4,413 matches
-
Și poate că, în pofida aparențelor, această imagine a damnărilor apocaliptice constituie, un adăpost ocrotitor, o zonă a înfricoșării radicale ce menține conștiința în-depărtată de mirajul demonic, un luminiș capabil să găzduiască spiritul uman păstrându-l la distanță față de multe alte tentații malefice, tentații care încearcă șerpuitor să preschimbe întreaga lume adamică după chipul și asemănarea fiarei. Mărturisirea te iubesc în fenomenalitatea îndrăgostirii Chipul persoanei iubite mă întâmpină, precum un vis ce se așează vestitor în mijlocul potecilor nocturne ale somnului, preschimbându-l
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
că, în pofida aparențelor, această imagine a damnărilor apocaliptice constituie, un adăpost ocrotitor, o zonă a înfricoșării radicale ce menține conștiința în-depărtată de mirajul demonic, un luminiș capabil să găzduiască spiritul uman păstrându-l la distanță față de multe alte tentații malefice, tentații care încearcă șerpuitor să preschimbe întreaga lume adamică după chipul și asemănarea fiarei. Mărturisirea te iubesc în fenomenalitatea îndrăgostirii Chipul persoanei iubite mă întâmpină, precum un vis ce se așează vestitor în mijlocul potecilor nocturne ale somnului, preschimbându-l din locaș
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
cunoaștere-conștiință, Jacques Jean Askenasy Statutul femeii în România comunistă. Politici publice și viață privată, Alina Hurubean (coord.) Trei rîuri și-un ocean de poezie, Valeriu Stancu Zece eseuri, Mihai Pricop ASCUNDERI ȘI ÎNFĂȚIȘĂRI Prolog 2 1 Resemnări lângă drama aproapelui Tentația revoltării în situația labirintică Relaționări cu posibilitatea însoțirii divine a omului Extrapolări în damnările Apocalipsei Mărturisirea te iubesc în fenomenalitatea ...
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
Omul bizantin, ed. cit., p. 293-294. 7 Virgil Cândea, Rațiunea dominantă, Dacia, Cluj-Napoca, 1979, p. 275: "Eliberarea de sub autoritatea cenzurei divine însemna ieșirea hotărâtă din formula de realizare christică și comportarea trebuia de-acum să-și caute alte temeiuri, între tentațiile hedoniste și regulile de bună cuviință pe care viețuirea în societate încă le impunea, conservatoare". 8 Ivo Andric, Cronică din Travnik, E.P.L.U., București, 1967, p. 293-294. 9 Mesa Selimovic, Dervișul și moartea, Univers, București, p. 295. 10 Idem, p.
[Corola-publishinghouse/Science/85095_a_85882]
-
în promovarea coeziunii sociale, mobilității umane și învățării vieții în comun. Acestei școli, concepută ca pilon esențial al educației de-a lungul întregii vieți, îi revine rolul de a crea și întreține o relație de vecinătate între oameni amenințată de tentația comunicării globale și rezolvarea provocării create, pe de o parte, de necesitatea de a proteja identitatea culturală și, pe de altă parte, de nevoia de a da educației o orientare înspre pluralismul cultural și toleranță. Pentru România, societatea educațională, ca
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
care comunitatea, ca structură naturală, a fost exclusă, locul ei fiind luat de o masă de interese și practici periferice care au perpetuat mitul școlii bune prin ea însăși și, în consecință, reducția educației la învățământ. Pe de altă parte, tentația "formelor de import fără asumarea fondului, și în consecință și a responsabilității, contribuie la perpetuarea patternurilor deficitare, la fragmentarea și blocarea reformelor educaționale pe termen lung. Așa cum au subliniat numeroși autori (Ball, 1998, Jordan, S., Yeomans, D., 2003) răspunsurile locale
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
cu Evanghelia, lipsa de cultură generală și teologică; 5. cauze educaționale: instabilitatea crescândă a familiei, conflictul între generații, criza în plan educațional, neasumarea responsabilității din partea responsabililor educaționali, mediu favorabil, dezorientarea fundamentală a multor părinți; 6. cauze individuale: nevoia de apartenență, tentația noului, tendința de individualizare a omului modern, curiozitatea vârstei, aspirația către o viziune pozitivă a viitorului, setea spirituală, nevoia de siguranță, nevoi intelectuale, întrebări fundamentale suscitate de situațiile de criză existențială, schimbarea concepției de viață; 7. cauze psihomaladive: răutatea și
[Corola-publishinghouse/Science/2156_a_3481]
-
Cu mâinile curate sau din Lobotomia, ci și tristeți subtile, iubiri, nostalgii și multă, multă îndoială.” Verdict valabil pentru întreaga evoluție a poetului. Același balans între melancolie și cinism, între ricanare și senzația eșecului, între ghidușiile erotice și erotizante, opuse tentației autoscopice, este de întâlnit în 1,2,3, sau... (1980) Tot așa, de la jocurile de limbaj, manierismul împănat intertextualist, citate culturale de la Shakespeare și Eminescu la Leonid Dimov, până la conștiința râsului ca mască a decăderii, în Cruciada întreruptă (1982): „Se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286439_a_287768]
-
