3,626 matches
-
eu am inventat termenul!) și eram ascultat, dar mintea îmi zbura la ciorapii cu pătrățele ai fetei avocatului de la a XI-a E. Inacesibili, prețioși, italienești. Îi învârtea în fel și chip sub bancă, încercând să mă amețească. Mă socoteam norocos doar cu-atât. Colegele mai tinere (printre care și fata inspectorului, care preda tot acolo) o pățeau mult mai rău. Nu exista zi în care să nu se trezească fluierate, stropite cu apă sau evaluate zgomotos pe holuri de grupurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ce îmi era accesibil se-oprea aici, la doi pași de locul după care bărbații ar face orice să-l poată întâi privi, apoi mângâia. Eram pedepsit: n-aveam permisiunea să mă mai uit. Gleznele rămâneau ascunse, atinse doar de norocoasa căptușeală de fetru; dincolo de fermoar, nu puteai decât să bănuiești ce te-așteaptă. Parfumul prelungea firesc ținuta. Îl adulmecam cu nările larg deschise: discret, dulce-amărui, ușor bărbătesc - cât să mă scoată din minți. N-am zis aproape nimic de-obiectele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mai putea dormi: începea concertul claxoanelor și-al alarmelor auto. Te năuceau mai ales alarmele pe nouă tonuri, care schimbau gama după douăzeci de secunde, durau mai bine de trei minute și făceau CUAC!-CUAC!-CUAC! în marșarier, cu tot cu luminițe. Norocoșii își cumpăraseră de-astea sau „de perimetru“: cum bătea puțin vântul sau fugea o pisică pe dedesubt, credeai că a început războiul și te cheamă în adăposturi: săreai reflex, cu tot cu pat. Piațeta se umplea de mașini, pe lungime, lățime, rotunjime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
a sau a VII-a. O mai pățise și Creangă, cu Povestea poveștilor în ediția Kirileanu; se feriseră Editorii de ea ca de foc (sau poate-o puseseră intenționat la index, să-i crească valoarea pe-ascuns). Doar Iorga și norocoșii obținuseră volumul complet, cu toate măgăriile. Ce nu se tipărește nu există, deci n-are valoare. Dar ce există și nu se tipărește are-o valoare incomensurabilă, ca manuscrisul lui Da Vinci sau discheta lui Culianu. Anticarii căutau de zor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
rând de geamuri la compartiment. În afară de săpunuri și de șervețelele umede (eu păstram câte-o colecție din fiecare, făceam schimburi cu prietenii, ca pe vremuri cu ambalajele de gumă), compatrioții noștri mai doseau lingurițe, solnițe, pliculețe cu ketchup și muștar; norocoșii le ciupeau și din avion. Dispărea totul, ca la hotel. De frică, ungurii și-austriecii înlocuiseră tacâmurile de la vagonul-restaurant cu unele de plastic; degeaba, se evaporaseră și alea. Vameșii ne-o plăteau și ei: apăreau noaptea pe la două și bubuiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
căpătau și ei ceva: se pomeneau șterși de pe fața Pământului, cu tot ce reprezentau; unii spuneau că și din memorie. Popoare întregi dispăreau cu secolele din istorie, zdrobite, uitate sau intrate în poseseia vreunui Economist al Minții priceput sau doar norocos. Disparițiile și aparițiile astea făceau deliciul concurenților și sporeau miza jocului, înfierbântând mințile și-așa supraâncărcate de marfa amintirilor. Nimeni nu știa de unde pleci și, mai ales, unde o să ajungi. Deschideai ochii dimineața și erai fericit să vezi piațeta din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
primite abia cu două zile În urmă, pe dealul Tudorei. Și tot numai el putea ști ce se va Întâmpla de acum Încolo. Tabăra lui Kubilai intră În fierbere, dar nu se mai găsea nimeni să organizeze rezistența. Fusese cartea norocoasă a căpitanului Oană, unica strategie care putea echilibra soarta luptei dintre cei două mii de tătari și cei cinci sute de Apărători. O parte dintre mârzaci săriră În șei, Încercând să reducă numărul atacatorilor prin lupta la sabie. Se izbiră de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
artificii pe 14 iulie. Este traumatizat pe vecie de coșmarul pe care l-a trăit în Liban la vârsta de doi ani, războiul civil etc. Iar acum v-ați revenit ?, îl întreabă cu un ton gângurit-învăluitor una dintre prezentatoare, posesoare norocoasă a dalbi porumbei erotici care se ițeau din despicătura decolteului său generos și sexy. Normal că mi-am revenit, doar de aia sunt creștin ortodox, răspunde ofuscat K-Maro. Purtătoarea de porumbei nu mai înțelege nimic, dar are gură setată pe
