15,310 matches
-
la fel de bănuitori... și mârâiam la fel... În plus, am început să învățăm unul de la celălalt. Atribuțiile și capacitățile lui mi s-au împrumutat și mie, insesizabil: mi se părea că văd lucrurile altfel, pădurea îmi părea plină de umbre și mistere, observam mult mai multe și parcă stăteam mereu la pândă, simțind că imprevizibilul existenței nu se îndepărta niciodată... spațiile întinse îmi trezeau instincte inexplicabile, simțeam o libertate absolută și o pornire de a o lua la goană înspre orizont, fără
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2901]
-
ne-am lăsat fermecați de împodobirea lăcașului nostru drag și am făcut să pătrundă culoarea soarelui prin vitraliile celor trei etaje ale școlii. Apoi am lucrat la panourile unde am reprezentat zborul de fluturi, florile de câmp și zumzetul gâzelor, misterul eminescian și al Mioriței. Am pus în lumină, de asemenea, ritmul horelor străbune, pomul vieții și amprentele celor o mie de cocori. La sfârșitul acestui articol, vreau să vă aduc aminte de rolul dascălului în viața copiilor. Inima mea mi-
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Elena Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_584]
-
specialiști au intensificat lucrările de descoperire și de punere în valoare a comorilor preistorice din grote. Geologia, arheologia, antropologia, speologia, biologia și alte domenii ale științelor și-au dat mâna și au colaborat întru realizarea acestei adevărate capodopere cultural-științifice. Astfel, misterele pământului și magia lumii minerale au putut deveni cunoscute nu numai specialiștilor, ci și publicului obișnuit. Pe întreg teritoriul Franței există 71 asemenea situri subterane, unul mai fermecător decât altul.
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
inima mi-e caldă și senină. Și dacă stelele în strălucirea lor Mă-ndeamnă ca privirea să le-o dăruiesc, E pentru că au învățat cuvântul dor Iar prin sclipirea lor fiorul îl cunosc. Și dacă luna blândă cu al ei mister Trimite surâzând o mângâiere, E pentru că în dărnicie, nor și cer, Încununează iubirea lumii în tăcere. Și dacă iarna în alb de stea În drumul ei natura împodobește, E pentru că ușorul fulg de nea În gingășia lui, o inimă topește
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_547]
-
o să te duci și tu cu ei, zic. Bine’nțeles, răspunde ea scurt - și, după o răsuflare, începe să vorbească ca pentru sine: Dacă nu mă duc cu ei, unde Dumnezeu să mă duc? Viața nomadă era într-adevăr un mister pe care nu puteam să-l suplinesc cu imaginația. Zina m-a adus totuși în tabără, fără s-o rog, într-o dimineață de noiembrie, un drum lung cu autobuzul de am crezut c-o să ieșim din București. Fâșii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
tău. Urma mea semăna cu o matriță de gheață din care ieșeau îngeri pe bandă. Se pot naște demoni din ouă de îngeri? Numai dacă le îngropăm visele toate în pământ, mi-a răspuns ca un profet ce-mi dezlega mistere doar pentru a mă face să văd drumul ce-l aveam de străbătut. Marius luă o mină de om supărat simțindu-se exclus de la discuțiile noastre. Și eu? întrebă cu o mutră de puști nedreptățit. Și tu ești de-al
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
Cheta la flegmă (proză scurtă, OuTopos, 1999), Construcția identității într-o societate totalitară. O cercetare sociologică asupra scriitorilor (Junimea, 2003), Proza cu amănuntul (proză scurtă, Cronica, 2003), Nuntă la parter (teatru, Versus, 2003), Raiul găinilor (fals roman de zvonuri și mistere) (Polirom, 2004; ediția a II-a, 2007), Băieți de gașcă (proză scurtă, Polirom, 2005), Sunt o baba comunistă (roman, 2007, Polirom; în curs de apariție la Éditions Jaccqueline Chambon, sub titlul Je suis vieille coco). În 2005 este tradus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
spăl când n-avea să mă vadă nimeni, fiindcă-mi imaginam c-am o diaree tâmpită, de care nu mi-am dat seama. Jeni a chemat-o pe mama; cred că nu se simțea deloc în stare să-mi explice misterele feminității. Am impresia că-n familia mea asta se numea „decență“. * Mama avea în frigider anticoncepționale pe bază de chinină și unt de cacao, pe care i le dădea o prietenă farmacistă. Pentru mine, erau ca bomboanele cu pudră de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