ai o mulțime de zei, căci, oamenii fiind diferiți, fiecare Își găsește itinerarul care i se potrivește, fără să-l impună celorlalți În numele unei pretențioase lupte În slujba unui adevăr exclusiv. Nu există oare aici o formă de libertate? În Tentația Occidentului, Ling, interlocutorul lui André Malraux, Îi spune corespondentului său occidental: „Voi vă confundați cu acțiunile voastre... Cu greu Înțelegeți că, pentru a fi, nu e necesar să acționezi și că lumea vă transformă mai mult decât o transformați voi
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
lipsa de încredere pe care o inspirau forțele mercenare, întrucat acești soldați aveau puține motive să iși riște viața în luptă, atâta timp cât casele și familiile lor nu erau în pericol. Chiar când trupele de mercenari erau victorioase, după cum argumenta Machiavelli, tentația conducătorilor lor era să confiște puterea de la subalterni. Ideea lui Machiavelli a fost stabilirea unei agenții centrale florentine, cei Nouă pentru Miliție, care să îi înarmeze și instruiască pe țăranii din Toscana în tehnicile războiului modern de infanterie. Spre deznădejdea
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
ființelor abandonate, ravagiile toamnei în natură, „cântecul frunzelor uscate”, „aspru și amar”, ceea ce o face pe poetă să se simtă și mai pustie, mai singură, măcinată de regrete și de jale. Este fascinată de pacea și frumusețea cimitirelor - o mare tentație pentru suflet de a evada către altă lume. În zecile de poezii publicate în periodice după 1909, P. continuă să versifice în aceeași manieră simplă, comună și cam vetustă, aproximativ aceleași teme și stări. Hotărâtă să transforme „lacrimile” în „mărgăritare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288829_a_290158]
-
are de făcut. Dar la un moment dat, in ter vine șarpele și cuplul de oameni este împins spre greșeală. Cei do i nu au nici o idee clară, precisă, asupra drumului corect pe care trebuie să meargă și la prima tentație cad în păcat. Ce înseamnă păcatul? Înseamnă abaterea de la drumul corect, de la Ca le ! Biserica are obiceiul să spună că în acest caz, păcatul reprezintă înfruptarea de la pomul înțelepciunii, ceea ce n-are nici o logică. Oamenii rămân și mai debusolați. Adică
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
amestecă direct în viața oamenilor. Creatorul, prin mijloacele de care dispune, caută numai să influențeze în bine evoluția omenirii. Existența maleficului prezent permanent în istoria omului, face parte din scenariul vieții. În drumul său spre perfecționare, omul este permanent supus tentațiilor și acțiunilor malefice. Reacția sa la aceste tentații, reprezintă un te st al gradului său de evoluție spirituală. Din viața concretă înțelegem că atunci când omul face ceva din constrângere, el recurge la fals pentru a trece momentul critic, după care
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
de care dispune, caută numai să influențeze în bine evoluția omenirii. Existența maleficului prezent permanent în istoria omului, face parte din scenariul vieții. În drumul său spre perfecționare, omul este permanent supus tentațiilor și acțiunilor malefice. Reacția sa la aceste tentații, reprezintă un te st al gradului său de evoluție spirituală. Din viața concretă înțelegem că atunci când omul face ceva din constrângere, el recurge la fals pentru a trece momentul critic, după care revine la vechile obiceiuri. Caracterele profunde nu se
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
altfel decât prin mijloace coercitive. În al doilea rând, Morgenthau construiește cadrele fundamentale de reflecție a omului politic contemporan cu privire la alcătuirea politicii externe. Tocmai pentru că situa drept principal obiectiv al politicii externe atingerea intereselor naționale într-o perioadă în care tentația ideologică trecea printr-un reflux în sânul administrației americane, a putut deveni Politica între națiuni un veritabil manual informal în interiorul Departamentului de Stat de la Washington 7. și tot datorită acestui lucru cartea sa a fost supusă celor mai nimicitoare critici
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
politic refuză să identifice aspirațiile morale ale unei națiuni individuale cu legile morale care guvernează universul. Așa cum distinge între adevăr și opinie, la fel distinge între adevăr și idolatrie. Toate națiunile sunt tentate - și puține au reușit să reziste mult tentației - să-și deghizeze interesele și acțiunile particulare în scopuri morale ale universului. A ști că națiunile sunt supuse legii morale este un lucru, dar să pretinzi a cunoaște cu exactitate ce este bun și ce este rău în relațiile dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
suedez în secolele al XVII-lea și-al XVIII-lea. Astfel, evaluarea tendințelor imperialiste și implicit a răspunsurilor nu este niciodată definitivă. Ambele sunt supuse unor reevaluări și reformulări. Dar decidenții în probleme de politică externă sunt tot timpul expuși tentației de a privi drept permanent un anumit model al expansiunii imperialiste sau al oricărui alt tip de politică externă și de a urma o politică externă adoptată acestui model, chiar și atunci când modelul a fost schimbat. Un imperialism global necesită
