2,985 matches
-
25.03.2009: am citit textul comunicării și mai toți au fost de acord. Ba, Val Andreescu, Marina Costea ș.a. au afirmat că fără imboldurile și autoritatea jurnalistică, științifică și socială de la noi n-ar fi ajuns niciodată oameni de condei valoroși. Directorul Bibliotecii Județene, prof. Gelu Bichineț a considerat comunicarea "scanare riguroasă a exploziei cultural-informaționale de la Revoluție (1990) încoace. În această perioadă foarte frământată când tot ce se rostea la televiziune (mai ales la TV.V. și Unison) avea statut de
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
cel radio televizat începând cu ora 11.00, deci în fața micilor ecrane ! Cine nu-l vede, chiar nu știe ce pierde ! Am organizat această Gală: * Din respect pentru această categorie socială care încearcă să-și asigure existența cu mintea și... condeiul. * Din respect pentru publicul cititor, ascultător sau... privitor care văzând atâția plimbăreți prin viața lor "socială" (adică la vedere) să pună mai mult preț pe 152 valoare. Din păcate, alături de profesioniști sunt destui "încălțați" care umblă cu bocancii prin sufletele
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
activitatea, trebuie să-și câștige o pâine și... au, sau își iau, destule libertăți ! Ca să nu spun că unii dintre ei au obiceiul furatului... Dar: Meseria asta e slujită ACUM și în județul Vaslui de câțiva MESERIAȘI, adică oameni cu condei, cu gazetărie în sânge, cu chemare pentru această "îndeletnicire". Oameni cu procopseala (învățătura) care le aduce bani și nu invers ! Și alți câțiva care VOR dar... Ei, pentru ACEȘTIA și pentru cei care POT deveni adevărate voci ale comunității, aspiranți
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
organ de propagandă al Cercului Cultural «Provincia»”. Director-fondator: I.C. Jinga, redactor: Alexandru Robaș. Editată de cei care scoseseră revista „Muguri” (1922-1923), publicația își propune „să mențină tradițiile literare”, să sprijine „orice mișcare culturală românească” și să încerce să promoveze „câteva condeie noi”. Rubrici: „Cronica”, „Recenzii”, „Știri”, „Poșta redacției”. Cu versuri sunt prezenți G. Bacovia, Eugen Jebeleanu, Dinu Sever, Anton Gurgu, Vasile Dobrescu, Pavel Nedelcu, Vasile Georgescu, V. Oancea, Alexandru Călinescu, Aurel Chirescu, Romulus Ionescu, Viorica Lăzărescu, Victor Valeriu Martinescu, G. Șt.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289050_a_290379]
-
unde am citit pe 4 decembrie. Nu am fost prea mulți în acea seară rece, dar cei prezenți au apreciat poemele. Am făcut, deci, și imprudența asta. 102 Din păcate, aceasta este realitatea și toți cei care ne învârtim în jurul condeiului ar putea găsi o explicație reală în greutățile vieții, ce ne îndepărtează de forța asta de atracție care ar putea fi nucleul scriitoricesc. Fiecare aleargă pentru viață, pentru hrană, pentru locuință și alte cheltuieli, care mai sunt acum. În pofida acestora
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
Românul“, oficiosul din Arad al Partidului Național și republicat la 13 august 1915 în „Epoca“ <footnote Împreună cu alții, îndeosebi ardeleni, susținea aici rubrica Ardealul vorbește, făcînd cunoscute în Regat aspirațiile unioniste ale ardelenilor. footnote> din București, cu mențiunea: „Acum, cînd condeie închiriate de la București caută prin toate mijloacele să compromită opera de lămurire a emigranților ardeleni, înfățișînd-o ca o improvizație fără rădăcini în trecut, nu va fi poate inutil să smulgem cîte o pagină în care s-a mărturisit credința noastră
A FI NA?IONAL SAU A NU FI by Gheorghe C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/83212_a_84537]
-
așa cum s-a spus, care știe să nareze captivant, să observe detaliul semnificativ, să reînvie dramele oamenilor, să evoce momente de mare înălțare patriotică și, mai presus de orice, să deseneze portrete memorabile. Dintre numeroasele scene descrise cu un exersat condei de povestitor este de menționat, de pildă, aceea a depunerii jurământului de către guvernul I. I. C. Brătianu în fața regelui Carol I, care, deși slăbit și îmbătrânit, ținându-se drept în uniforma lui prea lungă, „pășea totuși apăsat după moda caracteristică ofițerilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286887_a_288216]
-
De aceea, poate, mă și tem atât de ispita gândului nedus la capăt. Urma va alege. Capitolul 1 Prin alții spre sine. Voiajurile lui E. Lovinescu 1.1. Omul care scrie Cine și-a pus în gând să moară cu condeiul în mână nu va găsi prilejuri de satisfacție în afara orelor de lucru intens, ritmate după metabolismul bizar al unui organism făcut parcă să înghită numai hârtie. Nici n-ar putea fi altfel de vreme ce, antrenat într-o activitate susținută, acaparatoare, spiritul
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
