13,950 matches
-
încadrează în cooperația capitalistă simplă. Numărul lor însă era destul de restrâns. În ceea ce privește țesătoria, de obicei în târgurile și orașele Moldovei nu întâlnim instalații de prelucrare a materiei prime (lâna). Excepție fac câteva târguri din regiunea de contact între munte și câmpie și din regiunea de munte, între care un loc aparte îl ocupă Târgul Neamț, unde se pun bazele industriei textile de fabrică și unde, date fiind poziția sa geografică și una din ocupațiile de bază ale locuitorilor regiunii (creșterea oilor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
unde creșterea oilor ocupa un loc important în viața locuitorilor, unde existau cursuri de ape repezi, care ofereau forța motrice necesară acționării lor etc. Din alte surse documentare reiese însă că și în alte ținuturi de la munte și chiar de la câmpie se aflau pive și dârste: în anii 1849-1851 funcționau două pive în ținutul Dorohoi, 31 în ținutul Bacău, 5 în 1861 în ținutul Tutova etc. În statistica din 1860-1862 se indică existența a 54 de pive și dârste în ținutul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fel de știri relative la producție, desfacere, tehnicieni, lucrători etc. Meșteșugurile din mediul sătesc nu sunt deci concentrate, ca în târguri și orașe; numărul meșteșugarilor este mai mic decât la orașe, excepție făcând doar regiunile de contact dintre munte și câmpie și regiunea de munte, unde agricultura ocupa un loc mai puțin important în economie. În 1849, orașul Roman, de pildă, concentra aproape jumătate din numărul meșteșugarilor din întreg ținutul cu același nume (din cei 271 „lucrători în industrie” în ținut
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
cumsecade, îi lasă pe viitorii soți aproape în voia lor. Și astfel a început pentru cei doi tineri "anotimpul luminos al logodnei", romantic și bucolic. Stăteau de vorbă singuri, prin colțurile salonului sau așezați pe povârnișul din marginea pădurii, în fața câmpiei sălbatice. Uneori se plimbau pe aleea baroanei, el vorbind de viitor, ea cu ochii plecați, privind urma prăfuită a piciorului mamei ei". Odată stabilită ziua nunții, "așteptau clipa hotărâtă pentru unirea lor fără o nerăbdare prea vie, dar învăluiți și
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Fără îndoială, de vreme ce în mașina care îi duce spre imensa mină de sare Wieliczka, pe care profesorul insistă să i-o arate, dr. Dürrfeld recurge la mica stratagemă a alibiului monden pentru a o atinge ușor. În vreme ce străbat câmpurile înverzite, câmpiile "bogate ce strălucesc de flori sălbatice primăvara poloneză ce se răsfață în toată strălucirea voluptuoasă a frumuseții ei [...], Sofia simte apăsarea brațului său lipit de al ei, dându-și seama că porțiunea atinsă i se înfioară ca pielea de găină
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
explică faptul că motivul animalului mitic conducînd un grup etnic în patria viitoare este atestat în Italia și în lumea elenistică. Același motiv alimentează povestea maghiară a legendei fraților Hunor și Magor pe care o căprioară îi conduce pînă la cîmpia fertilă. În această variantă, căprioara dispare; în legenda românească consacrată lui Dragoș, bourul este răpus. Eliade nu este de acord cu influența maghiară în legenda românească și arată că motivul vînătorii ritualice a bourului este autohton acest animal bucurîndu-se de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
editată la Hachette în 1855. Trăsăturile de ansamblu ale acestor texte subliniază, dincolo de pitorescul și de perspectivele de dezvoltare, confuzia economică și mizeria, anarhia, apatia și neînțelegerile interne, urmele prezenței rusești, semnele unei dependențe otomane. Mizeria este exprimată prin imaginea cîmpiei valahe văzută de Thouvenel: "Pămîntul Țării Românești nu cere decît să producă, însă nu întîlnești decît din loc în loc lanuri de porumb sau de grîu. Satele, aflate la mare distanță unele de altele, nu sînt, majoritatea, decît aglomerări de colibe
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
loc în loc lanuri de porumb sau de grîu. Satele, aflate la mare distanță unele de altele, nu sînt, majoritatea, decît aglomerări de colibe". Această mizerie este un efect al războiului: "De la rîul Olt la București, țara este goală; este o cîmpie de treizeci de leghe, devastată de război și care, după aceasta, a rămas fără cultură ca și cum după cum spun valahii ar fi trebuit să fie mai curînd cîmp de luptă. Copacii care-1 acopereau au fost doborîți și arși; n-au mai
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
acțiunea de propagandă în sate. Intelectualii și preoții organizează o întîlnire în vederea mobilizării țăranilor cu ocazia congresului național care trebuie să se țină la Blaj, la 15 mai 1848. Manifestația la care participă aproape 30.000 de țărani, adunați pe "Cîmpia Libertății", prin intervenția intelectualilor Bărnuțiu, Barițiu și prin prezența a doi episcopi, unul ortodox și unul uniat, Șaguna și Lemeni acoperă deschiderea politică și simbolică. Omul zilei, eroul charismatic, este Bărnuțiu. El antrenează mulțimile. Programul de la Blaj comportă 16 puncte
