2,751 matches
-
pentru prima dată în regiunea Neapolelui, cu toate că pisanii, inamici față de Roger al II-lea, au susținut independența Neapolelui, probabil până către 1139. În acel an, Roger a reușit să absoarbă ducatul în cadrul regatului său. Papa Inocențiu al II-lea și nobilimea napolitană l-au recunoscut pe fiul mai mic al lui Roger, Alfons de Hauteville, ca duce. Cucerirea sudului Italiei de către normanzi a fost martora unei infuzii a stilului romanic și a formelor arhitecturale normande. Unele castele au fost extinse pe
Cuceririle normande în Italia de sud () [Corola-website/Science/328183_a_329512]
-
fi adresat personal într-o scrisoare trimisă anume pe adresa mea: Ei povesteau în largi descrieri războaie însemnate, cuceriri de orașe, înfrîngeri și prinderi de regi; iar înăuntru: certurile consulilor cu tribunii, legile agrare și frumentare, luptele dintre plebe și nobilime. Osteneala noastră e închisă într-un cîmp mai strîmt și fără de glorie: o pace publică jalnică și un Împărat care nu voia să mărească hotarele imperiului. Nu e totuși fără de folos de a ne opri atenția asupra acestor lucruri neînsemnate
Sala cu oglinzi (Delatori, demascări...) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17005_a_18330]
-
Era destul de palid pentru a putea fi luat drept femeie, fiindcă folosea un machiaj deschis. Avea patruzeci de ani și era în floarea bărbăției. Yoshimoto se bucura de plăcerile lumii și ajunsese în culmea prosperității. Purta părul pieptănat în stilul nobilimii, avea dinții înnegriți elegant, iar sub nas îi creștea o mustață. În ultimii doi ani, se cam îngrășase și, având din naștere corp lung și picioare scurte, acum arăta puțin cam diform. Însă spada lui aurită și hainele bogate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Japonia zilelor noastre. — Eu? Nu, eu gândesc mult prea încet, se sfii preotul. — În nici un caz, îl asigură Hideyoshi. Reverența Voastră se pricepe nespus de bine cam la toate. Cele mai slabe puncte ale samuraiului stau în tratativele sale cu nobilimea sau cu negustorii puternici, dar pe Reverența Voastră nu-l întrece în abilitate nimeni dintre oamenii clanului Oda. Bine, dar până și Seniorul Katsuie e uluit de talentele Reverenței Voastre. — Dar, pe de altă parte, eu nu am realizat nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
servitorii săi. De ce îl chinuia atât de mult în ultima vreme Seniorul Nobunaga pe stăpânul lor? Dar șocul de azi era pe departe cel mai rău, fiindcă incidentul avea să fie cunoscut de toți musafirii: Seniorul Ieyasu și vasalii săi, nobilimea din Kyoto și ceilalți generali, camarazi cu Mitsuhide. Suferirea unei insulte acolo era același lucru cu a-i fi fost expusă rușinea în fața întregii națiuni. O asemenea umilință în oublic era insuportabilă pentru oricine se născuse samurai. — Calul dumneavoastră, stăpâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
n-a existat în toată capitala nici un om care să tresară surprins sau să se repeadă din pat ca reacție la țipetele familiei. Un vacarm de zgomote și voci începu să se înalțe curând din regiunea altminteri pașnică a conacelor nobilimii care înconjurau Palatul Imperial. Cu toată zarva și ecourile copitelor de cai, părea să răsune însuși cerul orașului Kyoto. Zăpăceala orășenilor, însă, nu dură decât un moment, și de îndată ce nobilii și oamenii de rând înțeleseră situația, în casele lor se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și Ise; Niwa, deși în apropiere, la Sakamoto, părea deja să fi renunțat complet la responsabilitățile sale, în favoarea lui Hideyoshi; iar Shonyu declarase cu deplină eleganță că, deși i se acordase un titlu, problemele de a trata cu administrația și nobilimea îi depășeau complet capacitățile și nu voia să mai aibă nimic de-a face nici cu una, nici cu alta. Tocmai acestea erau domeniile în care Hideyoshi avea un real talent. Calitățile lui erau, mai presus de orice, administrative. Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
fiind considerat infam, nu ar fi fost binevenit în multe cluburi londoneze. Până atunci, caracterul rațional guvernamental și administrativ, o etică de lucru protestantă, niveluri fără precedent de mobilitate socială și faptul că burghezia a întrecut de departe majoritatea membrilor nobilimii atât în bogăție, cât și în adaptabilitate, toate acestea erau noțiuni care puteau fi luate în serios. Aceste schimbări au fost accelerate de o criză agricolă și colapsul rezultant al valorilor terenurilor la sfârșitul secolului XVIII și începutul secolului XIX
Corupţia politică : înăuntrul şi în afara statului-naţiune by Robert Harris [Corola-publishinghouse/Administrative/932_a_2440]
-
