14,274 matches
-
sistemul de Înțelesuri În care autorul Își proiectează identitatea) se relevă În Întreaga ei plenitudine. La rândul său, intimitatea devine un loc privilegiat al sensului - adică al de nespus-ului, al vagului, al aproximativului. Un mesaj al tăcerii. Cum sensul tinde să devină cu totul altceva decât umbra misterioasă a lucrurilor (așa cum postulează o Întreagă tradiție a „gramatologilor”, de la Trismegist Încoace), semnificațiile sale esoterice - atâtea câte sunt - se vor confunda cu cele ale universului conținut Între faldurile aparent opace ale biografiei
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
istorică a termenului intimitate, e de observat, totuși, o deplasare a sensurilor sale. Modificările vizează, desigur, schimbarea radicală a contextelor, a circumstanțelor și a intensității cu care se manifestă presiunea intimului. Sociologii vorbesc de un irepresibil fenomen de recentrare, care tinde să devină factorul dominant al societății moderne. El constituie un fel de „rezistență pasivă” la schimbările petrecute În lumea de azi, la bombardamentul informațional, la mărirea incredibilă a vitezei de circulație a oamenilor și a valorilor. Bernard Cathelet propune termenul
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
că o domină până În cele mai mici amănunte. Zona incontrolabilă, aceea dintre eul privitor și eul privit, devine tocmai un spațiu al literaturii. Al ficțiunii. În interiorul acestuia, scriitorul Își Îngăduie nenumărate și imprevizibile manevre. Constatării aproape stupefiate că imaginea proprie tinde să dobândească o existență independentă i se opun strategiile dominării. Într-o formă extrem-minimalizatoare, Michelet concepe chiar o pseudo-scrisoare, Lettre de Jules à Michelet, prin care Încearcă dezamorsarea presimțitei desprinderi a eului scris de eul biografic: Îți scriu această scrisoare
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
același timp, obiect și subiect al practicii confesive. Focalizarea internă (termenul e al lui Gérard Genette) produsă În momentul În care un autor Începe să țină un jurnal este o operație doar În aparență aflată sub control. În realitate, ea tinde să fie o construcție impersonală, un obiect cu existență independentă. Marea fatalitate a jurnalelor intime ale scriitorilor provine din faptul că ele sfârșesc prin a fi cărți publicate. În felul acesta, unul dintre termenii binomului este anulat. Intimitatea dispare la
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
face să fie cu atât mai semnificative pentru evoluția actuală a genului și pentru identitatea lui adâncă. Noi vom continua, desigur, să ne raportăm la jurnalul intim scris - dar punerea sub semnul Întrebării a exclusivității lui e din ce În ce mai puternică. Ea tinde să creeze o nouă realitate, influențând, astfel, Înseși structurile de adâncime, bazele ficționale ale jurnalului intim. Rămânând la jurnalele câtorva dintre marii scriitori ai ultimului veac, vom constata importanța capitală a datei În scrierea jurnalului. Realitatea e determinată cronologic, Înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
dar numai Între anumite limite, notele inclasificabile. Momentele de improvizație. Într-un crescendo necurmat, ele se acumulează, alcătuind un scenariu paralel, o sumă a ceea ce scapă ordinii instaurate de pactul dintre eu (persoana autorului de jurnal) și timp. Relația realitate-ficțiune tinde, la acest nivel, să dispară. Elementele de real sunt, odată transcrise În pagina de jurnal, doar un efect al realului, pe când partea de ficțiune se transformă Într-o realitate de gradul al doilea. Insomnia cuvintelor Există un spațiu pseudo-romanesc În
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
fixe ale unui gen, ale unei specii. Libertatea ei de mișcare decurge din virtualitate, din ceea ce poate să fie2. Transgresând evidențele, poetica se Îmbogățește cu o prejudecată: aceea că literatura se lasă definită. Iluzie de scurtă durată, pentru că textul literar tinde să fie mereu altceva, să evadeze mereu spre altceva. Departe de a stabili sensul, „mecanismul” unei opere, poetica e, totuși, capabilă să-l identifice, să-l particularizeze, să-l definească prin el Însuși. Intrarea În rezonanță cu o structură, ecoul
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
chiar și pe cele care-l neagă fundamental. E și aceasta o formă paradoxală a „democrației” jurnalului! Studiu, privire, meditație Jurnalul intim al scriitorilor Încearcă să suplinească o absență. Pe lângă opera propriu-zisă, pe lângă creație există Întotdeauna un gol. Dacă literatura tinde să livreze și un secret (fie și numai unul „de fabricație”), el nu va fi desăvârșit fără prezența creatorului. În ochii celui care scrie, literatura În sine nu e decât o parte a personalității sale, o infimă secvență din ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
