea cu capul În mâini. Nimeni nu-i spusese vreun cuvânt cât stătuserăm acolo. Fata ne aduse restul pe care-l pregătise bătrâna și se-ntoarse la masa lor. Îi lăsarăm bacșișul pe masă și ieșirăm. Eram În mașină, gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
știam sigur ce-nseamnă, putea să fie dans argintiu sau dansatorul de argint, și am continuat să merg pe strada acoperită de zăpadă, ușor nedumerit că nu știam exact ce-nseamnă, dar Încântat că știam o limbă străină. Plecasem din localul fraților Woolf, unde se servea un curcan gratuit de Crăciun și de Ziua Recunoștinței, și mă-ndreptam spre spital, care era așezat pe un deal Înalt, deasupra fumului, clădirilor și străzilor orașului. În camera de gardă erau cei doi medici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
În camera de alături, unde, așezat În fotoliu, rămas singur, deschise unul din cele două ziare de Capitală din ziua aceea și Începu liniștit lectura, dar după zece-cincisprezece minute ațipi, neavînd ce citi. Cumpăra ziarele, cel de Capitală și cel local, din obișnuință, - Înainte de război era abonat, chiar În timpul războiului, dar cele „mai interesante” ziare au fost cele dinainte de război; cîte partide politice atîtea ziare. Aveai ce citi, și altele pe deasupra, hărmălaie, gălăgie, păreri pro și contra, cîte și mai cîte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
anul... Nu are nici o importanță. Restaurantul din Grădina publică, al fostului patron dinainte de război, deschis la timpul acela pe vreme ca acum, de iarnă, cu petrecăreți excentrici de aici de la porțile Orientului, era acum Închis din lipsă de Încălzire a localului. Străbătusem aleile acum, era la orele prînzului; zăpada scîrțîia sub picioare. „E iarnă din nou! Nu mai au nici lemne să Încălzească locuințele. Aici am ajuns, spuse ivindu-se lîngă mine, În timp ce mă credeam singur. Era Înfășurat În pelerina lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
lunar începuseră, potrivit credinței populare, să micșoreze discul luminos, lovindu-i marginile cu ciocul, un om ieși pe furiș din satul batavilor. Câteva ceasuri mai târziu se afla într-o tavernă, în fața unei siluete masive înfășurate într-o mantie. În localul luminat de strălucirea câtorva lămpi și de focul din cămin nu mai era decât hangiul. — A avut loc o adunare, la două nopți după ritul funerar în cinstea preotesei, spunea bărbatul în timp ce hangiul îi punea în față un vas cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
comandamentului sovietic. De ce? Pentru că rușii erau acei care - de regulă - și-i numărau pe prizonieri, chiar și pe cei capturați de ostașii noștri, și își atribuiau numai lor meritele din acțiunile de pe front. Ajuns la Harskut, am cazat prizonierii în localul unei școli, am organizat paza lor și așteptam sosi rea delegatului care, la ora stabilită, trebuia să sosească pentru a-i prelua. Dar iată că un ostaș al meu vine la mine împreună cu unul din prizonieri, un copil de trupă
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
statul urma să procure materialele și mobilierul bibliotecilor, numărul necesar de publ icații care nu pot lipsi din nici o bibliotecă. Iar când ace ste biblioteci aveau să ia proporții mai mari, statul urma să se gând easc ă și la localuri speciale, la subvenții anuale și la remunerar ea p ersonalului. Examinând starea bibliotecilor din școlile de la acea vreme, autorul arăta care era zestrea bibliot ecil or, asupra căreia ne oprim și noi:42.421 volume aveau școlile din Galați, 4500
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
ca toate bibliotecile școlilor secundare care aveau un număr mai mare de 1000 de volume să fie declarate ca biblioteci publice, adică să fie puse cărțile lor la dispoziția oricărei categorii de cititori: profesori, elevi, persoanelor străine de școală, în localul școlii și acasă. Principalul era să se citească cât mai mult ș i de către oricine. Plecând de la cele de mai sus, se întrevedea înființarea de biblioteci și pe lângă școlile primare din orașe, apoi la sate, munca de răspândire a cărții
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
