2,750 matches
-
Zetsu Alb în timpul celui de-Al Patrulea Război Ninja, având cunoștințe despre celule și ADN. În partea a II-a a seriei, abilitățile sale în taijutsu au crescut extraordinar datorită antrenării cu Tsunade. Prin construirea și eliberarea chakrei, Sakura poate demolă sau distruge un obstacol cu lovituri puternice. Puterea ei, împreună cu expertiză medicală și frumusețea, au făcut-o pe Sakura să fie văzută ca pe o versiune mai tânără a lui Tsunade. Caracteristică originală care o definește este inteligență ei. Sakura
Naruto () [Corola-website/Science/308899_a_310228]
-
dintre ele fiind datorate distrugerilor provocate de evenimente naturale: Administrația orașului se mută din aceasta clădire în anul 1876, într-o clădire nouă situată la intersecția străzilor Republicii și Mihail Sadoveanu. La începutul secolului XX, Casa Sfatului urma să fie demolată și înlocuită cu o clădire administrativă modernă. Acest lucru a fost evitat doar datorită unei puternice campanii de presă pentru menținerea vechiului monument istoric. Ultima modificare arhitecturală a Casei Sfatului a avut loc în anii 1909-1910, când acoperișul baroc a
Casa Sfatului din Brașov () [Corola-website/Science/302727_a_304056]
-
arhitectului Le Corbusier, care, între 1932 și 1933, a conceput un proiect de urbanism pentru Linkeroever. Au fost construite vile și, la începutul anilor '50, a fost realizată prima zonă cu locuințe sociale. Ultimele construcții din vechea Sint-Anneke au fost demolate la mijlocul anilor 1950 prin realizarea de terasamente și adăugarea continuă de materiale de fundație în scopul ridicării nivelului solului în Linkeroever. A fost păstrată doar biserică Sint-Anna, dar a fost demolată și ea în august 1968, pentru a face loc
Linkeroever (Antwerpen) () [Corola-website/Science/335672_a_337001]
-
locuințe sociale. Ultimele construcții din vechea Sint-Anneke au fost demolate la mijlocul anilor 1950 prin realizarea de terasamente și adăugarea continuă de materiale de fundație în scopul ridicării nivelului solului în Linkeroever. A fost păstrată doar biserică Sint-Anna, dar a fost demolată și ea în august 1968, pentru a face loc unei biserici mai mari și mai moderne, Sint-Anna-ten-Drieën. Biserică Onze-Lieve-Vrouw-ter-Schelde, situată pe plajă de nord, a căzut pradă, pe 9 martie 2000, unui puternic incendiu și a fost demolată. Doar pridvorul
Linkeroever (Antwerpen) () [Corola-website/Science/335672_a_337001]
-
a fost demolată și ea în august 1968, pentru a face loc unei biserici mai mari și mai moderne, Sint-Anna-ten-Drieën. Biserică Onze-Lieve-Vrouw-ter-Schelde, situată pe plajă de nord, a căzut pradă, pe 9 martie 2000, unui puternic incendiu și a fost demolată. Doar pridvorul a fost păstrat și folosit drept capelă cu hramul Fecioarei Maria. La sfârșitul anilor 1950 au început să fie ridicate primele clădiri. Așa-numitele "Amelinckxflatgebouwen" (de la numele constructorului Amelinckx, care a falimentat în 1986) au fost construite într-
Linkeroever (Antwerpen) () [Corola-website/Science/335672_a_337001]
-
a înrăutățit și mai mult, urmare a renunțării la formele moderne de organizare a producției agricole prin fărâmițarea excesivă a proprietăților și a distrugerii mijloacelor de productie existente la nivelul satului cum ar fi cele 3 grajduri mari de bovine, demolate de săteni în anul 1991. Speranțele de repopulare a satului au apărut din nou, odată cu aderarea României la Uniunea Europeană, datorită investițiilor în infrastructură satului realizate în 2007 și 2008 (drum comunal betonat până în sat și rețea de apă potabilă de la
Demografia comunei Aruncuta () [Corola-website/Science/328277_a_329606]
-
