1,644 matches
-
emisiunea Cotele Apelor Dunării. Spune că gheață la mal. A venit iarna. În curând o să vină și Moș Gerilă. Te prefaci că mai crezi. De streașină atârnă un țurțure de aproape doi metri. Experiențe recente au arătat că plante ca mesteacănul și coacăzul negru ating adevărate recorduri În ceea ce privește rezistența la temperaturile joase. Acest lucru l-a dovedit savantul sovietic, academicianul Tumanov. La București sunt temperaturi joase. Mai ales la tine pe stradă unde sunt năprasnice. Pe strada ta nu crește nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și coacăzul negru ating adevărate recorduri În ceea ce privește rezistența la temperaturile joase. Acest lucru l-a dovedit savantul sovietic, academicianul Tumanov. La București sunt temperaturi joase. Mai ales la tine pe stradă unde sunt năprasnice. Pe strada ta nu crește nici un mesteacăn și nici un coacăz negru. Cresc cinci brazi, plopi, pomi fructiferi, un dud și o tufă de mure la Corina În curte. Corina este nemțoaică și studentă În anul unu la chimie. În schimb, În parcul Obor a fost expusă Moby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
apleacă și cade În timpul mersului. A mersului Înainte, firește. Doar tu dacă te-ai apleca, ai putea să vezi mai de aproape șosetele albe ale Cristinei și câteva firicele de păr. Aproape nouăzeci la sută din pădurile de conifere și mesteceni ale Uniunii Sovietice sunt concentrate În Siberia. Zada formează de asemenea păduri nesfârșite. Zada este un lemn care nu putrezește chiar dacă stă secole Întregi sub apă. Savanții siberieni nu se mulțumesc Însă cu aceste bogății. Ei se străduiesc să Înalțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cu câteva zile înainte ca regimentul să plece pe front. În spate, lângă zidul din piatră, un transmisionist subțiratic la trup și fața spână, își supraveghează atent aparatele în timp ce încearcă să ia legătura cu un post avansat de luptă: Alo, Mesteacănul, mă auzi?...Mesteacănul, răspunde!... reglează ușor frecvența, apoi revine: Mesteacănul, sunt Fagul!...Recepție !...Fagul către Mesteacănul, recepție!...Nu se aude nimic domnule căpitan! Continuă, Bocioagă, stai pe recepție. Este esențial să știm ce se întâmplă acolo. Cu un gest obosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
înainte ca regimentul să plece pe front. În spate, lângă zidul din piatră, un transmisionist subțiratic la trup și fața spână, își supraveghează atent aparatele în timp ce încearcă să ia legătura cu un post avansat de luptă: Alo, Mesteacănul, mă auzi?...Mesteacănul, răspunde!... reglează ușor frecvența, apoi revine: Mesteacănul, sunt Fagul!...Recepție !...Fagul către Mesteacănul, recepție!...Nu se aude nimic domnule căpitan! Continuă, Bocioagă, stai pe recepție. Este esențial să știm ce se întâmplă acolo. Cu un gest obosit, face semn ofițerilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
În spate, lângă zidul din piatră, un transmisionist subțiratic la trup și fața spână, își supraveghează atent aparatele în timp ce încearcă să ia legătura cu un post avansat de luptă: Alo, Mesteacănul, mă auzi?...Mesteacănul, răspunde!... reglează ușor frecvența, apoi revine: Mesteacănul, sunt Fagul!...Recepție !...Fagul către Mesteacănul, recepție!...Nu se aude nimic domnule căpitan! Continuă, Bocioagă, stai pe recepție. Este esențial să știm ce se întâmplă acolo. Cu un gest obosit, face semn ofițerilor abia sosiți să se apropie. Domnilor, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
un transmisionist subțiratic la trup și fața spână, își supraveghează atent aparatele în timp ce încearcă să ia legătura cu un post avansat de luptă: Alo, Mesteacănul, mă auzi?...Mesteacănul, răspunde!... reglează ușor frecvența, apoi revine: Mesteacănul, sunt Fagul!...Recepție !...Fagul către Mesteacănul, recepție!...Nu se aude nimic domnule căpitan! Continuă, Bocioagă, stai pe recepție. Este esențial să știm ce se întâmplă acolo. Cu un gest obosit, face semn ofițerilor abia sosiți să se apropie. Domnilor, la marginea localității, există un ansamblu de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Cu ce forțe inamice v-ați confruntat? Poți reveni la bază? Recepție! ...peste tot în jurul nostru...