3,099 matches
-
de care vorbiți, n-o fi lăudat pe nedrept, că pe unde trec, fac loc de "bună ziua!" cu scoaterea pălăriei; chiar dacă unii se fac că nu observă, ori pun realizările mele pe seama colectivului, că așa-i modern. Da-da! face secretara un gest furios. M-am convins cu rezervorul... Aș putea răspunde că țiganului degeaba îi dai toată săptămîna dacă nu-i dai sîmbăta. Dar să știți că nu noi am raportat montajul gata. Am măcar atîta conștiință, vă asigur, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
iar acea fărâmă de realitate, care însemna puterea de discernământ a gustului pe care tata o sădise și o educase cu multă grijă la fiul său, va pieri pe vecie. Până la întoarcerea lui Mytten, adjunctul meu cel chiulangiu, cele două secretare, domnișoara Hernshaw și domnișoara Seelhaft, se puteau descurca singure de minune. Le apreciam pe aceste fete peste măsură, căci știau să scrie scrisori de afaceri corecte și chiar nostime în franceză și în germană și cunoșteau deja activitatea firmei foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
65. „Războiul sfânt” a cuprins și curățirea teritoriilor eliberate de evrei - iar armata română primise ordin să facă peste tot acest lucru. Capitolul doisprezece Comunitatea din Iași „Comunitatea câinilor” - așa a numit un ofițer român Comunitatea evreiască din Iași În fața secretarei Comunității când a observat-o În clădirea Poliției. Invectivele și Înjurăturile rostite Împotriva Comunității „jidanilor și comuniștilor” au speriat-o pe secretară, care a fugit din clădire. În lipsa unei autorități care să-i trateze pe evrei ca pe niște cetățeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Capitolul doisprezece Comunitatea din Iași „Comunitatea câinilor” - așa a numit un ofițer român Comunitatea evreiască din Iași În fața secretarei Comunității când a observat-o În clădirea Poliției. Invectivele și Înjurăturile rostite Împotriva Comunității „jidanilor și comuniștilor” au speriat-o pe secretară, care a fugit din clădire. În lipsa unei autorități care să-i trateze pe evrei ca pe niște cetățeni - sau cel puțin ca supuși cu drept de protecție -, Comunitatea devenise singura formă de autoritate căreia evreii i se puteau adresa fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
plus, Iacob a decis să propună mită chestorului Chirilovici XE "Chirilovici" , ofițer de jandarmi, numit chestorul Poliției În ajunul pogromului. Cu câteva zile Înainte de pogrom, Iacob XE "Iacob" a convenit cu Chirilovici XE "Chirilovici" problema mitei Într-un limbaj nebulos. Secretara Comunității, Clara Scheinfeld XE "Scheinfeld, Clara" , a fost trimisă să-i predea lui Chirilovici XE "Chirilovici" două milioane de lei În numerar, pentru a evita o legătură directă Între președintele Comunității și chestorul Poliției. De ce două milioane? Această sumă devenise la Iași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
puternic din acele timpuri. Timidă am bătut la ușă, am auzit un puternic „intră” și, mai timidă, aproape tremurând am deschis ușa. Colonelul m-a poftit să iau loc. M-am așezat și mi-am declinat calitatea spundu-i că sunt secretara Comunității evreiești și am fost trimisă la dânsul de către președintele Comunității evreiești și că am să-i predau ceva. În acel moment am scos plicul, oferindu-i ... Col. Chirilovici XE "Chirilovici" a luat plicul, l-a deschis, a aruncat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
a murit cu fiul său În brațe, loviți de ciomegile care i-au sfărâmat capul”. Contabilul Comunității, Froimovici XE "Froimovici, Iosef" , a reușit să se Închidă În una din camere, și a acceptat să deschidă ușa când a auzit vocea secretarei Clara, care a venit la Comunitate după ce polițiștii i-au ucis fratele - „El era mai mult mort decât viu și era imposibil să scot o vorbă dela el”. Clădirea Comunității era devastată și pustie, iar evreii nu Îndrăzneau să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
buletine de identitate ale unor evrei uciși - de către polițiștii care știau că vor fi răsplătiți pentru asta. „Pe masă erau sute de buletine de identitate pătate cu sângele celor uciși și Îngropați În cimitirul din Păcurari XE "Păcurari" ”, a descris secretara Comunității momentul când a intrat În una dintre camerele Comunității În ziua pogromului. Dar aceste buletine de identitate erau doar o picătură Într-o mare și nu puteau servi de bază pentru Întocmirea unei liste complete a morților: „Luni, 30
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