să vedem întîi dacă are vro realitate, al doilea dacă, existând într-adevăr, ar fi un rău pentru dezvoltarea nației românești și al treilea dacă, stinsă fiind, ar mai putea fi renviată. Așadar cari sânt bazele unui partid reacționar? O nobilime ereditară și istorică, bogată și puternică prin maiorate, adică prin dreptul de moștenire al celui dentîi născut; o dinastie asemenea istorică, răsărită din acea nobilime și identificîndu-se oarecum cu ea; în fine prerogative politice ereditare, de ex. un Senat compus
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
stinsă fiind, ar mai putea fi renviată. Așadar cari sânt bazele unui partid reacționar? O nobilime ereditară și istorică, bogată și puternică prin maiorate, adică prin dreptul de moștenire al celui dentîi născut; o dinastie asemenea istorică, răsărită din acea nobilime și identificîndu-se oarecum cu ea; în fine prerogative politice ereditare, de ex. un Senat compus numai sau aproape numai din privilegiați. Această clasă privilegiată ar trebui să lupte sau pentru măn ținerea drepturilor ei față cu tendențe de uzurpațiune fie
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
clase, fie din partea coroanei, sau ar trebui să tindă a recâștiga prerogative pierdute. Deie-ni-se voie a spune că toate aceste premise ale unui partid reacționar nu există la noi. Clasa privilegiată de mai nainte ajunsese un fel de nobilime de serviciu mai mult decât de naștere, iar despre ereditate nu era nici vorbă. Se-nțelege că existau familii influente și bogate, cari mănțineau un fel de ereditate de facto a prerogativelor în familie, dar acea ereditate nu exista de
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
țara de lucrul cel mai rău din toate, de căderea pe mâni străine, și tot politica aceasta a fost cauza {EminescuOpX 166} neașezării dinlăuntru, cauza pentru care nu s-au cristalizat din fierberea vieții istorice un miez statornic al unei nobilimi naționale care să aibă voința și puterea de-a rezista tuturor încercărilor necoapte și costisitoare de înnoire și de pospăială apuseană. Dacă ar fi existat o asemenea clasă nobilitară, nu se teamă d-nii liberali, altfel le mergeau reformele, nu așa cum
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
adevăr ca două capete vârtoase ca cel spaniol cu cel olandez să se ciocnească ca să dea naștere acelei înflorite și puternice Olande din veacul al XVI [-lea] și al XVII-lea; au trebuit ca două capete vârtoase ca acela al nobilimii engleze și a poporului englez să se ciocnească pentru a da naștere lui Cromwell, acelui întemeietor al actualei puteri mari, care-a prefăcut o aproape neînsemnată țară agricolă în cel întîi stat al pământului, căci, ca să-ntrebuințăm o expresiune aplicată
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
creștini e drept c-au suferit nespusă durere, dar au simțit înalta și inspirata putere a martiriului. Evreii poloneji au avut îndoielnicul noroc de a se bucura de o domnie arbitrară, în formă mai blândă, în fond mai. stricăcioasă După ce nobilimea sarmatică gonise pe burgejii germani din vechile lor așezări din orașele polone, în locurile rămase goale intrară evreii, luară asupră-și multe funcțiuni ale unei burgezii naționale care nu s-au putut forma nicicând acolo stăpâniră circulațiunea banilor, rămaseră cam
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
zice că jidovismul predică ură contra creștinătății" O seamă de cititori vor fi punând toate acestea în socoteala zelului religios; dar pentru hulirile sale în contra Germaniei d. Graetz nu poate solicita o asemenea scuză. "Germanii, acești inventori ai servituții, ai nobilimii feudale și simțului comun de slugărnicie. " - astfel ne descrie d-sa (260). Boerne în tinerețe - zice - era deja atât de germanizat prin "amețeală patriotică, încît predică ascultare oarbă" (372). "Boerne la maturitate însă și Enric Heine deveniră doi îngeri răzbunători
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
au dat mână de ajutor dușmanilor țării și întreabă apoi cu încredere: "Ce? Poate că trebuia să rămână credincioși și supuși Casei regale a Prusiei pentru acea lege care le impunea mărginiri nouă și care i-a sustras de sub arbitrariul nobilimei polone pentru a-i supune îngîmfării biurocraților prusieni? " (294). Dumneasa nici nu mă va înțelege daca-i voi răspunde în ton sec: Desigur că trebuiau să rămână credincioși. Dar dumneasa nu se mulțumește numai cu caricarea odioasă a faptelor din
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
prezumpțiune. D. Graetz nu ostenește de-a sfătui pe consângenii săi să aibă "mîndrie de strămoși", le vorbește despre "străvechea lor nobilitate". N-am nimic de zis împrotivă, dar cine gândește astfel mai, poate stigmatiza pe germani ca pe "inventorii nobilimei feudale"? D. Graetz susține că Moses Mendelsohn a emis întîi ideea că religia nu trebuie să aplice mijloace silnice și continuă apoi cu aer triumfător: "înlăuntrul creștinătății nu-i venise nimănui în minte aceasta". Într-adevăr, nici Grotius, nici Leibniz
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
