1,872 matches
-
confesorul poate apela în mod intenționat în dialogul său cu penitentul. Folosindu-se de acestea, el vrea să îi faciliteze penitentului înțelegerea mesajului evanghelic, să îl ajute în primirea reconcilierii sacramentale și să îi indice mai ușor o cale de sfințire. De multe ori, aceste paradigme se impregnează adânc în viața confesorului, modelându-i personalitatea, fapt ce poate fi în favoarea celebrării sacramentului reconcilierii, cu condiția de a nu schimba esența acestuia. Însă, pentru că este greu ca toate aceste aspecte să iasă
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ca persoana confesorului să fie cu adevărat capabilă de judecată, să cunoască bine situația pe care o judecă și să fie fidelă normelor și criteriilor stabilite de Biserică, pentru ca, în final, să pronunțe o „sentință” care să fie în folosul sfințirii penitentului. În împlinirea rolului său de judecător, confesorul nu trebuie să manifeste autoritarism sau atitudine ostilă față de penitent, să-i impună într-un anumit mod pedepse, ci mai degrabă să cultive empatia, respectul și bunăvoința. Este o judecată legată de
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
care le poartă în sufletul său, penitentul se simte întărit și încărcat cu speranță. Împlinind această misiune, confesorul dovedește că ascultă de glasul lui Isus (cf. In 20,21-23), care este categoric și care îl invită la o misiune de sfințire a omului, adică la a continua lucrarea de mântuire pe care a început-o Isus însuși. 4.7 Confesorul, martor al harului lui Dumnezeu Celebrând sacramentul reconcilierii, confesorul păstrează conștiința că, la rândul său, este și el un păcătos. Dar
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
deja stabilite, lucru care se întâmplă cu acordul autorității bisericești, care analizează sacramentul atât din punct de vedere spiritual și liturgic, cât și din punct de vedere moral și juridic, căutând soluționările corespunzătoare. Soluțiile găsite trebuie să fie mereu în favoarea sfințirii și mântuirii persoanei umane. Acest fapt face ca întreg sacramentul reconcilierii să fie destul de complex, atât cu perspective și viziuni comune și generale, cât și cu aspecte și derogări speciale și particulare, înglobând, prin urmare, în cadrul celebrării sale, atâtea posibilități
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ajutor atât anumite cunoștințe din sfera științelor umane, cât și însușirea anumitor atitudini, precum prudența, răbdarea și discreția, pentru că mereu dimensiunea psihologică a persoanei rămâne un element destul de sensibil. Sacramentul trebuie să fie în slujba drumului de convertire și de sfințire a penitentului și celebrat cu intenția de a-l ajuta să parcurgă acest drum, confesorul fiind atent la „legea gradualității” ce caracterizează viața oricărui creștin. În orice situație dificilă din punct de vedere moral, confesorul va fi conștient că medicul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
momentul în care penitentul exprimă cel puțin păcatele grave împreună cu numărul și specia lor în fața unui confesor, în timp ce îndestularea devine acțiunea pe care confesorul i-o propune penitentului, după mărturisirea și dezlegarea acestuia, și are un scop reparator sau de sfințire personală. Este însă necesar ca aceasta să fie indicată verbal, în scris fiind invalidă. Referindu-se la sacramentul reconcilierii, Codul clarifică mai multe aspecte: rolul și competențele confesorului, mărturisirea penitentului, păstrarea sigiliului sacramental, oferirea dezlegării precum și alte elemente particulare. Fiind
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
