1,851 matches
-
panaș verde strălucitor și-nfățișa o sferă cam cât un stat de om de înaltă, pe care se afla un tron încăpător. Trei inși ar fi putut sta alături, sprijiniți de volutele baroce ale spătarului. Două ființe necunoscute (balauri? hidre? himere?) își arătau colții curbi, înspăimîntători și limbile bifurcate de-o parte și de alta a marelui tron. Deși total încremenite, în afara unei înfiorări aproape nevăzute a solzilor de peruzea, fiarele erau fără putință de tăgadă vii, și limbile elastice, umede
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
alternând epoci calde cu altele înghețate, îndurînd ploile de stele și tîrîndu-și centurile Van Alieri ca pe o trenă din ace de cuarț fluturată de vântul fotonic, S1sternul solar și apoi galaxia însăși, ceasornic cu capace de aur între alte himere surori, și-apoi, adunîndu-se-n spațiul vizual dinspre margini și concentrîndu-se-n centru, alte și alte fire de aur, formând structuri celulare și stringuri, metagalaxii și hiper-galaxii și ultrahipergalaxii, adunîndu-se mereu în spațiul vizual ca să contureze, într-o lume exponențial mai înaltă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un singur braț multiramificat, asemănător plantelor din aerul verde al camerei mele. Cât de ușor clasificam amintirile altădată, ce sistem taxinomic fără greș inventasem! Le deosebeam după genuri și specii, încrengături și rudenii, desenam trunchiuri comune ce porneau din vreo himeră ancestrală și se desfăceau în ramuri flexibile, încărcate de lenotipuri ciudate, de halucinații și vedenii, iluzii și viziuni, amintiri ale mușchilor mei și ale limbii mele, glasuri ale nervilor mei auditivi și flăcări ale chakras-urilor mele. Totul părea pe atunci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și nemișcat, cu frânghiile mâinilor și picioarelor? Sau această aducere a picioarelor înapoi, dincolo de umeri și ceafă, până când capul apărea încadrat de cele două tălpi, și-ncremenirea în mâini, cu brațele petrecute între pulpe și corp, cu coapsele subțiate pân-la femur, himeră nu doar a corpului, ci și a minții? Această pătrundere a palmelor adânc între coaste, această pipăire a inimii prin piele, această extragere lină a ei din băiere și scoaterea ei din colivia de os (prin ce ușiță necunoscută?) și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
până umplu, cu spinarea curbată, întreaga emisferă, lățindu-se pe ea, ghemuit cu genunchii la gură, până ce presiunea din țeasta bărbatului deveni de nestăpânit și craniul îi zbură-n țăndări și din acel ou se-nălță, întinzînd aripile peste lume, himera nebunească a minții lui. Maarten privea mut, tremurând din toate încheieturile, către Coca și Victor, incapabil să fugă sau să-și desprindă ochii din ochii copilului, știind că pentru clipa aceea venise pe lume. Căzu pe podea, încă privit necruțător
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lume de unul singur. Nu sunt convins că aceasta chiar a fost dorința mea. Atacul cu sarin m-a trezit la realitate și m-a făcut să plec din sectă. Lucruri pe care le consideram mistice au dipărut ca niște himere. Parcă aș fi dormit buștean și m-ar fi trezit un strigăt: «Foc!». Apoi, dintr-odată, te trezești afară. Cu siguranță că nu voi uita incidentele din Aum. Nu trebuie să le las să se piardă. O să mă urmărească toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
de aceleași dorințe ca mine nu există întru amăgirea mea? Sunt altceva decât un pumn de umbre create doar pentru a-și bate joc de mine și a mă înșela? Tot ce simt, văd și judec nu e cumva o himeră neîmpăcată cu realitatea? Nu scriu decât pentru umbra mea proiectată de lampă pe perete; ei trebuie să mă fac cunoscut. Pentru prima dată în această lume josnică, plină de sărăcie și mizerie, am crezut că o rază de soare mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
comparabilă cu aceea pe care o încerci între somn și luciditatea trezirii. Apoi, a fost ca și cum mi s-ar fi eliberat pieptul de o greutate, ca și cum legile gravitației încetaseră să mai existe pentru mine, de parcă îmi luasem avânt în siajul himerelor mele, acum vaste, delicate și subtile. O indicibilă voluptate mă invadă. Mă eliberasem de greutatea corpului. Ființa mea tindea spre universul ușor și insensibil al regnului vegetal - o lume calmă, dar plină de forme, de culori mirifice. Gândurile își pierdură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
