2,172 matches
-
o discuție pe teme medicale; se plânge de o cefalee cronică și amintește că obișnuiește să ia Fiorinal (combinație de aspirină și codeină) ca să-și aline durerea. Cum pentru mine Funerals și Fiorinal sunau la fel, eu continuam să-l consolez În legătură cu decesul tatălui și să-l asigur de tot suportul meu de a trece peste această perioadă tristă. Secretara mea a Înțeles că eu eram puțin În afară de subiect și m-a rugat s-o urmez, de data aceasta În biroul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
Fusese ceea ce se numea un bărbat bine la viața lui. Munca intelectuală Îi menținea vigoarea fizică până după ieșirea la pensie. Faptul că Maria nu-i dăruise copii, era pentru el o mare pierdere, pentru care ea Încercase să-l consoleze printr-o grijă excesivă față de persoana lui. Secretul vieții lor, care de fapt nu mai era de mult un secret pentru o bună parte din oraș, era Maria. Ea veghease fericirea lui și-a tuturor celor care au avut nevoie
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
universitară, lipsuri ce lăsau nepotolite poftele hulpave ale cititorului din mine, nu modestia didacticii universitare, a rutinei scolastice erau cele ce mă dezamăgeau, spulberând ironic proiecția ideală a Universității din orizontul așteptărilor mele. De fapt, aș fi putut să mă consolez cu gândul că nici Academia lui Platon sau Liceul lui Aristotel nu fuseseră adăpostite în palate asemenea Școlii din Atena pe esplanada căreia stau cei doi filosofi în sublima frescă a lui Rafael. Îngustimea, atât de evidentă, a spațiilor de
Universitățile mele by Nicolae Balotă () [Corola-journal/Imaginative/14087_a_15412]
-
deseori ne închipuim că suntem. Până ce ochiul sever al Criticii decide... Mă bucur din toată inima, prin urmare, ca apreciați astăzi, cu generozitate, aceasta Ficțiune, această poveste a mea pe cale să se termine. Nu-i nimic a încercat să mă consoleze un prieten tânăr, - vei subzista... ai posteritatea... Mersi am incercat sa glumesc dar prefer actualitatea, cât e posibil... Mă bucur, iarăși, ca prețuirea Dvs. vine din partea unor profesioniști grei ai scrisului. Încât, nici nu-mi mai pasă mie acum de
IN LOC DE PREPELEAC by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Imaginative/13742_a_15067]
-
cariera lui Mihai, “Tot ce vreau”, filmat în mai multe locuri din București. Horia Brenciu și Xonia s-au transformat în doi actori veritabili, astfel că frumoasa blondă joacă rolul iubitei, iar îndrăgitul artist îi este alături pentru a o consolă. Single-ul a fost compus de Ivan Caragia și Serigiu Istrati, iar textul îi aparține lui Petruț Ioan Emanuel și Pacha Mân. Videoclipul a fost regizat de Mihnea de Vries. După ce ne-a promis că Anii ce vin or să
Promisiuni by Dorin MANEA () [Corola-journal/Journalistic/83401_a_84726]
-
vitejii născuți în urmă războiului. Ce te faci însă că un bun prieten al ei o turnă încrezător la Securitate între 1961-1968. El s-a numit Oskar Pastior, despre care scriitoarea Nora Iuga, la aflarea veștii, a rămas muta, crispata. Consolându se cumva, a spus într-un interviu: El trăia cu o frică dublă: aceea a minoritarului etnic, fiind de origine germană (n.n. când era în România) și aceea a minoritarului sexual, fiind homosexual. Totuși, această întâmplare foarte neplăcută nu-mi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
ar interesa comportamentul unui primar de sector din București sau al unui șef de galerie. Mai degrabă nu. Cît despre bătaia prea scurtă în timp, ai dreptate, ea înseamnă de obicei datare iremediabilă. Cu toate acestea, cînd caut să mă consolez, revin la o observație pe care a făcut-o tot Tudorel Urian, aceea că și "Momentele" lui Caragiale au apărut într-o ramă temporală îngustă. Să ne înțelegem, nu m-am smintit și nu mă cred un Caragiale de școală
Interviu cu Radu Paraschivescu by Ciprian Macesaru () [Corola-journal/Imaginative/12648_a_13973]
-
capăt, pentru a ne rosti complezent, de fapt una cu Infernul în care autorul crede de cuviință a-și cufunda eul. Singurele relative detente pe care și le îngăduie acest ascet al damnării sînt de factură formală. Par a-l consola doar secvențele de amețitoare acrobație asociativă, substituindu-se sublimităților suspendate, în care e cu putință să uite de sine. În peisajul poeziei actuale, Aurel Pantea e un important nume fără pereche.
