2,190 matches
-
marile lui pasiuni. — Mă face să mă simt mai aproape de Katie a mea care e în Australia, îmi mărturisise el cu ocazia uneia dintre plimbările noastre de la începuturi. Chiar înainte ca chelnerița să ne aducă porțiile speciale Jumbo (cu pâine prăjită în ulei și căni mari ciobite de ceai la discreție), el îmi oferi bine-rumegatul său sfat. Cred că cel mai bine ar fi să le spui tuturor adevărul. — Eu cred că e o idee foarte proastă. Care e cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
fund cu grijă. Începeau să mă lase crampele. Unde ești? O, lasă asta. Știi că urmează să luăm prânzul la Lynn și Harry la ora unu? — Nu, nu putem. Eu nu pot. Tocmai am mâncat o porție imensă de mâncăruri prăjite cu Kieran și sunt mahmur rău. Abia acum am ascultat mesajul tău. Eram exasperată. —De ce nu ți-ai deschis telefonul mai devreme? Sau Kieran? Nu mi-am dat seama că e închis, iar Kieran și l-a pierdut pe al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Mihai îi lăudă talentul și-l întrebă cum preparase peștele. Am tocat mărunt șase cepe mari și doi pătrânjăi și ei mari cu tot cu iarba lor, le-am așezat în tingire, le-am sărat și le-am pus de s-au prăjit cu untdelemn. Peștele tăiat bucăți mari, bine curățit, l-am pus strat deasupra și am acoperit totul cu vin alb amestecat cu apă. Peste astea am adaos dresuri, gâturi de raci, capere, cucunari tăiați mărunt, migdale pisate și le-am
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
curățit, l-am pus strat deasupra și am acoperit totul cu vin alb amestecat cu apă. Peste astea am adaos dresuri, gâturi de raci, capere, cucunari tăiați mărunt, migdale pisate și le-am pus la fiert cam un ceas. Am prăjit apoi felii de pâine în untdelemn, le-am așezat ca pe un pat pe fiecare tipsie, am scos cu grijă bucățile de șalău, le-am împărțit pe feliile de pâine prăjită și am turnat deasupra ostropelul. Vă place? Spătarul întinse
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
unii hangii tulburelul a prins chiar a se limpezi. Cât ținea ziua, sacagiii cărau apă și strigătul lor era ca o melodie pe ritmul ciocanelor bătând pene la butii. Mirosea a fum iute de frunze și a pastramă de oaie prăjită la proțap. Orașul, spre curțile domnești, își făcuse obiceiurile lui care nu țineau de aspritul mustului și de limpezitul tulburelului... Încă din vremea lui Matei Vodă toată negustorimea aleasă, ba chiar și boierii căftăniți, intrau la cafeneaua lui Hamie, ienicerul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
depășise frica de cai. Îi dăruisem o iapă arăbească blândă... Porneam amândoi călări de la Târgoviște până la cotul Dâmboviței, la mânăstire la Nucet. Este acolo în trapeză o icoană a Maicii Domnului, zugrăvită în zid. Ne aduceau călugării greci nuci sparte prăjite în cuptor când scoteau pâinea, și miere și apă rece din fântână... Se închina la icoană și vorbea cu Maica Sfântă cam așa: „O să fie fată și o să-i zică Măriuța și o să fie bălaie ca mine, bălaie cu ochii
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
învelite în hârtie groasă. Tata le-a luat și băiatul s-a întors prin cenușă înapoi în oraș. — Mamă! Mi-am pus jos stiloul, pe caiet. A venit tata. A deschis ușa spre camera principală și am auzit cum se prăjeau peștii în bucătărie. — Bine, David, zise ștergându-se pe șorț de aluatul gras. Trebuie să fi venit cu banii. S-a grăbit spre ușă și l-a întâmpinat chiar în clipa în care deschidea ușa. — Frank, ce-i cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
o ung cu unt. Erau arse pe fund, dar înăuntru erau încă nefăcute. Îmi era foame, totuși, că nu prea mâncasem mai nimic cu o seară înainte. A pus pe masă o tigaie în care pluteau niște ouă mult prea prăjite în vreo două degete de untură topită. Avea așa o privire mândră de ea încât am exclamat : „Ooo, tanti Mae, ce bine arată!“ Asta a bucurat-o, așa că ne-am pus la masă și am mâncat clătitele și ouăle ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
și untura a început să se îngălbenească. Până când a ajuns să fie cremoasă, începuse deja să arate ca untul. Nu mă deranja gustul. Într-un fel, chiar îmi plăcea, deși era un pic sărată. În noaptea aceea am mâncat pâine prăjită cu margarină și varză cu un pic de carne de la conservă, din cauză că tanti Mae folosise cupoanele de care aveam nevoie ca să ne luăm carne bună ca să cumpere altceva. Carnetul de rații a făcut-o pe mama să coboare mai des