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Îndreptățite să exagereze rolul central și omniscient al partidului În realizarea schimbării. și totuși știm - și știau acest lucru și Lenin, și Rosa Luxemburg - că revoluția a fost o mișcare riscantă, mai degrabă alcătuită din improvizațiile, pașii greșiți și momentele norocoase pe care le descrie Tolstoi În Război și pace, decât desfășurată cu o precizie de paradă militară. Simplificările superficiale pe care le-au presupus colectivizarea agricolă și producția centralizată au cunoscut o soartă similară, fie că discutăm despre cooperativele din
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
existe. Există o declarație de intenție care descrie tema, care descrie locurile și persoanele, în rest, realitatea conduce mâna. Ideea este foarte vagă la început. De ce? Pentru că îți imaginezi un film, dar dacă realizezi 25% din ceea ce ai vrut, ești norocos. În schimb există niște "cadouri", după cum le numesc eu, niște lucruri pe care le găsești pe teren și pe care nici nu le-ai bănuit, sau situații care se produc în mod spontan în fața camerei tale, care completează ceea ce ai
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
internaționale de sprijin pentru documentar, nu multe, e un fond american ITVS. Accesul nostru la fondurile europene s-a cam îngustat de când am intrat în Uniunea Europeană. Cât timp ia obținerea finanțării unui proiect? Depinde de la proiect la proiect, sunt proiecte norocoase și proiecte mai puțin norocoase. În cazul Marelui jaf comunist, realizat în coproducție, am fost la pitching în decembrie în 2001 și am filmat în vara lui 2004, sunt doi ani și ceva. Situația s-a repetat cumva și la
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
nu multe, e un fond american ITVS. Accesul nostru la fondurile europene s-a cam îngustat de când am intrat în Uniunea Europeană. Cât timp ia obținerea finanțării unui proiect? Depinde de la proiect la proiect, sunt proiecte norocoase și proiecte mai puțin norocoase. În cazul Marelui jaf comunist, realizat în coproducție, am fost la pitching în decembrie în 2001 și am filmat în vara lui 2004, sunt doi ani și ceva. Situația s-a repetat cumva și la Război pe calea undelor, în
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
pe regii săi și republicată în 1521, scria la moartea lui Ștefan: „În anul 1504, în 2 iulie, marți, ora 1 după răsăritul soarelui, din voia destinului muri Ștefan, voievodul Moldovei, împovărat de lupte, bătrânețe și podagră. Natura îl făcuse norocos, isteț și viteaz. El alungase din Moldova pe regele unguresc Matia, bătut în orașul Baia și lovit el însuși în trei locuri la spate ! Tot el - minunată faptă - înfrânse cu o mână de oameni și alungă cu rușine pe sultanul
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
nu pornească un război împotriva lui Ștefan. Martin Cromer, un alt cronicar polon, îl socotea pe Ștefan „bărbat în toate veacurile vrednic de aducere aminte pentru mărirea sufletului său, pentru istețimea sa, pentru priceperea sa în ale războiului și pentru norocoasele sale războaie împotriva turcilor, ungurilor, polonilor și tătarilor”. Bonfinius, cronicarul de curte al lui Matei Corvin, îl laudă pe domn „însuflețit pentru lucruri frumoase și mândru, pe lângă acestea harnic și strașnic în război”. Și cronicarul ungur Istvanffi îl laudă pe
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
există una de-o imparțialitate dătătoare de friguri, bate mai mult către denigratorii din vremurile de mai încoace, netrecând cu vederea orice crâcnire neîntemeiată la adresa lui Eminescu. Al. Piru, acolo unde se află el acum, dincolo de mormânt, se poate considera un norocos că a scăpat ieftin din mâinile lui Codreanu pentru greșeala de a fi combătut "ideea unei apropieri între Eminescu și Einstein" (pag. 81). Profesorul Mihai Zamfir, din Portugalia, e pus la punct cu o asprime europeană, certat în toată regula
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
dacă paznicul n-ar fi intervenit la timp și nu i-ar fi mînat dincolo de poartă, în ciuda împotrivirii lor. De data asta nu băuse, părăsindu-și postul, cum făcea uneori. Data următoare poate Radu nu va mai fi atît de norocos. I-au venit în minte cazuri cu elevi înjunghiați la ieșirea din școală sau chiar în curtea școlii. Deoarece se părea că cei trei nu aveau de gînd să-și părăsească postul din fața școlii și gîndindu-se că drumul spre casă
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