Sensul demoniac by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2770_a_4095]
-
o discuție pe teme medicale; se plânge de o cefalee cronică și amintește că obișnuiește să ia Fiorinal (combinație de aspirină și codeină) ca să-și aline durerea. Cum pentru mine Funerals și Fiorinal sunau la fel, eu continuam să-l consolez În legătură cu decesul tatălui și să-l asigur de tot suportul meu de a trece peste această perioadă tristă. Secretara mea a Înțeles că eu eram puțin În afară de subiect și m-a rugat s-o urmez, de data aceasta În biroul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
Fusese ceea ce se numea un bărbat bine la viața lui. Munca intelectuală Îi menținea vigoarea fizică până după ieșirea la pensie. Faptul că Maria nu-i dăruise copii, era pentru el o mare pierdere, pentru care ea Încercase să-l consoleze printr-o grijă excesivă față de persoana lui. Secretul vieții lor, care de fapt nu mai era de mult un secret pentru o bună parte din oraș, era Maria. Ea veghease fericirea lui și-a tuturor celor care au avut nevoie
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
din Casa Buddenbrook care l-au îmbărbătat: Thomas, fratele mai mare, senatorul la aproape 50 de ani trăiește o revelație. E năpădit subit de spaima morții și se liniștește aducându-și aminte de un eseu conceput de Schopenhauer. L-a consolat teza filosofului că decesul nu e un sfârșit, o încheiere a unei zbateri, ci mai mult trecerea spre altceva. Închis în cușca pușcăriei, A.K. i-a purtat recunoștință lui T.M. pentru sfatul transmis indirect. O plimbare prin parc De
Micile infirmități ale oamenilor mari by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11194_a_12519]
-
și picioarele cu limbile și lacrima lor" (duminici de păpădie iisus cu haine de iarbă). O candidă infatuare, oscilînd între postura de nabab de basm și cea de funambul, îi dictează bardului similitudini exorbitante care sfidează în măsura în care înduioșează, provoacă în măsura în care consolează, precum jocul impenitent al unui copil. O funciară copilărie inventivă, gata de pozne ieșite din comun și totuși fără a depăși o graniță inofensivă se dă mereu în vileag în aceste stihuri proaspete și totuși umbrite de inexorabila melancolie a
Un postavangardist (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15674_a_16999]
-
mămicuța mea! Infirmiera așteptă cu răbdare și milă ca cei doi să își ia rămas bun, după care luă bolnavul din brațele mamei instalându-l într-un salon alături de alți patru copii. Ștergându-și cu dosul palmei obrajii, mama se consolă singură încredințată de însănătoșirea pruncului ei și după ce își recuperă micul geamantan lăsat pe banca din sala de primire ieși din curtea sanatoriului îndreptându-se către gară, cu gândurile împărțite între copilul rămas singur în spital și problemele familiei pe
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
militar, pe când el, mizera bilul, nu ne satisfăcea defel. îl văd că se apropie cu un aer de inocență adamică, își împlântă ochii în ai mei și-mi declară fără inflexiuni în glas: — Astăzi a murit mama. Dau să-l consolez, dar ceva mă oprește. Nu pare dărâmat, deși e la vârsta la care un atare necaz sapă adânc. Mă căznesc să respir normal, iar el adaugă: — Sau poate ieri. Nu mai țin minte. Hotărât lucru, ceva e în neregulă aici
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
o să creadă că m-am culcat cu tine. Am dormit împreună, i-am amintit. — Am dormit împreună, dar n-am făcut nimic, iar acum mă conduci înapoi la iubitul meu, pe care a trebuit să-l mint doar ca să te consolez pe tine toată noaptea, iar pe deasupra mai și plângi grotesc. Un bărbat adevărat plânge în hohote, ca mine, când e nefericit. — Ești nefericit pentru că ești arogant. Zi-mi dacă e adevărat că miros. — Miroși divin și ai un buric delicios
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
infinit, să lucrezi la facerea ta, ci dispari și apare altcineva care, chiar dacă nu te înlocuiește, te prelucrează. Și dacă nu poți ieși din devenire, nu poți scăpa de tristețe; tristețea metafizică e fructul devenirii. Sunt proști istoricizanți care se consolează prin devenire. Devenim mai civilizați, nu? Sau mai culți... Adică murim ca și caprele, numai că e mare lucru că există Kant, Descartes, există Newton, mă rog, atâția mari creatori de cultură, și există și făuritorul de religie, Cristos — dar
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