a cărei supremă expresie literară se găsește în poezia homerică"29. Dar, după un timp, obosit probabil să tot confrunte imaginea din carte cu realitatea vie și năbădăioasă din fața ochilor săi, spre a le dibui mereu înșelătoarea asemănare, călătorul lasă condeiul jos, nu fără a încheia cu o frumoasă explicație: "Eu port în retina mea un Bosfor ideal". Așadar, dacă viața imită arta (viziune mai curând manieristă decât... platoniciană), ochiul trebuie să se îndrepte spre veritabilele modele, acordând naturii privilegiul consolator
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
impresionistă" decât nuvelistică stricto sensu. Sursa de "inspirație" e indicată, de altfel, chiar din prefață, unde prozatorul își mărturisește intenția romanțării "documentului" (procedeu recurent în toată literatura sa): "Paginile ce urmează sunt compuse după notele luate numai la Florența. Sub condeiul meu de acum ele au luat forma de nuvele. Cetitorul va avea de judecat dacă am făcut bine sau nu de a le scrie sub această formă. Eu însă m-am simțit obligat a le da această explicare pentru a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
câți sau de la sine au aflat, sau de la alții au luat și ne-au lăsat vreun bine”, chiar dacă știau bine avertismentul aceluiași: „Înfrenat de cunoștința micșoririi mele În științe și ascultării Întru Învățături, nu aș fi Îndrăznit niciodată să apuc condeiul”. De la Începutul verii anului 1829, la Iași, Asachi fondează, Îngrijește și scrie Albina românească, gazeta politico-literară ce-i corespundea Curierului românesc de la București, Început de Heliade-Rădulescu cu câteva luni mai devreme. Vor trebui să treacă Încă aproape zece ani pentru ca
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
de faptul că publicația ce apărea din 1 octombrie 1855 cu titlul Unirea respecta ordinea de stat, omul politic moldovean nu vedea nici un impediment pentru a nu primi aprobare în vederea apariției publicației pe care o gira împreună cu alți oameni de condei din Moldova 47. Câteva luni mai târziu același Mihail Kogălniceanu se adresa printr-o scrisoare mai întâi unui ministru 48, iar apoi pe 21 ianuarie 1856 chiar domnitorului Grigore Ghica, ambilor atrăgându-le atenția că, indiferent că fusese vorba despre
by LIVIU BRĂTESCU [Corola-publishinghouse/Science/985_a_2493]
-
într-un raport direct limbă - lume, fără dezvoltarea procesului de conceptualizare propriu unităților lexico-gramaticale: substantive, verbe etc. Când are loc un proces de conceptualizare, interjecțiile devin verbe, substantive, adverbe: a ofta, a scârțâi, of-ul, scârțâit, scârțâire etc.: „Scârțâirea de condeie dădea farmec astei liniști.” (M. Eminescu) În sistemul limbii, interjecțiile se constituie într-o clasă distinctă prin: 1. esența lor (dată de raportul expresie - sens), 2. prin locul și funcția lor în actul de comunicare, 3. prin funcția lor în
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
simtă stăpânul...” (I.L. Caragiale, IV, 233) Dintre acestea, marchează identitatea specifică a circumstanțialei de finalitate conjuncția ca să (în structură continuă; în structură discontinuă poate interveni și în realizarea propozițională a altor funcții sintactice): „Ca să schimbăm acum, întâia oară, / Sapa-n condei și brazda-n călimară, Bătrânii-au adunat printre plăvani / Sudoarea muncii sutelor de ani.” (T. Arghezi, 5) și locuțiunea pentru ca să: „Vine Mișu, profesorul - știi, Mișu al nostru care dă meditație la băieți - vine pentru ca să le dea vacanță.” (I.L. Caragiale, II
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
caracterului ei.”, • expresii impersonale: „Nu-i vorbă, că de greu, greu îi era, pentru că în lipsa lui n-avea cine să-i îngrijească de casă...” (I. Creangă, 167), • adjective: „Ei se arătaseră lacomi de învățătură, plăcuți la vorbă și meșteri în condei, isteți și destoinici, dar fără șir în ce făceau, cu trăsneli toți și cu toane...” (M.Caragiale, 110), • adverbe (locuțiuni adverbiale) (prin intermediul unui verb): „Astfel mie îmi pare să fi observat că Slavici a început să scrie mai rău în ce privește
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
în acest sobor al marilor fuziuni de sentiment și conștiință a contopirii lucide cu ceea ce alcătuiește temelia și substanța acestei lumi. Când primești în somn scrisoare/ de la Dumnezeu și când/te găsește pe un scaun/de tăcere/ploi plângând -// ia condeiul și răspunde/ că în lut sunt cai destui,/ că murim pe-o coamă mândră/ în tărâmul nimănui// pune-n plic apoi scrisoarea/ și trimite-o la cutie// și așteaptă să-ți sosească/ fiindcă ți-ai trimis-o ție!648. Cu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
după rit. Dar vocea de pușlama în străfundurile somnului mă chema 682. Paul Eluard spunea că de fapt poetul este cel prins sub puterea acestei îmbinări de presupusă ficțiune și realitate, iar creația sa nu corespunde statutului de stăpân al condeiului ci, dimpotrivă, de sclav. O revoltă împotriva condiției umane în raport cu revelația inconștientului întâlnim la André Breton sau Lotréamont care realizează o supraestimare a imaginarului nocturn și a stărilor contradictorii ale rațiunii și nebuniei din noi. Valoarea cunoașterii grupurilor spontane de
