1,602 matches
-
să trecem Dunărea, măi... Da, măi Vla-dimi-re! încuviință Calaican. De mân-care fa-cem rost, că nu ne grăbim: dru-mețim apostolește, cum e rânduiala! Eu îmi iau și ar-ma de vânătoare: împușc o rață, o facem friptură! Împușc o gâscă, o frigem! Fri-gem doi iepuri, ne ajunge pe pa-truzeci-șiopt de o-re! Hai-da, hai, hai-da hai! nu-ma' ce se văd în zare turle-le și foișoare-le Ierusalimului,măi. Vladimir îl studie încruntat la inteligență: examinarea fu atât de transparentă, încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
ei încăpățânat, care nu era decât o mămăligă, ca toți bărbații. O să-i pregătească un prânz pe cinste. Avea în frigider carne - carne pe care, mai devreme, plănuise s-o ia acasă cu ea, dar pe care acum o va frige pentru el împreună cu vreo două cepe și i-o va servi cu o porție zdravănă de cartofi piure. Prânzul nu era tocmai gata când domnul J.L.B. Matekoni sosi acasă. Auzi camioneta și zgomotul porții trântite, apoi ușa deschizându-se. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
și proiecția. Realizatorii spectacolului vor alege, desigur, soluția cea mai potrivită. Important este ca Frumoasa să rămână mereu doar o iluzie.) BUFONUL (intră, se îndreaptă către Ieronim): Unde-a plecat șeful? IERONIM: Nu-l știi? S-a dus la cabine, frige rapid o țigară și o cafea... Vine el, nu te teme. BUFONUL: De temut nu mă tem, că nu de șefi ducem lipsă. Te dirijează de-ți vine să-ți iei lumea-n cap și, până la urmă, chiar ajung să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Mai ieri noapte ne-am bucurat c-ai venit. Acuma ne stai ca un ghimpe-n talpă. Că ne-am aciuat la o margine de lume de răul altor draci, mai vechi și mai pricepuți, care ne ardeau și ne frigeau de n-aveam nici un spor în ochii Tartorului cel bătrân. Așa că, năpăstuiți și fugari fiind, și după ce-o ducem ca vai de lume, iaca vii tu acuma să ne bați țărușu-ntre coarne. Fă bine și te cam cărăbănește, până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
erau datele în care ne întâlnisem. Am mai descoperit ceva deasupra frigiderului. Închise într-un borcan, am găsit câteva bancnote, unele mototolite, altele pur și simplu împăturite. Am numărat, nu lipsea nici măcar o liră. M-am apropiat de fereastră. Soarele frigea pe viaduct, țârâia pe câmpiile de mărăcini. Lângă o rulotă o țigancă întindea rufe. Lângă grădina cu straturi întunecate, stropite de curând, trei găini pitice, cu ciufurile cozilor ridicate, mergeau în șir una după alta. Italia nu s-a atins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Ia spune, Sandule, că tu ești analistul cârciumii, onoare mai mare ca asta n-ai avut de când te-a făcut mama ta, e comandă politică de la Băsescu al tău sau nu e? Văd că be unu face ravagii, l-ar frige pe grătar pe Senzaționescu. Și be unu e cu portocala cotrocenistă, asta chiar și eu o știu. Da, intervine Gore, Cristoiu a luat foc, combustie spontană, s-a umflat tărâța și-n el, Îl pupă pe Băsescu În fund, a
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
nu cumva ai fost și cioclu la viața ta? Sandule, am fost multilateral dezvoltat, așa este, Însă cioclu nu. Pe asta am ratat-o, da` nu cred că mi-ar fi plăcut, sunt formoluri, farduri, chestii-trestii, prea multe lumânări și frig ca-n criptă. Nu poți să ții mortu` la căldură, se umflă... Gore nu mai rezistă și se ridică de la masă. Sandule, eu mă duc dacă nu terminați! Un` te duci așa de tânăr, Gore, tu știi cât costă azi
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
să fie rupți de restul lumii așa cum ar fi acceptat orice neplăcere trecătoare care nu stingherea decât unele din obiceiurile lor. Dar, devenind deodată conștienți că sunt într-un fel sechestrați sub un cer în care vara începea să-i frigă, simțeau lămurit că această recluziune le amenința întreaga lor viață și, la căderea serii, energia pe care o regăseau o dată cu răcoarea îi împingea uneori la acte disperate. Mai întâi, fie că era sau nu efectul unei coincidențe, tocmai din această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