ajung subvențiile pentru agricultură și cât de acoperitoare a costurilor sunt? Nici despre asta nu sunt întrebați țăranii, agricultorii. Nici G. Tutoveanu nu mai este în măsură să in tervină!... G.Tutoveanu sprijinea sporirea natalității La 27 aprilie 1931, în localul prefecturii ju dețu lui Tutova, a avut loc instalarea noului prefect G. Tutoveanu. După câtva timp, în ziarul local „Moldova” din 15 noiembrie 1931, sub semnătura N. Rânzescu, apărea un cursiv intitulat „De la o inspecție” a prefectului, efectuată la primăr
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
naștere și condicile de transcriere și răspunde bucuros: - Domnule prefect, sunt în regulă, cea din ur mă naștere a fost la 5 septembrie. - Cum!... și prefectul se ridică furtunos, fulgerând cu mânie pe sătenii care umpluseră între timp to t localul primăriei. Ați văzut? De la 5 septembrie până acum n-a mai fost nici o naștere, timp de două luni! Mă rog, da r voi ce păziți aici, nu vi i rușine obrazului? Sătenii, niște oameni înalți și zdraveni cât brazii, au
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
de seamă opere de compoziție: pictură sau sculptură, ce se va fi produs și expus în ultimii șase ani ce precedează decernarea premiului. Academia Română este rugată a binevoi să intervină la Direcția Artelor din Ministerul respectiv, pentru a pune saloanele localului de expoziție oficială la dispoziția tuturor operelor de pictură sau sculptură ce se vor prezenta pentru concursul premiului, pentru ca ele să poată fi examinate în lumina favorabilă unei juste aprecieri. V. În cel de al 5 lea an, premiul de
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
deosebită valoare literară pe lângă valoarea lor scenică. 3. Ca lucrările de critică literară să ajute la î ndrumarea și însănătoșirea creațiunilor literare românești . 4. Ca lucrarea de pictură, sau sculptură, să fie expusă într-un salon oficial, sau într-un local îndestul de accesibil publicului pentru a putea fi judecată de oriș icine. 5. Ca lucrarea muzicală să fie o lucrare supe rioa ră ca idee și concepție, de preferință inspirată de specificul sufletului românesc și să fi fost executată într
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
maximum șapte milioane din care de scăzut întârzierea 5, ultragiul 5 și 10 la sută restul, rămân cinci milioane șase sute. E absurd! Sigur că-i absurd să cheltuim astfel banii asiguraților atât de necesari pentru salarii și prime, pentru noul local care va face cinste orașului și județului, plus că ar trebui să renunțăm la schimburile de experiență tradiționale cu societățile de asigurări din Papua și Elveția cu care ne înfrățim de patru ori pe an! Și toate acestea pentru că un
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
la candidații pentru posturile de primar, de unde și necesitatea creșterii numărului de primării prin extinderea acestora în sate, cătune, cartiere și, acolo unde e cazul, la scările de bloc. Prin această decizie înțeleaptă vom reduce drastic numărul persoanelor neocupate, a localurilor eliberate prin faliment și, în general, a tot ce mai poate fi redus. În compensație va crește prețul la kilowat, litru, gram, deșt și șchioapă, în ultima situație, ca la căldură, acordîndu-se și o primă de handicap. Trăiască lupta pentru
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
aproape o sută de kilograme pe care și le poartă desculță, diformă, totul șters Însă complet de vocea ce plutește În melancolia, Sodade, irepresibilă, sfîșietoare, cu surdină, a unei muzici de port fără viitor recuperabil, unde se Întîlnesc fado-ul local mai Încărcat de tristețe decît cel lisabonez, În dialect exotic cu tangoul marinarilor argentinieni, dramatismul gen Edith Piaf adus de francezi alcoolici exilați, L’acordeoniste, padam, padam, Milord, și blues-ul nocturn al ultimilor americani coborînd pe țărm cu King
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
imprevizibil, gata de mișcare-n orice clipă, cum scria Saramago de pe pluta de piatră, peninsula iberică desprinzîndu-se de Europa Într-o tăcută fractură continentală provocată de sunetul unui fluier și navigînd pe ocean cu doi centimetri pe oră, cutreieră cîteva localuri ghidat de o muzică care te seacă la inimă, o combinație de blues (saxofon) și fado (ghitară electrică!) și, intrînd În cele din urmă Într-o clădire, se izbește de-un adolescent ce coboară treptele-n goană, același adolescent care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