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
abandonării principiilor unei strategii bune în favoarea preferințelor capricioase ale opiniei publice. În cazul american, dificultățile inerente sunt agravate de faptul că Statele Unite își revin constant din febra ultimelor alegeri sau se pregătesc pentru cele viitoare. În special în ultimul caz, tentația copleșitoare pentru o administrație care încearcă să obțină avantaje electorale este de a ceda în fața preferințelor opiniei publice, indiferent de politica externă. Deci, una dintre cerințele artei decidenților este de a găsi o cale de mijloc între respectarea principiilor perene
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
conflictul nuclear, Carter nu a sacrificat cumva inutil interese naționale importante. Confruntat cu dilema de a alege între o bună politică externă și una proastă pe care o solicită opinia publică, un guvern trebuie să evite două pericole. Să reziste tentației de a sacrifica pe altarul opiniei publice ceea ce consideră a fi o strategie eficientă, abdicând de la exigențele conducerii și preferând avantajele pe termen scurt intereselor permanente ale țării. Trebuie să evite, de asemenea, să lărgească distanța inevitabilă dintre necesitățile unei
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
a Franței și cea a Germaniei ar fi putut-o face, lucru care ar fi înlăturat erori grave de judecată politică și militară. Națiunea care într-un moment al istoriei se găsește la apogeul puterii este, în mod special, expusă tentației de a uita că orice putere este relativă. Poți crede că superioritatea pe care o deții are o natură absolută, care poate fi pierdută numai din prostie sau neglijență. O politică externă fundamentată pe asemenea asumpții implică mari riscuri, deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
capabilă, pe de o parte, să se opună oricărei amenințări la adresa superiorității sale, deoarece reținerea autoimpusă a câștigat puternici aliați de partea sa și a făcut-o deci mai puternică în realitate. Pe de altă parte, a putut să reducă tentația provocării deoarece superioritatea ei nu amenința existența altei națiuni. Aflată la apogeul puterii sale, a ascultat de avertismentele celui mai mare gânditor politic al său - un avertisment la fel de actual astăzi, ca și atunci când a fost rostit, în 1793: Printre precauțiile
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
spera totuși că o putere superioară tuturor celorlalte nu va abuza de acea superioritate, un principe înțelept și drept nu ar trebui să-și dorească să lase moștenire urmașilor săi, care după toate indiciile sunt mai puțin moderați decât el, tentația continuă și violentă a unei superiorități prea pronunțate. Pentru binele succesorilor și al poporului său, el ar trebui să se limiteze la un anumit tip de egalitate 11. Distribuția de putere preconizată de Fénelon se aseamănă în mod distinct cu
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
violența fizică. În ambele cazuri, scopul violenței fizice este de a înfrânge voința oponentului de a rezista cererilor celeilalte tabere. Istoria societăților naționale arată că nici un grup politic, religios, economic sau regional nu a fost capabil să reziste mult timp tentației de a-și susține cererile prin mijloace violente, dacă a considerat că o poate face fără prea multe riscuri. Oricât de puternic ar fi susținut ceilalți factori sociali cauza păcii, eficacitatea lor nu a rezistat mult timp în fața promisiunii unei
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
a schimba statu-quoul. În al doilea rând, pentru a face față statelor care încalcă norma și amenință cu războiul sau chiar îl declanșează, statele responsabile nu trebuie să se comporte în funcție de propriul interes îngust. Mai curând, ele trebuie să reziste tentației de a reacționa în orice mod care le-ar maximiza câștigurile individuale și să se coalizeze automat pentru a confrunta agresorul cu amenințarea unei forțe copleșitoare. În al treilea rând, statele trebuie să aibă încredere că și celelalte vor renunța
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
inconsistent, pe o schemă romanțioasă. Cam în aceeași vreme L. traduce din poeți felibri (Aug. Barbieri și Ch. Fuster) ori transpune pentru scena craioveană comedia Le Flibustier de Jean Richepin. În articole și conferințe, în scrierile despre teatru, există și tentația comentariului literar. Dar aprecierile, altfel făcute cu distincție, dintr-o perspectivă culturală, rămân mereu la suprafața lucrurilor. Mult mai inspirate sunt „profilurile din foaier”, schițe memorialistice și impresii risipite în revistele de după 1900, precum și paginile din Treizeci de ani de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287842_a_289171]