propria voce răsunându-mi în gât. Singurătatea, impasibilitatea care apăsau asupra mea semănau cu nopțile fără sfârșit, adânci, dense, cu acele nopți pline de o obscuritate stăruitoare, compactă și contagioasă, care se pregătește să coboare în orașele pustii, unde mișună himerele dezmățului și urii. Dar, față de acest gând cu care mă indentificam în întregime, propria mea existență nu era decât un postulat absurd. Presiunea ce, în momentul împerecherii, lipește una de alta două ființe care încearcă, fiecare, să-și alunge singurătatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
dintre ceea ce ar fi vrut și ceea ce a izbutit scriitorul, Între prezumția vocației și realitatea Înfăptuirii, Între eul aparent și cel codificat, freatic al interiorității, unde biografia se subminează și se izbăvește prin scris. Chinuitoare zădărnicie, dăruire maladivă față de o himeră? Ne salvează totuși, atât cât se poate, de mediocritatea cotidianului și de mediocritatea din noi Înșine. Scrisul transcende când și când efemerul, translându-l În iluzie. Și datorită lui MRP, a acelei naive fraternizări venite de la Văleni, Înscrisă pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
firesc asupra literaturii, o punte de cu totul altă anvergură decât cea care mă asocia de grupul petrecăreț al junilor ploieșteni. Așa s-a produs, pe la mijlocul anilor ’60, re-Îmbolnăvirea mea de mine Însumi. Revenirea adică În refugiul tainei care hrănise himerele copilăriei și adolescenței și infantiliza, iată, iarăși, și noua mea vârstă. Acaparantul studiu politehnic, dar și inhibițiile Însingurării mă ținuseră, În anii studenției bucureștene, izolat În lecturi și dibuiri lirice secrete. Spre deosebire de mine, Rubin conviețuise de timpuriu, chiar și În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
regenera militantismul? Chiar și după ce văzuse cu ochii și mintea, și inima mascarada coșmarescă a statului totalitar? * Scriitorul militant, de extremă stânga sau dreapta (pentru Umanitate sau pentru Națiune, adică), rămâne un caz neobișnuit Între „tovarășii” săi de drum revoluționar. Himera literaturii, compensând banalitatea și vidul cotidianului, ar fi trebuit să-i ajungă... Este nevoia de „altceva”, mai mult decât literatura Însăși, parte din ne-sațul dezechilibrului din care țâșnește și creația? „Logica” explicație sporește, mai curând, Întrebările. Citatul din Lacou-Labarthe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și eronat realitatea. Lumea la care accedem este foarte departe de cea reală”... afirma tânărul Blecher și avem, poate, aici, prima explicație a titlului cărții de mai târziu. Întâmplările cotidianului nostru se petrec În „irealitatea imediată”... termenul ar putea numi himera acestei parțialități, nu doar evaziunile fastuoase, disperatele Încercări de a depăși limitarea și fragmentul. „Avem puține simțuri față de marele număr de Însușiri ale corpului. Suntem foarte departe de a cunoaște toate aceste Însușiri. Nu putem, de exemplu, Înregistra și crea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
aparențelor și a cuceri codul misterios care să elibereze sensul realului din vasta sa varietate de nonsensuri. O sete baudelairiană de contact cu viul animă această scufundare Între formele rebele sau plate ale compactei fluidități, pentru a scoate cheia, sensul, himera care să dea coerență și Întemeiere. Realul este trăit ca un vis care copiază perfect realitatea, mărginirile ei plicticoase și opresive, „melancolia de a fi unic și limitat, Într-o lume unică și meschin de aridă”... La Blecher, evaziunea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
gregare. Nu „mitul” pios, nici mitologizarea facilă, În vaste panorame de o stupefiantă seducție puerilă, În descendența prolifică a basmelor și superproducțiilor de grandoare exotică, la care s-au angajat atâtea zgomotoase talente vedete ale succesului, ci rațiunea, sufletul și himera omului propun adevăratul mister, răsucind incandescențele cotidiene ale spiritului agresat, vulnerat, mereu neliniștit În trudnica Înfăptuire de sine. Un pas oarecare, „Întâmplător”... al doilea ar putea fi aidoma, succesiune mecanică a haosului. Dar pasul al doilea poate fi, deja, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
dejecțiile alchimiei socialiste de producere a „omului nou”, m-a găsit departe de țara natală, În Lumea cu adevărat Nouă de peste ocean. Trecuseră doar trei ani de la plecarea mea din România. Entuziasmul și deprimarea ritmau o dificilă descătușare de trecut. Himera scrisului, de care continuam să mă Înlănțui, trimitea, Însă, neașteptate semne generoase. Necunoscutul scriitor român ajuns În 1987 În Berlinul Occidental se afla, la finele răvășitor al anului 1989, „protejat” de patru volume apărute, Între timp, În Occident și În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
