3,454 matches
-
Ce vreau să spun e că, indiferent care este credința religioasă a unei țări, există Întotdeauna un anumit grad de dorință de agoniseală. Și, oricât de budistă ar fi Birmania, se agonisește suficient În Țara Aurului. Ia uitați, țara e presărată cu șase mii de stupe și pagode cu o arhitectură dintre cele mai elaborate! Cu siguranță, monumente ironice ale unei religii bazate pe dorința de a se detașa de orice fel de posesiuni pământești. În aproape orice stupă, unde se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
ramă de lemn. Apoi, cu mistria de lemn, vedeți, are aceeași lățime ca și rama, Întinsese compoziția Într-un strat subțire și uniform pe sită. Apoi, spuse el, a luat bucăți de petale de flori și ferigă. Poliția Îl urmări presărându-le pe sita de mătase asemenea unor Înflorituri captive. Fetiței cu cățelul Îi plăcuse asta foarte mult, spuse fabricantul de hârtie. Se duse la altă ramă care se uscase deja și decoji o foaie de hârtie grosolană, de felul celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Îmbujorat. Poate era cazul să le cheme pe bătrâne, să Îi facă ceai de pelin. În fiecare dimineață, Împărțiți pe perechi, cei mai În formă se apucau de treabă. Scuturau păturile de bambus de eventuale insecte adunate peste noapte și presărau pudră de termite peste preșuri. La Început Încercaseră să Încălzească apă la foc, Însă acum făceau baie În albia pârâului, asemenea celor din trib. Își spălau hainele pe rând, purtându-le prin rotație, atât pe ale lor, cât și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
a hrănit imaginația până ce, într-o bună zi, mi-am zis că aș dori să-i urmez exemplul. Cu alte cuvinte, să devin, precum modelul ales, diplomat și scriitor. Însă distanța dintre speranță și realizare era dificil de parcurs și presărată cu primejdii. Fără să intru acum în amănuntele biografiei mele în ultimii zece ani trăiți în România, voi spune doar că experiența mea ca student izgonit de două ori din facultate, obligat să se recalifice ca mecanic de tractoare și
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
din urmă, sfârșit, Ilan s-a repezit la mine și m-a întrebat îngrijorat: "Cum ieșim din aceasta încurcătură? Ce vor spune românii când vor auzi cele spuse de Shazar?". Când i-am explicat lui Ilan cum am ocolit obstacolele presărate de Shazar, s-a luminat la față și, cucerit de un surâs enorm, mi-a strâns mâna cu căldură, încântat. Zalman Shazar avea atunci 78 de ani, dar arăta mult mai în vârstă. Se vede că îmbătrânim în ritmuri diferite
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
dura călătoria anevoioasă pe o șosea nepavată și prost întreținută. La căderea nopții, liniștea în oraș era așa de intensă, încât până și susurul apelor sărăcăcioase, ce se ciocneau în drum spre gura revărsării lor în Crișul Negru de bolovanii presărați pe vatra pârâului care străbătea orașul, se auzea veșnic limpede, ca un refren de cântec melancolic repetându-se la infinit cale de sute de metri; ca și mugetul vacilor întorcându-se singure, fără păstorul lor, de la păscut. În urma Dictatului de la
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
aveau darul să-mi amplifice orizontul retoric dar nu mai puțin din cauza stilului clar și stimulativ al profesorului Dumitru Isac. Fiul scriitorului ardelean Emil Isac, profesorul nostru de logică era un bărbat în floarea vârstei, plăcut la înfățișare, cu părul presărat de fire cărunte, dar pieptănat cu multă grijă și îmbrăcat în costume de culori calme, cusute de cei mai buni croitori din oraș. Isac avea o voce caldă de bas-tenor care, când vorbea, parcă mângâia auzul interlocutorilor și se putea
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
mici și vechi, a căror înfățișare pe atunci nu cred să fi diferit prea mult de cea din vremea lui Ștefan cel Mare... Nu-mi închipui să fi vă-zut mare lucru pe la gările aceste. Dar pentru imaginația mea excitată, luminile presărate în jurul stațiunilor, flueratul mașinilor, larma, strigătele, zgomotele de tot felul; umbrele care se desfăceau din întuneric sau care se înfundau în el, mă puneau în fața unei lumi nouă, a unei lumi plină de atracție, nu atât prin ceea ce cădea sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
fi decât un efect de perspectivă, dovadă că n-o prețuim decât după ce ne-am îndepărtat de ea, și cu cît ne-am îndepărtat de ea mai mult, între copilărie, zic, și între tinerețe, tinerețea tumultuoasă, agitată, adeseori tulbure și presărată de tot felul de primejdii, adolescența ne apare, în cele mai multe cazuri, ca epoca cea mai senină a existenței. E fără trecut, căci copilăria e prea aproape de ea pentru a exercita vreo influență asupra-i, fără trecut, deci fără regrete. Durata