ungurească și pe țigări sârbești. Atinsesem un record neegalat vreodată. Pariorii nu cunoșteau însă miraculoasa bibliotecă a lui Pasquale - amestec indistinct de ezoterisme, literatură și presă interbelică, romane franțuzești de ultimă oră. Peștera lui Ali Baba înainte de ’89. Era un mister cum o adunase. Și, trebuie să recunosc, nu singurul. Nu înțeleg nici azi cum de nu se murea mai des în sala aia. Sălile de operații, a mea printre ele - erau presărate de-a lungul peretelui exterior al secției de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
coaja de portocală rasă, pe care o țineam în frigider de la Crăciun, și înghețata de la cofetăria Opera, unde mă ducea taică-meu o dată la vreo trei luni. Reușeam întotdeauna să identific același miros cu tubul de Impulse galben. Rămânea un mister pentru mine unde se evapora parfumul din tubul roșu. Anca nu părea să-l fi folosit. Cum îmi găseam tot timpul de lucru prin curte, o pândeam destul de des, fără să vreau. Să nu fi fost oare așa de mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
aceasta este ieșită din comun sunt gata să iert o mie de defecte. Presupun că Velásquez a fost un pictor mai bun decât El Greco, dar obișnuința începe să-ți tocească admirația pentru el, în schimb Cretanul - senzual și tragic - oferă misterul sufletului său ca o jertfă pe un altar. Artistul - pictor, poet sau muzician - prin ornamentația sa sublimă ori frumoasă satisface simțul estetic, dar acesta este înrudit cu instinctul sexual și împărtășește ceva din barbaria acestuia. Artistul însă își jertfește ofranda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
trupului; mai era și o spiritualitate, tulburătoare și nouă, care-ți călăuzea imaginația pe niște căi nebănuite, și-ți sugera niște spații goale și vagi, luminate doar de stelele nemuritoare, unde sufletul, gol-goluț, se aventura temător spre descoperirea unor noi mistere. Sunt retoric în descrierea mea, pentru că Stroeve era retoric. (Oare nu știm că în momentele de mare emoție omul se exprimă în mod firesc în stilul romanelor ieftine?). Stroeve încerca să dea glas unui sentiment pe care nu-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
pe faleză. Chinezii erau deja în plină activitate în magazinele lor. Cerul avea încă paloarea zorilor și în lagună era o tăcere fantomatică. La vreo cincisprezece kilometri depărtare, insula Murea, ca o fortăreață înaltă din legendele Sf. Graal, își păstra misterul. Nu-mi venea să-mi cred ochilor. Zilele care trecuseră de când plecasem din Wellington, Noua Zeelandă păreau extraordinare și cu totul ieșite din comun. Wellington e un oraș curățel, cochet, englezesc. Îți amintește de un port de pe coasta de sud a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
stâncoasă ridicându-se misterios din marea pustie ca țesătura eterică pe care o creează o baghetă magică. Cu conturul ei colțuros seamănă cu insula Montserrat din Antile și parcă-ți închipui că acolo niște cavaleri polinezieni păzesc, cu rituri stranii, mistere pe care nu-i legiuit ca oamenii să le cunoască. Frumusețea insulei se dezvăluie pe măsură ce apropierea îți arată forme mai distincte ale vârfurilor sale fascinante, dar își păstrează secretul când treci cu vaporul pe lângă ea și, inviolabilă în propriu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
din fața ochilor tăi, care n-ar întâlni dinaintea lor decât singurătatea albastră a Pacificului. Tahiti e o insulă verde și măreață, cu niște falduri adânci și de un verde mai închis, în care ghicești niște văi tăcute. E un adevărat mister în adâncimile lor sumbre unde șopotesc și gâlgâie pâraie răcoroase și simți că în locurile acelea umbroase viața a decurs din timpuri imemoriale conform unor datini imemoriale. Chiar și aici e ceva trist și teribil. Însă impresia este superficială și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
pictase pomi pe care îi văd în fiecare zi în jurul meu, cocotieri, smochini indieni, poinciane cu florile stacojii, cei ce dau perele avocado. De atunci încoace i-am văzut altfel, de parcă ar fi existat în ei un spirit și un mister pe care sunt mereu pe punctul de a-l prinde și care îmi scapă de-a pururi. Culorile erau cele familiare mie și totuși erau diferite. Aveau o semnificație aparte și nudurile de bărbați și femei erau foarte pământene, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
scrutezi sub înveliș, dacă înnozi întîmplări din trecut de altele actuale, dacă analizezi efectele și le legi de cauză, vei descoperi fără îndoială resortul care a declanșat fapta, logica ei lăuntrică, și atunci ea apare nudă, fără acel voal de mister. Auzind că am constituit casa drept zestre soției necredincioase pentru a-i înlesni căsătoria cu amantul ei, oricine ar striga, sus și tare: ― Asta-i o ciudățenie, dacă nu nebunie curată! Într-adevăr, chiar mie pe atunci mi se părea