genocid. 64 Ordonanța nr. 1799 din 22 iunie, publicată În toate ziarele din România. 65 „Proclamația către țară” și „Ordinul de zi către soldați” ale generalului Antonescu XE "Antonescu, Ion" , 22 iunie 1941, au fost publicate În toate ziarele. Mărturia secretarei Comunității, Clara Scheinfeld XE "Scheinfeld, Clara" , 28 martie 1959, Beit Olim Simon, Ancel XE "Ancel, Jean" , Documents, VIII, nr. 441, p. 571 (În continuare: Depoziția Clarei Scheinfeld XE "Clara Scheinfeld" ). Mărturia lui Daniel Marcus XE "Marcus, Daniel" , secretarul biroului județean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
evreilor Între 29 iunie 1941 până În august 1944, fără dată (8 februarie 1945), Ancel XE "Ancel, Jean" , Documents, VIII, nr. 4, p. 47 (În continuare: Al doilea raport Braunstein XE "Braunstein, M." ). Depoziția Clarei Scheinfeld XE "Clara Scheinfeld" , p. 569. Secretara a greșit data predării banilor, scriind din greșeală că a predat banii după pogrom. Greșeala iese În evidență și din depoziție, deoarece a declarat că a fost conștientă de greaua răspundere când a fost trimisă cu banii, deoarece afecta „soarta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
București, 1996, p. 305. Declarația lui Leon Haimovici XE "Haimovici, Leon" la Tribunalul special pentru judecarea criminalilor de război de la Iași, fără dată (1945), Arhiva Ministerului de Interne, Dosar 108233, vol. 37, p. 66 (USHMM, microfilm 43). În depoziția sa, secretara Comunității a spus: „După trei zile [dela pogrom] a sosit la Comunitate Iacob XE "Iacob" , Însoțit de un agent care primise Însărcinarea să-i servească de pază”. Vezi depoziția Clarei Scheinfeld XE "Clara Scheinfeld" , p. 569. Vezi supra, nota 12
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Lumina palidă a zorilor se strecura prin geamul murdar și prăfuit al lucarnei aflate deasupra capului meu. Zâmbind, m-am Întors pe partea cealaltă și am adormit. 2 Am Întârziat câteva minute la ora de gimnastică a lui Rachel. Lou, secretara, voise să-mi verifice programul pe săptămâna aceea și, când ea vrea să te Întrebe ceva, nu te poți Împotrivi. În timp ce deschideam ușile duble ale sălii, o pală de aer greu și umed venind din interior m-a lovit peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Dar, În cazul ăsta, persoana trebuie să se fi mișcat foarte repede și În tăcere. M-am uitat la celălalt polițist, care ședea discret Într-un colț, cu un carnet În poală. Dacă tot avea de gând să facă pe secretara, trebuia să-și Îndeplinească misiunea cum se cuvenea: să-și țină picioarele Încrucișate elegant și să cocoațe carnetul pe genunchiul Îmbrăcat În pantaloni gri. Pixul plutea pe suprafața hârtiei, În aparență aproape fără să-o atingă. Nu părea pus În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
le știe. În ultima vreme, n-am prea avut timp liber. — Trebuie că toate chestiile astea de administrație sunt teribil de plictisitoare, am spus eu. Urăsc să stau la birou. — Ah, nu, nu mă deranjează. Mai demult, am lucrat ca secretară cu jumătate de normă la o tipografie și mă ocupam de toate. Era distractiv. Nu, ceea ce mă termină e faptul că vin toate deodată. Am nevoie de un somn zdravăn Într-o cameră Întunecoasă. — Noi tocmai am discutat cu Derek
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
am ocolit clădirea și-am intrat În sală. Lesley ședea la recepție, citind o revistă. Nu urmărea cuvintele cu arătătorul, dar pun pariu că asta era doar din pricină că exista pericolul s-o vadă cineva. Își găsise În sfârșit vocația: era secretara perfectă. — Bună, Sam, mă salută plină de importanță. Ai venit mai devreme. — Semnează-mă În registru. Lou e prin preajmă? — E În birou. Am bătut și am intrat. Lou trona În spatele biroului, tastând la calculator. Își ridică privirea către mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
În registru. Lou e prin preajmă? — E În birou. Am bătut și am intrat. Lou trona În spatele biroului, tastând la calculator. Își ridică privirea către mine și Întrebă: — Aveți programare, dnă Jones? Dacă nu, vă rog să stabiliți una cu secretara mea. — Ți s-a urcat autoritatea la cap, i-am replicat eu, sever. Ai ajuns ahtiată după putere. M-am așezat pe un colț al biroului. — Vreau să te Întreb ceva În legătură cu sistemul de alarmă. * * * Am presupus că ceea ce urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
