1,952 matches
-
anumită realitate care joacă un rol activ în viața imaginarului, și anume cel de a pune bazele unei logici originale, ireductibilă la dialectica rațională."417 Această logică internă a simbolului nu este una rațională, logica științifică excluzând simbolul pentru a unifica realul în univocitatea măsurilor și a definițiilor, pe când simbolul are nevoie de intuiții și corelații, deși ele coexistă, fiindcă simbolul oferă intuiții care pot fi confirmate științific. Chiar dacă se exclud reciproc pentru a înainta fiecare pe drumul ei, rațiunea și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
amatorism, temele și realizarea lor fiind tributare imperativului economic, și se rezumă strict la ceea ce poate amplifica vânzările (sex și violență), însă sunt totodată mijloace de formare a tinerilor, prin care e promovată limba națională (sursa fiind capitala Jakarta), care unifică dialectele, aduce un elan modernist și cosmopolit și "personalitatea indoneziană", o "mitologie în care sunt puse în pagină legende populare, preamărirea trecutului, eroismul național", în producții puternic politizate.726 Banda desenată în Indonezia constituie o lectură urbană, și nu întotdeauna
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
în istoriografie este ilustrată de cazul Mihai Viteazul și interpretarea flagrant naționalistă, istoria fiind siluită printr-un lung șir de falsificări, chiar dacă prin omisiune (conflictele dintre Moldova lui Vasile Lupu și Muntenia lui Matei Basarab, intenția lui Bălcescu de a unifica revoluția transilvăneană cu cea maghiară, românizarea Dobrogei, în majoritate covârșitoare musulmană etc.). ibid., pp. 159-162. 907 Ibid., p. 270. În anii '80 asistăm la o nouă reabilitare și "îndulcire a istoriei", chiar a lui Carol I și a Brătienilor și
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
robie. [P2] (e5) TOTUȘI, nimic nu-i pierdut! Aici intervin doi factori de legare. Pe de o parte, legarea ternară a semnificantului face din suita de gerunzii e2 + e3 + e4 o unitate ritmică. Pe de altă parte, conectorul concesiv TOTUȘI unifică opunîndu-le, fraza tipografică P1 și fraza exclamativă P2. Putem vorbi deci de o primă frază periodică ritmică cu patru membri [P1], urmată de un enunț [e5-P2] nonperiodic în sine, dar cuprins într-o perioadă concesivă care face din cele două
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Archirie, protopop al Hunedoarei - au folosit un text maghiar, orientându-se și după versiunile slavonă și latină ale Bibliei. Textul cuprins în Palia de la Orăștie este un foarte prețios document lingvistic al epocii, important și prin strădania traducătorilor de a unifica limba, înlăturând particularitățile regionale. Se demonstrează totodată posibilitățile limbii române, capacitatea acesteia de a fi o limbă de cultură. Apărută la scurt timp după tipăriturile coresiene, cartea aduce o nouă contribuție la formarea limbii literare. Ediții: Palia, Orăștie, 1582; ed.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288630_a_289959]
-
cu valabilitate internațională, a întâmpinat dificultăți din cauza deosebirilor în caracteristicile fondului balnear. În unele țări europene, măsurile protecționiste au fost secvențiale, privind numai acele elemente ale zestrei balneare care există în țara respectivă. Astfel, în RFG “condițiile minime” s-au unificat, pe baza specificărilor landurilor Saxonia, BadenWürttenberg și Renania de Nord-Westphalia. Legea federală austriacă acceptă în statutul unei stațiuni numai clima cu efect terapeutic sau izvoarele mineralizate sau termale. Obiective și mai limitate cuprindeau legile belgiană și olandeză. Textul “condițiilor minime
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
e acceptată, pare să ridice serioase dubii privind practica de a lua ca dat faptul că problema centrală a economiștilor clasici a fost să demonstreze eficiența alocativă a ajustărilor de echilibru la cererea consumatorilor, în piața liberă... Principiul central, care unifică în mod reușit variatele doctrine economice clasice, de la Adam Smith la J. S. Mill, încorporează următoarea idee fundamentală: bunăstarea economică a societății poate fi promovată mai efectiv prin (1) creșterea productivității fizice a muncii și, (2) creșterea volumului total de
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
generic, referindu‑se, într‑o primă fază, exclusiv la profeții care predică false învățături. Abia cu Irineu - într‑o etapă de decantare dogmatică și de radicalizare a conflictului dintre iudei și creștini (după răscoala lui Bar Kokhba) - numele respectiv va unifica în jurul său toate tradițiile întâlnite până aici și va dobândi o conotație conflictuală foarte pronunțată (mai ales la Hipolit). Nașterea mitului se datorează triplei întâlniri a mitologiei, a Scripturilor și a istorie, întâlnire care s‑a produs pentru prima dată
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
față de clasa muncitoare. Acesteia îi va trebui aproape un deceniu pentru a putea fi în măsură de a regăsi la sfîrșitul anului 1880 o exprimare politică, chiar dacă mai multe congrese muncitorești, de orientare diferită, reușesc încă din 1876 să se unifice. La acea dată, mișcarea muncitorească este împărțită în multiple tendințe: colectiviști, anarhiști, socialiști, reformatori convinși (barberetiști) se alătură și își dispută rîndurile. O dată cu întoarcerea comunarzilor, amnistiați începînd cu 1880, organizarea politică va putea trece la un stadiu superior, iar orientările
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
