1,973 matches
-
Vișniec - poetul și prozatorul - s-a supus Cezarului, dramaturgul culegînd laurii, florile, artificiile, succesul. Dar poezia și proza sa sînt cu atît mai interesante, azi, cu cît ele ar putea părea spații literare conexe; și, apoi, cine și-ar putea reprima pornirea de a identifica "structuri dramatice" în poezia, din, să zicem, Poeme ulterioare (2000) sau în romanul Cafeneaua Pas-Parol (1992)? Matei Vișniec plasează acțiunea romanului undeva în Nord (toponomia e, firește, convențională: Valea Albă, Bălți), pe la sfîrșitul deceniului patru, în preajma
Poezia și proza lui Matei Vișniec by Ioan Holban () [Corola-journal/Imaginative/14822_a_16147]
-
savant sau formulările sentențioase, cu alură dogmatică: dimpotrivă, fraza sa are cursivitate, uneori lirism, un anume parfum afectiv, alteori simț al formulării memorabile. Autorul nu conchide, ci nuanțează, nu impune apodictic o anumită idee, ci caută să persuadeze cu eleganță, reprimându-și postura autoritară în favoarea unei îndoieli metodice care are darul de a realiza aserțiunile, de a le face mai credibile, de a le conferi un ton autentic. Iată o astfel de definiție relativizantă: "Autobiografia nu e o retragere a autorului
Mircea Mihăieș - portret în palimpsest by Iulian Bol () [Corola-journal/Imaginative/15397_a_16722]
-
nu sănt decăt jertfele necesare unui echilibru cosmic de care noi, bieții, nu ne dăm seama. " (5 februarie 1943). La fel ca demult, la București, e disponibil oricăror experiențe și excese, mai ales celor erotice, pe care nu le poate reprima nici marea iubire pentru Nina: Niciodată nu mi-am dat seama de imensul rău pe care mi l-a făcut, și mie și operei mele, erosul, carnea, cu toate invitațiile lor la scepticism, la epicureism și jemenfichism. Atracția pentru o
Jurnalul tuturor sincerităților by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Imaginative/12877_a_14202]
-
au început în apropierea Capitalei. N-a avut dreptate. Răscoalele țărănești, din primăvara lui 1888, au avut, în fapt, profunde cauze sociale, atrăgînd atenția noului guvern că starea socială a țărănimii e mizeră cu totul. Evident, răscoalele țărănești au fost reprimate cu brutalitate, Panu protestînd, în Lupta, împotriva acestui tratament. Odată cu instalarea sa în fruntea Ministerului Cultelor și Instrucțiunii Publice, Maiorescu îl numește la 26 iunie/8 iulie 1888 pe Caragiale ca director al Teatrului Național. Bacalbașa, care i-a fost
Capitala de odinioară by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16280_a_17605]
-
La concertul de vinerea trecută al Filarmonicii, surpriză: îmi stă, întîmplător, alături, pe 2. Mîinile ei concurează, în noblețe, cu ale pianistei de pe scenă. S-o întreb, tot atît de stupid, de ce-a venit la concert?... Nu-mi pot reprima - acum un an, la Musée d'Orsey - tentația de a-i pipăi, hoțește, degetul mare de la picior, giorgionesc anatomic, damei goale din Dejunul pe iarbă: să văd din ce-i făcută paralizanta vrăjitorie manetină. Formidabil: e același consistent ulei ca
Mozaic Ave Eva by Val Gheorghiu () [Corola-journal/Imaginative/11855_a_13180]
-
Simuț este chiar stilul cărților sale, un stil marcat nu de rafinament și subtilitate exegetică alexandrinistă, de abundența mijloacelor de expresie, ci, mai curând, de economie a procedeelor, de sobrietate și limpezime a frazării, fără ca prin aceasta autorul să-și reprime cu totul fascinația pentru eseu ("Trebuie să spun însă că eseul (...) este pentru mine mai mult o aspirație, adevărata vocație mi-o văd - dacă nu cumva mă înșel - în critica literară de interpretare a clasicilor. Simt că am afinități într-