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
acele diverse lucruri din care trebuia să nască mai târziu conștiința unităței morale și a comunităței de interese, de dorințe, de ambiții, de aspirații, spiritul colectiv deci, sufletul Iașului. Cu toate că istoria sa nu îmbrățișează decât o perioadă așa de scurtă, presărată de toate urgiile posibile, invaziuni și ocupațiuni străine, incendii, molime, Iașul atinge, pe la mijlocul secolului trecut, o strălucire care în circumstanță poate fi privită ca o adevărată minune. Încă pe la 1785, abatele conte d'Hauterive, fost secretar al prințului Alexandru Mavrocordat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
iau virginitatea, batista și, abia la urmă, gâtul. Viața Mariei iradia o splendoare tulbure, trecutul, deși uitat, venea mereu din urmă, acoperindu-i gândurile ca petele unei eclipse solare. Nu-mi povestea niciodată totul despre părinții ei, nici despre iubiții presărați printre ani și străzi, dar lăsa intenționat prin casă pagini de jurnal, să i le citesc. Recuperam de-acolo jumătăți de adevăruri, amestecate cu invenții exacte, pe care mintea mea le ducea mai departe, imprecis și febril. Scenele se dizolvau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cozonac bun de pus pe masă. Cu fiecare mișcare, sexul i se freca de picioarele mele, metalul desfăcea porii și carnea călduță ieșea la suprafață, la fel ca sânii ei din bluză. Chinul dura multe minute, exact ca la frizerie, presărat cu zgomote stranii și-atingeri neașteptate. Când rolurile păreau gata să se epuizeze, căutam inspirația prin serialele TV de joi, vineri și sâmbătă dimineața. Acolo se întâmplau fel de fel de minunății, lumile se combinau după o logică dementă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de joi, vineri și sâmbătă dimineața. Acolo se întâmplau fel de fel de minunății, lumile se combinau după o logică dementă și somptuoasă, ca un fotoliu-stil desfundat. O regie aproape pornografică realiza permutări imposibile și îmbinări de neimaginat, peste care presăra aerul cast al logodnei sau al meselor de familie (îl admiram pe JR, care dădea bună-dimineața, se-așeza să mănânce, își turna suc de portocale din carafa enormă, după care se scuza că trebuie să plece nu știu unde la afaceri și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
noi. VI. Moroieni. Mai 1929 Istoriile cu bunici par uscate și monotone, ca viața lor. Asta pentru că fie bunicii n-au existat, fie noi eram prea mici ca să ne-aducem aminte de ei, fie niște binevoitori le-au inventat povestea, presărând-o cu binecunoscutele fracuri, jobene și patefoane. Așa ceva vezi doar în filme, și te plictisești repede. Bunicu’ Vitalian a existat cu-adevărat, îl știe un sat întreg, la poalele Leaotei. Satul se cheamă Moroieni, m-ar bucura să-l introduc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
timp, la urechile dogelui și ale Sanctității Sale. Puterea armelor era prelungită În puterea cuvintelor. Și parcă abia atunci, după o Îndelungă șovăială, seara se hotărî să coboare peste Cetatea Sorocăi și peste apele Nistrului, și peste câmpiile dinspre răsărit, presărate cu morți. Și o adiere răcoroasă sosi dinspre codrii Îndepărtați ai Moldovei, ca amintirea unei copilării albastre și uitate. * - Sain Bainuu! salută Amir, intrând În iurta lui Targutai, șeful bătrânilor din tribul Bordjighin. Ștefănel observă că Amir nu bătuse În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Dincolo de lagună. Am cerut vești urgente. Trebuie să vină În cel mult o jumătate de ceas, pe calea săgeții și prin curieri. Cei doi urcară treptele interioare ale palatului și parcurseră coridorul care ducea spre Sala Adunării Consiliului. Drumul era presărat de cadavre În uniformele gărzii ducale. Rumoarea din Piața San Marco se auzea, aici, mult mai atenuată. Părea zgomotul Îndepărtat al unei mări În furtună. Angelo deschise ușile masive ale sălii, iar Oană intră Într-o Încăpere largă, cu pereții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
tânărul Ninja făcea ravagii. Samuraii din primul rând căzură În câteva secunde. Secera era rotită sau aruncată și recuperată cu o repeziciune care o făcea aproape invizibilă. Nu rămăseseră În picioare mai mult de cincizeci de războinici, iar strada era presărată cu cadavre și acoperită de sânge. Samuraii din jurul lui Kenzo Încercară un atac simultan din patru direcții, dar luptătorul intuise deja strategia și făcu un salt care Îl scoase În afara patrulaterului mortal și Îl aduse În apropierea lui Oan-san. - Pământ-aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