de harul lui Dumnezeu, cere și efortul omului, atât în plan intern, personal, cât și în plan extern, al relațiilor sale cu ceilalți. Înseamnă că reconcilierea sacramentală presupune parcurgerea unui itinerariu spiritual, care se realizează etapizat, constând în purificare și sfințire și îmbrăcând caracterul unor trăiri ascetice și mistice. Însă aceste trăiri vor avea aici un caracter specific, sacramental, fapt care nu poate fi contradictoriu cu intenția reconcilierii, căci dacă asceza este un proces de purificare, iar mistica un proces de
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
toată iubirea ființei umane. Prin aceasta, se concretizează un alt efect al sacramentului reconcilierii și al procesului dialogic dintre confesor și penitent: autocomunicarea lui Dumnezeu. 2. Autocomunicarea lui Dumnezeu Trăind reconcilierea cu Dumnezeu și parcurgând momente de purificare și de sfințire, prin celebrarea sacramentală, penitentul experimentează într-un mod particular revărsarea milostivirii lui Dumnezeu în viața sa. Dumnezeu este perpetuu și constant milostiv, însă nu întotdeauna omul este conștient de acest lucru, fapt pentru care, uneori, consideră lipsită de semnificație porunca
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
să continue, prin puterea Duhului Sfânt, lucrarea sa de vindecare și de mântuire, chiar printre propriii ei membri”. Același Catehism subliniază că acesta este de fapt și scopul sacramentului reconcilierii: de vindecare și de mântuire. Înseamnă că, alături de reconcilierea și sfințirea omului, un alt efect al celebrării reconcilierii sacramentale este vindecarea. Sacramentul reconcilierii, atât timp cât este o întâlnire cu Dumnezeu, nu poate face decât bine persoanei umane. Papa Paul al VI-lea afirma că sacramentul reconcilierii este „sacramentul terapeutic prin excelență, sacramentul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
dispoziție stabilă”, pe care trebuie să o caute să o trăiască. Inspirată de cuvântul lui Dumnezeu, omilia preotului îl inspiră pe tânăr să își revizuiască viața. Ea îl ajută să recunoască nevoia sa de reconciliere, să își trezească dorința de sfințire și să își reprezinte întreaga sa viață într-un raport dialogic cu Dumnezeu, de la care a primit o chemare și căruia trebuie să-i dea un răspuns. În sacramentul reconcilierii, confesorul are un rol direct în pregătirea tânărului. În dialogul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ca esența sacramentului reconcilierii să nu fie ignorată. Participând la aceste pregătiri, penitentul este ajutat să vadă mai bine că în această celebrare se desfășoară o întâlnire personală a sa cu Dumnezeu, cu care poate stabili un raport dialogic în vederea sfințirii sale. În acest raport un rol important îl are și confesorul, fapt pentru care, la rândul său, este chemat la pregătire, la responsabilitate și la trăirea acestei slujiri în mod rodnic, cu toată ființa sa. 2.Pregătirea confesorilor Fiind urmași
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
o „obișnuință interioară a evaluării problemelor și stabilirii priorităților și mijloacelor de soluționare, totdeauna în baza unor motivații clare de credință și conform exigențelor teologice ale pastorației”. Dacă preotul trebuie să fie semnul vizibil al Bisericii, care celebrează sacramentele în vederea sfințirii credincioșilor, atunci, în pregătirea sa, va fi atent mereu să nu își însușească o mentalitate de „administrator al sacramentului”, ci aceea de „celebrant al sacramentului”. Acest motiv, ca și altele, fac ca pregătirea pastorală să fie în mod categoric necesară
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