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
pe ascuns și cel mai mult m-a șocat faptul că, după intervenția mea, nu a mai rămas în viață nici una. Așadar, din uvertură lipseau tocmai cele ce ar fi constituit circumstanțele unei copilării obișnuite. Bucuria descoperirilor, a mirărilor, a misterelor. De pildă, să aprinzi în septembrie frunzele îngălbenite ale nucilor de pe malul lacului cu o lupă dezgropată din adâncul vreunui sertar prăfuit. Sau să developezi, în niște soluții puturoase, de unul singur, imaginea latentă, ca apoi să observi cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
fost și vor rămâne pentru totdeauna în inima mea. La acele locuri de multe ori am visat, în gânduri m-am legănat și sufletul mi l-am alintat. Pădurea m-a atras în mod special, pentru că în inima ei cele mai multe mistere se ascund și, fără să știu fără, să vreau, mă iscodesc citindu-mi gândurile cu durerile și bucuriile de fiecare zi ... Dacă noi, pământenii, am înțelege că pădurea, adevărata existență dăruită de Dumnezeu ca zestre, și nu singura, ne-am
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
animalelor cu limbajul pe care nimeni nu-l poate descifra, o altă și misterioasă lume pe care Dumnezeu încă nu ne-a dat semn că trebuie s-o înțelegem și din cer urmărește hotarele până unde pășim pentru a dezlega misterul. Dacă lumea acestora, a plantelor, a animalelor și a păsărilor nu o vom înțelege, că fără existența lor nu vom putea trăi, înainte de vreme ... cu toții vom pieri. Într-un an, înainte de sărbătorile Crăciunului, călătoream cu autobuzul de la Onești către Iași
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
că nimic nu-i întâmplător și că nu trebuie să mă grăbesc spre viitor, pentru că este aciuat în speranță, fiind valoros se ascunde în istoria trecutului, lăsând urme adânci. Ori de câte ori ajungeam în pădurea de fag îmi găseam liniștea sufletească, fiindcă misterul din acea dimensiune mă determina să văd cu ochii minții că sunt pregătit să înțeleg multe lucruri, de aceea sunt primit cu bucurie de locuitorii acelei păduri. În pădurea de fag frunzișul apare mai târziu decât în alte păduri cu
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
am revenit în pădurile natale unde am găsit același loc misterios, loc de poveste și de pelerinaj într-o altă lume, al unei dimensiuni fără asemănare cu aceea de pe pământ. Acum, ca și în copilărie, pădurea mă fascinează fiindcă ascunde mistere ce nu pot fi dezlegate de mintea omului. Pădurea mă atrage să văd, să descopăr acel ceva care nu egalează realitatea de pe pământ. De aceea cred că pădurea este o dimensiune care nu se lasă descoperită și cunoscută de către lumea
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
literară nu va fi abandonată. S-ar putea ca prefața mea să nu confirme așteptarea că s-a născut un viitor prozator. Pariul meu trebuie câștigat de autor, iar nu de mine. Cred, totuși, că se va întâmpla. Theodor CODREANU Misterul care se dezvăluie. Contrar obiceiului larg răspândit, cartea aceasta vine fără nicio dedicație lipită pe frunte. Fiecare cititor își va dedica singur, și doar dacă va vrea, numai acele părți din carte, care socotește cu adevărat că i se potrivesc
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
care le străbat și care de bună seamă că nu sunt tocmai bine familiarizați cu ele. Atmosfera rece și lugubră de prin aceste locuri știe să nască cele mai teribile istorii, înconjurate toate doar de intrigi bine țesute și de mister, ce au puterea de a schimba în întregime fața lucrurilor, dar care, în cele din urmă, ajung să se spulbere în cele patru zări, dispărând subit, nu înainte, totuși, de a băga nedumerire și curiozități de tot felul în oameni
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
odată. Bărbatul, văzând bine lucrul acesta, continuă încurajator, cântărindu-și atent vorbele: - Haide, vreau acum să știu! Văd bine că te-ai întristat brusc, iar asta nu poate prevesti deloc ceva pozitiv, dar, cu toate acestea, chiar vreau să înțeleg misterul tău, iar asta, pentru că, de-a lungul vremii, am ajuns să îmi dau seama că este mai bine să vorbești cu cineva când se află în agonie, decât când se află în extaz. Așadar, deschide-ți inima, vorbește-mi! Nu
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]