Paradoxurile revizuirii critice by Iulian Bol () [Corola-journal/Imaginative/15353_a_16678]
-
dreptate, remarca Mircea Scarlat: "Ibrăileanu a semnalat câteva adevăruri evidente criticului lucid; va veni rostirea călinesciană spre a le impune". Despre un text al lui E. Lovinescu, tânărul eseist scrie că "ar trebui ascuns cititorilor...". Mircea Scarlat nu-și poate reprima regretul profund în fața comentariului unui mare critic care dovedește o cu totul surprinzătoare neînțelegere a operei lui Creangă. în deceniul al treilea, cel care a avut intuiția unui Creangă - mare scriitor, mare artist, a fost B. Fundoianu, eseul acestuia conținând
Mircea Scarlat și posteritatea lui Creangă by Constantin Coroiu () [Corola-journal/Imaginative/10224_a_11549]
-
învingător în lupta cu SUA... De altfel, Parisul a închinat cea mai mare Piață a lui, Invalizilor, - însuși numele fiind decăzut și el, ruginit, ros de trecerea Timpului, ca o armă, - Esplanada copleșitoare... Îmi trebuie un mare efort ca să-mi reprim o greață subțire ce mă cuprinde privind grandoarea dărăpănată oarecum a Monumentului în mijlocul căruia stă îngropat Napoleon I. Oricâtă descompunere ar opera, tot Timpul, eu pe Împăratul lor sublim, pe Corsicanul nemuritor îl văd doar pe pânza gigantică a lui
Reflexe pariziene by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14825_a_16150]
-
și subsemnata, mărturisesc - eram mai degrabă critici față de excesele pro-americane ale PSD. Cît despre liberali, poate să fi fost pro-rus PNL-ul anilor '20, care a susținut legea Mârzescu - prin care a fost interzis PCR și propaganda comunistă - și a reprimat revolta - pro-rusă - de la Tatarbunar, dar cred că e prima - sper și ultima dată - în istoria ultimilor 22 de ani cînd cineva are ideea stupidă de a-i considera pro-ruși. Fără nici un argument", scrie Zoe Petre. "De unde ideea asta cu rușii
Zoe Petre: Propaganda băsistă continuă minciunile referitoare la USL () [Corola-journal/Journalistic/42537_a_43862]
-
am observat pe sân un fel de pată, ca o coajă de portocală, care nu durea. Eu am lucrat la București și mutarea la Timișoara a implicat anumite probleme profesionale care m-au consumat mult în acea perioadă. Eu am reprimat aceste sentimente și poate că acest stres a fost o cauză de pornire la tot. E vorba de câteva luni, timp în care am mers la mare și am simțit arsuri în acea zonă, după care am început să-mi
Agenda2003-20-03-c () [Corola-journal/Journalistic/281030_a_282359]
-
ales pentru că universul în sine nu e dispus să se deschidă outsider-ului. Behr povestește istoria ultimelor secole ale unei culturi a discreției și secretului, încercînd în chip foarte lăudabil să nu destrame tocmai farmecul ei. Dar nu-și poate reprima gazetarul din el, reporterul care se deghizează pe rînd în istoric, sociolog, filozof și romancier. Sînt roluri dificile, toate, și tare mă tem că Behr nu se achită grozav de nici unul. Sau poate să mă fi dus spre greșeală stîngăciile
Riscul gazetarului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17254_a_18579]
-