După ce tatăl său a murit în 1864, el a moștenit "Königshäuschen" și începând din 1869 a început să o extindă adăugând aripi adiționale sub conducerea arhitectului curții ("Hofbaudirektor"), Georg Dollmann. În cele din urmă, el a decis în 1874 să demoleze "Königshäuschen" și să o reconstruiască în locul în care se află astăzi, la aproximativ 200 de metri de vechea clădire. După dărâmarea "Königshäuschen" edificiul rămas avea o formă de "U". A fost construit un vestibul, o scara centrală și trei camere
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
de Ștefan Burcuș, Victor G. Ștefănescu, Ion D. Berindey a fost construit un castel de apă, denumit "Cetatea lui Vlad Țepeș". În fața Palatului Artelor, devenit ulterior Muzeul Militar până în 1938, an în care palatul a luat foc și a fost demolat după cutremurul din 1940, a fost construită o cascadă mare după planurile arhitecților Petculescu și Schindl. Cascada era străjuită de 3 sculpturi efectuate de Filip Marin, Dimitrie Paciurea și Karl Storck. Cele 3 sculpturi sunt Frumoasa adormită și 2 sculpturi
Parcul Carol I () [Corola-website/Science/307958_a_309287]
-
și o moschee în apropierea lacului de agrement. În perioada așa-zisei „puteri populare” condusă de nomenclatura regimului comunist, între anii 1960-1963, Parcul Carol, care imediat după 1947 fusese redenumit «Parcul Libertății», a suferit schimbări importante. Majoritatea monumentelor au fost demolate iar unele au fost mutate cum a fost cazul moscheii «Hunchiar-Regele Carol I», aflată astăzi în Piața Pieptănari. Esplanada a fost lărgită, devenind monumentală. La capătul ei, pe locul Muzeului Militar (fostul Palat al Artelor), a fost construit sub coordonarea
Parcul Carol I () [Corola-website/Science/307958_a_309287]
-
Adrian Năstase a decis „transmiterea terenului în suprafață de 52.700 de metri pătrați, situat în Parcul Carol, în administrarea Patriarhiei Române (...)” pentru a se construi acolo Catedrala Mântuirii Neamului Românesc, pe locul ocupat de Mausoleu, care urma să fie demolat și mutat în Parcul Tineretului. Traian Băsescu, în calitate de primar al Capitalei, s-a opus, s-a judecat și a câștigat procesele cu autoritățile (Primăria sectorului 4 și Consiliul general) care au emis autorizații pentru construirea Catedralei, astfel că ideea a
Parcul Carol I () [Corola-website/Science/307958_a_309287]
-
congressman J. J. "Jake" Pickle. Această pistă conține o categorie IIIB sistem de aterizare instrumental, primul în Austin. Piste sunt urmărit de către un turn de control al traficului aerian de 69 metri. Turnul folosit anterior de către Forțele Aeriene a fost demolată. Cincisprezece companii aeriene comerciale și lor partenerii regionale conecta aeroportul la 48 destinații din America Nord și Europa. În timp ce ABIA deschis traficului de pasageri în 1999, operațiunile de marfă a început cu doi ani mai devreme în 1997. În 2014
Aeroportul Internațional Austin–Bergstrom () [Corola-website/Science/335211_a_336540]
-
World Trade Center 5, World Trade Center 4, Marriott World Trade Center (WTC 3), și complexul World Financial Center și biserica ortodoxă greacă Sfântul Nicolae. Clădirea Deutsche Bank de vis-a-vis de complexul World Trade Center peste strada Liberty a fost demolată ulterior din cauza condițiilor toxice din interiorul turnului de birouri. Sala Fiterman a Colegiului Comunitar Manhattan de la West Broadway nr. 30 urmează și ea să fie demolată din cauza avariilor. Alte clădiri învecinate, printre care West Street nr. 90 și clădirea Verizon
Atentatele din 11 septembrie 2001 () [Corola-website/Science/297889_a_299218]
-