de un parti-pris clar formulat În chiar numele său: În scrierea zilnică, În mărturisirea permanentă, dincolo de presiunea calendaristică, dincolo de prejudecățile estetice. Conștiința de sine a jurnalului o dă comparația cu moartea. Ca și moartea, o negație a particularului 33, jurnalul tinde să instituie o universalitate fără nume, o egalizare, o nivelare a existenței sub spectrul jurnalierului. El acționează cu o crudă indiferență la semnificația propriului conținut. Insignifiantul, ca și lucrul prețios au, pentru el, aceeași valoare. Aceeași democratică semnificație. O posibilă
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
viitor, el se plasează În prezent sau În trecutul foarte apropiat. Imaginea spațializată dobândită despre sine se topește la contactul cu cealaltă imagine, manevrată de fantasmele compensatorii ale dorinței de reflectare, numită de Lacan „forma ortopedică a totalității”36. Scriitorul tinde să se plaseze În viitor, Însă cuvântul recuperează doar trecutul, doar trăitul. Între aspirația mărturisirii și practica ei efectivă se produce o ruptură: structura rigidă a unui text literar (a jurnalului) tulbură comunicarea directă a eului cu propriile-i umbre
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
addenda corrige a jurnalului Începe să acționeze În dublu sens. Rescriind, din perspectiva prezentului, evenimentele, el le și manipulează, sub presiunea unui viitor incert, dar presimțit. A unui viitor pentru care, În fond, scrie. Legând trecutul de viitor, jurnalul intim tinde să fie, asemenea autobiografiei, o sinteză, sacrificând instantaneitatea ambiției de a instaura o permanență. Un modus vivendi care să Împace fragmentarismul și discontinuitatea cu vocația Întregului și a necontenitului. A concluziei extrase din premise fragile, completând prin imaginație figura retorică
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
natura lucrurilor, Într-o perpetuă non-beligeranță. Ele nu se Întâlnesc, decât simbolic, În spațiul paginii, unificate arbitrar prin formula literară care le conține și le potențează. Diferențierea decisivă a timpului narațiunii și a timpului narării se produce la jurnalele care tind să Încalce formula de bază. La cele care nu se mulțumesc cu simpla narare a lui le jour au jour, extinzându-se În spații temporale mai Îndepărtate, Împletind senzația scrierii directe cu nu mai puțin iluzoria tehnică a Îndepărtării. Timpul
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
De asemenea, vom avea prilejul să lecturăm articole de interes general, ca: „Stresul pensionării”, „Terapie și evoluție”, „Valoarea diagnosticului diferențial” etc. Lectura cărții ne ajută să devenim utili copiilor noștri, nouă înșine și celor din jur, căci permanent trebuie să tindem către performanță și eficiență în autodeterminarea și educarea noastră. Profesor psiholog, Veronica Bâlbâe Omagiu limbii române, element esențial al culturii Motto: Fraților mei Văcășreti Las vouă moștenire Creșterea limbii românești Și-a patriei cinstire („Testamentul văcăreștean”) Într-o definire enciclopedică
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
material informațional este implicată motivația, grație căreia intră în acțiune mai multe sisteme alcătuite din centrii nervoși aflați în creier, conectați între ei cu scoarța cerebrală și cu formația reticulată, sistem la nivelul căruia sunt elaborate emoțiile pozitive pe care tindem să ni le procurăm. Acestea se referă la satisfacerea unor trebuințe biologice, intelectual cognitive, edificate încă din copilărie prin educație și ca urmare a mediului social-cultural. Am încercat să expun rezumativ principalele secvențe ale procesului de învățare din punct de
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
în general nu afectează limbajul propriu-zis, ci numai latura lui instrumentală. 3. Legat de apraxia acestor organe, este specifică deperdiția nazală, aprozodia, sealareea, cât și invariabilitatea alterărilor fonetice. 4. Este absolut necesar a conștientiza copilul în vederea reabilitării funcției de comunicare, tinzând către o activitate voluntară, pozitiv afectivă, evaluând posibilitățile lui reale, fie pornind de la gândire, atenție, memorie, către limbaj, fie prin intervenția etajelor efectiv instructive și ale elementelor prozodice către gândire și inteligibilitate. 5. În dizartrii este absolut necesară munca individualizată
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
acestor particularități pentru a putea desfășura sarcinile instructiv educative și corecționale. 3. Imaginația, ca proces psihic specific uman, cât și necesitatea educării acestui proces: proces analog cu gândirea, căci operează cu imagini mintale de combinare sau construcție imagistică; proces ce tinde spre producerea noului (reconstituiri intuitive, planuri iconice sau proiecte posibile); tipuri de imaginație întâlnite și formate ca urmare a unui antrenament susținut. 4. Rolul basmului în educarea imaginației debilului mintal și posibilitățile lui de a-l înțelege și reflecta: își
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
a funcțiilor organismului, prin eficientizarea acestora; diminuează efectele anatomice și fiziologice ale obezității; cresc capacitatea de muncă fizică și intelectuală; stimulează, la nivel superior, funcțiile imunitare; „deblochează” rezervele de glucide prin contracțiile musculare specifice, reglând astfel depozitele pe care organismul tinde să le facă; cresc, în timpul efortului specific, oxidarea la nivel celular îmbunătățind / menținând astfel procesele de construcție celulară, metabolismul și excreția; cresc capacitatea aerobă (VO2 max.), creștere care permite formei fizice să suporte mai bine activitățile cotidiene; pe durată mare