ironie atît de specifică: "Non, non. C'est pas beau. Il faut trouver quelque chose de plus nuancé." Această ironie vine să compenseze tonul justițiar pe care Liiceanu îl imprimă textului cu cîteva rînduri mai înainte: "șeramț incapabil să-mi reprim stupoarea pe care mi-o stîrnea gîndul că omul care-i chemase pe mineri să măcelărească intelectualii Bucureștiului îi scria acum lui Cioran." Nu că autorul n-ar avea dreptate în rîndurile de mai sus, dar lipsa "nuanțelor" (ucigătoare, cum
Resemnare și declarații de dragoste by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15691_a_17016]
-
e rezultanta acestor stări de spirit. (Gradul de coeziune al cărții Alcool fiind destul de redus.) Că Ion Mureșan tinde aici către un discurs religios așa-zicând pozitiv, angajat, e adevărat. Dar asta nu-l ecumenizează numaidecât. Că nu-și poate reprima ghidușiile manieriste, iarăși e adevărat. Dar nici asta nu-i de ajuns pentru un portret sufletesc veritabil. Că descoperă, la a treia carte, tandrețea. Că tematizează intens. Vor fi fiind alți critici care să poată decide. Mie îmi revine doar
Stări de spirit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5899_a_7224]
-
din sertarul mesei lui de scris. Curând după război o denunțase pe soția sa, unguroaică de origine. În toamna anului 1956, la izbucnirea Revoluției antisovietice din Ungaria, tovarășul Mașek scrie editoriale înverșunate împotriva "bandiților contrarevoluționari", iar după ce revolta este brutal reprimată de tancurile rusești, află consternat că soția lui s-a sinucis în închisoare. Între sughițuri de plâns, el se apără în fața tânărului coleg de redacție: "Nu înțelegi că atunci mi-am îndeplinit datoria, pur și simplu? Dacă ea era acum
Ivan Klíma și excursiile sale primejdioase by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/10462_a_11787]
-
dramatice, Teoctist comite un lucru mult mai grav: încearcă să arunce anatema cenzurii asupra libertății de expresie. Alina Mungiu a scris cu iluzia că trăiește într-o țară liberă, unde-și poate exprima orice opinie fără riscul de a fi reprimată. Iată că Biserica Ortodoxă Română se așază, prin acest gest al său, în fruntea unei mișcări de pedepsire a cuiva care nu împărtășește neapărat învățăturile acestei entități. Unde e mult-invocatul ecumenism al B.O.R.? În pretenția sa de biserică hegemonică
Censura transcendentală by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11045_a_12370]
-
astfel de lucruri, Antoaneta Ralian are oroare. Și bine că are! Căci, privind în urmă, la alte asemenea volume, se poate constata cât de puțini intelectuali de prim nivel (nu mă gândesc doar la scriitori) sunt în stare să-și reprime tentația de a da sfaturi. De a trage concluzii înalte. Aproape toți „văd idei”. Și, văzându-le, țin să le împărtășească. Doct și, fatalmente, plictisitor. Este, probabil, vorba de o vocație filozofică (sau, oricum, metafizică) îndelung reprimată. Nu spun că
Un spectacol desăvârșit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5036_a_6361]
-
el a cerut intervenția Consiliului de Securitate al ONU și a Ligii Arabe pentru a stopa crimele din Egipt. Erdogan condamnă represiunea Guvernului egiptean împotriva protestatarilor deși, mai devreme în cursul acestui an, premierul Turciei a fost acuzat că a reprimat cu brutalitate manifestanții din Istanbul care îi cereau demisia. Mai multe persoane au murit în urma confruntărilor cu forțele de ordine în timp ce Erdogan acuză rețelele sociale și Occidentul pentru atitudinea cetățenilor turci.