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de antisemitism zdruncină România: evreii sînt acuzați că ar fi un obstacol în fața dezvoltării unei clase de mijloc. Un apel lansat de un grup de studenți din Iași în 1899 arată: "Ei s-au abătut în grabă ca lăcustele pe cîmpia fertilă a țării noastre". În 1899, se asistă la un val de emigrație care privește o comunitate de 296.000 de evrei. Această emigrație face loc unor fenomene curioase, aproape în fiecare oraș din regiunea locuită de evrei, adică în
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
vor regăsi pînă la începutul primului Război Mondial. Mai multe recolte proaste generează catastrofe, cu agricultura ocupîndu-se 2/3 din populație. Fenomenul se va verifica în 1899 cînd, după patru ani de recolte rele, seceta a anulat orice recoltă în cîmpia Dunării, România aflîndu-se în pragul foametei. Aceste întîmplări neașteptate creează cu greu o viziune optimistă de țară cu natură darnică, viziune înfrumusețată încă de pe vremea cronicarilor de odinioară. Dimitrie Cantemir, în tabloul pe care 1-a lăsat asupra Moldovei de la
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
regretul că aceste posibilități naturale nu sînt bine administrate: problema agrară în România echivalează cu problema muncitorească din țările Occidentului industrializat. Încă din primele pagini ale lucrării sale, Le Monde balkanique (Lumea balcanică), publicată în 1917, inginerul Alphonse Muzet scrie: "Cîmpia dunăreană este acoperită de o argilă galbenă care înlocuiește, în apropierea marelui fluviu, acest minunat pămînt negru atît de fertil, în întregime asemănător celui din Rusia meridională. Este o regiune deosebit de potrivită pentru marea cultură, pe care Reclus o compară
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
menține un front defensiv continuu începînd de la frontiera româno-bulgară, trecînd peste crestele Carpaților. De fapt, forțele sovietice declanșează o ofensivă mărginită la interiorul arcului carpatic, pe 7 septembrie 1944, operînd o mutare a frontului. Trupele române acoperă mișcarea lor spre cîmpia ungară. Efectivele angajate de armata română în Ungaria se ridică la mai mult de 210.000 de oameni din care 42.266 au murit sau au fost dați dispăruți. În Cehoslovacia, campania armatei române începe pe 18 decembrie 1944, după ce
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
progresist. Această stranie oglindă a relațiilor Est-Vest transmite cetățenilor din Est o imagine asupra lor înșiși, dacă nu mulțumitoare, atunci cel puțin tolerabilă. Imaginile pe care manualele românești ale acestor ani le oferă copiilor nu sînt resimțite ca mincinoase: vaste cîmpii fertile și combinate care prezintă toate provocările tehnicii; muncitori mulțumiți care, în minele din Valea Jiului, au creat ateliere unde își petrec timpul liber pictînd. Aceste imagini sînt reproduse într-un album în prefața căruia se anunță: "Sub conducerea Partidului Muncitoresc
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
care scrie într-o revistă de istorie pentru publicul larg: "Parafrazîndu-l pe Eminescu, se poate spune că în țara noastră nu numai muncitorii români, unguri, germani și alții sînt prieteni devotați ai președintelui Nicolae Ceaușescu, dar și că toți munții, cîmpiile și florile îi sînt la fel. [...] în cursul acestor ani în care s-a aflat în fruntea partidului, nu numai că tovarășul Ceaușescu a vizitat de mai multe ori toate județele și orașele patriei, dar, pe de altă parte, el
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
ÎN SPAȚIUL DUNĂRII ȘI AL CARPAȚILOR Secolul IV Goții invadează Peninsula Balcanică 376-454 Hunii își extind dominația de la Europa Centrală la stepa rusă 454-567 Invaziile gepizilor, popor de origine germanică 567 Avarii îi înfrîng pe gepizi și devin stăpînii întregii Cîmpii a Pannoniei Secolul VI Pătrunderea triburilor slave în Balcani 626 Slavii asediază Bizanțul și se instalează în Peloponez Secolul VII Formarea imperiului proto-bulgar la sudul Dunării 864-865 Țarul bulgar este convertit la creștinism 896-900 Stabilirea ungurilor în Panonia Secolele X-XI
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
decenii după ce debutul editorial cu volumul de poezie Aduceți verbele (1981) are o miză bine conturată și iradiază, din toate cele peste trei sute de pagini, o emoție intensă și o dorință vădită de a scrie pe măsura trăirii. Acasă, pe Cîmpia Armaghedonului*, publicat recent la Polirom, este cronica unei familii dintr-un sat transilvănean în care, timp de aproape un secol, se împletesc, dramatic și discordant, destinele unor țărani ce trăiesc simultan atât catastrofa marii istorii, cu războiul, colectivizarea, sărăcirea și
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