Deutsche Bank de vis-a-vis de complexul World Trade Center peste strada Liberty a fost demolată ulterior din cauza condițiilor toxice din interiorul turnului de birouri. Sala Fiterman a Colegiului Comunitar Manhattan de la West Broadway nr. 30 urmează și ea să fie demolată din cauza avariilor. Alte clădiri învecinate, printre care West Street nr. 90 și clădirea Verizon au suferit avarii majore, dar au fost restaurate. Clădirile World Financial Center, One Liberty Plaza, Millenium Hilton, și Church Street nr. 90 au suferit avarii moderate
Atentatele din 11 septembrie 2001 () [Corola-website/Science/297889_a_299218]
-
atentate și au ales în mod deliberat să nu le oprească, sau că indivizi din afara al-Qaeda au planificat, efectuat, sau ajutat teroriștii. Unii dintre ei susțin că World Trade Center nu s-a prăbușit din cauza avioanelor, ci că au fost demolate cu ajutorul explozibililor. Ipoteza demolării controlate este respinsă de National Institute of Standards and Technology și de Societatea Inginerilor Civili Americani, care, după cercetări, au concluzionat că impactul avioanelor la viteze mari în combinație cu incendiile rezultate au provocat prăbușirea ambelor
Atentatele din 11 septembrie 2001 () [Corola-website/Science/297889_a_299218]
-
cu greutăți financiare. Afectată de cutremurul din 1802, deși a fost renovată la 1840-1841, biserica s-a degradat treptat iar turnul construit de Constantin Duca s-a năruit astfel încât după Războiul de Independență biserica era o ruină și a fost demolată în 1903. În imediata vecinătate a mănăstirii, între 1894-1896, a fost construit Teatrul Național din Iași care s-a extins ulterior pe o parte a terenului fostei mănăstiri. Aflând de decizia demolări bisericii, Rudolf Suțu scria:
Mănăstirea Dancu din Iași () [Corola-website/Science/330436_a_331765]
-
Satul a mai avut o biserică. La începutul celui de-al treilea deceniu al secolului al XIX-lea, mai mulți credincioși au trecut la greco-catolici. Pentru folosul acestora, în 1824 a fost adusă din Reteag biserica cu hramul „Sfântul Dumitru”, demolată în 1934. Aparținând de comuna Cășeiu, satul Gârboul Dejului păstrează o biserică de lemn din secolul al XVIII-lea, monument istoric. Pe una din grinzile de est ale naosului se găsește inscripția: „Această sfântă besearecă au fostă meste(r)u
Biserica de lemn din Gârbău Dejului () [Corola-website/Science/315466_a_316795]
-
în întregime locuitorii satului, cimitirul săsesc care se află cuprins între ramificațiile drumului care coboară în sat, pe turn, din hotarul din mijloc, biserica de lemn din fața casei ande Banu, care s-a păstrat până în anul 1968, când s-a demolat, încă sunt mărturii convingătoare că în satul Șona și pe meleagurile lui au trăit cândva și oameni de origine germană. Doar românii care au locuit împreună cu sașii în satul Șona nu au părăsit satul. Deși așezarea satului nu a permis
Șona, Brașov () [Corola-website/Science/300971_a_302300]
-
clădire care deservea comunitatea ortodoxă, atât cea română, cât și cea sârbească. Se afla acolo de asemenea un teren mlăștinos, rămășită a șanțurilor cetăți turcești. Planul exact al acelei clădiri s-a păstrat din 1786-1788. Clădirea veche a fost însă demolată în anul 1812, iar în locul ei a fost ridicat imobilul actual în anul 1828, în "Kasernenstil". Printre locuitorii faimoși ai clădirii au fost baronul de origine macedoromână Duca, juristul Alexandru Bugarschi și politicianul șvab Kaspar Muth. Pe locul actualei catedrale
Piața Unirii din Timișoara () [Corola-website/Science/303458_a_304787]
-
Sturdza și inaugurat în anul 1927, la baza Bulevardului Carol. Monumentul este format dintr-o piesă centrală (Patria-Mamă) și patru piese mai mici (semnificând provinciile reîntregite Transilvania, Basarabia și Bucovina și românii de pretutindeni rămași în afara hotarelor României). A fost demolat în anul 1947 și reconstruit în 1999, fiind plasat de această dată în Piața Națiunii (din fața Universității de Medicină și Farmacie din Iași). La data de 1 august 1924, principesa Olga Sturdza a adresat o scrisoare către Primăria municipiului Iași