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
omului (atât din punct de vedere biologic, cât și psihic și social). Denumită din anumite puncte de vedere „sedentarism”, „inactivitate fizică”, lipsa de mișcare este asociată cu un ansamblu complex de efecte negative. În zilele noastre și în perspectivă, munca tinde să devină din ce în ce mai puțin fizică și tot mai mult intelectuală, transformânduse într-o activitate creatoare potrivită aptitudinilor, predispozițiilor, plăcerilor și intereselor fiecăruia (Rață G., 2003). Cu toate acestea, avantajele educării și dezvoltării unor aptitudini intelectuale, sociale, psihice sunt asociate dezavantajelor
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
care sezonul rece nu le-a prea permis; suplimentarea alimentației cu substanțe susținătoare de efort, (în special vitamine și minerale, pe cât posibil din surse naturale), pentru a face față asteniei de primăvară, care, asociată cu aceleași sarcini profesionale și familiale, tinde să destabilizeze organismul. C2. Joggingul pe timpul verii Ca tehnică, metodică de abordare a ședințelor de alergare, ca planificare a volumului și intensităților, practicarea joggingului pe timpul verii nu diferă aproape deloc față de practicarea joggingului primăvara, toamna sau iarna. Diferențele existente și
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
se desfășoară astfel de competiții). Sinteza surselor din literatura de specialitate din domeniul sportului și a petrecerii timpului liber evidențiază existența anumitor diferențe biomecanice care afectează tehnica alergării atunci când aceasta este efectuată pe bandă specială: timpul de contact cu solul tinde să crească în alergarea pe bandă comparativ cu alergarea în aer liber, pe sol, datorită faptului că membrele inferioare și mai ales talpa trebuie să se repoziționeze constant pentru a stabiliza corpul în ansamblu. Ori acest aspect nu favorizează creșterea
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
de sprijin, numai după obișnuirea joggerului cu specificul acestora; gradul de înclinație și consistența solului să fie acceptabile, abordabile din punct de vedere al condiției fizice a joggerului, al solicitării și al prevenirii accidentelor; se va acorda atenție respirației, care tinde să se amplifice datorită concentrării pe contactele cu solul, pe mișcările compensatorii de reglare și control a stabilității; se va evita prelungirea contactului cu solul pentru a nu aluneca, fapt ce va impune o creșterea a frecvenței pașilor cu diminuarea
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
se poate obține o reducere a concentrației de trigliceride în ziua următoare, atât timp cât durata totală a reprizelor de efort intens moderat depășește 30 40 minute pe zi. Exemplul nr.3 Conform unor studii publicate de LiveScience, sportivul, chiar și amator, tinde să își dozeze mișcările din timpul joggingului în așa fel încât acestea să ritmeze cu muzica. Studiul a constat în acea că o parte dintre sportivi au fost puși să pedaleze cu muzica de fundal, iar alții fără. Cei din
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
progresează decît atunci cînd știe că nu poate să facă ce vrea"), al legii libertății (" Cînd crezi că ești liber cu adevărat, înseamnă că nu mai există nici o scăpare"). • Legea lui Peter: "Într-o ierarhie fiecare salariat (individ, n.n. TDS) tinde să urce pînă la nivelul său de incompetență!" [Peter, Hull, 1994:20]. Un atare principiu îl poate disculpa parțial pe Adam, avînd în vedere că "incompetența (ne)vinovată" este un viciu inerent sistemului de organizare a lumii însăși. În consecință
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
unui Pămînt posedat de "minciuna tehnologiei"; minciună pentru că, ceea ce azi pare a fi benefic, poate determina mîine, prin dezechilibrele ecologice generate, catastrofale consecințe. Prin această încărcătură semantică, pe care simbolistica biblică o sugerează, se poate spune cu adevărat că "păcatul tinde să se instaleze în centrul lumii" (Galeriu), sfîșiind-o printr-o triplă ruptură: aceea dintre om și Dumnezeu, dintre trup și suflet, dintre om și cosmos. O astfel de ruptură definește, în ultimă instanță, consecința unui act de grea înșelăciune: trădarea
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Ricks (1975:123) drept "cel mai important joc de cuvinte existent în limbaj". Acest joc de cuvinte, îmbogățit de conotații sexuale, l-a atras teribil pe Shakespeare, și apare exemplificat în ultimele două versuri ale sonetului 138: De aceea mă-tind alături de ea, și ea de mine Și prin minciuni defectele ni le ascundem bine. (cf. Ricks 1975:130-131; Ewbank 1983: 137-138) Pe aceeași temă, însă într-o aură mai umoristică, apare și descrierea psihanalizei ca "întindere [minciună] pe canapea" (Forrester
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]