(bruiaj)...imposibil. La celălalt capăt se aude o bubuitură puternică și un horcăit scurt, apoi eterul nu mai transmite decât o liniște sinistră. Alo, Mesteacănul, continuă să vorbești! Recepție! Dar difuzorul continua să tacă încăpățânat și toți cei de față înțeleg că moartea tăiase singurul fir care îi mai unise cu cei de acolo. Palid ca un suferind cronic, căpitanul se întoarce către bărbații care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pe aripi de vis, o vagă adiere de Narcisse Bleu îl învăluie. Închide ochii și acolo găsește, făptura aproape în carne și oase a Smarandei. Este singură, într-o poiană ce își făcuse puțin loc într-o imensă pădure de mesteceni bătrâni, subțiri și scheletici. Stă așezată pe un trunchi căzut, îngândurată, cu bărbia în podul palmei și cotul rezemat de genunchi. Degetele subțiri bat darabana pe buza superioară. Un gest arhicunoscut, semn că are o greutate pe inimă și dorește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în trăsura noastră îngustă și hârbuită, spre a ne întoarce acasă. Dar după o scurtă chibzuire, am hotărât să ne urcăm la Cetatea Neamțului și am îndreptat birjarul întracolo. Am lăsat trăsura jos, pe malul Nemțișorului, și, pe cărarea de sub mesteceni, ne-am suit încet la deal. Amintirile istorice, deși banale, care se insinuează în suflet, foșnetul mărunt al frunzelor, etern în aceste locuri, predispun la tăcere și reculegere. Cărarea suie-n piept: Adela mi se atârnă de braț. Greutatea ei
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
atingea pe ochi și pe buze. Am înțeles că nu avea nimic de obiectat împotriva complicității vântului. Privirile ei consimțeau la acest joc și mă sfidau. Dar timpul "fugace" trecu repede, și Văraticul ne ieși înainte cu pădurea lui de mesteceni. Am constatat, cu același sentiment straniu, pe care-l am întotdeauna în fața statorniciei firești a lucrurilor nemaivăzute de multă vreme, că toate sunt exact la locul lor: pădurea înainte de pârâu, pârâul înainte de mănăstire, și așa mai departe, până-n "poartă", sub
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
de femeie gospodina cu tulpanul legat pe frunte... După câtăva vreme apăru la o cotitură piscul Horăicelului, grandios și comic, cu profilul acvilin al unei jumătăți de cască normandă. Era vremea să ne odihnim. Am întins pelerina la piciorul unui mesteacăn, care a servit Adelei de spetează. Sprijinită de copac, botinele îi ieșeau de sub rochie, ca două ființe mici și impertinente. Dar Adela își acoperi cu rochia până și vârful botinelor. I-am povestit excursia pe care o făcusem cu zece
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
să fiu de spirit cu orice preț și făcu declarații de iubire lunii, scoțîndu-și, ca pedeapsă, brațul de sub al meu. Simte prețul brațului ei pentru mine!) După o bucată de vreme ajunserăm pe culmea înflorită, din care se înalță ici-colo mesteceni tineri cu trunchiuri albe, cu crengi subțiri plecate în jos, cu frunzele blonde de toamna timpurie de pe înălțimi: apariții grațioase, feciorelnice, fete neîmplinite, goale sub vestmântul părului despletit și, mai departe, pe urma lor, brazi înalți, silvani iscoditori, veniți din
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
infinitiv dus în infinit, pe o planetă unde crucea ta, Gică, se va lăsa poate pe o râlă, tu te vei întoarce pe o parte în urma convulsiunilor galactice, iar noi ne-om desface în neant. Și atunci “Cruce albă de mesteacăn”, această melodie tristă n-o va mai cânta nimeni, sau poate undele baritonale ale cântecului ce-ți aparțin vor ajunge la alte lumi care încă nu s-au născut. ... Era o iarnă grea, cu troiene și viscol. O haită de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
pufnind, și, roșu, îndoit din șale, trepădă crăcănat spre moară. Pe celălalt mal al gârlei, într-un ogor cu ciocleji ieșiți din omăt, se fugăreau doi câini. Glasurile care îl treziseră pe Zalomir se auzeau din poarta casei, de sub un mesteacăn. într-o lumină pâcloasă aștepta o roată de oameni. Cu mâneca goală vârâtă în buzunar, unul se aplecă din șale și se uită în ograda primarului printre ostrețe. îi tremura bărbia ca unei capre care behăie. în aceeași parte privea
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
bucătărie o fată cu fața lată sări sprintenă și aduse lighean, cană și prosop. Veselă și curioasă, îl cerceta atât de insistent încât procurorul se simți stânjenit. - Lasă-le aici și pleacă, îi porunci el vorbind pe nas. Sfatul de sub mesteacăn se opri. Oamenii îl priviră pe Zalomir iar unii își săltară căciulile. Ciungul înaintă șovăielnic. - Don’ procoror, zise el cu glas gros, fă-ne, rogu-vă, dreptate. - Ce este ? se interesă Zalomir. Prinzând inimă, oamenii înaintară sub cerdac. - Apoi, primarele
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