Monumentul Unirii din Iași () [Corola-website/Science/307916_a_309245]
-
sculptorului Constantin Baraschi. Din cele trei monumente, s-a păstrat doar statuia lui A. D. Xenopol. Nu se știe ce s-a întâmplat cu statuia lui V. Conta. Statuia lui Titu Maiorescu, amplasată în partea de sus a Universitățtii, a fost demolată într-o noapte a anului 1950. Printre creațiile sale de referință se numără două altoreliefuri pentru Arcului de Triumf, statuia „Nicolae Bălcescu”, dezvelită în 1969 la Pitești și două basoreliefuri pentru fațada Institutului de botanică din capitală. A contribuit la
Constantin Baraschi () [Corola-website/Science/307088_a_308417]
-
nr. 2 din Odesa, avându-l ca paroh pe preotul de origine română Vasile Braga. Nici un ierarh ortodox nu exercita jurisdicție canonică în teritoriu. Din cele 891 de biserici ortodoxe parohiale sau mănăstirești care funcționau în provincie în 1917, fuseseră demolate 258, altele 269 fuseseră distruse parțial, iar 363 fuseseră transformate în clădiri cu destinație profană (depozite, cluburi, centre de agitație comunistă etc). Nici una din cele 13 mănăstiri și schituri de până la 1917 nu mai funcționa în 1942. În primul an
Misiunea Ortodoxă Română din Transnistria () [Corola-website/Science/309542_a_310871]
-
și clopotnița catedralei. Din partea sudică se află turnul care este legat cu castelul cu două arcade. Construirea castelul a început în 1322, și a fost terminată în a doua jumatate a secolului XIV. Aripa de sud și vest au fost demolate la sfărșitul secolului XVIII, din acel moment interiorul castelului de mai multe ori a fost reconstruit, conform indicațiilor autorităților, dar între anii 1855-1875, clădirea a fost reconstruită. Astăzi găzduiește un muzeu. Castelul a fost locul de reședință a administratorului teritorial
Drumul Castelelor Gotice () [Corola-website/Science/327972_a_329301]
-
arme și școala pentru băieți prusaci. Arhitectura castelului a fost ajustată în 1673 prin construcția în apropierea aripei de sud a castelului mijlociu de către episcopul de Varmia, Wydżgę. Acest castel a fost utilizat de către 8 episcopi. Mai apoi a fost demolat în 1839-1840, rămânând doar conturul temeliei aripei de sud. În curtea castelului în centru este un monument în stil baroc al Sf. Ekaterina din anul 1756, fondat de episcopul Grabowski. În a doua jumătate a secolului XIX, restaurarea castelului a
Drumul Castelelor Gotice () [Corola-website/Science/327972_a_329301]
-
1873 de reducere a înălțimii zidurilor de incintă la numai opt - nouă picioare (2 metri, azi) de la nivelul de doi stânjeni. Aceeași hotărâre stipulează și demolarea construcților din cadrul ansamblului fortificației care se aflau în ruină. Similar și concomitent s-a demolat ""cămara cărnii"" alipită incintei, lângă turn. Ea a fost reconstruită ulterior lângă casa parohială.
Biserica fortificată din Velț () [Corola-website/Science/326678_a_328007]
-
1874 biserica a fost distrusă parțial datorită unui incendiu iar în timpul Războiului de Independență a fost tranformată în depozit de medicamente al armatei ruse, situație care a accentuat degradările. În lipsa fondurilor necesare pentru reparații, biserica și clădirile aferente au fost demolate în 1879, pe o parte a locului fostei mănăstiri instalându-se noile spații comerciale ale pieței Sfânta Vineri, între care Hala de zid și fier. Ulița Sfânta Vineri, care lega Palatul Domnesc cu Ulița Albă, era, la sfârșitul secolului al
Mănăstirea Sfânta Vineri din Iași () [Corola-website/Science/330416_a_331745]