1,504 matches
-
fusese cât pe ce să-l piardă înainte de nașterea mea. De data asta, un simplu elixir nu era de ajuns; Salma ținea să ceară sfat prezicătorilor și, cum mama ei, grav bolnavă, n-o putea însoți, se bizuia pe prezența liniștitoare a Bălțatei. Ce mai face vărul tău? întrebă aceasta. — Ce îi dă Dumnezeu voie să facă! Ambiguitatea formulei nu i-a scăpat, firește, evreicei. Și-a pus mâna pe brațul mamei. Apoi și una, și cealaltă s-au uitat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
au îndepărtat câțiva pași și au început cu glas scăzut o discuție din care n-am prins decât frânturi. În gura Salmei au revenit de câteva ori cuvintele „rumiyya“ și „vrăjitorie“, poate și „leac“; evreica s-a arătat atentă și liniștitoare. Cele două femei și-au dat întâlnire în același loc peste două zile, pentru a începe să colinde rând pe rând pe la toți prezicătorii. Am aflat-o chiar în ziua aceea, căci mama hotărâse că o voi însoți. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mult sărbătoarea asta și datinile care aveau legătură cu ea. Nu-l mai văzusem de la cearta noastră, fie ca Dumnezeu să mă ierte odată și odată! dar ceream regulat vești despre el Wardei și lui Mariam. Răspunsurile lor erau rareori liniștitoare. Ruinându-se pentru a da o zestre bogată surorii mele, pomenindu-se încărcat de datorii, frustrat de visuri și lipsit de afecțiunea alor săi, Mohamed căuta uitarea prin cârciumi. Cu toate astea, în primele săptămâni ale anului, părea că își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mea m-a strigat iarăși pe nume. Am privit-o. Se apropiase la marginea apei. Pentru prima oară de la sosirea mea, îi curgeau lacrimile: — Ai să mă scoți de aici, nu-i așa? Vocea îi era imploratoare, iar pentru mine, liniștitoare. Făcând un gest de care am fost cel dintâi surprins, am întins mâna înaintea mea, ca și cum aș fi pus-o pe Cartea Sfântă, și am rostit, rar și tare, acest jurământ: — Jur să nu mă însor înainte de a te fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ei demers. Zvonurile care circulau erau atât de contradictorii, încât confuzia totală stăpânea toate mințile, nu doar printre oamenii de rând, ci și în Citadelă. Sultanul hotărâse să plece în Siria, în întâmpinarea trupelor otomane, apoi, în temeiul unor informații liniștitoare, își anulase expediția. Regimentelor care primiseră ordin s-o pornească la drum, li se ceruse să se întoarcă în cazărmi. Califului și celor patru mari cadii li se ceruse în două rânduri să se pregătească să-l însoțească pe suveran
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
-i sărute mâna papei, politicos, dar scurt. M-am apropiat la rându-mi. Leon al X-lea stătea nemișcat în fotoliu, arătând un chip spânatec, rotund și plăcut, o gropiță în bărbie, buze cărnoase, mai ales cea de jos, ochi liniștitori și cercetători totodată, degete netede, ale cuiva care n-a muncit în viața lui cu mâinile. În spatele lui, în picioare, stătea un preot care s-a dovedit a fi un tălmaci. Papa își puse amândouă palmele pe spatele meu încovoiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ANUL PEDESTRAȘILOR GERMANI 933 de la hegira (8 octombrie 1526 26 septembrie 1527) Am intrat atunci în al patruzecilea an al vieții mele, cel al ultimei speranțe, cel al ultimului abandon. Giovanni al Cetelor Negre trimitea de pe front veștile cele mai liniștitoare, îmbărbătându-l pe papă, Curia și Roma întreagă cu impresia înșelătoare că războiul era foarte departe și că acolo va și rămâne. Imperialii se află la nord de Pad și nu-l vor trece niciodată, făgăduia condotierul. Iar din Trastevere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mai are nici un rost, să vă spun totuși ceea ce ar fi trebuit să vă spun! Dați-mi această șansă, n-ara mai schimbat o vorbă cu nimeni de zece ani... Pregătisem un silogism perfect, o mare demonstrație, ceva atât de liniștitor și de coerent... GARDIANUL: Gufi, ne prinde ora cinci... COLONELUL: Nu e frumos să profiți de osândit ca să-ți etalezi inteligența. GUFI (Către cei trei.) Un minut, zău, nu fiți bestii... Parcă voi n-ați profitat de ocazie? Parcă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