totuși banale ce au contribuit la fracturarea acestei familii. Titlul are o semnificație cât se poate de clară, în acord cu intenția explicită a romanului, de a conecta planul istoriei particulare a familiei Vălean sensurilor unei familii arhetipale - "acasă" devine Cîmpia Armaghedonului în acord cu scenariul Apocalipsei unei lumi, parte integrantă din supra-istorie și din povestea umanității înseși. Această măruntă dar teribilă apocalipsă este trăită, cu un dramatism ce constituie unul dintre marile merite ale acestei cărți, de către fiecare dintre martorii
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
sensibile, structuri vulnerabile, în paginile acestor descrieri idilice? Cum își trăiește Banatul - dincolo de solaritatea sa emblematică, - apocalipsele în surdină, destrămările blînde, eșecurile și micile catastrofe? De aproape, tot în registru minor și subiectiv, Banatul convivialității exemplare există în satele de câmpie, acolo unde dialogul cultural și transferul valorilor se manifestă firesc, în gesturi vechi, apărute parcă în timpuri imemoriale. Satele de graniță, acolo unde tangențele devin geografic evidente, sunt adevărate spații revelatoare ale identității dinamice a Banatului. De foarte aproape, putem
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
Dan C. Mihăilescu, Cartea ca destin. Daniel Cristea-Enache în dialog cu Dan C. Mihăilescu, Editura Humanitas, București, 2013. * Gabriel Liiceanu, Mircea Ivănescu, Măștile lui M.I. Gabriel Liiceanu în dialog cu Mircea Ivănescu, Editura Humanitas, București, 2012. * Marta Petreu, Acasă, pe Câmpia Armaghedonului, Editura Polirom, Iași, 2011. * Angelo Mitchievici, Decadență și decadentism în contextul modernității românești și europene (sfârșitul secolului al XIX-lea, prima jumătate a secolului XX), Editura Curtea Veche, București, 2011. * Dan Lungu, Radu Pavel Gheo (coord.) Tovarășe de drum
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
din Ialomița. Lirismul discret, narațiunea lentă, întârziată prin exploatarea unor stări dramatice neostentative, difuze, precum descumpănirea, nedumerirea, dar și buna motivație în ceea ce privește gestul, felul de a vorbi al personajelor trimit către o posibilă înscriere a lui P. în familia prozatorilor câmpiei românești. Istorisirea din Cale grea poate figura ca text-probă. Câteva traduceri, din H. Sienkiewicz, din finlandezul Pietari Päivärinta, din Maxim Gorki, apărute în preajma anului 1900, sunt apropiate ca tonalitate de proza autorului brașovean. În schimb, în Liniștea casei (1890) eșuează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288660_a_289989]
-
Sunt dator cu o durere (1970). Acțiunea prozei lui A. este plasată în două zone predilecte: satul de munte al copilăriei, văzut ca un inepuizabil rezervor de energii umane, dirijate de o străveche și, deci, verificată tradiție, și orașul de câmpie al maturității, în care cenzura morală este, de cele mai multe ori, suspendată și unde, prin urmare, orice este posibil. Când nu sunt lichele de rând, personajele par dintr-o bucată, de neclintit în decizii, nu lipsite însă de lirism și, câteodată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285261_a_286590]
-
a fi încredințate tiparului. Între 1895 și 1897 colaborează la „Familia” mai ales cu adaptări și traduceri după narațiuni populare din literatura străină (Said și Hassan, din germană; Visul, basm oriental tradus din franceză; Baba Sălcuța, din germană; Dracii pe câmpia cerului, după R. Baumbach). La revista „Luceafărul”, în a cărei activitate redacțională se va implica, trimite, în 1904-1905, versuri, câteva poezii fiind publicate postum tot aici. În privința prozei, T. își menține preferința pentru povești, ca și pentru traduceri. În 1906
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290095_a_291424]
-
română, când s-au așezat temeliile statului național și sau fixat datele fundamentale ale culturii noastre originale. În fruntea evenimentelor se află Mihail Kogălniceanu. Minstrul de externe fiind el, proclamă în fața adunării independența Românei dobândită prin jertfe de sânge pe câmpiile Bulgariei. De asemenea, a apărat cu demnitate interesele naționale ale românilor nesocotite de marile puteri la Congresul de la Berlin. La orice răspântie a culturii noastre din veacul trecut aflăm pe Mihail Kogălniceanu. Din cei o sută de ani de istorie
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
cunoștințe acumulate, un stil șablon în abordarea problemelor, rigiditate în gândire. După Anca Munteanu “principalul culpabil, în primul rând, acel tip de dascăl (foarte răspândit, încă școală) care, după o suculentă expresie a lui T. Kelley, practică o “pedagogie de câmpie” fiind preocupat doar de șesurile intelectuale”. Numeroase studii sesizează o adevărată inapetență a majorității cadrelor didactice vis - a- vis de elevii lor creativi, considerați un izvor nesecat de năzbâtii, indisciplină și anarhie. Optica lor deformată contaminează și restul elevilor (chiar
Problematica Creativităţii by MARILENA CRĂCIUN () [Corola-publishinghouse/Science/91590_a_92997]