1,725 matches
-
anul 1241, și de la care Coroana Ungară ridicase veniturile fiscului, nu-i mai aparțineau în anul 1247. Nu poate fi nici o îndoială, în acest caz, că delegația tătarilor aflată în anul 1248 la Roma, cu propunerea de a lupta împotriva bizantinului Vatatzes, era plecată de la hanul care supraveghea și încasa veniturile fiscului din țările de la gurile Dunării. De altfel, de prezența efectivă a Hoardei de Aur asupra Moldovei și Țării Românești, de la care hanul ia și tribut, se plânge Bela al
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
O pradă imensă din prizonieri, turme nenumărate de vite și oi, trecute la nord de Istru, odată cu Izz-ed-din, a fost consecința acestor complicații politice din Orientul Apropiat. Desfășurarea forțelor tătărești de la nordul Dunării spre Constantinopol nu produse numai panică între bizantini, ci și neliniște la Roma. Lăsând la o parte îngrijorarea papei Urban, ce se desprinde din scrisoarea din 13 martie 1264 către arhidiaconul Ioan din Orăștie, că această localitate se afla lângă ținuturile tătărești lipsită de venituri, fiind pustie de
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
în Tracia și Dobrogea, el încercă să-i scoată pe mongoli din hotarele Imperiului pe căi lăturalnice, oferind lui Nogai în căsătorie pe fiica sa naturală Eufrosina. În schimbul înrudirii cu împăratul Bizanțului, Nogai despresura Constantinopolul, retrase oștile la granițele teritoriului bizantin și cedă și Vicina de pe malul drept al Dunării dobrogene. Mai mult încă, el interveni pentru aplanarea conflictului cu țarul bulgar Constantin Tihul și contribui astfel, indirect, la restaurarea Imperiului Bizantin pe linia Dunării. Tratativele duse au fost încununate de
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
titlul de Camenița, dar cu reședința la Hotin. (Io vescovo di Chocina). E sigur că teama de repetarea invaziilor domina spiritele de la Vatican și din Ungaria, încă în acel an când Svetoslav, țarul bulgar, izbuti să impună voința sa împăratului bizantin Andronic al II-lea Paleologul, numai datorită ajutorului dat de tătarii care se arătau destul de amenințători prin Vidinul tributar. Așa se va prezenta situația raporturilor dintre români, unguri și tătari și în următorii doi ani. Și ea nu avea să
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
în mișcare oștile bizantine, conduse de însuși împăratul Andronic al II-lea (1282-1328) și de fiul său Andronic al III-lea, care dorea să supună Bulgaria sub suzeranitatea Bizanțului, dar și pe cele mongole, din care nu lipsiră românii. Cronicarul bizantin Ioan Cantacuzin semnalează, în anul 1323, prezența oștilor românești în Tracia, specificând că ele sunt trimise de voievodul din Țara Românească, adică de Ivanco Basarab, cu ajutorul țarului Mihail (1323-1330) pentru ca, în anul 1324, să completeze știrea despre victoria lui Andronic
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a textelor din Antichitatea clasică și din umanismul bizantin îl apropie pe Ș. de orientarea din slavistică (reprezentată de Francis J. Thomson și Victor M. Zivov), potrivit căreia materialul literar slav ortodox premodern reflectă nu cultura bizantină, ci universul monasticismului bizantin - un fel de elenism vulgarizat -, refractar la cultura laică. Două dintre studiile sale dinainte de cel de-al doilea război mondial se referă la originea și circulația unui fragment din Leviticul românesc de la Bălgrad (1927) și la dezvoltarea vechii istoriografii românești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289662_a_290991]
-
perioada 1354-1359, iar a Țării Românești, de românii din Transilvania sub conducerea voievodului Radu Negru, în anul 129014. Balș susține că românii s-au denumit mereu între ei români sau romani, iar numele de valahi le-a fost dat de către bizantini, care l-au împrumutat, la rândul lor, de la stăpânii acestora, bulgarii. Valahi ar veni de la Volga sau Volg sau volach, care ar însemna "riveran". După el, această stăpânire a bulgarilor, între anii 680 și 915, a avut ca efect faptul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
zona de la Zenta la Cataro. Unul din cei trei fii ai lui Balșa, Gheorghe, s-a căsătorit mai întâi cu Milița, fiica regelui sârbilor, Vukașin, iar ulterior a avut drept a doua soție pe Teodora, fiica lui Constantin, socrul împăratului bizantin Manuel Paleologul 17. După moartea tatălui și a fiului mai mare, Strașimir, le-au succedat cei doi frați: Gheorghe și Balșa, ca stăpâni ai Zentei. Însă și aceștia, fiind amestecați în numeroasele complicații politice din zonă, soldate cu dese confruntări
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
