1,860 matches
-
Crăciunului. Mi-a fost greu să aranjez detaliile. Trebuia să mă întâlnesc în aceeași seară cu Lucy și nu puteam să amân întrevederea fără să mă afle Simon, pentru că aveam nevoie de mașină. Prin urmare, după ce am lăsat-o pe Mimi la doctor, m-am dus foarte tulburat la un magazin de unde am sunat-o pe Lucy. — Scumpo, o să întârzii destul de mult în seara asta. A intervenit ceva. Ajung pe la zece la tine. Ei însă nu-i stătea capul la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
chircite într-o parte. Înăuntru, se zăreau gene de lumină de spiriduș ce veneau de la bucătăria în care familia se hrănea cu spaghete. Am așteptat sus pe coridor, lângă ușă, pe care am auzit-o deschizându-se după o vreme. Mimi a ieșit singură, mi-a fost încredințată, și ușa s-a închis înainte de a-l vedea pe doctor și a-i pune întrebări. Acum nu mai puteam să întreb nimic, căci trebuia să o sprijin pe Mimi, care se clătina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
după o vreme. Mimi a ieșit singură, mi-a fost încredințată, și ușa s-a închis înainte de a-l vedea pe doctor și a-i pune întrebări. Acum nu mai puteam să întreb nimic, căci trebuia să o sprijin pe Mimi, care se clătina pe picioare. Abia ieșise de două zile din spital, și varietatea deciziilor pe care le luase de una singură, fără să mai punem la socoteală durerea și sângele pierdut, fuseseră prea destule ca să o secătuiască de puteri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cu buzele lipite de gâtul meu în timp ce eu o strângeam în brațe și îi șopteam „Hai, încet, hai să coborâm încet scările,“, a apărut un bărbat și mi s-a părut că aduce cu cineva pe care-l știam. Și Mimi și-a dat seama că vine cineva și a coborât câteva scări. Și astfel când am ajuns în umbră, nu direct sub becul de pe coridor, l-am văzut urcând. Cu toate acestea, ne-am recunoscut. Era Kelly Weintraub, vărul prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pe călcâie. Știi, am și alți veri, mi-a spus el. Mi-a venit să-l pocnesc, de vreme ce oricum nu aveam să-l mai văd după ce se ducea să-și verse sacul, dar nu am putut, pentru că o țineam pe Mimi. Poate că faptul că toate simțurile mi se ascuțiseră în acel moment din cauza furiei mi-a dat iluzia că simt miros de sânge, un miros crud, însă ce conta era senzația de oroare nelimitată pe care am încercat-o. I-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dat iluzia că simt miros de sânge, un miros crud, însă ce conta era senzația de oroare nelimitată pe care am încercat-o. I-am spus: Dă-te din drum! În momentul ăla nu voiam decât să o iau pe Mimi de-acolo și s-o culc acasă în pat. Nu e iubitul meu, i-a spus Mimi lui Kelly. Nu face decât să se dea peste cap ca să mă ajute să ies din bucluc. Da, sigur că da, i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nelimitată pe care am încercat-o. I-am spus: Dă-te din drum! În momentul ăla nu voiam decât să o iau pe Mimi de-acolo și s-o culc acasă în pat. Nu e iubitul meu, i-a spus Mimi lui Kelly. Nu face decât să se dea peste cap ca să mă ajute să ies din bucluc. Da, sigur că da, i-a răspuns el. Oh, ce mai scursoare de om! a spus ea. Era prea slăbită ca să imprime acestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
la mașină și am demarat cât am putut de repede. Îmi pare rău, puștiule. Ți-am stricat ploile. Cine era? Un tip - n-are nici o importanță. Oricum nimeni nu se uită în gura lui. Nu-ți bate capul cu el, Mimi. Cum a fost? Nasol, mi-a spus. Întâi a luat banii. Dar s-a sfârșit? Da, am scăpat de plod, dacă asta vrei să întrebi. Aleea era curățată de zăpadă, și am condus repede peste nesfârșitele varietăți de negru și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și să-l sun ca să-mi spună ce să fac dacă nu se oprea hemoragia. Avea să mă aștepte și el la telefon. Se citea spaima în tonul lui. Când am tras cearșafurile și am refăcut patul cu cearșafurile mele, Mimi a ridicat mâinile să mă oprească, însă i-am spus: Uite, Mimi, n-avem încotro. A închis ochii și m-a lăsat să schimb așternutul, cu obrazul culcat în adâncitura dintre umăr și gât. Multe lucruri extraordinare s-au făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