fermă că îmi face cinstea suferinței un mare popor. Asta m-a salvat de la nebunie. Adică nu fac pușcărie că reprezint un trib de negri, ci un mare popor, greu de istorie și de viitorul lui strălucit. Asta m-a consolat. Eu, în tinerețe, am fost un om de extremă stângă. Și la maturitate, de extremă dreaptă. Iar acum mă consolez cu calitatea mea de român întreg. Jocul acesta pe scara de valori politice nu mă mai interesează. S-a stins
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
reprezint un trib de negri, ci un mare popor, greu de istorie și de viitorul lui strălucit. Asta m-a consolat. Eu, în tinerețe, am fost un om de extremă stângă. Și la maturitate, de extremă dreaptă. Iar acum mă consolez cu calitatea mea de român întreg. Jocul acesta pe scara de valori politice nu mă mai interesează. S-a stins în mine acum setea de putere. N-o mai am. M-aș bucura însă de un lucru — e chiar ceea ce
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
în pahar, sorbi puțin, pregătindu se să continue, dar se opri brusc, tulburat vizibil: Victor, alb la față ca varul, îl prinse puternic de umăr, privindu-l cu o ură disperată. Ai știut totul, domnule Tălparu! Ai venit să te consolezi sau să te convingi că există cineva mai ticălos decât tine, nu? Da, Ghiță, mi-am ucis soția. Am ucis singura persoană pe care am putut-o iubi. Știi, în afară de ea, nu am iubit pe nimeni. Pentru mine... cei din
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
a plăcut și medicina, în afara ingineriei, de ce nu te-ai făcut doctor, mama ta de bandit?! Acolo nu ai fi putut fura, nu! Și nu mai puteai conduce mii de oameni!”... Cam așa urla... Frate tău a încercat să mă consoleze. Mi-a mulțumit pentru activitatea desfășurată la Combinat, în numele... nu știu cui, cred că nici el nu știa prea bine, m-a condus până la poartă, iar la plecare mi-a spus încet, cu frică parcă: ,,Ce să-i faci, domnule Zidaru, la
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
Veneția, fugar și cu doi camarazi executați - se bucura de tăcere drept orice răspuns. Asta Îl scotea din minți, Îi ascuțea sarcasmul și talentul, care mergeau mână-n mână, și contribuia să-i creeze noi probleme. — Patientia lenietur Princeps, Îl consolă Dómine Pérez. Răbdarea Îl domolește pe suveran. — Păi pe mine mă face să turbez, reverende părinte. Iezuitul se uita Împrejur cu un aer preocupat. Ori de câte ori vreun comesean de-al lui avea probleme, Dómine Pérez trebuia să se pună chezaș pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
preț de-o veșnicie pe cât de nesigură, pe atât de neliniștitoare. Așa că, dacă tot trebuia să iasă cu picioarele Înainte, atunci măcar altul să-i administreze cuminecătura și să-l expedieze Într-o lume mai bună. La urma urmei, se consolă singur, chiar dacă suferi al naibii până să crapi, de moarte tot nu scapi. Și cine moare află odihnă. Pe când depăna În minte aceste vesele gânduri, văzu deodată că atotputernicul favorit lăsa la o parte hârțoagele și Îl privea fix. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
nenorocul să se îndrăgostească a posteriori de domnișorul său, de tatăl fructului care acum îl ducea în pântecul său. Se vede singură și neajutorată, văduvă și mamă, și în clipe de disperare meditează la soluții extreme și funeste. Deși o consolează acum nefericitul Avito și soția sa, își răscumpără durerea împreună. Carrascal a adormit și Marina s-a deșteptat în acel moment în care a realizat sărmana Materie că a îngenunchiat cu ea Forma și se roagă în doi, înălțându-și
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
realitate pe care un așa doliu o incumbă. Și vine o zi în care don Avito o cheamă, o interoghează pe servitoare, și vine păcătoasa confesiune și sărmana fată se inundă de plâns iar sărmanul bărbat, simțindu-se bunic, o consolează cu blândețe: Nu face caz, Petrilla, nu face caz, nici nu te necăji pentru asta, că de azi înainte vei fi fata noastră și vei rămâne cu noi, și fiul tău va fi fiul fiului nostru, nepotul nostru și nimic
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
sa pleacă de la simțămîntul unui gol lăuntric pe care se străduiește a-l acoperi cu un decor rafinat, de picturală factură, ce ni-i evocă, pînă la un punct, pe Adrian Maniu și pe Ion Vinea. Materiile încep să viseze, consolînd spiritul bolnav cu ajutorul prețiozităților: "Ți-a bătut în tîmple, alb, ora,/ Te doare lucirea rece din tavan,/ În aerul stătut se-mpotmolesc secundele,/ ce speri vezi clar în fumul de țigară...// Cutia de scrisori mereu goală...// I've just call
Barocul damnării by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14797_a_16122]