poliție; ori că victimele lui chiar îl răpun; ori că se ucide el însuși de mustrarea cugetului; ori, dacă nu i se întîmplă una din astea, apoi trebuie neapărat să-i cază apoplexie sau tavanul în cap, pentru satisfacția înaltei nobilimi și onor. public. Acesta e calapodul literar pe care e turnată și Fiica lui Tintoretto și în adevăr, în această melodramă mișelul Arezzo, după ce a făcut atâtea ticăloșii, moare la sfârșit trăsnit de o încurcătură galopantă de intestine, și astfel
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Glorificarea poporului corespunde unui obiectiv de „domesticire” și de instituționalizare a conflictelor de clasă. Trebuie distinse patru etape. O primă etapă este depășită În secolul al XVI-lea. Reforma și Contrareforma favorizează formarea unui sentiment de apartenență comună În rândurile nobilimii protestante și, respectiv, catolice. O a doua etapă este parcursă la Începutul secolului al XVIII-lea: avântul „capitalismului comercial” permite fixarea sentimentului de apartenență comună la instituții mai clar delimitate (corporații, bresle etc.): statele Încep să fie concepute ca niște
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
se constituie la sfârșitul secolului al XVI-lea, pentru a deveni un secol mai târziu, la Boulainvilliers, doctrina aristocratică franceză „a celor două rase” antagoniste, presupuse componente ale populației Franței (descendenții cuceritorilor și Învingătorilor, franci sau germani, erau reprezentați de nobilimea autentică, „nobilii de rasă”, În vreme ce descendenții Învinșilor, galoromanii, erau reprezentați de plebe); această doctrină implică o obsesie a „mezalianțelor” care ar face ca sângele „curat și pur”, propriu gentilomilor, să fie alterat de sângele „josnic și abject” al plebei (această
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
o obsesie a „mezalianțelor” care ar face ca sângele „curat și pur”, propriu gentilomilor, să fie alterat de sângele „josnic și abject” al plebei (această teoretizare a dualității naționale constituie, În plus, un mod de legitimare a dominației exercitate de nobilime, În virtutea dreptului obținut prin cucerire); 3) apariția, În secolele al XVII-lea și al XVIII-lea, a imaginarului mixofob În Antile și În cele două Americi, focalizat pe metisajul dintre albi și negri, adică dintre stăpânii europeni și sclavii lor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
În noua societate, primii săi intelectuali nu au omis "natura" din construcțiile teoretice. În două domenii importante ale conștiinței, și anume religia și dreptul, a fost un adevărat curent "naturalist". Ulterior, burghezia s-a amestecat atât cu părți din vechea nobilime, cât și cu parveniți din "aristocrația muncitorească" și din alte pături sociale. "Proletariatul" descris de muncitoarea Flora Tristan (1803-1844) în Preumblări prin Londra (1842) a fost preluat de Engels, fără să citeze pe Tristan, în scrierea sa despre situația grea
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
daniile locale, ale unor biserici ori ale familiilor mai înstărite. Fondul lexical de bază al limbii române vorbite a rămas însă tot latina populară, ca și la dacoromâni, meglenoromâni și istroromânii din Balcani. Pentru că Transilvania a fost dominată politic de nobilimea maghiară latifundiară, urmată de cea a sașilor și secuilor catolicizați ori reformați, latina a fost aici nu numai limba cultică, dar și modelul lingvistic ideal în secolul al XVIII-lea. Românii au fost tot timpul numeric și cultural-majoritari prin limbă
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
catolicizați ori reformați, latina a fost aici nu numai limba cultică, dar și modelul lingvistic ideal în secolul al XVIII-lea. Românii au fost tot timpul numeric și cultural-majoritari prin limbă, costume, obiceiuri și tradiții deschise către lume. Și pentru că nobilimea română era mult mai restrânsă și mai neavută material, împreună cu țăranii care o înconjurau, au compensat lipsa drepturilor politice prin credința și cultura ortodoxă, prin curajul și omenia corelative dovedite în momente istorice cruciale. În comunicarea instituțională precumpănea latinismul, iar
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
dovada realizărilor școlare individuale și absolvirea cu succes a unei școli reprezentau condiția esențială pentru accesul la o poziție socială, economică sau politică. Această idee s-a impus în secolul al XlX-lea în contextul emancipării burgheziei în raport cu nobilimea. Transferat la domeniul școlii, principiul social al performanței, a avut urmări pedagogice și conceptuale care au început cu procedurile de selecție în gimnaziu, au continuat cu construcția sistemului școlar și cu formarea profesională. Până în anii '60 abia au fost luate
Modelarea statistică a performanţei elevilor la teste le PISA by Eman ue la - Alisa N i c a () [Corola-publishinghouse/Science/91882_a_92403]