precizat credința adevărată împotriva ereziei lui Arie,prin sublinierea deoființimii dintre Hristos și Tatăl, precum și a comuniunii din sânul Sfintei Treimi ca pecete a chipului lui Dumnezeuîn omul zidit după chipul și asemănarea lui Dumnezeu. Dar aceastămărturisire nu însemna și „sfințirea” Numelui prin lucrarea mân tuirii în Hristos. Însemnătatea mărturisirii credinței adevărate constatocmai în această „sfințire” prin încadrarea ei în Sfânta Liturghie.Numele lui Dumnezeu s-a sfințit, într-adevăr, numai prin Jertfa Mântuitorului ca încununare a lucrării Sale premergătoare de la
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
a comuniunii din sânul Sfintei Treimi ca pecete a chipului lui Dumnezeuîn omul zidit după chipul și asemănarea lui Dumnezeu. Dar aceastămărturisire nu însemna și „sfințirea” Numelui prin lucrarea mân tuirii în Hristos. Însemnătatea mărturisirii credinței adevărate constatocmai în această „sfințire” prin încadrarea ei în Sfânta Liturghie.Numele lui Dumnezeu s-a sfințit, într-adevăr, numai prin Jertfa Mântuitorului ca încununare a lucrării Sale premergătoare de la „arătarea”, „chemarea” ucenicilor și „semănare” a Sa în ei până la „asemă narea” lor cu El
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
lui Dumnezeu s-a sfințit, într-adevăr, numai prin Jertfa Mântuitorului ca încununare a lucrării Sale premergătoare de la „arătarea”, „chemarea” ucenicilor și „semănare” a Sa în ei până la „asemă narea” lor cu El (Ioan 17, 4; Romani 8, 29). Prin „sfințirea” Numelui,Dumnezeu se deosebea, astfel, atât de noțiunea filosofică despreDumnezeu, cât și de cea a Vechiului Testament, „prezent” prin Lege,dar „nearătat” prin Întrupare. Sfințirea Numelui lui Dumnezeu prinJertfa lui Hristos a însemnat puterea de răscumpărare, în sens demutare în
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
în ei până la „asemă narea” lor cu El (Ioan 17, 4; Romani 8, 29). Prin „sfințirea” Numelui,Dumnezeu se deosebea, astfel, atât de noțiunea filosofică despreDumnezeu, cât și de cea a Vechiului Testament, „prezent” prin Lege,dar „nearătat” prin Întrupare. Sfințirea Numelui lui Dumnezeu prinJertfa lui Hristos a însemnat puterea de răscumpărare, în sens demutare în Hristos și arătare a slavei atotțiitoare a lui Dumnezeu ca„Rug Aprins”, care duce la înviere pe cei morți cu duhul: „Vă voi luala Mine
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
drum spre Emaus,ca aluzie la Patimile și slava lui Mesia. Jertfa Mântuitorului pe Cruceare o însemnătate cosmică și prin ea se încununează lucrarea Sa,deoarece tot ce a făcut și a învățat nu ar fi putut mântui, dacă nuera „sfințirea ca adevăr” (Ioan 17, 17) care dezleagă din legături(Ioan 8, 32). Dar Învierea lui Hristos este ca și „desfacerea izvoarelor adâncului celui mare și deschiderea jgheaburilor cerului” (Fa-cere 7, 11); „Adevărul va răsări din pământ și dreptatea va privi
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
să-l fac l-amfăcut” (Ioan 17, 4). Nu poate exista unitate fără această „slavă” careurmează să aducă și ,înfierea” prin invocarea Duhului Sfânt, așa cumfără o slavă a mirelui și a miresei, nu poate exista „nunta”. Jertfa Mântuitorului a însemnat sfințirea ucenicilor în „adevărul” (Ioan 14, 6), că viața Sa nu poate fi ținută de moarte, fiind deaceea „Calea” (Ioan 14, 4) către Dumnezeu. Sfințirea este mai multdecât bucuria învierii, deoarece ea înseamnă o topire a sufletelorunul într-altul în Hristos
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
