13,881 matches
-
sosit el În Madrid, mai era Încă gin galben și apă tonică. Dar parcă totuși nu ți-ai risca viața pentru așa ceva, așa că n-o fi vrut decît să bea ceva În barul nostru. Cunoscîndu-l pe el și știind și localul, e de Înțeles. În ziua aia tăiaseră o vacă la ambasadă și portarul ne sunase la hotelul Florida să ne spună că ținuseră pentru noi patru kile de carne proaspătĂ. M-am dus să o iau străbĂtînd Madridul peste care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mă odihnesc, cum mi-ai zis tu. Da’ nu reușeam decît să-mi imaginez ce aș mai putea face ca să te ajut. MĂ și vedeam cum Îți fac rost de o cutie de tutun plină cu picături somnifere, din vreun local dintr-un oraș ceva, gen Sheboygan. — Și de unde-ai făcut rost de ele? Nick se așezase și soră-sa Îi stătea pe genunchi, Îi prinsese gîtul În brațe și-și freca părul proaspăt tuns de obrazul lui. — De la Regina TÎrfelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
General Electric. A fost unul dintre cei mai bogați oameni din lume. . Lege adoptată În 1910, prin care era menită descurajarea traficului de persoane și a prostituției, prin interzicerea mutării unei femei dintr-un stat În altul În „scopuri imorale“. . Local option (În engl. În orig.) - dreptul unei regiuni de a alege dacă să vîndă sau nu alcool În perioada prohibiției. . Camp meeting (În engl. În orig.) - fenomen creștin apărut pe lîngă frontierele Americii În sececolul al XVIII-lea, cînd existau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
se poate, dar dânsul este o excepție. S-a jurat acasă că nu mai pune piciorul în restaurant”. „Un elev practicant, aspirant la calitatea de ospătar, primise sarcina să numere în fiecare zi sticlele cu vin din depozitul restaurantului. Responsabilul localului observă de câteva ori că practicantul său numără până la 500, apoi renunță. Contrariat, îl admonestează: Ce înseamnă asta, tinere? De ce nu termini de numărat? Simplu, tovarășe responsabil! Dacă până la 500 nu lipsește nici una, credeți că există motive să lipsească tocmai
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
fiu mereu un tip bine, să locuiesc într-un palat tot mai mare, cu pereți căptușiți cu aur și argint, voi avea sssssusținători (da, sâsâie!) puternici, bogați și extraordinari ca mine. Vom petrece împreună în cele mai vestite locuri și localuri de pe glob, va veni lumea să mă vadă și să mă laude iar eu îi voi învăța să le placă petrecerile mai mult decât munca și laudele mai mult decât oricare altă vorbă. Mierosul le va servi un exemplu de
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
în '45, n-a mai găsit nici tablourile de Tonitza, nici peisajele lui Dărăscu, nici biblioteca. Au dispărut și afișele-program, și corespondența cu Mișu Jora, cu Marțian Negrea, cu Alecu Zirra, cu Giorgio Pascu, epigramele compuse de Păstorel "La Samoilă", localul de pe Lăpușneanu sau în crîșma "Viață lungă", din capătul Copoului, la un vin în ulcică. Tata le notase pe te miri ce, ca să fie păstrate. S-a pierdut și ce avea mai de preț: cartea poștală de la Enescu. Echivala cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
în vagoane de marfa, blocate zile în șir pe linii moarte, transportase, înapoi la Iași, averea Conservatorului și a Filarmonicii. Casa noastră continua să rămînă nereparată și-n toamna anului '46. Era mai important să se zbată pentru un sediu. Localul clădit, cu atîta trudă, pe Lăpușneanu fusese dărîmat de nemți (dărîmaseră sala, ca să sape adăposturi antitanc), iar cele două odăi din strada "Coroi" erau de tot neîncăpătoare pentru Conservator și pentru Filarmonică. Așa s-a făcut că Iordan a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
șaptele în do minor de Mozart. La Dalles (știu și anul, 1955), au interpretat, la două piane: Concertul în do minor de Bach, Sonata în re major de Mozart, Carnavalul din Aix de Darius Milhaud. Iar în '60 (în noul local al Radioteleviziunii din strada "Nuferilor", în studioul pentru concerte), Suita opus 17 de Rahmaninov, pentru două piane; și, singur, tata, Sonata opus 27 nr2 de Beethoven. Cam tot pe atunci îi amuza o proză (tema era complet disociată de reușita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
