2,080 matches
-
se spune că ea este un dar al lui Hermes. Dar, pe de altă parte, el este întruchipare a tot ce implică șiretlic și viclenie. Abia născut, el fură turmele fratelui său Apollon; de aceea el a devenit tovarășul și protectorul hoților. Euripide îl numește "domnul celor care lucrează noaptea" (Rhesus, 216 sq.). Dar, dacă patronează furtunile și aventurile galante nocturne, el este și protectorul turmelor și al călătorilor întârziați pe drum. Nu există alt zeu care să arate atâta grijă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
viclenie. Abia născut, el fură turmele fratelui său Apollon; de aceea el a devenit tovarășul și protectorul hoților. Euripide îl numește "domnul celor care lucrează noaptea" (Rhesus, 216 sq.). Dar, dacă patronează furtunile și aventurile galante nocturne, el este și protectorul turmelor și al călătorilor întârziați pe drum. Nu există alt zeu care să arate atâta grijă pentru turme și sporirea turmelor", scrie Pausanias (2, 3, 4). El este zeul drumurilor și și-a luat numele de la mormanele de pietre (hermaiori
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
interpretat atributele și prestigiile arhaice ale lui Hermes într-un sens mai profund. El guvernează drumurile, pentru că merge cu mare iuțeală (are "sandale de aur") și nu se rătăcește noaptea pentru că știe bine drumul. De aceea, el este călăuza și protectorul turmelor și patronul hoților, în același timp. Din același motiv el a devenit și mesager al zeilor. Probabil că aceleași atribute i-au permis lui Hermes să devină psihopomp: el călăuzește morții în lumea de dincolo pentru că știe drumul și
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
de deteriorare, și numai 80 000 pe an pot fi "dezacidifiate" (din cauza costurilor). Ne întoarcem, e adevărat, la o hîrtie puțin rezistentă. Totul se petrece ca și cum industrializarea semnului înseamnă fragilizarea lui. Industria este un accelerator al deteriorării și cultura un protector al permanenței, e unul dintre paradoxurile noțiunii de industrie culturală (și al practicilor sale). Industria distruge ceea ce cultura trebuie să păstreze. Una nu poate trăi decît fabricînd lucruri perisabile și cealaltă numai smulgînd timpul rămas timpului care trece. Un produs
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
și un librar au fost arși pe rug, în piața Maubert, iar saci întregi de cărți au fost aruncați pe foc împreună cu cititorii lor eretici. Toate profesiile ce țineau de Carte erau bănuite de erezie. Principele artelor și al literelor, protectorul lui da Vinci și cel care a întemeiat Collège de France, care impune limba franceză în justiție și în actele notariale (1539), tipărește cel dintîi codex legislativ, cuprinzînd crearea "depozitului legal" prin hotărîre regală, obligatoriu din 1537; impunerea examinării, înainte de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
cel mare, Namandu, apare din tenebre și inventează lumea. El face să se nască întîi cuvîntul, substanță comună zeilor și oamenilor. El menește omenirii destinul de a primi Cuvîntul, de a exista în el și de a-i fi adăpost. Protectori ai Cuvîntului și protejați de el, așa sînt oamenii, cu toții aleși în mod egal de zei. Societatea înseamnă să te bucuri de acest bun comun, Cuvîntul."79 Nu există mai întîi societatea și apoi puterea; spontanul și apoi instituționalizarea; libertatea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
al medicinei; poate că în alte borcane și aflau și alte suflete din cuprinsul aceluiași mare spirit. Poate că Pasteur, William Harwey, descoperitorul ovulației și al circulației sângelui, sau Imhotep, zeul copil al culturii egiptene, sacerdot al vindecării și universal protector al copilului, erau și ei captivi acolo. Aceste gânduri mă eliberează parcă de rigorile meschine ale realului și îmi permit o minimă doză de visare fără care viața nu este interesantă. Îmi închipui că aceste flacoane au fost aruncate la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
actelor pe care le avea Dic la clinică, asupra certitudinii că animalul mai are șanse de trăit douăzeci sau cel mult treizeci de zile. Nici una în plus. Până aici, totul este limpede, clar, corect. Eu însă l-am sfătuit pe protectorul lui Dic să recurgă la metoda noastră empirică, strămoșească, să lase viața lui Dic în grija lui Dumnezeu, care are rol decisiv și în domeniul biologiei animalelor. Dic, din acel moment, în calitate" de muribund declarat, a beneficiat de o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