DELOC, DAR BUZELE LUI, ALBITE DE FEBRĂ, ERAU SEMNUL LUPTEI PE CARE O DĂDEA. ― Ei ? spune doctorul. Tarrou își înălță puțin, peste pături, umerii lui puternici. \ Ei, zise el, pierd partida. Doctorul s-a aplecat asupra lui. Sub pielea care frigea se formaseră ganglioni, pieptul lui părea să răsune de toate zgomotele unei forje subterane. În mod ciudat, Tarrou prezenta cele două serii de simptome. Ridicându-se, Rieux spune că serul n-avusese încă timp să-și facă tot efectul. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
încercând să zâmbească. — Iată-l pe prietenul nostru don Augusto Pérez, care dorește să te cunoască... — Cel cu canarul? - întrebă Eugenia. — Da, cel cu canarul, domnișoară - răspunse Augusto, apropiindu-se de ea și întinzându-i mâna. Și gândi: „O să mă frigă cu mâna ei!“ Dar n-a fost așa. O mână albă și rece, albă ca zăpada și ca zăpada de rece, i-o atinse pe-a lui. Și Augusto simți că prin întreaga-i ființă se revărsa parcă un fluid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ai învățat, Paul?” Copilul tremura tot și încerca să-mi spună ceva, dar se oprea în ultimul moment și iar începea să clănțănească. „Zii, Paul, de ce n-ai învățat? De ce tremuri? Ți-e frig sau ți-e frică” „Mi-e frigă, tovarășu’!” Îi vedeam lacrimile din colțul ochilor, dar nu m-am putut opri să nu zâmbesc, ca un prost. „Cum adică ți-e frigă, Paul? Ce-i aia frigă?” „Mi-e și frig, tovarășu’, și mi-e și frică. Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Paul, de ce n-ai învățat? De ce tremuri? Ți-e frig sau ți-e frică” „Mi-e frigă, tovarășu’!” Îi vedeam lacrimile din colțul ochilor, dar nu m-am putut opri să nu zâmbesc, ca un prost. „Cum adică ți-e frigă, Paul? Ce-i aia frigă?” „Mi-e și frig, tovarășu’, și mi-e și frică. Da, tovarășu’!” Eram în zi proastă, n-aveam chef să mă las impresionat. Am reluat întrebarea, încăpățânat și enervat. „Zi, de ce n-ai învățat?” Paul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
De ce tremuri? Ți-e frig sau ți-e frică” „Mi-e frigă, tovarășu’!” Îi vedeam lacrimile din colțul ochilor, dar nu m-am putut opri să nu zâmbesc, ca un prost. „Cum adică ți-e frigă, Paul? Ce-i aia frigă?” „Mi-e și frig, tovarășu’, și mi-e și frică. Da, tovarășu’!” Eram în zi proastă, n-aveam chef să mă las impresionat. Am reluat întrebarea, încăpățânat și enervat. „Zi, de ce n-ai învățat?” Paul a tras aer în piept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Ce s-a întâmplat cu mine ? O, Doamne. De ce iese fum din cuptor ? La ora șapte, încă mai gătesc. Cel puțin, asta cred că fac. Amândouă cuptoarele ard la maxim. Pe plită fierb oale. Mixerul amestecă de zor. M-am fript la mâna dreaptă de două ori, când am luat tăvile din cuptor. În bucătărie sunt întinse opt cărți de bucate, una pătată cu ulei, iar alta cu gălbenuș de ou. Sunt congestionată la față, transpir ca un porc și din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
care, trăgând-o peste umeri, s-au adăpostit tatăl și fiica. În față nu aveau nevoie, era ca pe vremuri, când mergeam lângă vatră să ne încălzim în nopțile de iarnă, spinarea dârdâia de frig în timp ce fața, mâinile și picioarele frigeau. Picioarele mai ales, fiind mai aproape de foc. Mâine începe munca grea, spuse Cipriano Algor, Te ajut, spuse Marta, O să mă ajuți, fără îndoială, nici nu poți face altceva, spuse Cipriano Algor, Întotdeauna te-am ajutat, Dar acum ești gravidă, Cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
lega o remorcă de mașină pe șest, la un moment dat, când Luke nu e atent? Sau, poate, aș putea să îmi pun toate hainele pe mine, una peste alta, și să‑i spun că nu știu ce am, mi‑e cam frig... Of, nu văd nici o ieșire. Ce‑o mă să fac? Cu gândul aiurea, ies din cameră pe hol, unde Suze tocmai îi dă un plic cu strat protector unui bărbat în uniformă. — Perfect, zice el. Dacă vreți să semnați aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
când a primit scrisoarea aia complet neașteptată, care‑l invita să vină să întoarcă porcul în frigare. Ce să facă? — E o chestie tradițională de‑a localnicilor, zice Suze vag. Tatei i se face onoarea de a fi lăsat să frigă primul porc, pentru că e proprietarul insulei. În ochii lui Suze apare o luminiță ciudată. De fapt, mereu caută să paseze onoarea asta altcuiva. Bănuiesc că n‑ai chef să îl înlocuiești tu anul ăsta, nu? Trebuie să porți o pălărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