cele ieșite din mîna ei. Tatei i s-o fi părut că vede strada Lăpușneanu, așa cum era ea cîndva: cu frizeria Vogt, cu prăvălia lui Natan Tanențup, cu berăria Bragadiru, unde băuse prima bere, înainte de primul război mondial; berărie devenită localul tipografiei "Dacia" și sediu temporar al "Vieții Românești", pînă luase foc. Cu băcănia lui Smirnov, pe stînga, cum cobori spre Piața Unirii. Și tot pe Lăpușneanu, la Samoilă, "Academia liberă": o cămăruță-separeu, unde se înghesuiau, la "discuțiuni" și la "suc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Se orbește de dor, așa se crede, am să orbesc și eu de dor. Ca Rusalin, își plînge Mitiță de milă. Da' la Kioln nu mă duc și nu-mi pun nici apometre. Îmi mut privirea de pe nasture pe mocheta localului și minune văd doi adolescenți adormiți cu fața la cer, într-o iarbă straniu de albastră. Eu și Rusalin. Doi buimaci mîncînd mămăligă cu lapte dintr-un blid, în bucătăria bunicii Leonora. El, suflînd să aburească geamul și să-mi schițeze profilul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
apărea în „Academia Bârlădeană”, în septembrie curent. Mi-a spus că așteaptă de la mine apariția volumului următor. Dacă Dumnezeu mă ajută, sigur că și eu vreau. Afară e un soare orbitor de luminos, anunțând dogoarea de mai târziu. Am înregistrat local la umbră plus 33 grade, însă în câmp deschis se apropie de plus 50 grade. Pe la orele 19 m-a sunat din Brăila îndurerata soție a colegului Grigore Negură, care-mi mulțumește că am fost aproape de marea durere prin care
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
a-l lămuri cu privire la întrebarea există, oare, vreo secție de poliție în care să te simți ca acasă? Bineînțeles, răspunsul pe care și-l dădu fu negativ, ceea ce-l readuse cu picioarele pe pământ. Își propuse să treacă printr-un local pe care îl descoperise cu destulă vreme în urmă, unul în care se putea bea un vin bun și se asculta smooth jazz. Un detectiv cu pretenții fine - auzise destule remarci de acest gen, rostite pe tonuri provocatoare de unii
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
că avea dreptate. Un Detectiv îngândurat, decis să rezolve cât mai repede enigmele care se încolăceau precum un boa constrictor în jurul unul Scriitor ratat. Un Detectiv plictisit după o zi întreagă de muncă, dornic să stea la o masă, în localul preferat, și să asculte smooth jazz în timp ce bea cel puțin trei phare cu vin. Roșu... Un Magician care fluiera vesel, în spatele Detectivului, coborând fiecare treaptă aproape țopăind, excitat la gândul că niciun scenariu nu poate fi mototolit și aruncat la
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
Iepurele era chinuit suplimentar. Un Magician care mergea de-a lungul unor ziduri umede, cu jobenul pus pe o parte și cu umbrela la subsoară, fredonând din nou melodia „Singing in the rain”. La câteva sute de metri distanță, un local intim unde clientela fidelă putea să asculte smooth jazz interpretat de un saxofonist în cămașă înflorată. O Lucie care împărțea bezele cumpărătorilor, întrun hypermarket oarecare dintr-un orășel oarecare, aruncând din când în când priviri îngrijorate către ferestrele mari care
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
are doar câțiva pași până la ea, femeia dispare încetul cu încetul, mai întâi pantofii cu toc, apoi gleznele, pulpele, genunchii, șoldurile, iată o o jumătate de femeie, Scriitorule (este vocea Magicianului?, nu, nu este vocea lui, Magicianul se apropie de localul unde se bea vin bun și se ascultă smooth jazz), o jumătate de femeie care plutește la câțiva metri de tine, oamenii trec pe lângă ea fără să aibă nicio reacție, cum de este posibil așa ceva?, este posibil, dar numai dacă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
de bulibașă, n-ați văzut cum mai dădea din picioare! Oamenii de pază reușiră cu greu să-i scoată pe petrecăreți din incinta maternității. Aceștia înțeleseră în cele din urmă că, nemaiavând rachiul trebuitor, petrecerea se putea muta la un local unde se afla din belșug acest articol. În clipa aceea, ținând copilul Inei în brațe, Olgăi îi săgetă prin creier ideea că acum ar fi un prilej unic de a plăti pentru toată suferința ei. Se uită la copil, privi
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