acesta să fie hirotonit cu acordul nostru, în conformitate cu vechile practici. Mai presus de toate, fiți atenți să nu îngăduiți puterii regale sau patronajului persoanelor sus-puse să influențeze alegerile. Un Episcop numit în acest fel este constrîns să fie supus față de protectorii săi; bunurile Bisericii și disciplina suferă în consecință"156. În 615, cel de al V-lea Conciliu de la Paris a insistat, de asemenea, asupra libertății în alegerea Episcopilor, dar Clotharius al II-lea, deși a subliniat dorința sa de a
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
toată măiestria inspirată de cea mai mare răutate 219 și împreună au strigat că "toți trebuie să apere sfintele drepturi ale suveranului lor." Dar ce drept al suveranului pretindeau că apără acești Episcopi? Poate acela de a fi simoniac și protector nerușinat al concubinajului clerului? Căci ce alt drept al regelui Henric era atacat? A protestat vreodată Grigore al VII-lea împotriva vreunui drept al regelui? A cerut altceva în afară de încetarea vînzării scaunelor episcopale și prostituarea acestora cu persoane infame? Totul
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
vedea vreodată. Când ești la un pas de casa lui Leonardo da Vinci ți se pare de necrezut. La un moment dat am descoperit Assisi. Era leagănul creș tinității înainte de Vatican. Aici a trăit și a predicat Sf. Fran cisc, protectorul Italiei. La prima vedere nu m-a impresionat, mi s-a părut o localitate ce caută doar să atragă turiști. Prea multe chioșcuri cu ste gulețe, cărți poștale și tricouri cu numele sfântului sau al orașului. Am văzut apoi călugării
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
aflat cetatea dacică Tanta și cetatea cu garnizoana romană Palada. În 1821 orașul a primit numele său actual. Bolgradul se poate mândri cu una din cele mai impunătoare catedrale din întreaga Basarabie, construită între 1833-1838 și sfințită în prezența neuitatului protector al coloniștilor bulgari, generalul Inzov, înmormântat de altfel în acest oraș, cu două licee, unul de băieți, altul de fete, cu un parc pe malul lacului... Un Ion Creangă solicită la 20 decembrie 1864 comitetului de instrucție publică postul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
cunoscute. Dar Ierunca mi-a scris un text din acela că-ți vine să te ascunzi sub pat de rușine că te laudă cineva așa de tare. Și au fost buni cu mine, au fost extraordinar de buni și de protectori cu mine. Ei apre‑ ciau oamenii după lipsa lor de înclinație către compro‑ mis. Iar eu nu eram înclinată către niciun compromis, deci de asta cred că mă calificam în ochii lor. În al doilea rând însă, apreciau și partea
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
grădina fermecată a lui Klingsor; sau ceva despre femeile și casele lor cu perdele mereu lăsate din Bucureștii de acum peste cincizeci de ani. - șchioapa, Pica, Măndica, tanti Berta și madam Gonda, Mitică Buzatu și Iancu Chelbosu erau „țațele“ și protectorii sutelor de „femei cu condi cuță“ din cartierul În care s-a născut și a copilărit memorialis tul. - „ Testamentul“ lui François Villon și cântecul de „pârnaie“ al lui Victor Talianu, eroul adorat al bordelurilor. - Însă morala prea Îngăduitoare a timpului
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
odinioară, când papa era atot pu ternic, au fost de partea Împăratului, astăzi s-au săturat de el, fiindcă a lucrat fără Îndemânare. Prezența sa la sfințirea domului San Marco a fost o greșeală politică. El voia să fie considerat protectorul acestor negustori vicleni. Dar venețienii vor cu totul altceva decât să aibă un protector, ei doresc o independență nestânjenită de nimeni și nimic. Hai, povestește mai departe, Bodo, se Întoarse Conrad către tânăr, Încurajându-l cu o privire prietenoasă, știu
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
au săturat de el, fiindcă a lucrat fără Îndemânare. Prezența sa la sfințirea domului San Marco a fost o greșeală politică. El voia să fie considerat protectorul acestor negustori vicleni. Dar venețienii vor cu totul altceva decât să aibă un protector, ei doresc o independență nestânjenită de nimeni și nimic. Hai, povestește mai departe, Bodo, se Întoarse Conrad către tânăr, Încurajându-l cu o privire prietenoasă, știu că tot ce-ai făcut a fost bine făcut. Tânărul se Înclină cu eleganță
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
tatăl lui, cu fruntea găurită de un piron. Rătăcise ca un nebun prin iadul Însângerat și urcase la curtea boierului. Nu mai rămăsese decât un morman de cenușă uriaș, În care mai pâlpâiau tăciuni aprinși. De o grindă spânzura stăpânul, protectorul lui, cel care-l dusese departe la Învățătură, plătind pentru el o pungă de bani de aur. Dedesubt mai ardeau slab flăcările care-i măcinaseră jumătatea de jos a corpului. Simeon nu putuse să creadă că ceea ce vedea era adevărat
