1,424 matches
-
în fața Marocului și în Tunisia (1956), Franța recunoaște independența celei mai mari părți a fostelor sale colonii din Africa și în cele din urmă restituie Algeria algerienilor islamici (1962). După 1970, Portugalia își va lichida atît coloniile, cît și regimul dictatorial. Acest proces de decolonizare nu face altceva decît să opereze replierea națiunilor europene asupra continentului lor. El purifică noțiunea de Europă de aspectele sale cele mai urîte și pregătește pe nesimțite purificarea ideii de Europă, limitînd tragica ambiguitate a termenului
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
și adusă provizoriu de o revoluție, trebuie să-și facă "jocul" sub lumina reflectoarelor, să se lase controlată, să-și respecte angajamentele. Nu ne sunt indiferente condițiile ce se introduc din mers în discursul puterii. Am plătit prea scump modalitatea dictatorială, voluntaristă, în care acesta s-a produs până de curând pentru a mai consimți să închidem ochii de dragul unor figuri simpatice sau "providențiale". Orice regim democratic se întemeiază pe instituții astfel concepute încât una să mărginească posibilitatea unui abuz a
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
stabilirea adevărului. Unii au socotit, după abolirea regimului, în decembrie trecut, că pot limita întregul proces la anii de dictatură ceaușistă, ca și cum această dictatură ar fi fost altceva decât o simplă excrescență aberantă a sistemului comunist, generator pretutindeni de formule dictatoriale. Acest ultim sfert de secol, anihilant și coșmaresc pentru noi, nu se poate înțelege decât în perspectiva desfășurării experimentului comunist din Europa răsăriteană, cu alte cuvinte, ca fragment al istoriei în ansamblu. Ce s-a întâmplat cu societatea românească în
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
timp, la o înfruntare de forțe pe arena politică, ce nu se poate explica doar ca rezultat al campaniei electorale. Revoluția a pus la lucru forțe imense, pe care beneficiarii au crezut că le pot mulțumi cu paleative: sacrificarea cuplului dictatorial și a unor vârfuri din nomenclatură. Elementele conservatoare, o clipă derutate, s-au redresat iute, folosind un întreg arsenal de mijloace, cu care erau deprinse în lungul exercițiu al puterii. Au subestimat însă noua realitate politică, faptul că sângele i-
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pe tinerii din Piața Universității îi dezvăluie totala inaptitudine pe acest tărâm. Arestarea abuzivă a lui Marian Munteanu, după ce a fost maltratat de "mineri", vădește din nou că administrația nu admite să trateze, ci caută a prelungi pe cât posibil discursul dictatorial. Nici marele marș din 13 iulie c. în favoarea liderului studenților n-a convins-o, din păcate, să renunțe la monologul puterii spre a înlesni negocieri constructive. Să fi pierdut simțul măsurii? Înainte de a încerca o împăcare cu societatea, puterea trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
se cereau puse la lucru, sub presiunea evenimentelor, nu toate previzibile. Pentru unii deținători ai puterii acestea s-au vădit chiar surprinzătoare. Nu se așteptau ca strada să manifeste atâta inițiativă, nici lozinca "Jos comunismul!", clamată curând după eliminarea cuplului dictatorial, să fie luată în serios de atâta lume. Radicalizarea bruscă a străzii era un semn pe care noii potentați n-ar fi dorit să-l vadă. El nu putea fi al Revoluției. Factorii "destabilizării" vor fi denunțați deci pe rând
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
zile care au trecut de la întâlnirea noastră nu a putut să se concentreze și să scrie materialul, fapt pentru care a cerut să-l scrie cu ocazia întâlnirii. Candidatul a arătat că C.P. a continuat să meargă pe linia sa dictatorială, neținând seama de nimeni. [...] Având în vedere poziția candidatului i s-a pus problema să ne sprijine mai mult în cunoașterea unor aspecte, pentru ca, cunoscându-le, să putem lua măsuri de îndreptare la timp. Candidatul a fost de acord cu
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
datorat creșterii influenței realismului în politica externă a Rusiei." După anii `90 statele baltice și cele care s-au aflat în U.R.S.S. au fost libere să-și decidă un nou viitor, majoritatea acestora optând pentru democrație, pentru eliminarea sistemului dictatorial și pentru o apropiere față de statele occidentale europene. Deși voința acestor popoare pentru a crea democrații, asemănătoare statelor Europei Occidentale, este puternică, influență comunismului nu este ușor de șters. În plus, din punct de vedere economic datorită economiei centralizate și
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
Europei Occidentale, este puternică, influență comunismului nu este ușor de șters. În plus, din punct de vedere economic datorită economiei centralizate și a subordonării față de Moscova, ; aceste țări sunt foarte slab dezvoltate în comparație cu cele care nu au avut un regim dictatorial comunist. Astfel, apariția unei Europe cu adevărat unite din punct de vedere politic ridică noi provocări pentru ordinea internațională și pentru raportul de putere între actorii internaționali. Prăbușirea ideologiei sovietice, creșterea influenței Statelor Unite ale Americii ca superputere și o reconfigurare, o renaștere
