13,950 matches
-
principală a revistei (care purta subtitlul „Publicație de informare, agrement și literatură cinegetică”) e de a pune în valoare frumusețile și bogățiile Carpaților, mai ales pe latura „vânătorească”. Rubricile principale ale revistei vor fi „Articole, schițe”, „Din munți și din câmpii”, „Cărți”, „Reviste”, „Redacționale”, „Din literatura străină”, „Diverse”. Rubrica de articole e întreținută de Mihail Sadoveanu, Ionel Pop, Mihail Moșandrei, Al. Borza, Marin Ciortea, Victor Stanciu, V. Liuția, Margareta Barcianu, Al. Melin, C. Rosetti-Bălănescu, Ieronim Stoichiția, Sabin Opreanu,Profira Sadoveanu, Emil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286124_a_287453]
-
procedee postmoderne pentru a trata tema artistului de geniu în conflict cu societatea ostilă, iar Batalioane invizibile (2001) redescoperă parabola à la Coroana Izabelei, nu cu alte mijloace și posibilități decât acolo: un crater pe nouă nivele, ascuns în mijlocul unei câmpii, maschează de restul umanității o societate ultratehnologizată. Printre ingrediente se numără o serie de sexualizări frenetice, conspiraționism, atentate la ordinea planetară ș.a.m.d. Aproape ca restul literaturii lui T., romanul e de citit doar ca mostră extinsă de rizibil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290302_a_291631]
-
mine și mi se spovedeau. Este greu pentru un Rege să înțeleagă ce înseamnă să rămâi zile-ntregi să păzești animalele la pășune; îți trec prin cap atâtea gânduri, îți faci mii de planuri, încerci să tălmăcești glasul vântului, rumorile câmpiei, zbieratul celorlalte animale. Eu vorbeam cu copacii, cu ierburile, cu norii; mă afundam în cele mai stranii închipuiri. Acasă mama vitregă, ce se numea tot Catarinella ca mama mea bună, mă muștruluia dacă mâncam o bucată de pâine mai mult
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
văzându-l pe Geronimo. Giandomenico nu s-a întors de la pășune? Nu, dar nici mult nu mai este. Ah, copilul ăsta, câtă supărare, nu știu ce să mă mai fac. Ce-a mai făcut? Nimic. Oamenii vorbesc, fie pe bune, fie bat câmpii, iar eu tac. Simt că nu mai rezist, de aceea mă aflu aici. Toți spun că ar fi bântuit de diavol, cum e cu putința ca unul ca el să meargă la mânăstire și să îmbrace veșmântul de călugăr? Dacă
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
și surâsul de om bun și simțea o duioșie care, dacă nu s-ar fi aflat în confesional, l-ar fi făcut să izbucnească în hohote de plâns. Duhovnicul nu se pricepuse să-i dea o explicație pe potrivă, bătuse câmpii cu unele presupuneri și sfârșise prin a-i spune să citească mai puțin, căci fraged cum era risca să-și populeze inima cu prea multe umbre și năluciri care ar fi dat apă la moară unor coșmaruri și spaime. Se
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
vreo prejudecată sau reținere, fără să se teamă că o să aibă de suferit de pe urma purtărilor lui naturale prin anchete fără capăt, spovedanii și desvinovățiri. Așdar, fra' Tommaso, în ținutul Gerace bântuie ciuma și face victime? Au fost niște zile îngrozitoare. Câmpiile au fost lăsate de izbeliște ca lumea să se ferească de călători; toți ce nu erau din partea locului, erau considerați a fi răspânditori de molimă și exista teama că acești străini s-ar fi strecurat chiar noaptea pentru a infecta
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
dar cei din provincie miros de la o poștă ca și stăpânul lor, și dacă îi răzui puțin se simte duhoarea scabiei spaniole. Am traversat Calabria Citra și Lucania, sate foarte sărace, cu pârloage pustii, cu zone de arbori uscați și câmpii ce aveau aerul bolnăvicios al femeilor sterpe. Credeam că numai satele din preajma celui în care văzusem lumina zilei, erau atât de sărace; oamenii de la mine o duc greu, toată averea lor se reduce la două capre, o sfoară de pământ
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
vadă stând de vorbă cu înverșunare. În ziua în care sentințele pentru Bruno și Pucci urmează să fie date, Tommaso îi sfătuiește să simuleze nebunia, să facă tot felul de chestii stranii, să se repeadă la paznici și să bată câmpii. În acest fel, Inchiziția nu-i va condamna la arderea pe rug, dat fiind că nebunii nu sunt răspunzători de faptele lor și, dacă sunt condamnați la moarte, păcatele lor cad pe cel ce a dat sentința. Dar atât Bruno
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
din darurile naturii; să nu vă simțiți dezonorați pentru asta, nu acestea sunt păcate ci cu totul altele și domnii o știu foarte bine. Noi îi vom înfrunta pentru a recăpăta ceea ce Dumnezeu a semănat și împrăștiat pe coline și câmpii, vom împărți totul între noi precum frații și vom fi o singură familie. Contactele cu turcii au fost restabilite și limpezite până la detalii; organizarea avea acum o identitate proprie și unele plutoane erau și bine înarmate. Comandanții, în general călugări