dar vă sugerez să nu-mi creați probleme. Răbdare, În maximum zece minute am ajuns... - Unde? - La destinație. Nu-mi cereți să vă spun mai mult și, În orice caz, liniștiți-vă: nu vă paște nici un pericol, vă asigur! Foarte liniștitor, Într-adevăr, cu condiția să poți vedea În fizionomia de killer profesionist a insului o garanție. În ceea ce mă privește, nu era cazul. Totuși, În lipsă de ceva mai bun, sfatul merita urmat. Calm și echilibru, așadar. Ce se Întâmpla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
precizia sobră, de expunere științifică de până atunci, la ambiguitatea unei notații parcă voit enigmatice și frivole, fără nici o legătură cu restul: „Tezaurul Ordinului va fi pus În slujba umanității”. Mă blocasem. A câta oară? Am Încercat să-mi administrez liniștitoare Îndemnuri la calm și luciditate, dar rezultatul a fost modest. Propoziția mă incita și mă crispa, totodată, pentru că nu reușeam s-o situez În timp și să-i pătrund adevăratul Înțeles. Emana ea de la o sursă contemporană cu evenimentele - de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
M-ar fi enervat să fie altfel. Afară e o dimineață frumoasă, iar Înăuntru, doar radioul se aude melancolic În surdină. Tipul e un sentimental. Stau tolănit pe bancheta din spate și mă simt bine. E cald, e plăcut, e liniștitor, În aer plutesc subtile arome florale. Mi se Închid ochii... NOTĂ După cum distinsul și inteligentul nostru cititor a Înțeles deja, Între reporterul de televiziune, naratorul acestei povești mai mult sau mai puțin fantastice, și autorul romanului Codul lui Alexandru nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
din vis, căci el este stăpân pe simțurile lui. Deseori sunt grotești. Sunt sâcâit de profiluri de tâlhari, de câte un pitic cu obrajii rumeni și trăsături grosolane, cu o nară sau o ureche umflată. Alteori Însă fotismele mele sunt liniștitoare, devenind flou și atunci văd - de parcă ar fi proiectate pe partea interioară a pleoapei - siluete cenușii umblând printre stupi de albine sau mici papagali negri dispărând Încet-Încet, printre munți Înzăpeziți sau un abur mov care se risipește În spatele unor catarge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
doar până la jumătate, fiind oprit de marginea patului de sus. Fluturi de noapte palizi În jurul unui felinar singuratic, ca sateliții din jurul planetei Jupiter. Un ziar dezmembrat tresălta pe o bancă. Undeva, În tren, se auzeau glasuri Înăbușite și o tuse liniștitoare. Nu era nimic interesant În mod special pe porțiunea de peron din fața mea și totuși nu-mi puteam dezlipi privirea de ea până ce ea nu se desprindea de bunăvoie de mine. În dimineața următoare, câmpuri ude de sălcii diforme, Înșiruite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Rusia. Doresc să detașez dintre ei o singură figură, un tânăr socialist pe care-l cunoșteam, un uriaș uscățiv care executa cu pipa mișcări lente și multiple, groaznic de enervante când nu erai de acord cu el, și Încântătoare și liniștitoare, În caz contrar. Am purtat cu el multe bătălii politice, a căror Înverșunare dispărea invariabil când reveneam la poeții pe care-i Îndrăgeam amândoi. Astăzi nu este un necunoscut În cercul lui, ceea ce - recunosc sincer - nu Înseamnă mai nimic, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
greu de Îndurat ceasuri de arșiță din miezul zilei. Dar deodată deschise ochii, ca și cum un al șaselea simț l-ar fi pus În gardă sau ca și cum ar fi fost asaltat de un presentiment subit. Întinse mîna pînă cînd simți prezența liniștitoare a mînerului securii și rămase foarte liniștit, ascultînd, cu mușchii Încordați, gata să sară la cel mai mic semn de primejdie. CÎteva clipe mai tîrziu Îl descoperi. Își făcu intrarea În cîmpul lui vizual la mai puțin de douăzeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
-i tîrască trupul pînă pe plajele acelor insule exotice despre care citise că se aflau la celălalt capăt al lumii. Era plăcut, aproape senzual, să se lase sedusă de vraja unei morți liniștite, care să pună capăt acelei suferințe. Era liniștitor să se știe eliberată pentru todeauna de prezența acelui abominabil chip al bestiei. Era reconfortant să-și imagineze mînia și umilința lui cînd avea să priceapă că ea - ca toți ceilalți - preferase să moară decît să mai suporte În continuare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