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
reglementare pașnică a divergențelor din arena internațională, servesc și ca mijloc de impunere a voinței celui puternic asupra celui slab. În majoritatea cazurilor statele țintă sunt cele care se află la periferia sistemului Ăstatele sărace și cele cu un regim dictatorial opresiv). În aceste condiții trebuie reamintite principiile realismului politic, atât de apropiate de conceptul de sancțiune economică. Un stat de mărime mică atât geografic cât și demografic cu o economie slabă și un sistem politic corupt nu își va putea
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
de indeterminare și ambiguitate, falsă carte de învățătură despre o ciudată devoțiune - „un amestec de nietzscheanism și «trăirism» românesc din anii ’20-’30, un elitism reacționar care împarte pe oameni în stăpâni și slugi și visează construirea unei utopice lumi dictatoriale” (N. Manolescu) - și, în același timp, satiră anti mic-bugheză (un fel de Bouvard et Pécuchet autohton), marca evoluția către postmodernism. Personajul Grobei, „om mărunt”, funcționăraș obscur, transfigurat de descoperirea unei bizare vocații, e o figură singulară, una dintre cele mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
fenomene asemănătoare în țările care dau tonul democrației contemporane, mai cu seamă după ce și acestea au trecut prin experiențe oarecum similare, deși evident mult mai blânde, ca mccarthysmul - ca să nu mai vorbim de perioada regimurilor interbelice de dreapta, autoritare ori dictatoriale, încă intens discutate. În plus, de multe ori, autorii instrumentați ideologic sunt la antipodul intelectual și etic al celor care-i utilizează (îndeobște cinic); simțindu-se manipulați și recuperați, unii iau distanță față de emulii abuzivi - dacă nu se lasă prinși
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
polemicilor din cinema, din acel an, odată cu izgonirea din URSS a lui Troțki și stalinizarea totală a conducerii sovietice s-a pus piciorul în prag. Peisajul cinematografiei sovietice după un deceniu de la Revoluție era neașteptat de variat pentru un regim dictatorial : constructivismul lui Kuleșov, montajul de atracții al lui Eisenstein, teoria cineochiului și a coliziunii intervalelor a lui Vertov, montajul fluid, cu forță dramatică și satirică al lui Pudovkin, melodramele lui Barnet, dramele sociale ale lui Ermler. Plus filmele americane, care
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
și a „protocomuniștilor”. Aproximativ 57 de filme au un scenariu bazat pe lupta comuniștilor în ilegalitate (1924-1944). Începând cu Nepoții gornistului (1953) și sfârșind cu A doua variantă (1987), toate construiesc o istorie contrafăcută, menită să furnizeze legitimitate Partidului unic dictatorial, ajuns la putere prin fraudă și șantaj. Este cea mai amplă operațiune de falsificare propagandistică întreprinsă într-un domeniu al artei în comunismul românesc. Numărul imens, în raport cu dimensiunile cinematografiei noastre, de filme cu ilegaliști conturează o rezistență antifascistă și anticapitalistă
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
fiindcă ar fi fost înscenate, ci fiindcă răspunsul elitelor politice și militare române la revolta spontană a maselor a fost violent și necugetat, pe măsura lui Ceaușescu însuși, câtă vreme acesta a continuat să-și exercite prerogativele. După fuga cuplului dictatorial, în schimb, aceleași elite politico-militare ale regimului comunist care, la Praga, Varșovia sau Budapesta, și-au recunoscut înfrângerea au izbutit în România să uzurpe nu doar puterea, ci revoluția însăși, transformând-o într-un instrument de promovare a cadrelor exasperate
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
Se cristaliza astfel simbolistica "țapului ispășitor", care limita obiectivul revoluției la eliminarea "clanului Ceaușescu" din câmpul politic, așa cum îl formula și Proclamația CFSN din 22 decembrie. Curând întregită prin procesul public televizat al câtorva rude și colaboratori apropiați ai cuplului dictatorial, această operație era menită să transmită încheierea episodului revoluționar și intrarea în normalitate și ordine. Un ultim graffito al revoluției din decembrie înscrie pe soclul părăginit din Piața Romană sentința finală a sărbătorii revoluționare încheiate: De Crăciun ne-am luat
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
1944, armata l-a urmat fără șovăire și fără excepție pe Regele Mihai. În decembrie 1989, cadrele superioare ale armatei s-au supus ordinelor lui Ceaușescu, participând masiv la represiune, ceea ce și explică echivocul care a urmat imediat fugii cuplului dictatorial, căci Armata avea de travestit rolul nefast pe care îl jucase în zilele precedente. Ezitând între obediență și guvernare militară mascată, între tradiția de independență, dorința unei apropieri de Occident și dezideratul unei minorități de a apropia țara de URSS