prea repede, Își Împărtășea grijile mătăniilor ca toți bărbații din familia Stephanides de dinaintea ei și de după ea (până la mine, dacă intru și eu la socoteală). Se duse la geam și scoase capul afară. Auzi vântul foșnind printre pini și printre mestecenii albi. Își numără În continuare mătăniile și, puțin câte puțin, acestea Își făcură efectul. Se simțea mai bine. Se hotărî să-și continue viața. Lefty nu avea să se Întoarcă În acea seară. Cui Îi păsa? Cine avea nevoie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ușoare. Îndrăgostiții parchează În locuri retrase. Mașinile trec pe pod În misiuni obscure. Zizmo conduce prin pâclă, pe lângă chioșcurile octogonale și monumentul Eroului din Războiul Civil, Înspre pădurile unde triburile Ottawa Își țineau cândva tabăra de vară. Ceața mângâie parbrizul. Mestecenii Își etaleaza pergamentul sub cerul negru ca smoala. Ce lipsea majorității mașinilor În anii 1920: oglinzile retrovizoare. ― Ține volanul, spune Zizmo Întruna și se Întoarce să vadă dacă nu sunt urmăriți. În felul ăsta, ținând când unul, când altul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
era răcoare, plaja din Herringsdorf era punctată de destul de mulți nudiști Încăpățânați. În special bărbați stăteau Întinși ca niște morse pe prosoape sau alcătuiau congregații zgomotoase În Strandkörbe dungate, micile colibe de pe plajă. De pe faleza elegantă, Înconjurată de brazi și mesteceni, i-am privit pe acești naturiști și m-am Întrebat ce mă Întreb Întotdeauna: Cum e să te simți așa de liber? Păi, corpul meu arată mult mai bine decât al lor. Eu sunt cel cu bicepșii bine conturați, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a pornit singur de la mijlocul terenului, a trecut ca un bolid pe lângă fundașii insulari, l-a păcălit pe Grobbelaar și mingea a mușcat bara și el, înainte de-a-și da duhul, a văzut o lumină blajină risipindu-se prin frunzișul mestecenilor, o lumină din ce în ce mai intensă, reveria propriei lui nunți cu fata cu părul negru legat în coadă, așa de frumoși unul lângă altul, el în frac, ea într-o rochie ca spuma laptelui, radiind amândoi sub cântări pravoslavnice și cine știe cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ținut o ședință legendară, la care, nici în ziua de azi nu înțeleg cum, a fost convins să participe și tata. Iar tata i-a terminat, le-a luat mințile și i-a lăsat să viseze frumos. Le-a promis mesteceni, salcâmi, stejari și arțari roșii, brazi argintii, platani, pini cenușii, nuci, sălcii crețe, tufe de liliac și iasomie, rododendroni, ienuperi și tuia, de fapt șiruri întregi de tuia, gazon și flori, bulbi și răsaduri, butași de trandafiri și iederă. Afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
copac Înflorit, un pat nefăcut, o femeie Înecată, un băiat zburător, un cap tăiat, lucrători agricoli ridicînd privirea la auzul unui oligofren ce se tînguie, un șuierat de tren, un rîu, o plută, razele soarelui strecurîndu-se printr-o pădure de mesteceni, o mînă mîngîind o coapsă dezgolită, o cabană În junglă, un călugăr pe moarte. Inițial doar mîncam, ronțăind și mestecînd fericit, ghidat de dictatele gustului. Însă curînd, am Început să citesc ici și colo fragmentele rîndurilor aflate la marginea paginilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
Alba. Nota lui M.S.D.), de unde cu o cursă locală ajungeam la Sebeș, orășel situat la circa 27 de km de satul meu, chiar la confluența Sebeșului cu râul Mureș. La un moment dat poteca trecea prin marginea unei păduri de mesteacăn. Căzuse polei și crenguțele fine ale copacilor erau Învelite În gheață. Cum vântul bătea iute dinspre culmi, poleiul se așezase sub formă de prisme triunghiulare, transparente, ca de cristal. Răsărise soarele și razele lui se dispersau prin mii de prisme
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
întâmplat la 24 mai 1782? Se va proceda la fel cu ceilalți elevi di grupe și cu fragmentele din lecție. Testele pentru următoarele fragmente pot fi următoarele : II.1. Ce a grăbit izbucnirea răscoalei? 2. Ce s-a întâmplat la Mesteacăn pe 31 octombrie 1784? 3. Ce zone sunt cuprinse de răscoală? III.1. Când adresează țăranii un ultimatum nobilimii? 2. Ce cer țăranii în acest ultimatum? IV.1. De ce hotărăște Horea să înceteze lupta? 2. Cum au fost pedepsiți țăranii
Coronița prieteniei by Iliese Dorina – Liliana, Şcoala. Nr. 88 „Mihai Viteazul”, Bucureşti () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93010]
-
cuvânt, ca atunci când ieși de la cinematecă și ți se pare de prost gust să începi să comentezi filmul cu prietenul care te-a însoțit. Pur și simplu îl lași să se sedimenteze, imagine cu imagine, albăstriul ftizie al Pădurii de mesteceni, griul perlat al Dueliștilor, roșul murdar al Iluminării, vernilul și sepia și brunul celor Cinci seri. Ei, da. Îmi place să te ascult, poeteso. Țin minte cum la ceaiul ăla de la care ne cunoaștem ți-am zis, ca să fac pe
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]