timp, era un mod la îndemână de a mă încredința că sunt relativ în formă și am părul vopsit cu gust. Da, așa era - să nu negi. Măcar pot să fiu sinceră cu mine însămi acum; unul dintre puținele lucruri liniștitoare care mi-au mai rămas. Charlie oftă și vru să iasă din bucătărie, apoi se opri și se întoarse la ușă, trăgându-și ochelarii la loc pe nas și privindu-mă peste ei. — Și știu că pot fi considerat depășit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
unde găsesc cele cinci articole de care am nevoie - și m-am avântat spre mijlocul magazinului, știind că-mi pot croi drum prin diferitele secțiuni fără să dau prea mult înapoi. În aer plutea un miros delicios și surprinzător de liniștitor de pâine caldă, contrastând ciudat cu aspectul ambalat, de produse de masă, al alimentelor aflate pe rafturile de pe ambele părți. Știam că asta înseamnă, desigur, doar că franzelele tocmai fuseseră scoase de la cuptor, dar, vreme de o clipă sau două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
din informații, fără noi stimuli. Exact. Pot lesne să îmi închid PC-ul și să îl las în pace pe timpul nopții, așa că trebuie să fac la fel și aici. Îmi place să îmi închid PC-ul: mi se pare foarte liniștitor geamătul pe care îl scot măruntaiele sale liniștindu-se pe timpul nopții. Tot ce am de făcut e să găsesc butonul de „Oprit“ pentru propriul meu computer deosebit de personal, m-am gândit eu- doar că, în loc de asta, apăs mereu pe „Repornire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
e imposibil. Nu pot trăi fără tine“. Nu mai auzisem niciodată așa ceva. Niciodată. Da, bineînțeles că spuneau deseori că se iubesc, dar în felul acela obișnuit de „te iubesc, dragă“ care era la fel cu a spune „bună dimineața“. Cumva liniștitor, dar niciodată jenant sau emoțional. Ca felul în care se sărutau - foarte afectuos și așa, dar nu (O, Doamne, detest și să spun așa ceva despre mama și tata), nu sexy. Doar ștergerea uscată, în treacăt, a obrajilor sau întâlnirea buzelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
observat și s-a oprit o clipă din manevră. Corpul îi era întors într-o parte în încercarea de a trece prin ușă, dar fața drăguță îi era întoarsă direct spre mine. Părea speriată, iar eu îi zâmbeam delicat și liniștitor apropiindu-mă. Am văzut cum ochii îi privesc în lături, surprinzându-l pe Chipstead, iar eu am strigat înapoi un „Noapte bună, Warren“, peste umăr, sperând nu doar să potolesc îndoielile lui Stacey, legându-mă de o figură de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
lui nu înțeleg. Încă plângeam și cu cât încercam mai mult să mă opresc, cu atât era mai rău. Simțeam furia lui Sally: probabil că arătam ca o idioată care-și plânge de milă. Nu puteam fi mama înțelegătoare și liniștitoare cum știam că ar trebui să fiu în situația aceea, și din cauza asta îmi părea și mai rău de mine. Iată un moment în care fiica mea cea independentă și uneori dificilă avea nevoie de mine cu-adevărat, iar eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
nu-l simțeam și am oftat adânc. Am simțit o atingere ușoară pe păr și mi-am ridicat capul ca s-o văd pe Stacey zâmbindu-mi delicat, aplecată peste masă cu brațul încă întins ca să mă mângâie delicat și liniștitor. — E-n regulă, mamă. Așteaptă și-ai să vezi, o să fie bine. Doar vorbește mai mult cu mine: cu mine și cu Ben. — Dar vorbesc mereu cu voi - mai ales cu Ben. Tu ai idee cât de mult îl ajut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ca un mielușel sprinten, pentru a-mi păstra speranțele ațintite ferm asupra viitorului și să evit orice risc care ar fi putut să-l primejduiască. —Acum, Stacey, am zis cu o voce care speram să fie potrivit de calmă și liniștitoare, știu că Warren a spus că locuiești undeva prin Balham, dar va trebui să-mi spui exact unde. Sau preferi să te las la metrou? am adăugat, rugându-mă să refuze și sperând că asta o va face să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
de tot, iar el se lăsă moale pe mine ca o jucărie stricată. Îl mângâiam acum pe frunte, evitând peticul de piele strivită și zdrelită cu care se izbise de zidul de beton, murmurându-i delicat la ureche câteva cuvinte liniștitoare. — De ce, dragul meu? am spus eu în cele din urmă. Ben, iubitule, dragule, de ce, pentru numele lui Dumnezeu? — Mă gândeam doar - oh, mamă, mamă! a spus, aplecându-și capul la pieptul meu, iar umerii începură să i se cutremure. L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]