se oprea hemoragia. Avea să mă aștepte și el la telefon. Se citea spaima în tonul lui. Când am tras cearșafurile și am refăcut patul cu cearșafurile mele, Mimi a ridicat mâinile să mă oprească, însă i-am spus: Uite, Mimi, n-avem încotro. A închis ochii și m-a lăsat să schimb așternutul, cu obrazul culcat în adâncitura dintre umăr și gât. Multe lucruri extraordinare s-au făcut pentru a îndulci cele mai oribile priveliști legate de suferința umană și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ar strica nici ție o porție. Am dus mașina lui Simon la garaj și am venit cu o sticlă înapoi într-un taxi. A luat o dușcă zdravănă și eu am băut restul, pentru că acum că mă simțeam sigur că Mimi a trecut de ce era mai rău, mi-a apărut în gând propriul meu necaz; și în timp ce mă târam gol în patul fără așternut, am luat ultima înghițitură din sticlă doar de dragul de a mă ameți de tot și a dormi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
teamă și posomorală, asemeni unui nor gros și neluminat care atârna afară, nu știam nici eu. Mi-am pus hainele de lucru. Whisky-ul încă îmi alerga în vene; nu eram obișnuit cu băutura. În camera ei cumplită și murdară, Mimi părea să aibă fierbințeală, dar altminteri părea să doarmă un somn normal. Când m-am dus să îmi beau cafeaua am aranjat cu cei de la local să îi trimită micul dejun. Veghea și grija m-au făcut să mă simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
bănuiască. M-am îndreptat spre casă, fără să mai pierd timpul și sus pe scări am dat nas în nas cu Kayo Obermark care tocmai ieșea de la baie cu un prosop umed pe care-l făcuse compresă pentru fruntea lui Mimi. Arăta foarte îngrijorat; ochii, care erau și-așa imenși, erau măriți de câteva ori de sticla ochelarilor, iar buza îi era scoasă în afară de grijă. Avea fața negricioasă de la părul neras sau de la murdărie. E într-o stare foarte proastă, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
facă septicemie. Nu știm dacă n-are febră puerperală. Dacă e așa, e periculos s-o ținem aici. Ar trebui dusă la spital. Nevoind să mai aud nimic, îmbrăcat în cămașa mea scrobită, am traversat holul și i-am spus: Mimi, trebuie să încercăm să te ducem la spital. N-o să mă primească. O să-i obligăm să te primească. Du-te și dă telefon și-ai să vezi. Nu dăm nici un telefon, a spus Padilla. Ne ducem. Ce-i cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
trecea pe lângă noi. El s-a ferit și Padilla mi-a spus: — Ce naiba faci? O să îi sperii. Hai s-o ducem acolo și să ne așezăm, iar eu mă duc să aflu dacă prietenul ăsta al meu e de serviciu. Mimi s-a prăbușit peste mine, și i-am simțit obrazul cum dogorăște. Nu mai era în stare să stea în capul oaselor; am proptit-o până au venit s-o ia cu o targă. Padilla plecase și întâi m-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mijea ochii când mi s-a adresat. Eram îmbrăcat în haine de gentleman și deci nu se grăbea să riște. Ce s-a întâmplat cu femeia asta? Cine ești tu, bărbatul ei? N-are verighetă. Sunteți rude, sau doar prieteni? Mimi? A leșinat? Nu, nu poate răspunde. Dar își mișcă ochii. Padilla s-a întors precedat de un doctor. Haide, adu-o încoace să vedem ce se întâmplă, a spus doctorul. Manny mi-a aruncat o privire plină de triumf. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
țol festiv. Hei, te mai duci să te întâlnești cu tipa aia? m-a întrebat Padilla atingându-și șocat fața. Trecuse de opt, după cum arăta ceasul electric din camera luminată puternic în care ne aflam. După ce aflu ce-i cu Mimi. Du-te. Mai bine du-te. Stau eu cu ea. n-am nici o întâlnire în seara asta și oricum voiam să stau. Doctorul zice că nu e așa de grav. Tu unde trebuie să mergi? La un bal în Edgewater