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
vrăjitorii din vechime, legăturile dintre locuri, animale și plante? Sigur că da. Tot ce spuneți e-adevărat, voi sunteți îngerii ce-l reprezintă pe Dumnezeu pe pământ. Trebuie să te referi strict la întrebări și să răspunzi fără să bați câmpii sau să tragi de timp. E-adevărat că ai făcut experiențe privind magnetismul, spiritismul și telepatia? Un sigur om nu poate să-ntrupeze toți diavolii din iad și toate gunoaiele pământului. Și ai experimentat și posibilitatea unor arme de foc
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
frumos chiar și față de mine însumi, dacă n-aș fi înțeles că suntem aproape de o enormă răsturnare în timpul căreia pietrele vor vorbi picurând lapte iar lupii vor naște miere. Nu ți-ai pierdut nimic din înfumurare și continui să bați câmpii. Am venit la tine cu intenții binevoitoare pentru a-ți ușura starea în care te afli, dar poate că cei de teapa ta ar trebui considerați morți și cazul închis. Îți par cumva viu? Sunt eu oare viu? Cunoști deosebirea
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
spun cum am și făcut ocolul pământului, am ajuns la Taprobana 39, și am fost constrâns să pun piciorul pe pământ iar apoi, cum am fugit de furia pândarilor m-am afundat în pădure, și am ieșit într-o mare cîmpie la echinox. Mai mult de două luni i-a depănat lui Carlo o poveste fantastică, istoria unei cetăți unde trăiau oameni cinstiți și inteligenți care se respectau și se iubeau. Omul din Avellino asculta ca vrăjit, făcea câte-o observație
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
limba latină, așa că nu vor fi cu putință alibiuri". Dăruindu-se poeziei și chestiunilor ei, se trezea în afara acelor locuri. Aceasta era o problemă importantă: să izbutească să treacă dincolo de zoduri, fie doar cu cugetul, și să se regăsească pe câmpii, pe străzi, în naosurile Catedralelor, în odăi pline de cărți. Dacă e adevărat ceea ce susțin grecii, va trebui să plătesc încă mult timp greșelile părinților mei, păcatele întregii Calabrii. Avea dreptate Ponzio, o zicea mai mereu, Calabria nu e o
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
faptul că sunt reunite persoane ce provin din medii diferite și care au caracteristici diferite. Totuși, caracteristicile individuale pot reprezenta o provocare pentru moderator. Există patru tipuri de participanți ce reprezintă provocări - expertul, dominatorul, participantul timid și cel care bate câmpii. „Experții” autoproclamați pot provoca probleme speciale în cadrul focus grupurilor. Ceea ce spun sau modul în care spun anumite lucruri îi poate inhiba pe alți membri ai grupului. Participanții se lasă intimidați de alte persoane percepute ca având mai multă experiență sau
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
maximum. Contactul vizual constituie, de multe ori, o încurajare suficientă pentru a-i determina să vorbească, iar dacă toate celelalte metode eșuează, moderatorul îi poate numi: „Tom, nu vreau să fii exclus din conversație. Ce părere ai?”. Persoanele care bat câmpii folosesc multe cuvinte și durează o veșnicie până ajung la o concluzie, dacă încearcă să tragă o concluzie. Acestor persoane le place să vorbească. Din nefericire, un astfel de participant vorbește, de cele mai multe ori, pe lângă subiect și poate consuma o
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
sau treizeci de secunde. Asistentul moderator trebuie să facă același lucru. Uitați-vă la foile pe care le aveți în față, uitați-vă la ceilalți participanți, întoarceți-vă cu spatele la persoana ce vorbește, numai nu vă uitați la cel care bate câmpii. Imediat ce această persoană se oprește sau face o pauză, moderatorul trebuie să fie pregătit să pună imediat următoarea întrebare sau să repete întrebarea care se discută în momentul respectiv. În continuarea discuției, ar fi mai bine ca echipa de moderare
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
fie pregătit să pună imediat următoarea întrebare sau să repete întrebarea care se discută în momentul respectiv. În continuarea discuției, ar fi mai bine ca echipa de moderare să limiteze contactul vizual cu persoana care are tendința de a bate câmpii. Unii moderatori fac o precizare în partea introductivă a discuției, menită să îi atenționeze pe participanți referitor la importanța de a-i asculta pe toți. „Din experiențele petrecute cu grupurile asemănătoare cu acesta, am aflat că unele persoane au tendința
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