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
acul de pălărie prin păr. Vântul se făcuse destul de rece când am ajuns pe verandă, așa că am închis ușa după mine. În timp ce coboram pe cărare, tanti Mae îmi spunea ce să fac cu mâncarea, unde găsesc conservele și tigaia ca să prăjesc ouă și când o să ne scrie în legătură cu biletele, dar eu nu puteam să ascult tot ce zicea. Mă gândeam la cum ne plimbam noi doi când eram mic. Tanti Mae purta aceeași pălărie mare ca și atunci, doar că arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
puteai să aștepți o săptămână până să înmormântezi pe cineva. Se făcea, în sfârșit, lumină. Întâi subțire și roz, apoi roșie și puternică. M-am ridicat și am coborât pentru că-mi era foame. Erau câteva ouă în bucătărie, așa că am prăjit unul și l-am mâncat, dar îl lăsasem prea mult în tigaie și se făcuse maroniu și crocant pe fund. Gălbenușul era cremos și bun, dar a trebuit să ronțăi mult albușul până să pot să-l înghit. Când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
nuc vindecă cu iodul pe care-l conțin, care dezinfectează și cicatrizează (arde) și prin uleiul, care unge. 1. 4. TRATAMENT PENTRU GUTĂ Cazul 1. Dintr-un pește de vreo șapte kilograme, am preparat friptură la cuptor. Peștele s-a prăjit în propria lui grăsime. Și am mâncat toată săptămâna numai pește. Vineri mi-a adus cineva o ciocolată mare și am mâncat-o și pe aceasta. Mau apucat niște dureri de șale ,care continuau pe axa picioarelor în jos, de
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
și cherchelite și cu sacoșele pline de provizii de la cantină, Roșioaro, Vasilico, Getuțo și câte-or mai fi fost. Ah, ce dor mi-a fost de tine, salamule și cu pâine. Ah, ce mult io te-am iubit, măi, cartofule prăjit... Cartofule și cu sare m-ai săpat de supărareeee... Le punea la adăpost ca pentru vremuri de război, dragă, totul pentru front... Acolo se duce papa noastră, fă, la concentrați, ca să facă Bulevardul Victoria Socialismului. Norocul nostru cu Mirela... Agoniseai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
și te perpeleai și te încurajai, încurajându-l totodată și pe Velicu, Mirelo sunt fără de număr meteenele și neputințele, și suferințele care ne apasă. Unde am ajunge dac-am sta în loc de ele? În seara aia au sărbătorit spârcâiala lui Velicu prăjind niște fleici în tigaie. Mirela avea frigiderul plin de carne adusă de la cantină și avea puse bine pentru prietenele ei sau pentru cine s-o nimeri pe la ea și două sticle de vin Sarica Niculițel, și două sticle de lichior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
rând, după cum știa că le găsește acasă și după cum se știa dorită. Vecine, prietene, cunoștințe... Pe nășica o amâna până ar fi fost sigură că a venit Roberto. Ajungea acasă nu așa târziu, dar pe întuneric, și se apuca să prăjească niște carne din porcul moldovenilor Getuței, la lumina lumânării pâlpâind într-un pahar și cu Petrișor alături, pe masa din bucătărie, înfofolit într-o pătură din care-i ieșea doar nasul. Bâjbâia cu furculița după bucățile de carne din tigaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
spui că așa a vrut Dumnezeu și știe El mai bine și decât tine și decât oricine ce trebuie și ce nu trebuie. Retrăia parcă seara aia când se încurcase cu Velicu, tot în bucătăria asta și tot cu carne prăjită-n tigaie. Pulpa aia de porc din cantina concentraților, Mirelo, parc-a trecut o sută de ani de atunci. Nu umblai cu Moș Ajunul pe la prietene ca să-ți dea să mănânci, ba tocmai că tu le dădeai lor... Aburul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
din toate părțile. Se ridică în picioare, aleargă câțiva pași ca să se arunce din nou la pământ. Cu tot focul susținut din clădire, curând ajung periculos de aproape. Împușcăturile pârâie asurzitor, parcă se află într-un uriaș recipient unde se prăjește cafeaua. De afară se aud comenzi aspre în germană, semn că atacatorii mai au puțin și intră peste ei. Urlă un ordin scurt: Pachetele explozive! Pregătite din vreme pentru cazuri extreme și Marius prevăzuse aceste momente, sculele ucigașe-două grenade defensive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