vechii aromâni, sau macedoromânii mai dăinuie și astăzi În grupări răzlețe sub denumirile date de populația majoritară din țările balcanice aromânii cuțovlahi, fârșeroți, rumeri, vlahi, etc. Știri despre existența lor Încep cu aproape 1000 de ani În urmă, când feudalul bizantin Kekaumenos aduce prima atestare scrisă asupra aromânilor pe teritoriul Greciei de azi cu precădere În Thessalia, Pind și Macedonia. El Îi consideră daci ca ramură a tracilor, așezată mai Întâi În proximitatea Dunării, de unde au coborât În sud În locurile
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
istorice ostile, în timp ce „complexul Iona” pare să fi dobândit statut de vocație etnică. Mica Valahie a lui Țepeș Vodă - confundat uneori cu legendarul Dracula - este prinsă între imperii uriașe. Unul, cel turcesc, l-a „înghițit”, la rândul său, pe cel bizantin. Fapt simbolizat extrem de sugestiv de cușca ambulantă în care sultanul Baiazid, potențial cuceritor al lumii, poartă după sine captivă fosta curte imperială. Evenimente consemnate în cronici și documente istorice îi folosesc lui S. ca punct de pornire pentru a reveni
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
completat de mâna protoiereului, nu arăta atât de dărăpănată ca altădată; se face mențiunea că acoperișul e de tablă veche, dar curtea e împrejmuită în parte cu gard de scânduri, plantată cu arbori decorativi, iar catapeteasma cu icoanele completă, pictată bizantin, sculptată; Sfânta Împărtășanie în stare bună, păstrându-se în Sfântul Chivot de argint 66. La fila 5 verso a dosarului amintit se constată, prin procesul-verbal nr. 5/13 decembrie, că piatra de temelie a acestei noi biserici a fost pusă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
și nici diaconi, căci Faroald renunțase la creștinism și redevenise păgân. Prin Gruse se înțelege un ansamblu de mai multe pământuri având în centru curia comandantului. Li se spune așa după mult-vărsatul sânge roman, într-una dintre primele bătălii cu bizantinii. Fapt e că grush în longobardă înseamnă „crusta formată de sângele închegat pe piele“. Curia, căreia i se spune și curte, este un pătrat de ziduri cu o singură poartă păzită de un turn de scânduri. În interiorul ei se înălța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
anului 625 a fost foarte caldă, dar a plouat suficient de mult. Lăcustele n-au venit decât o singură dată, dar nu în puhoaie, și n-au fost nici epidemii. Regele vizigot Svintila îi alunga de pe domeniile sale pe ultimii bizantini; regele Clotaire I era covârșit în Neustria și în Austrasia de intrigile conților și ale episcopilor; împăratul Heraclie era prins în lungul război cu persanii. Dacă n-ar fi existat viclenele uneltiri ale bizantinilor și obișnuitele certuri între duci, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
alunga de pe domeniile sale pe ultimii bizantini; regele Clotaire I era covârșit în Neustria și în Austrasia de intrigile conților și ale episcopilor; împăratul Heraclie era prins în lungul război cu persanii. Dacă n-ar fi existat viclenele uneltiri ale bizantinilor și obișnuitele certuri între duci, în regatul regelui Adaloald ar fi putut exista o perioadă de pace și belșug. În schimb, s-a dovedit a fi o vară sângeroasă. Cu câteva zile înainte ca soarele să fi intrat în Leu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
armelor Arabia, precum și alte pământuri, pe care guvernează cu legea lui. Din păcate, deși a promis o conviețuire pașnică creștinilor și evreilor, acum îi omoară și-i prigonește. Religia lui se răspândește cu iuțeală în rândul celor nemulțumiți de dominația bizantinilor. Mai multe nu știu despre Mahomed. Când am tăcut, el a făcut un gest distrat cu mâna, ca și cum ar fi alungat o muscă de pe nas. - Nu contează, este vorba, desigur, despre o amăgire înșelătoare, a bombănit. Și-așa dezbinările creștinilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
era acela. - Teodelapio, duce de Spoleto, consângean de-al meu, dar și de-al ducilor Taso și Kakko. A sosit ieri de la Verona. I-a fost răpit fiul, cel dintâi născut, Autari. Are dreptate. E ca și cum i-ai autoriza pe bizantini să ne răpească fiii ori de câte ori au chef să obțină ceva. - Calmează-te, Teodelapio, liniștește-te! Regele vorbea din ce în ce mai greu. - Am luat în calcul fiecare posibilitate în parte, iar un ambasador al lui Isacco, aici de față, ne garantează că doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