puțin odată cu ei. Zile Întregi aștepți la blocul Continental, lângă Biserica Rusă, să se aprindă luminița speranței. Seară friguroasă de martie. Obosit, În drum spre casă, treci prin spatele spitalului Colțea și pe strada Scaune, dintr-un subsol, ca o himeră Îți apar În fața ochilor Ceaușescu și Ceaușeasca În persoană. Pentru prima dată În viață Îi vezi fața de aproape, doar la câțiva metri. Îi spui pur și simplu: „bună seara”. Și-ți rămâne În gât bună seara ăsta, că doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Orient Express” maritim. Țipând strident, stoluri de pescăruși agonizează Într-o plutire lentă de zbor etern deasupra pachebotului la poalele căruia bat ciocanele ca de vulcan ale valurilor, lăsând În urmă spuma albă, ca o iluzie, urmă nedefinită a unei himere, un Budha de apă topindu-se În ape. „Deci voi așa să vă rugați: Tatăl nostru, Carele ești În ceruri, sfințească-se numele Tău, vie Împărăția Ta, facă-se voia Ta, precum În cer și pre pământ. Pâinea noastră cea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
un histrionism...melancolizat. Poză de tipul „și gem și rîd și plîng În hî, În ha!”. Actrițele nu-s machiate și azi, chiar sînul lor e mai lăsat! Baletistele albe lunecă, nu core grafiază . Dar or fi balerine adevărate? Iele? Himere? Greu de spus! În lipsa lui Hamlet (plecat În turneu), becul ago nizează :” Există? Nu există?”. Iară poetul trece piața tristă... Am participat, nu de mult, În sala Symposion a Universității de Arte „ G.Enescu”, la lansarea unor volume de și
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
numai citîndu-le : Barba vrăjitoa rei, Supă de scorpii de mare, Lăptuci divinatorii, Licoarea infernului ( hai, că asta-i simplă : gheață, Amaro Averna, vermut, Bitter Campari, lămîie), Coroana regelui, Ariile interpretate de Lady Macbeth (sic!), Sâni de femeie, Mielul lui Duncan, Himere de fructe În jeleu ș.a.m.d. La o premieră a piesei, ori a operei Macbeth, cred că ar fi o idee originală să inviți publicul să deguste cîteva dintre rețetele din această carte... Să rămînem În domeniul muzicii : de la
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
lângă un astfel de om. Da, aș fi avut - dacă aș fi în stare să învăț ceva, orice! Dacă m-aș putea dezbăra cumva de obsesia asta a felației, a amorului liber, dacă m-aș putea desprinde de aventură, de himere și de dorința de răzbunare - de pofta de a plăti polițe altora! de umblatul cu capul în nori! de această fidelitate imposibilă, absurdă față de trecutul îndepărtat! În 1950, la vârsta de numai șaptesprezece ani, la două luni și jumătate după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
motive de sănătate, dar tot fără să-mi fi dat seama, nici măcar după ce trăisem și dormisem mai bine de-o lună printre tinerii aceia, victime ale unor nenorociri dintre cele mai improbabile, că așteptările noastre rezonabile și concepția rațională sunt himere la fel de mari ca plăsmuirile băsnite de mintea confuză a unui schizofrenic paranoic. M-am întors la Chicago cu nădejdea că de-acum or să-nceapă să prindă viață dorințele mele, acum că, în afara mea, nu mai există nici o altă autoritate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
trăiam acum și care reprezenta - simțeam asta - falimentul total al vieții mele de până atunci îmi spunea că depășisem perimetrul de securitate al propriei mele ființe și al propriului meu destin. ieșisem într-un teritoriu periculos, al nimănui, plin de himere și iluzii. Poate că depășisem nivelul admis al entropiei și natura însăși, printr-o lege misterioasă, care poate cândva a dat naștere chiar universului cu milioanele de sori și planete, mă împingea din nou, cu violență, spre o nouă ordine
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
o oglindă în țăndări de sticlă și aur. Apa era ușoară și pură ca un gaz. Nu înțeleg nici acum cum putea fi așa de albastră. Prin ea levitau mai multe foci, sau mai curând mai mulți elfi, mai multe himere - căci era imposibil să-ți imaginezi că animalele stupide care suflaseră în goarnă și aplaudaseră cu un sfert de oră înainte erau aceleași cu cele care se roteau acum sub apă, enorme, grase, fusiforme, cu capete făcând mișcări omenești, cu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
să nu vii! (Guarda e passa) Voi, cetini și munți, voi arbori în delir, Vin turmele apocalipsului să vă cunoască, să vă pască... (Natura și poetul) Teama de concret, de agresivitatea materiei îl aruncă pe Botta într-un "teatru" al himerelor, perisabil prin maximă conceptualizare. Și atunci, împărțirea lor maniheistă se dizolvă într-o ironie care face conceptele perisabile. Personajele "pozitive" se pot transfor-ma în reversul lor: Luceferi sunteți? Sau tigri și himere? (Aedificabo et destruam) Sau pot căpăta nuanțe șăgalnice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]