am auzit parchetul scârțâind și am știut că mâncarea e pe drum. M-am așezat la loc. Mazăre cu friganele, salată de castraveți murați și un pahar cu compot de vișine. Friganelele sunt niște pâini unse cu ou care se prăjesc pe plită. Nu-mi dau seama exact cum, dar sigur trebuie să fie cancerigene. Am strâmbat din nas, zicând că dacă tot trebuie să mănânc așa ceva, măcar să aibă ketchup. Mi-a adus și ketchup, după care a plecat. Am stat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
trebuie să fie cancerigene. Am strâmbat din nas, zicând că dacă tot trebuie să mănânc așa ceva, măcar să aibă ketchup. Mi-a adus și ketchup, după care a plecat. Am stat multă vreme uitându-mă la friganele. Am observat că fuseseră prăjite inegal, formând în multe locuri o crustă neagră, când ar fi trebuit să fie complet aurii. Noi, la restaurant, suntem împotriva oricărei cruste formate prin prăjire. Mi-am amintit de auriul cartofilor scoși din baia de ulei, de curățenia mânerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
se ouau în niște cuibare înjghebate de ele ad-hoc, adică pe unde apucau; oricum, le cunoșteam locurile și când ne trimitea pe câte unul să adunăm ouăle, știam precis care sunt ale noastre. Erau vremurile de aur ale copilăriei. Când prăjea tata cafeaua, umplea toată mahalaua cu aromă. Făcea în curte, într-o groapă, un foc și introducea în el un fel de instrument de prăjit cafeaua boabe. Era o tijă lungă de metal care străpungea o cutie cilindrică lunguiață, prevăzută
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
adunăm ouăle, știam precis care sunt ale noastre. Erau vremurile de aur ale copilăriei. Când prăjea tata cafeaua, umplea toată mahalaua cu aromă. Făcea în curte, într-o groapă, un foc și introducea în el un fel de instrument de prăjit cafeaua boabe. Era o tijă lungă de metal care străpungea o cutie cilindrică lunguiață, prevăzută cu o portiță pe unde se introducea cafeaua crudă. Tija era lungă de vreo doi metri, la capătul de sus având o îndoitură pentru a
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
crudă. Tija era lungă de vreo doi metri, la capătul de sus având o îndoitură pentru a se putea învârti. O băga în foc și învârtea de mâner. Asta era tot. Când parfumul cafelei se răspândea în jur, cafeaua era prăjită și se scotea din prăjitoare. Din bucătăria noastră urca o scară de lemn până la pod. Acolo, părinții adunau în fiecare an de toate. Saci cu făină de grâu și de porumb, un butoiaș cam de vreo cincizeci de litri cu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
dulcele accent québecos, care te face să râzi până în punctul în care uneori e greu să te stăpânești să nu izbucnești de față cu interlocutorul în hohote de dimensiunile unei poutine tradiționale québecoase, melanjul acela nesuferit, dar irezistibil de cartofi prăjiți cu bile moi de brânză și sos de roșii pe deasupra - toate se află în cea mai desăvârșită armonie și e imposibil să nu te lași purtat de beția din jur. Toate curg unele în altele, cerul dansează cu pământul, care
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
am asistat la o splendidă scenă absurdă. Despre prietenie, cred eu. POVEȘTI DE ADORMIT P|RINȚII A fost odată... Diana SOARE Sunt uneori dimineți în care te trezești și-aștepți să-ți spună cineva că-s gata ceaiul și pâinea prăjită cu unt și cu sare. Că nu trebuie să te duci nicăieri, fiindcă e vacanță, și-o să ningă, nu se poate să nu ningă, și-ai să te dai cu sania și va mirosi a brad. Jucăriile mele stăteau frumos
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
la ceas. Era opt. — Trebuie să-l sun pe Charlie și să-i spun că vreau să plec... să-l Întreb dacă are ceva Împotrivă. — E o prostie să-i ceri permisiunea, zise Kitty, ungând calm o felie de pâine prăjită cu gem de căpșuni și Întinzându-i-o. Ia. Mănâncă, să te mai Întremezi Înainte să vorbești cu el. — Nu mi-e foame. Desert Rose Îi aruncă o privire tăioasă. Furia pe care i-o stârnise Charlie Începea să pălească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]