poziție de primitor la baseball, ochește mingea de pe birou și-i aplică o lovitură cu toată forța. Din păcate, ratează mingea, dar stinge flacăra chibritului și nimerește în plin antebrațul lui Vaniușka. Spre norocul acestuia, pentru că flacăra începuse să-l frigă la degete. A fost singurul lui noroc: pârâitura care s-a auzit a confirmat ruperea osului. Ca tacâmul să fie complet, de durere, Vaniușka a dat drumul canistrei, care i-a căzut pe laba piciorului stâng, rupându-i câteva tarsiene
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
ncetișor pe sânu‐i adormite. Îl cântă‐ n vânt un flașnetar pe stradă. Se cern prin toamnă fulgii de zăpadă Ca‐ n sufletu‐ mi aducerile‐aminte... ...și‐ ascult... și sorb motivul cantilenei.. și‐ n dorul vremilor de mai nainte, Mă frige‐ o lacrimă din colțul genei. UNEI FEMEI Vezi tu o slabă rază ce s‐avântă? Oh, de‐ ai simți că raza asta vine Din dorul unei lumi cât mai senine Ce sufletul de‐a pururi mi‐l frământă! Ea se
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
orașului Bârlad. Poet, prozator, critic și istoric literar, astăzi coordonează periodicul de cultură de la Bârlad - „Baadul” 258 MAMEI MELE Sonet elegiac Aștept adesea anume înserare Când vântul zilei doarme în trifoi Atunci din gândurile care curg șuvoi Doar unu‐ mi frige tâmpla în răcoare. Îmi spune de o luncă albastră‐n care Ne căuta mămuca pe‐amândoi, Că minunați de‐ un tril de pițigoi Uitam că și‐nspre casă e‐ o cărare. De legi și‐opreliști n‐auzisem‐ încă Căci între
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
Iași, cu profesorul GÎscă. Am avut un student...Labă (la Iași) și o studentă Suflet! Sau o actriță... Isbîndă (Bacău)! La Naționalul bucureștean joacă o fată Ciuciulică; și la Galați, familia de actori Păpușă. Și tot acolo, e o comediană, Friptu. Nici secretarii literari nu scapă de onomastici chisnovate: la Constanța l-am Întîlnit pe Romeo Profit, iar la BÎrlad pe Aurora Ceapă. Tot aici juca actrița Bugetescu (am lucrat cu ea, după ce și-a schimbat numele)... Cea mai bună actriță
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
dom’ Aulius? Nici Aulius nu-l auzea. Își continua monologul șoptit, stins, mai mult bolborosind. - Pigasie a venit și mi s-a arătat dintâi atunci, la prima ridicare. Eram singur în celulă, nedumerit, ofuscat oarecum, cu gânduri de deznădejde. Mă fripsese așa de tare pușlamaua aia de arhitect, Lazarovici, că nu puteam să-mi revin. Cum o învârtise, cum o sucise, da el rămăsese și cu banii pe care-i luasem eu de la bancă, și cu casele alea de la Șoptireanca, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de reintrare în drepturi, de rămăsese interzis până și prefectul Soporan. Pusese și el ochii pe palat și vroia să și-l facă al său. Goncea pur și simplu urlase trei zile în șir, ca un elefant cu trompa arsă, fript de furie că-i scăpase mișcarea. Se spune că moștenitorii fratelui Chirului, pe care nimeni nu-l mai văzuse dar despre care toți vorbeau, vroiau să facă acolo un Muzeu al Rezistenței Anticomuniste din Baltă și din pădurea de la Obancea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
să intervină Biserica, la știință și la încredrea în americani, care combate și chestii de-astea cu ăia, de-o fi să nu corespundă la politica lor. Dar voi, la Biserică, ați rămas tot la războiul rece, care mi-a fript tinerețile, tot o mai țineți cu atenția la cum zicea Moscova, chiar de-i mai dați șuturi la Patriarhul lor, tot cu ochii acolo stați. Ce mai...“ Dădu plictisit din mână. „Nu v-a-nvățat nimic Papa, de s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
nevestele cu cravatele și să le predea gunoierilor. Grăbiți, aceștia ecologizau piața, mai apăreau și curierii de mărfuri și trepădușii fiscali, care încingeau ruguri din ambalaje și chitanțierele cu regim special ale Trezoreriei. Pe țepușele smulse de la îngrădirile dintre blocuri, frigeau adolescente, din care se înfruptau delicat, începând cu sânii, șoldurile și fesele. Resturile de trup împachetându-le cu grijă în folii cauciucate și puse la păstrare în lăzile frigorifice cu păsări refrigerate și casolete cu carne pentru week-end. O călugăriță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]