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
a o privi ca pe copilul nostru și n-am vrea să sufere. Viața la Curte nu e ușoară. — S-ar putea să ai dreptate, dar nu uita că tânăra prințesă, așa cum putem s-o numim de acum Înainte, are protectori puternici, răspunse duhovnicul. — Puternici, dar departe când e nevoie de ei. știi cum e... până la Dumnezeu te mănâncă sfinții. Stăpânul nostru are destule pe cap, nu poate sta toată ziua numai cu gândul la cei slabi pe care trebuie să
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
erau lesne de găsit, tămâie sau mirodenii pentru bucătărie. Până și crucea masivă de pe pieptul părintelui stareț Urban era un dar al jupânului Urs, tatăl domnului Bodo, pe care ducele Îl prețuia mult și-l trata cu multă atenție. Ca protector al orașului Zürich, Bertold trebuia să și câștige sprijinul cetățenilor de vază, și cel mai bogat și influent dintre toți era, după cum știa toată lumea, jupânul Urs. Dar starețul trăia prea aproape de Curtea princiară ca să nu afle că, În ultima vreme
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
În cea mai mare grabă, dar În mare taină. În grabă, da, dar de ce În mare taină? Cine ce are cu Bodo al meu? și de ce nu trebuie să afle nimeni nimic? Mai cu seamă ducele nostru! Ducele, prietenul și protectorul nostru! Crezi că el i-a Întins cursa băiatului? De ce, pentru numele lui Dumnezeu? Solomon clătină din cap: — Jupâne, cum poți crede așa ceva! Ce rost ar fi avut? Stăpânul nostru ar fi putut să-l pedepsească altfel pe Bodo, dac-
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
nobil să călătorească În straie atât de nepotrivite? Sunteți cumva În primejdie? Dacă e așa, vă rog să credeți că vă vom ajuta pe cât ne stă În putință. Cu toată smerenia, vă rog să dispuneți de mine și de casa protectorului meu, ca și cum ar fi a voastră. În aceste clipe eu Îl reprezint cu depline puteri. Se ridică și se mai Înclină o dată În fața oaspeților. Josua zâmbi: — Prietene Solomon, nu ne spune că n-ai prins de veste tot ce s-
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
ca sfecla la față, plin de sudoare fără îndoială, spre casa vecină cu a Chinezilor și, ajungând la poartă, l-am auzit strigând: Kolozsvár a miénk! „Clujul e al nostru!“. Necrezându-mi urechilor, dar înspăimântat, am intrat la proaspătul meu protector, care auzise și el la radio de hotărârea ce împărțea Ardealul în două, capitala revenind Ungariei. Oricât de clare apăreau datele, confirmate de acceptarea de către guvernul nostru a acestei hotărâri într adevăr arbitrare - pentru noi, în acel moment, ca și
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
evoluției conflictului transnistrean, dar mai ales a tergiversării soluționării acestuia timp de două decenii, trebuie menționat și analizat rolul crucial al unui actor important Rusia. În timp ce președintele Elțin a sprijinit independența Moldovei, vicepreședintele Alexandr Rudțkoi s-a transformat într-un protector virulent al populației rusofone și al prezenței personalului militar rus în Moldova. Forțele pro-sovietice de la Moscova au fost aliații "naturali" ai autorităților transnistrene de la bun început. Faptul că acestea au avut un impact decisiv asupra evoluției evenimentelor în Republica Moldova este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
și pe Rusia poate constitui o soluție eficace pentru ieșirea din criză. Dacă vor dori să întreprindă cu succes acest parcurs, est-europenii vor avea autonomie față de partenerii occidentali și Rusia. În orice caz, opțiunea de a face din UE un protector în fața tuturor reclamațiilor Rusiei poate genera un "efect de spărgător de nuci" față de reacția conjugată a majorității țărilor UE și a Rusiei împotriva țărilor care recurg sistematic la asemenea manevre. Din perspectiva nucleului istoric al UE, eroarea poate consta în
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
Cuza s-au retras din viața politică pentru totdeauna”. Până aici totul e de înțeles. Ca om de onoare era firesc să renunțe de tânăr la o carieră politică, refuzând să colaboreze cu regimul celor ce complotaseră împotriva marelui său protector. Nu știm însă dacă și-a păstrat scaunul de la Casație, instanță mai presus de politică, unde un om de carte și dreptate, ca el, putea îndelungă vreme să-și desfășoare știința și talentele, spre binele societății. Un consilier de la Casație
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]