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
zis, foarte îngrijorat: Te duci odată? Tipul ăsta e logodit cu fata unui milionar și e Revelionul și o face să-l aștepte. Vă rog, scrieți-mi un bilet de voie, ca să mă pot întoarce să văd ce-i cu Mimi, i-am spus doctorului. Acesta a făcut o față mirată către Padilla, iar eu i-am spus: Pentru numele Domnului, domnule doctor, nu vă bateți joc de mine, scrieți-mi permisul. Ce vă pasă dacă vin înapoi? O să vă povestesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
el și dosul ăla lățit, n-a reușit să mă sperie în nici un fel. Am pornit spre mașină, față de care în acel moment am simțit că-mi piere toată grija, și am luat-o spre spital. Padilla donase sânge pentru Mimi, și acum ședea întins după transfuzie, în camera în care-l lăsasem, sugând o portocală; îi puseseră leucoplast pe brațul slăbănog cu o singură bilă de mușchi, iar ochii, sub suprafața lor indiferentă, îi erau negri și activi spre ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
în care-l lăsasem, sugând o portocală; îi puseseră leucoplast pe brațul slăbănog cu o singură bilă de mușchi, iar ochii, sub suprafața lor indiferentă, îi erau negri și activi spre ceva ce nu puteam încă desluși. Cum se simte Mimi? Au dus-o sus. E încă inconștientă, dar Castleman spune că are șanse mari să-și revină. Mă duc sus s-o văd. Tu cum te simți? Păi, nu cred că mai stau. Mă duc și eu acasă. Tu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mașină aglomerată dintr-o zi de sărbătoare. Mulțam, Manny. A pus banii în buzunarul cămășii, și m-a întrebat dintr-o dată, surprins: Ia zi, te-ai și întors de la dans? N-am mai stat să îi răspund, ci am ieșit. Mimi era într-unul din saloanele de la maternitate. Castleman mi-a spus că nu mai fusese loc în altă parte, și m-am gândit că oricum era normal să stea acolo. Așa că am urcat. Era o sală mare, înaltă și în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
zgomotul miezului nopții, claxoanele, sirenele, trompetele, toată acea sărbătorire, am auzit totul de departe, căci ferestrele erau închise, iar zarva din creșă a continuat în același ritm. Cam pe la unu dimineața, trează îndeajuns ca să mă audă mișcându-mă lângă ea, Mimi mi-a șoptit: Ce faci aici? Păi nu am un loc anume în care să mă duc. Știa unde este, căci auzise bebelușii plângând. Comentariul pe care mi l-a făcut a fost plin de melancolie, despre modul în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
atât de aproape pe lângă mine, că brațul mamei m-a atins. Ce faceți aici? m-a întrebat sora cu o privire supărată. Nu aveam nici un drept să mă aflu acolo. M-am întors de unde venisem, și când am văzut că Mimi se odihnește, că i-a scăzut temperatura, am plecat din spital pe scările pe care mi le arătase Castleman și m-am dus la mașină, iar zăpada nouă mi-a înconjurat picioarele peste plăcuța cenușie a gheții. Nu știam prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și în cele din urmă rămân morți. Acum înțeleg acest lucru. La momentul acela nu îl înțelegeam. Ei bine, m-am întors la cărțile mele, la cititul nu la furatul lor, în timp ce trăiam din banii pe care mi-i dădea Mimi înapoi și pe care mi i-a împrumutat apoi când s-a pus din nou pe picioare și s-a dus din nou la lucru. Legătura cu Frazer se încheiase, așa că atunci când Mimi l-a întâlnit pe Arthur Einhorn, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
din banii pe care mi-i dădea Mimi înapoi și pe care mi i-a împrumutat apoi când s-a pus din nou pe picioare și s-a dus din nou la lucru. Legătura cu Frazer se încheiase, așa că atunci când Mimi l-a întâlnit pe Arthur Einhorn, s-a combinat cu el. Era chelneriță în continuare. Eu mă duceam să mănânc la localul unde muncea ea. Și stăteam întins, citind la cărțile pe care mi le făcuse Einhorn cadou, cu petele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]