din nenumăratele războaie din America Latină din care nimeni nu Înțelege nimic, și un traficant de droguri, ăsta da, un nemernic ingenios bine definit, dar niciodată bine temperat cum e, de pildă, clavecinul. Și din nou răsare-o Întrebare, ușor iritantă local: ce caută americanii lunetiști sau nu În Panama? Desigur că, Într-o scurtă dar falnică secvență, un oficial al unei organizații tainice Însă oficiale explică că ei luptă acolo pentru democrație și alegeri libere, cum bănuiam, cum au făcut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
În ger cu căciulile pe cap, chiar și la nunți, voiau muzică populară, le-o executam pînă se-mbătau și-apoi dansau În cojoace pe adaptările noastre după Coltrane, Mingus și Miles Davis pînă la 12 noaptea, cînd se-nchidea localul și rămîneam doar noi să mîncăm și să bem ce mai rămăsese la bucătărie, ne-mbătam feroce, crîncen, negru, anatemizînd Întreg universul, cu restaurant cu tot, Într-un limbaj Îmbogățit de Graur, el ne-a spus că-n anumite circumstanțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de sigur, continuă Hrisanti. De când o știu, întotdeauna a spus că are din ce trăi... Dar de ce cântă atunci prin cârciumi și grădini de mahala, fără să ia bani, de ce nu încearcă să se lanseze, cum se zice, într-un local cunoscut, la vreo grădină de vară mai selectă, nu înțeleg, și nu înțelege nimeni. Dacă am fi aflat ceva despre familia ei, dacă am ști în ce fel de casă locuiește, de pildă, dacă doarme într-o odaie a ei
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cu dumneavoastră, orice fel de slujbă, cât ar fi fost de anostă sau dezgustătoare, numai degetele să mi le cruțe; ani de zile am tot căutat, și între timp trăiam din mila unuia și altuia, căci nici garderobieră la un local de noapte n-au voit să mă țină... Și doar acum, de curând, de săptămâna trecută, mi-am găsit o slujbă, dar ce folos? Dacă nu m-ar fi urmărit nenorocul, aș fi găsit slujba acum două, trei luni, și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
și debutante, sau semăna cu ce ar fi barul masculin Waldorf dacă ar primi și fete Înăuntru. Înțelegi, le lăsau să intre, dar era un loc pentru bărbați iar ele n-aveau nici un fel de statut. Pedro Chicote era proprietarul localului și avea genu’ de personalitate care asigură succesul unui bar. Era un barman minunat, mereu vesel, amabil și plin de entuziasm. Entuziasmul e ceva destul de rar În zilele noastre, și cei care-l au, nu-l au pentru mult timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cei care mai știu cîte ceva Își dau seama că asta-i cea mai flatantă comparație pe care o poate face cineva; și barul era În regulă. Pe-atunci, tinerii snobi de bani gata din Madrid pierdeau vremea printr-un local care se numea Nuevo Club, În timp ce tipii de treabă mergeau la Chicote. Erau mulți de care nu-mi plăcea, ca și la The Stork, de altfel, dar nu pot să zic c-am intrat vreodată acolo și atmosfera nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
la butoiaș adus din Scoția, care era atît de bun față de marile mărci, Încît nici nu se punea problema să-l compari cu un whisky obișnuit. Ei, și cînd s-a declanșat revolta, Chicote era În San Sebastian, Îngrijind de localul de vară pe care-l avea acolo. Încă mai vede de localul Ăla, și se zice că-i cel mai bun bar din Spania lui Franco. Chelnerii au preluat barul din Madrid și-l conduc și-acum, da’ s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mărci, Încît nici nu se punea problema să-l compari cu un whisky obișnuit. Ei, și cînd s-a declanșat revolta, Chicote era În San Sebastian, Îngrijind de localul de vară pe care-l avea acolo. Încă mai vede de localul Ăla, și se zice că-i cel mai bun bar din Spania lui Franco. Chelnerii au preluat barul din Madrid și-l conduc și-acum, da’ s-a terminat cu băutura bună de acolo. Cei mai mulți dintre vechii clienți ai lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]