ce urmăream, expresia ei părea să spună „Ce mama dracului mai e și e asta?“. Mă așteptam ca acum, fiind directoarea sălii, să ia mai În serios eventualele Încălcări ale normelor de siguranță decât pe vremea când era doar o secretară ce-și putea permite să nu aibă nici o grijă sau responsabilitate. Cu toate astea, Îmi spusese ceea ce doream să știu. Am intrat În creșă. Era pustie, căci nu se deschidea decât pe durata anumitor lecții. În diminețile de sâmbătă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
paradă intelectualii radicali de operetă, despre care, cu cât spunem mai puține, cu atât mai bine. Plantele de ghiveci erau moarte. Poate că, În loc să le ude, stăteau de vorbă cu ele. Acum puteți intra În biroul lui Gavin, mă anunță secretara, afișând un nivel impresionant de familiaritate față de șeful ei. Pun pariu că individa ar fi fost concediată imediat din majoritatea cabinetelor de avocatură din zona asta, dacă i s-ar fi adresat altfel decât cu „Dl Pritchett“. Gavin, așa cum cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
supunea în tăcere, iertând, dar fără să uite, consta în faptul că nu studiase nimic și, acum, la treizeci și patru de ani, era o ignorantă. Brian studiase sociologia la universitatea din Essex. Gabriel, după ce urmase un an la un colegiu de secretare, se gândise să se înscrie la o universitate, însă își văzuse planurile zădărnicite de căsătorie. Și acum, cine și ce era ea? Soția lui Brian, mama lui Adam. Când se compara cu Stella sau cu Alex, se simțea lipsită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
poată vorbi, în orașul lui natal. A fost luată hotărârea ca Pearl să continue a locui, ca și până atunci, în nordul Londrei și, în timpul cât nu trebuia să aibă grijă de Hattie, să-și reia, dacă dorește, munca de secretară, fără ca aceasta să-i afecteze generosul salariu pe care i-l plătea John Robert. Internatul lui Hattie era în Hertfordshire, iar Pearl avea datoria să-i facă vizite la școală pentru a se asigura daca are tot ce-i trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
adoptivă (sentimentul era reciproc), iar Ruby i-a găsit un serviciu temporar în Ennistone, ca supraveghetoare a copiilor unei familii de americani venite la tratament. Paralel, Pearl a învățat dactilografia (și ortografia), după care și-a luat un post de secretară la Londra. A avut câteva aventuri amoroase încâlcite și se simțea neliniștită și nefericită. Totuși, era capabilă să-și câștige existența și începuse să fie - ceea ce niciodată în copilărie nu crezuse că va deveni - un om ca toți oamenii. Menținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
e nimeni dincolo de ele. Nu ai ce să vezi la mine, așa că nu se uită aproape nimeni. E-o înfățișare care spune: Mulțumesc că nu mă implicați. — Dați-mi voie să v-o prezint, zice Brandy, pe domnișoara Kay MacIsaac, secretară personală a prințesei Brandy Alexander. Agenta imobiliară, în costumul ei albastru cu nasturi Chanel de alamă și cu eșarfa legată la gât ca să-și ascundă pielea căzută, îi zâmbește lui Alfa. Când nu se uită nimeni spre tine, îi poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
vile din West Hills. De jur-împrejurul nostru sunt oameni de la catering și florari. Masa e întinsă și plină vârf cu argintărie și cristaluri, seturi de ceai, samovare, sfeșnice, cupe de tot felul. O femeie într-o uniformă șleampătă de tweed de secretară sperietoare de ciori despachetează cadourile astea de argint și cristal și ia notițe într-un carnețel roșu. Un flux continuu de flori ne înconjoară ca un vârtej, găleți de iriși și trandafiri și violete. Vila e dulce de parfumul florilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
mama lui Evie, o, știi că ea e. Și asta trebuie să fie noua casă a lui Evie. Și eu mă-ntreb cum s-a făcut de-am venit aici. De ce azi? Ce șanse sunt? Cottrell imobiliara ne conduce pe lângă secretara în tweed și toate darurile de nuntă. — Asta-i casa fiicei mele. Dar ea-și petrece aproape toată ziua la departamentul mobilă de la Brumbach’s, în centru. Până acum am lăsat-o să-și vadă de micile ei obsesii, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
căsătorim cu un tolomac. Se dă mai aproape: — A fost mai dificil decât v-ați putea închipui vreodată, să-ncercăm s-o aducem la casa ei. Știți, a ars din temelii ultima casă pe care i-am cumpărat-o. Lângă secretară e-un vraf de invitații gravate cu aur. Alea-s de la cei care nu vin. Scuze, dar n-o să ajungem. Par să fie multe invitații returnate. Invitațiile-s frumoase, însă, gravate cu aur, cu marginile tăiate de mână, un cartonaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]