rogi pe hangiu să-i țină vârful În foc. Aduci un vas cu apă și niște șervete. Nu pleci de lângă mine decât dacă te trimit undeva. Acum fugi. Până se Întoarseră Midori și hangiul, Oan-san dezveli umărul doamnei Kaori și presără un praf gălbui deasupra rănii. Apoi așteptă. După aproape două minute, făcu semn să i se Întindă pumnalul și lipi vârful, Încet, de părțile infectate. Bolnava gemu ușor, dar rămase inconștientă. Operațiunea de curățare dură câteva minute. Apoi, băiatul ceru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Eu sunt, păcatele mele, Gligor ăl bătrân... - Moș Gligor... șopti rănitul. Unde suntem? - Mai jos de sat, Într-o râpă seacă. Legați și sub pază. Căpitanul Închise ochii din nou, dar la scurtă vreme Îi redeschise. Văzu deasupra lui cerul presărat cu stele. Cerul de acasă. - Simina... - Cred că a scăpat, căpitane. Cred că au scăpat cu toții, femeile și copiii din codru, că se năpusti Domnia Sa pârcălabul Vlaicu și Îi adună și Îi duse la Cetatea Hotinului. - E bine... șopti Gâlcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
lui Eminek, Pietro văzu cum căpitanul Oană se desprinde de lângă voievod și cum protecția lui Ștefan e preluată de un careu de cincizeci de Apărători. Singur, căpitanul se lansă la galop și Își Începu drumul spre conducătorul tătar. Un drum presărat cu cadavre. Amir ajunsese suficient de aproape ca să poată striga spre Eminek: - Nu intra În luptă cu omul acela! Retrage-te! - Nimeni nu l-a Învins până acum pe Eminek și nimeni nu va Învinge Hoarda de Aur! răspunse tătarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de două zile și continuăm luptele de hărțuială cu trupele lui Eminek. Tătarii gonesc din răsputeri spre Nistru. Am reușit să doborâm cel puțin trei mii dintre ei, prin atacuri combinate ale arcașilor și Apărătorilor. Drumul lor spre casă e presărat de morți. Sunt epuizați de această goană nebună. Noi, la fel. Am vești de la iscoadele trimise spre Răsărit acum o săptămână. Se pare că taberele lui Mengli Ghirai au fost spulberate de o furtună care se numește Hoarda de Aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
mitropolit al Ungro - vlachiei, Dosithei. Pe la începutul secolului nostru și pe la finele celui trecut, pe când se inaugura redeșteptarea națională prin scrierile istorice și filologice ale unui Șincai și Petru Maior, a început a se trezi conștiința națională și în macedoromânii presărați în colonii comerciale din Pesta, Viena, Triest și în țările noastre. Mari neguțători de lână și producte, mulți dintre ei milionari, unii ridicați la ranguri nobilitare de către monarhii Austriei, ei fură atinși de mișcarea plină de înălțare sufletească a o
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
sfat cu totul binevoitor pe care-l dădusem guvernului: de-a nu arăta înclinațiuni pronunțate pentru nici una din puterile mari, ci de-a menaja în mod egal susceptibilitățile lor, pentru că în mod egal avem necesitate de bunăvoința lor. Polemica e presărată de-o mulțime de insinuațiuni. Ba că e trist că organe ce se pretind românești manifestă bucurie și speranță că ministeriile vor urma a se schimba după caprițiile și cuviințele ingerințelor din afară, ba că d-lor nu vorbeau așa
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
foii oficioase fac diagnoza lor pe cât de falsă pe atât de interesată și că, din contra, le putem anunța că asemenea diagnoze ar face asupră-ne un efect comic prin bunăvoința și părerile de rău de comedie cu cari sânt presărate dacă împrejurările în cari ele sânt făcute nu ne-ar inspira reflecții mult mai aspre. Ne pare rău că tocmai încetarea din viață a unui din cei mai buni din patrioții români îi dă foii oficioase ocazia de-a ne
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
stă scris în ghidul turistic al orașului. Colonade ionice, totul alb, fără "rupturi" evidente de stil. În jurul anului 1900, templul este transformat în Biserica Catolică "Sacré-Cœur". Am intrat odată în această biserică-templu și am fost izbit de mulțimea simbolurilor masonice presărate peste tot. Spațiul este mare, alb, înalt, dar totul dă impresia unei parodii sinistre a sentimentului religios. Greu de definit ceea ce am simțit, dar m-am gândit că doar niște oameni foarte "tari" în credință sau, la polul opus, niște
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]