în funcție de dispoziția bucătarului, combinația aia ajungea fie cu partea din carne mai crudă, fie cu partea din legume mai arsă. Alteori prefera să nu se mai complice și cumpăra direct mîncare din oraș, de obicei pizza sau mîncare chinezească, cazuri norocoase, cînd copiii se simțeau ca și cum ar fi participat la o petrecere. De data asta urma să gătească tipa. O blondă platinată, boită de parcă tot borcanul de chestii din alea femeiești i-ar fi căzut pe față, nu se-nchidea bine
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
stăpân pe sine, cu stânjeneala alungată curând de un zâmbet zeflemitor. Își ridică fruntea, aruncând ostentativ o privire de jur Împrejur. - Se spune că aici se petrec miracole. Voiam să văd și eu. Ehei, voi, florentinii, sunteți de-a dreptul norocoși. Dumnezeu vine să scrie direct pe paginile voastre. Sunt sigur că, dacă Într-o bună zi ar ploua cu căcat de la cer, pe aici ar mirosi a violete. Un văl roșu se coborî peste ochii poetului. Îl Înșfăcă pe celălalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
pe chiaburi, aidoma lui Tito. Dacă până la urmă, deși a petrecut cinci ani în detenție, el va scăpa cu viața revenind în fruntea partidului, daca bătrânul Gh. Dimitrov va muri de moarte naturală, alți presupuși „titoiști” vor fi mai puțin norocoși. În 1949 vor fi executați pentru trădare Kotche Xoxe și Laszlo Rayk, foști miniștri de Interne ai Albaniei și Ungariei și Traiko Kostov, fost secretar al Partidului Comunist Bulgar. Acești oameni, cărora li se adaugă o mulțime de pretinși complici
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
care tot ardeau până la urmă. Mi-a venit inima la loc. Mi-am amintit o pildă din Biblie, pe care o auzisem în copilărie: „Un cuvânt spus la momentul potrivit este ca un măr de aur sculptat în argint“. Ce norocoasă sunt că am o mamă atât de bună! Le eram profund recunoscătoare zeilor pentru asta. Gata cu îngrijorarea pentru cele petrecute peste noapte! Am rămas în spatele mamei, cu ochii pironiți pe marea ce se vedea în zare. La un moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
ar fi provenit dintr-o familie spaniolă pe nume Avila, din secolul al XIII-lea. Aveau un văr în Mexic care făcea haine de piele și care scornise respectiva poveste. Eu eram însă perfect dornic să cred în asemenea istorii norocoase despre origini. Desenam cu Jimmy pe o coală de hârtie milimetrică, pictând arborele genealogic cu cerneală roșie și cu tuș. Și mă simțeam stingher. La sfârșitul vacanței de Crăciun, Deever’s a prins de veste de hoția noastră. Șeful raionului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
-l împing spre toaletă, ceea ce am făcut, pe rulmenții scârțâitori care ca întotdeauna aveau nevoie să fie unși. Tot ce mi-a spus a fost: Ce să zic, e ceva ieșit din comun. E o propunere deosebită. Te-ai născut norocos. Nu i-a acordat nici măcar jumătate din atenția lui, gândindu-se că de fapt îl anunțam că soții Renling vor să mă adopte, nu că mă gândeam să îi refuz. Normal, era și el preocupat de propriile lui griji. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
când mor și să mă acuze că nu le-am lăsat să se nască? Păi le-aș spune, „Ascultați aicea, ia nu vă mai țineți de coada mea. Ce credeți că ați fost? Niște moluște, atât. Nici nu știți ce norocoase ați fost. Ce vă face să credeți că v-ar fi plăcut să fiți vii? Credeți-mă pe mine, sunteți indignate doar pentru că habar n-aveți.“ Stăteam la bar, și toți vânzătorii s-au oprit din treabă și ne-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
-l are. Chiar vrei să-ți dau și o listă cu bărbați? Că pot s-o țin așa la nesfârșit. Nu se vor schimba nicicând, într-o dimineață cu soare. Nu au cum să se schimbe. Așa că poate ești doar norocos. Dar alții sunt prinși în cursă; au ce au; și dacă ăsta e adevărul lor, cum stăm? Eu nu mă puteam hotărî să cred că totul era turnat în beton și că nu se mai găseau ocazii de fericire care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
fereastră. Eram la masă, tocmai luasem cina, pe care o comandasem prin telefon. Coji de pepene, oase de pui pe masă, și așa mai departe. Îmi povestea de soțul ei, dar eu nu mă puteam gândi decât la cât de norocos eram în acest moment, la această oră, când ea își înclina capul către perdea, și pe propriile mâini duse la spate lângă fereastra deschisă și umbra ei de albastru, care trecea de pomi și devenea mai palidă. În curticica cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]