cumfără o slavă a mirelui și a miresei, nu poate exista „nunta”. Jertfa Mântuitorului a însemnat sfințirea ucenicilor în „adevărul” (Ioan 14, 6), că viața Sa nu poate fi ținută de moarte, fiind deaceea „Calea” (Ioan 14, 4) către Dumnezeu. Sfințirea este mai multdecât bucuria învierii, deoarece ea înseamnă o topire a sufletelorunul într-altul în Hristos ca o unire ce caracterizează Însăși SfântaTreime: „Așa cum noi suntem una, tot așa să fie și ei” (Ioan 17, 22).Bucuria negrăită este temelia
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
În Bisericaslavei, Cuvântul lui Dumnezeu nu mai poate fi cel scris pe „tablelede piatră”, sau în cărți, ci Cuvântul „sfințit” ca adevăr și putere aplinătății în Hristos preamărit în Duhul Sfânt. În Duhul Sfânt estevorba de o mare taină a sfințirii Cuvântului lui Dumnezeu, carenici sub forma Sa scrisă nu poate fi citit oricum, așa cum arată Sfântul Ioan Hrisostom<footnote „Citind Cărțile Sfinte se cade să stăruim asupra Cuvântului și să coborâmspre adevărul ideilor, căci nu este suficientă citirea, dacă nu
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
cer Mântuitorul îi atrage prinbucuria rugăciunii. Semnul istoric prin care s-a marcat pierderea „bucuriei” ca „luare a Mirelui”, și „post” în urma acelei „luări” (Ma-tei 9, 15), este acea doctrină din vremea de libertate a Bisericii, careprin Arie strica sfințirea Numelui lui Dumnezeu în Hristos și îm piedica, astfel, lucrarea Duhului Sfânt. Duhul nu vine, dacă Hristosnu este preamărit în „slava” Sa, după cum se arată în Evanghelia Cincizecimii: „Cel ce crede în Mine, precum a zis Scriptura, râuride apă vie
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
după grava dezbinare a Bisericii în mărturisirea lui Hristos la Sinodul IV Ecumenic.Acest lucru se întâmpla din cauza pierderii Numelui adevărat allui Dumnezeu sfințit în Hristos. Prin erezia ariană, se pretindea căpoate fi cinstit Dumnezeu micșorând pe Hristos ca Dumnezeu. Sfințirea Numelui lui „Dumnezeu pe care nimeni nu L-a cunoscut vreodată” (Ioan 1, 18), a avut loc, însă, numai prin Fiul, care este„Chip al Dumnezeului Celui nevăzut” (Coloseni 1, 15), Care L-a fă-cut cunoscut prin Jertfa Sa (Ioan
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
6)întrucât ziditorul lor era Duh: „Duh este Dumnezeu și cei ce se în-chină Lui se cuvine a se închina în duh și în adevăr” (Ioan 4, 24).Dumnezeu le-a dat Cuvântul Său ca pe inima Sa, pentru credințăprin sfințire, deoarece: „Dumnezeu era Cuvântul” (Ioan 1, 1) și prinCuvânt inima oamenilor era „Templu al Duhului Sfânt” (1 Corinteni 6, 19). Prin credință, ei erau „prieteni ai lui Dumnezeu” (Facere 18, 27) ca asemănare, putând vedea Fața Lui fără să moară
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
plinătate de la Cel ce avea atâta filantropie părintească!Înfricoșarea era semnul pierderii iubirii lor de Dumnezeu și a ne-putinței de a mai putea ține „Cuvântul”, căci, numai „De Mă iubeștecineva, va păzi Cuvântul Meu!” (Ioan 14, 23). Era necesară sfințirea Numelui, mai întâi prin „vedere” pe Tabor fără a muri (Marcu 9, 1),apoi prin bucuria inimii ca o „înviere” la arătările de după Înviere:„Acum preamărește-Mă Tu, Părinte, la Tine Însuți cu slava pe caream avut-o la Tine
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
cei ce erau „abia vii” după„jefuirea” vieții pe care o aveau din cuvânt (Luca 10, 30). Mormântuldevine pentru ei „izvor de înviere”. Iubirea lor pentru El din „sla-va” Lui era ca o intrare în „cămara de nuntă”. Avusese loc sfințirea Numelui defăimat cândva spre pieirea oamenilor, dar „sfințit” acumspre „învierea” lor cu duhul. Este intrarea „Mirelui” în stăpânirea fă-găduită: „Toiagul stăpânirii Ți-l va da Domnul din Sion” (Psalm 109,2); „Cu Tine este poporul Tău în ziua puterii Tale
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]