Unii participanți pur și simplu vor avea mai multe de spus decât alții. Dacă un participant vorbește la obiect și ne oferă informații de valoare, de obicei îl vom lăsa să vorbească în continuare. Totuși, vom lua atitudine dacă bate câmpii și le răpește celorlalți șansa de a vorbi. Cum reacționăm la comentariile participanțilortc "Cum reacționăm la comentariile participanților" Moderatorii trebuie să fie atenți la modul în care reacționează la comentariile făcute de participanți, atât verbal cât și non-verbal. De multe
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
mazzinieni, romanticii revoluționari ai veacului al XIX-lea trăiesc în această lume subterană, dominată de propriile sale coduri și venerând propria sa divinitate. Dincolo de naivitatea grandilocventă a retoricii, gesturile acestor societăți secrete pregătesc anul 1848, anunțând noblețea sacrificiului lui Garibaldi. Câmpia de la Islaz este parte din această hartă europeană a reveriilor revoluționare. Simptomatic, linia de demarcație dintre pasiunea națională și „chestiunea socială“ străbate întreg secolul al XIXlea. Și, dacă expediția lui Garibaldi de la 1860 este cântecul de lebădă al unei revoluții
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
față oracolul delfic al lui Apollo ori cel al egipteanului Amon, au câștigat încredere alții: Apollo la Milet și Glykon la Abunoteichos în nordul Asiei Mici, care distribuiau anual vreo 60.000 de răspunsuri, sau oracolul Fortunei din Praeneste, în câmpia romană, spre care se îndreptau romanii în pelerinaj. În sărbătorile populare se regăseau îndeobște și ghicitorii care stăteau cu oglinzile și cocoșii lor sacri la dispoziția mulțimii de orice categorie socială, care ar fi vrut să-i consulte. O formă
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a fost impresionat de rugăciunea profundă a soldaților creștini, astfel încât, atunci când îi sfătuia și îi învăța pe soldații săi modul demn de a se ruga, foarte probabil intenționa să se refere la scena la care la care luase parte pe câmpiile Germaniei, criticând rugăciunea superficială: Rugăciunea atenienilor: „Fă să plouă, fă să plouă, prietene Zeus, pe câmpiile atenienilor și pe pajiști“. Ori nu vrem să ne rugăm, ori să ne rugăm cu tot sufletul și cu toată libertatea cuvintelor. În urma rugăciunii
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pe soldații săi modul demn de a se ruga, foarte probabil intenționa să se refere la scena la care la care luase parte pe câmpiile Germaniei, criticând rugăciunea superficială: Rugăciunea atenienilor: „Fă să plouă, fă să plouă, prietene Zeus, pe câmpiile atenienilor și pe pajiști“. Ori nu vrem să ne rugăm, ori să ne rugăm cu tot sufletul și cu toată libertatea cuvintelor. În urma rugăciunii soldaților romani creștini s-au petrecut două minuni: peste armata romană a plouat abundent, iar peste
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Căci toți, zicea el, vor zbura spre martiriu ca albinele. Atitudinea sa era alimentată și de superstiție: deși se temea să nu riște sfârșitul tragic al celorlalți persecutori, n-a putut să se elibereze nicidecum de soarta lor, murind pe câmpiile Persiei, la Ctesiphon (363). Repugnându-i ideea de a trece în istorie cu numele de tiran, a evitat să cadă în excesele lui Dioclețian, și a dezlănțuit o persecuție în surdină, nereușind să se abțină de la condamnarea la moarte a
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
act de cultură plastică, filosofică și religioasă, care ne dă măsura înzestrării creatorului. Realizată cu talent ea transmite cu maximă expresivitate, sensibilitate și emoție o temă vizuală. II. Orizontala, element fundamental al structurilor compoziționale echilibrate Corneliu Baba Întinderea nesfârșită a câmpiei, lipsită de forme accidentale, declanșează în privitor echilibrul sufletesc, liniștea și pacea. Omul se simte ca o făptură singulară situată între cer și pământ. Ritmarea, prin micșorarea perspectivă a orizontalelor, accentuează senzația de adâncime a imaginii. Se stabilește un prim
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
și al scrisului. Pentru poezia Viitorul, socotită subversivă, modestul funcționar se vede destituit. Deși nu participase efectiv la mișcarea de la 1848, e pus pe lista proscrișilor și, după multe peripeții, reușește să treacă în Transilvania (ia parte la adunarea de pe Câmpia Libertății), iar de acolo, în Bucovina. În 1849 revine la Iași. Este numit șef al Secției I din Departamentul Averilor Bisericești și Învățăturilor Publice. În 1855 se numără printre membrii Divanului de Întărituri. După un an se stabilește la București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]