În urmă, dat fiind că atunci taxiul mă lăsase drept În fața clădirii. M-am mai plimbat primprejur câteva minute, bucuroasă că aveam destul timp să fiu atât de rătăcită cum eram, și În cele din urmă am intrat Într-un local să beau o cană de cafea. — Bună dimineața, domnule. Nu găsesc drumul spre Elias-Clark Building. M-ați putea lămuri cumva Încotro s-o iau? l-am Întrebat pe bărbatul cu Înfățișare neliniștită din spatele casei de marcat. Am Încercat să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Dacă ar fi răspuns oricine altcineva, Îi puteam spune persoanei respective să pregătească prânzul obișnuit al Mirandei, dar cum fata asta era prea proastă ca să mă pot Încrede În ea, mă deprinsesem să Îl cer la telefon chiar pe șeful localului. — Ăă, OK, stai să văd dacă poate veni. Crede-mă pe mine, Kim, poate. Miranda Priestly e viața lui. — Andy, scumpa mea, ce mai faci? a suspinat Sebastian În receptor. Sper că mă suni pentru că editorul nostru preferat În materie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Sper că mă suni pentru că editorul nostru preferat În materie de modă dorește să ia prânzul astăzi, nu? M-am Întrebat ce ar zice dacă i-aș spune Într-o zi că nu Miranda vrea prânzul, ci eu. De fapt, localul lui nu livra mâncare, dar făcea o excepție pentru regina Însăși. — O, da, Într-adevăr. Tocmai Îmi spunea adineauri ce poftă ar avea de ceva delicios de la restaurantul tău și m-a rugat să-ți transmit toată dragostea ei. Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
adineauri ce poftă ar avea de ceva delicios de la restaurantul tău și m-a rugat să-ți transmit toată dragostea ei. Nici sub amenințarea morții sau a schilodirii trupești Miranda n-ar fi fost capabilă să-și amintească măcar numele localului care Îi prepara prânzul În fiecare zi, darămite pe cel al șefului de tură din ziua respectivă, dar el părea Întotdeauna extrem de fericit când Îi spuneam ceva de genul ăsta. Astăzi a fost atât de entuziasmat, Încât s-a pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
despre cât și‑ar dori să meargă și ea acolo. Dar Lily? — Ciudat, a zis Christian, care a părut a crede povestea. Tocmai vin de acolo, am luat masa cu agentul meu. Ciudat că nu v‑am văzut... — Eram În fundul localului, cam pe după bar, am intervenit eu repede și mi‑am recâștigat cât de cât stăpânirea de sine. Din fericire, fusesem atentă atunci când Emily mă făcuse să privesc o fotografie micuță a localului, găsită pe site‑ul citysearch.com, când voise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Ciudat că nu v‑am văzut... — Eram În fundul localului, cam pe după bar, am intervenit eu repede și mi‑am recâștigat cât de cât stăpânirea de sine. Din fericire, fusesem atentă atunci când Emily mă făcuse să privesc o fotografie micuță a localului, găsită pe site‑ul citysearch.com, când voise să decidă dacă era un restaurant bun pentru o Întâlnire. — Aha. A dat din cap și părea ușor distrat și mai drăguț ca oricând. — Deci, erați În căutarea unui local unde să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
micuță a localului, găsită pe site‑ul citysearch.com, când voise să decidă dacă era un restaurant bun pentru o Întâlnire. — Aha. A dat din cap și părea ușor distrat și mai drăguț ca oricând. — Deci, erați În căutarea unui local unde să beți ceva? Am simțit nevoia copleșitoare să fac un duș ca să‑mi clătesc duhoarea specifică de Benihana din păr și din haine, dar Lily nu avea nicicum de gând să mă lase În pace. M‑am Întrebat În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sexy și ea hotărâtă, așa că mi‑am ținut gura. — Mda, tocmai ne sfătuiam unde să mergem. Ai vreo sugestie? Ne‑ar face plăcere dacă ai veni cu noi, a declarat Lily și i s‑a agățat jucăușă de braț. Ce local care Îți place ție e prin apropiere? — Hm, centrul orașului nu tocmai e locul cel mai faimos la capitolul baruri, dar am o Întâlnire cu agentul meu la Au Bar, dacă vreți, veniți și voi acolo. Agentul a dat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Îți promit că o să‑ți facă plăcere. După care s‑a răsucit În loc și a pornit‑o spre bar. Ca nu cumva să leșin sau să‑mi zboare gândul la ceea ce se petrecuse, am scanat vizual bezna de cavernă a localului În căutarea lui Lily. Nu intrasem decât de trei minute și ea era deja adâncită Într‑o conversație cu un tip negru Înalt, asculta cu mare atenție fiecare cuvințel de‑al lui și Își dădea capul pe spate plină de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]