Egipt către Erdogan: Nu luăm lecții de la ”agentul Vestului” by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/55528_a_56853]
-
și conceptual, cu o tentă de ironie și umor. S-a vorbit chiar de un anumit "comic intelectual". Este intenționat, controlat, sau mai degrabă irepresibi? G.G.: Și una și alta. Pur și simplu așa îmi stă în fire: uneori mă reprim, uneori nu. M.C.: Recent a apărut o carte despre opera dumneavoastră: Gérard Genette - O poetica deschisă de Christine Montalbeti la Editură Bertrand-Lacoste. Va recunoașteți în ea? G.G: Da, foarte mult. Găsesc că această carte este de o mare pertinenta
În exclusivitate cu Gérard GENETTE by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18045_a_19370]
-
fel de cutie de rezonanță a tuturor spaimelor și regretelor fiecăruia dintre ei. Debora, mama, se socoate vinovată pentru nașterea lui, fiindcă pe vremea cînd îl purta în pîntece făptuise păcatul de a zăbovi în preajma unei biserici creștine. Mendel își reprimă suferința și temerile privitoare la supraviețuirea copilului, neizbutind decît să le amplifice astfel, iar ceilalți trei copii încearcă permanent să uite sau să ignore că au un frate. Într-una din zilele în care Menuhim se află în grija lor
Religia suferinței by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17202_a_18527]
-
Val, în - enormă - "comparație" cu uciderea cămătăresei de către Raskolnikov din Crimă și pedeapsă de Dostoievski (377). Olga anunță moartea lui Val, dar îi sunt șterse detaliile (477). Dispar aluziile literare, chiar și la Homer (481). Aici, lui Sorescu i se reprimă intertextualitatea. Omul "nou" nu trebuia să citească din Sorescu despre felul cum se desfășura autocritica în faza primă a comunismului românesc (483). Ori să ia în râs deriziunea criticii în epocă (484). Nici terapia prin înjurătură - expresia "populară" emisă de
Imposibila de-cenzurare by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8467_a_9792]
-
recunoscut pentru blândețea cu care își trata adversarii politici devine greu de crezut că cei doi ar fi fost buni amici, ba chiar că se vizitau. Imaginea lui Eminescu tolănit în vreun fotoliu moștenire de familie este însă greu de reprimat pentru un scriitor român, cu atât mai mult pentru un estet ca Alexandru Paleologu. Portretul poetului devine o combinație de lucruri citite, auzite și imaginate. „Venea elegant și purta foarte bine, cu dezinvoltură și prestanță, fracul. Iată o primă negare
Familia Paleologu: ipoteze, legende, fantezii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6758_a_8083]
-
resimte amprenta Școlii de Artă din München. Sunt apoi câteva naturi moarte cu flori, din care izbucnește senzualitate vegetală cu toată exuberanța, iar peisajele din Balcic amintesc de un Orient încă misterios sub impresia, pe care nu și-o poate reprima, a stilului Belle-Epoque, stins deja în vremea când artistul le efectua. Dacă Rembrandt, cel de anul trecut, din gravuri era, într-un fel, de-al casei în Palatul Baroc, Nicolae Tonitza ar avea nevoie de ceva mai multă lumină aici
Vara în care am intrat by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5454_a_6779]
-
de grave care au marcat regimul Băsescu. Nu este prima oară când români obișnuiți sunt agresați fizic doar pentru că au un cuvânt de spus și îi incomodează pe oamenii lui Băsescu: în Piața Universității, manifestațiile împotriva regimului Băsescu au fost reprimate violent; un fost deținut politic în vârstă de 85 de ani a fost ridicat pe sus și agresat pentru că se afla în aceeași sală cu Băsescu și își spunea punctul de vedere; un avocat a dezvăluit cum a fost lovit
Reacția lui Cătălin Ivan, după ce o bătrână din Nana a fost trântită by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30649_a_31974]
-
se mulțumesc să cumpere judecătorii și să facă înțelegeri "la masa verde" cu polițiștii. Deși nu m-am dus să votez - și am explicat într-un articol anterior de ce n-aveam de gând s-o fac -, nu mi-am putut reprima curiozitatea de a afla de ce n-au votat atât de mulți dintre români. Nu bănuiam că voi ajunge vreodată să ilustrez categoria românului-standard, dar iată că devin subiect al propriilor mele fantasme sociologice! Cu diferențele de rigoare, răspunsurile - irelevante, desigur
Și totuși, de ce n-ați votat? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8325_a_9650]
-
poezia sa mai interesează cititorul contemporan. Cosmin Ciotloș navighează cu o precaută inteligență critică printre meandrele relecturii acestui autor, posesor al unui discurs inegal și victimă, de fapt, a propriului succes și a propriei facilități de a versifica. Criticul își reprimă tentația de a-l salva pe autor cu orice preț, inventân-du-i - pe urmele pasionantei, dar cam fantezistei interpretări din Istoria... călinesciană - un lirism de care poezia lui Topîrceanu a rămas străină, dar și ispita de a-l îngropa pe poet
Topîrceanu, azi by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6168_a_7493]