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
în acest sobor al marilor fuziuni de sentiment și conștiință a contopirii lucide cu ceea ce alcătuiește temelia și substanța acestei lumi. Când primești în somn scrisoare/ de la Dumnezeu și când/te găsește pe un scaun/de tăcere/ploi plângând -// ia condeiul și răspunde/ că în lut sunt cai destui,/ că murim pe-o coamă mândră/ în tărâmul nimănui// pune-n plic apoi scrisoarea/ și trimite-o la cutie// și așteaptă să-ți sosească/ fiindcă ți-ai trimis-o ție!932". Cu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
omului, profetului-poet. De aceea tot ce scriem reprezintă o mică parte din dumnezeire, așternem pe hârtie multe dintre ideile care nu ne aparțin, care vin din adâncul neexplorat al minții și care țâșnesc parcă din propriul nostru abis. Numai un condei hărăzit are acces la întruparea prin Cuvânt. Poemele rostite de mii de ani, textele care se referă la divin nu explică nimic din marile arcane îmbrăcate în aurite alegorii și totuși prin vers ele devin explicabile. În hainele lor sacerdotale
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
moarte,/ lumi paralele,/ imagini dezolante/ și basme se îmbină între ele./ În timp ce porumbeii/ pe un pervaz hrănesc/ atâtea alte păsări/ străpuns cad de gloanțe/ și sfârșesc/ canicula unui cuptor/.../ Ne străduim ades/ să facem lumea mai urâtă/ se frânge sub condei/ viața fără moarte/ și-n lumea cu haruri dăruită/ surâde gândul morții"1139. Ochiul rece al poetului depășește așadar poesia interioară a spațiului universal, bogat în sentimente și culori, putând influența sufletul nostru. Lumea de dincolo aste adâncul viziunii unei
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
țese idei și păreri"); ca să prezinte entuziasmul poetic dispune de fizica populară a lichidelor ("duhul fierbe ca o smoală"); ca să evoce consacrarea supremă a lui Homer are atributele verticalității ("Toți cei ce înțeleg pre acest poet să spăimântează de înălțimea condeiului său"). Toate lucrurile foarte speciale ale literaturii se lasă spuse fără cuvinte-șperaclu. Genialitatea îi devine necesară abia când descoperă că literatura se poate alimenta și din experiența ordinară. Volumul din 1825 se deschide cu un motto care face apologia facultăților
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
să țină locul dedicației literare, și creația poate să substituie angajamentul profesional: ...nu vrea să primească niciun post public din ale statului zicând: că țara când va avea trebuință îl va găsi gata pentru serviciu. El lucrează mai bine cu condeiul cu totul independent, tinzând a răspândi prin diferitele sale scrieri ideile liberale și sentimentele nobile între confrații săi87. Privită din această perspectivă, chemarea literară se definește simplu, prin efortul exercitat continuu, ca o formă pură a activității, un soi de
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
non sunt multiplicanda praeter necessitatem. Fidel disciplinei cotidiene a scrisului, acesta acumulează o impresionantă operă filozofică, dar nu se preocupă nici măcar s-o publice. Motivul? "Scriu pentru sertarul meu", remarcă neconsolat 200. Reflecțiile concentrate și corozive care îi ies din condei reprezintă un mic și dens carnet: Breviarul haosului (Bréviaire du chaos, 1982). Acestuia i se adaugă dicționarul său personal de pesimism: Abécédaire de Martin-Batôn (1994). Adnotări fulminante, maxime și sentențe de o limpezime stilistică ce le apropie de aforism. Impresionează
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
lui I. L. Caragiale. Emil Petrovici scrie cu prilejul centenarului morții lui Gogol, Henri Jacquier la aniversarea unui veac și jumătate de la nașterea lui Victor Hugo. Numărul al treilea din 1953 apare cu portretul îndoliat al lui Stalin. O „cohortă” de condeie este mobilizată spre aducerea unui ultim omagiu: Aurel Rău (cu două poeme), Ion Horea, Ion Brad, Victor Tulbure, Ion Oarcăsu ș.a. „Cronica” este printre puținele rubrici în care literatura se află la ea acasă: Miron Radu Paraschivescu scrie despre actualitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285286_a_286615]
-
lui Goga și al grupului din care făcea parte era mărturisit În articolul Zile mari, publicat În 1913 În Românul, oficiosul din Arad al Partidului Național și republicat la 13 august 1915 În Epoca din București, cu mențiunea: Acum, cînd condeie Închiriate de la București caută prin toate mijloacele să compromită opera de lămurire a emigranților ardeleni, Înfățișînd-o ca o improvizație fără rădăcini În trecut, nu va fi poate inutil să smulgem cîte o pagină În care s-a mărturisit credința noastră
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]