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
adunate texte critice (cronici, articole) apărute în presa literară. SCRIERI: Cazarma cu ficțiuni, București, 1993; Marin Preda - incomodul, Galați, 1996; Fănuș Neagu, Brașov, 2001; Eugen Simion, Brașov, 2001; Căruța lui Moromete, București, 2001. Repere bibliografice: Cristina Necula, Ficțiunea, o variantă dictatorială a visului privirii, CC, 1994, 4-5; Simion, Fragmente, I, 150-155; Marian Barbu, Trăind printre cărți, I, Petroșani, 2001, 204-206; Eugen Simion, Oamenii mei, CC, 2002, 11-12. N.Br.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287353_a_288682]
-
II-lea, inaugurată în 1938. A urmat scurtul, dar tragicul - prin anvergura pierderilor umane provocate de cel de-al Doilea Război Mondial - act al dictaturii militare a lui Ion Antonescu. Aceste efemere experimente autoritare care au testat empiric conceptul politicii dictatoriale au fost înlocuite cu totalitarismul comunist care a durat jumătate de secol. Într-un seducător limbaj metaforic, care avea și funcția de a obscura violența discursivă în spatele esteticii stilistice, O. Goga asemuiește agitația naționalistă făcută de generația extremistă a interbelicului
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
democrație liberală și a celei de societate deschisă, se precizează tot mai clar "cultul societății civile", însoțit de credința cvasi-mesianică în puterea izbăvitoare a societății civile de a împlini destinul liberal și vocația democratică a românilor îndelung reprimate de regimurile dictatoriale și totalitare care s-au succedat în decursul secolului al XX-lea. Europa. "Reforma comprehensivă" a învățământului și-a asumat ca obiectiv explicit europenizarea educației naționale și promovarea valorilor europene. Programele școlare de istorie reflectă nemijlocit această reorientare europenistă. Spre
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
pentru prima oară, cetățenilor afro-americani pentru instituția sclaviei și a legilor Jim Crow (1876-1964) care au instituit segregarea rasială în societatea americană. Iar țările înscrise în cel de-al treilea val democratic au inițiat programe statale de confruntare a trecuturilor dictatoriale ca parte a procesului mai amplu de "justiție tranzițională" prin care s-au demarat eforturi de reparație a injustițiilor istorice (Olick și Coughlin, 2003, p. 37). Toate aceste măsuri emblematice pentru "politicile regretului" relevă că trecutul își păstrează relevanța simbolică
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
o sumedenie de alte dificultăți inerente procesului de tranziție, problema pusă de povara trecutului autocratic. Una dintre cele mai "fierbinți" întrebări ce se solicită a fi adresată în vremurile post-autoritare ridică problema modului cum ar trebui abordat și administrat trecutul dictatorial - "Cum trebuie societățile [democratizate] să se raporteze la trecutul lor problematic?" (Teitel, 2000, p. 3). Ca regulă generală, trecerea bruscă de la un regim politic la o altă formă de organizare politică (fie că se face prin revoluție sângeroasă, revoluție "de
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
țării", către o distribuție relativ egală între aceștia și cei ce consideră că răsturnarea vechiului regim a fost "în dauna țării" (40,3% vs. 35,7%). Poate cea mai spectaculoasă metamorfoză a opiniei publice românești are ca obiect atitudinal cuplul dictatorial Nicolae și Elena Ceaușescu, simbolurile fostului regim și încarnările umane ale comunismului. Condamnați în mijlocul vârtejului revoluționar, în data de 25 decembrie 1989 într-un proces unanim recunoscut ca o mascaradă juridică, executarea soților Ceuașescu în ziua Crăciunului a fost încă
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
a petrecut o mai mare parte a vieții în regimul comunist, cu atât este mai probabil ca acea persoană să valorizeze pozitiv fostul regim. Un caz special merită însă investigații suplimentare. Este vorba de categoria adolescenților născuți după prăbușirea sistemului dictatorial în decembrie 1989, al căror întreg traseu biografic se desfășoară în posteritatea socio-politică a comunismului. Pentru majoritatea populației României, chiar și la un sfert de veac de la momentul de cotitură ocazionat de Revoluția din 1989, regimul comunist a reprezentat o
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
politic, în special prin decretarea de legi ale amnistiei, prin care elita politică încearcă să "îngroape" trecutul dificil în uitarea colectivă. Elocvent în acest sens este exemplul furnizat de gestionarea trecutului franchist în Spania post-autoritară. În locul unei "răfuieli cu trecutul" dictatorial care a durat 36 de ani (de la sfârșitul războiului civil câștigat de "naționaliștii" generalului Francisco Franco împotriva "republicanilor" comuniști din 1939 până la moartea sa survenită în 1975), elita politică post-franchistă a optat pentru "instituționalizarea uitării" (Grosescu și Ursachi 2009, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]