meu, pregătindu-mă să cobor în cea din Brescia, faptul că noul duce devenise Gisulf din Benevento venea în sprijinul meu. Grasulf trebuia să se retragă, deoarece lui Arioald nu-i plăcuse stăruința lui în a cădea la înțelegere cu bizantinii. Odată întors la domeniu, am aflat că posedam o casă, la margine de pădure, pe malul râului. În plus, era pusă la punct, căci se mutase acolo Vibana, împreună cu fiul ei Ansoald. Avea o sală și încă alte trei odăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a fost adus tronul regal și s-a așezat. După care a zis: - Eu, Bayan, fiul lui Bayan, sunt un rege drept și înțelept. Voi și poporul vostru, în vremea când mă aflam la Bizanț, ați complotat împotriva mea alături de bizantini, încălcând alianța noastră. Câțiva dintre noi au protestat, dar vârfurile sulițelor ne-au închis gura, și el a continuat: - Pentru aceasta ați fost pedepsiți. Am apucat însă să-i făgăduiesc câte ceva lui Romilde. A tăcut, și doi kavhani au scos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
la locuitorii din Grado, s-au dus cu trei oameni pe insulă ca să ceară sprijinul patriarhului catolic. Cipriano avea la dispoziție peste o sută de militari, dar i-a folosit ca să-l alunge pe Grasulf. În plus, în momentul debarcării, bizantinii care-l însoțeau l-au rănit grav la șold și i-a omorât oamenii considerându-i eretici, ridicându-l în slăvi pe împăratul Heraclie și blestemându-l pe regele Arioald. A scăpat cu viață doar fiindcă l-au crezut mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
întâmplări din Cividale, în confruntarea sa cu avarii. O ospitalitate plină de bunăvoință, ce mai. Brescia avea ziduri groase, apărate de șanțuri pline ochi de apă și de douăzeci și nouă de turnuri. Toate construite de romani și conservate de bizantini până la sosirea longobarzilor. Orașul era locuit încă de mulți romani și dispunea de mori datorate apei numite Garza, și existau prăvălii de toate felurile. În Brescia existau încă multe palate, chiar dacă părăginite, cum ar fi templul capitolin, teatrul și forul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
și cea mai neadormită santinelă, după o noapte liniștită, își îngăduie o clipă de odihnă. Doi de-ai noștri, deghizați în pelerini, au reușit să fie destul de convingători ca să li se deschidă porțile la ceasul acela, mituindu-i pe mercenarii bizantini care stăteau de pază. Noi am pătruns cu iuțeala vântului înlăuntrul zidurilor și, înainte de toate, i-am închis în cazarma lor pe puținii soldați din oraș. După care am dat fuga la episcopat, lăsând în urma noastră doar doi morți romani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
este mai mare decât cea de a scăpa de ura regelui. Te rog doar să ai grijă de fiul meu. M-am întors la regina Gundeperga. I-am povestit faptele și, preferând să ocolesc porturile din Liguria aflate pe mâna bizantinilor și, cu atât mai mult, pe cele din ținutul Ravennei, i-am spus că intenționam să ajung până în Puglia, și de-acolo să mă îmbarc cu destinația Siria. Ea însă m-a sfătuit să renunț la respectivul itinerar. După care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
de legi longobarde, amenințându-l cu dezmoștenirea. Când și când mergeam și la Gundenperga, ca să-i mai cer ceva sfaturi. Pe la sfârșitul lui septembrie mi-a spus că nu mai putea fi amânată o clarificare între Rotari și papă, deoarece bizantinii încercau să convingă curia romană că discordiile dintre catolici în privința monotelismului erau stârnite de noi. Papa nu credea într-o asemenea aberație, dar se temea de un război. Singura sa dorință era renașterea Romei, construirea unor noi biserici, restaurarea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
cer audiență regelui. L-am primit cu bucurie. În zilele ce au urmat, Isacco Platone și Mauriciu și-au împărțit tezaurul papal, lăsând doar firimituri pentru plebe și soldați. După ce i-au alungat din oraș pe toți preoții și cardinalii, bizantinii și facțiunea romană a lui Mauriciu au jefuit Roma vreme de o săptămână, golind bisericile de podoabele lor prețioase și prădând casele romanilor rămași credincioși papei. IV Toată iarna dintre anii 638 și 639 am făcut planuri de război și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
o săptămână, golind bisericile de podoabele lor prețioase și prădând casele romanilor rămași credincioși papei. IV Toată iarna dintre anii 638 și 639 am făcut planuri de război și am organizat convocarea armatei. Rotari era hotărât să-i alunge pe bizantini de pe pământul italian și - așa cum înaintașii lui cuceriseră întreaga regiune a Padului - să facă din peninsulă o singură Longobardie, începând cu coastele Liguriei și coborând până-n sud, dincolo de Benevento. Voia să-l întreacă pe marele Dagobert, care-i reunise sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]