congresului de la Hamburg 28, la care sînt de față 620 de delegați, reprezentînd 6 milioane de aderenți, precum și 35 de partide (În 1914, Internaționala a II-a număra 3,5 milioane de aderenți.) Federație a partidelor autonome, ISM, urmărește "să unifice acțiunea partidelor aderente și să le grupeze în vederea unui scop comun". Articolele 3 și 4 din statut precizează că ea nu va fi "o realitate vie" decît în măsura în care "deciziile sale privitoare la toate chestiunile internaționale vor fi obligatorii pentru toate
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
prin fidelitatea față de regele său și prin voința de a realiza suveranitatea Muncii". Ca și alți intelectuali proveniți din socialism îl putem cita aici și pe francezul F. Delaisi H. de Man vede în căderea democrațiilor occidentale nașterea unei Europe unificate prin arme în care frontierele economice vor fi nivelate și a unui regim "în care autoritatea Statului va fi destul de puternică pentru a submina privilegiile claselor avute și a înlocui șomajul prin muncă". Totuși, în ciuda personalității semnatarului său, acest Manifest
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
În toată această parte a Europei, chiar înainte de Eliberare, partidele socialiste devin repede capabile să joace un rol important în țara lor. Însă contrar comuniștilor, ei nu dispun de o organizație și nici de o structură internațională aptă să le unifice intervenția, iar în fața marilor lor rivali din rîndul mișcării muncitorești, ei apar mai degrabă în postura de inspirator decît de conducător, în ciuda acțiunii de prim plan din cadrul forțelor Rezistenței. Nu fără greutate, aceștia au știut să se separe de cei
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
au rezultat. Teoria constelației de interese dezvoltată de John Scott coincide în mare parte cu cea a hegemoniei financiare, dar, cu toate acestea, ea este interesată de controlul efectiv al întreprinderilor luate separat. Dezvoltarea acționariatului interfirme a produs un sistem unificat de capitalism financiar, însă a creat și un sector dominant de întreprinderi a căror proprietate este complet depersonalizată. Astfel, ne găsim în fața unei situații care nu ține nici de „controlul bancar”, nici de „controlul managerial”, însă care participă la o
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
both gentleman of businessmenă and businessmen of gentleman” (ibidem, pp. 99-100). În ciuda tensiunilor dintre cele două grupuri, găsim în Marea Britanie de la începutul secolului XX o elită unificată și ferm stabilită (ibidem, p. 100). Putem vorbi despre o elită că este unificată atunci când este o elită economică a cărei origine și formație nu diferă semnificativ de cele ale elitelor politice, administrative sau religioase. După cel de-al doilea război mondial, a avut loc o anumită diversificare, fără a putea însă vedea în
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
codurile de conduită politică formale și informale, ca și acordul asupra valorii instituțiilor politice existente. Servindu-se de aceste două dimensiuni bazându-se mai ales pe lucrările lui Sartori, autorii disting trei configurații importante de elite naționale: elitele dezbinate, cele unificate consensual și cele unificate ideologic. Elitele dezbinate funcționează într-o situație de integrare structurală și de minim consens în privința valorilor. Rețelele de comunicare și de influență nu depășesc liniile de demarcație dintre diferitele facțiuni. Există un dezacord în privința regulilor jocului
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
unui mic grup de lideri ai regimului. Formulate aceste considerații, putem asocia fiecare configurație a elitelor naționale unui anumit tip de regim. Elita dezbinată trebuie asociată unui regim instabil, cea unificată consensual trebuie asociată unui regim reprezentativ stabil, iar cea unificată ideologic unui regim nereprezentativ stabil. Elitele cu orientare locală sau cu orientare cosmopolită La originea dihotomiei local/cosmopolit s-au aflat cercetările întreprinse sub conducerea lui Robert Merton la Rovere, un mic orășel de 11.000 de locuitori situat pe
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
vorba în capitolul 4 sunt, în general, durabile; ele nu evoluează decât pe termen lung (Field et. al., 1990). Transformări ale elitei se produc, totuși, iar ele atestă transformări politice dintre cele mai importante. Trecerea de la elite dezbinate la elite unificate prin consens se poate produce în două moduri. Primul este aranjamentul dintre elite, prin care cele aflate în conflict endemic își reorganizează relațiile și negociază compromisuri asupra celor mai importante puncte aflate în dezacord. În acest fel, ele ajung la
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
interior al individului (rezonanța intimă) au un rol important în procesul creației. Se poate formula acum o definiție rezumativă a creativității, elaborată de P.P. Neveanu și M. Roco: „creativitatea, ca formațiune sintetică de personalitate, dispune de o structură complexă, ce unifică în ordinea importanței motivația și orientarea specifică, imaginația și inteligența”. Cu alte cuvinte, nu este siguranța numai prin disponibilitățile instrumentale de care dispune subiectul, ci implică și resorturi interne specifice. Se cere o voință fermă, perseverență, deoarece progresele sunt astăzi
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
și Mihai Viteazul. Ca creștin, în copilărie am citit toate Viețile Sfinților din colecția Ploieșteanu, azi toate pierdute. Dar mi-au rămas în suflet spiritualitatea umană ca și martirajul creștin, ca și al celui al neamului românesc din Istoria românilor, unificate în sufletul meu, care ne-a determinat ca doi frați idealiști, ca fii de țărani, să studiem cu pasiune limba neamului. Pasionat pentru cultura națională, am citit și de civilizații, o carte frumoasă căreia i-am uitat și autorul și
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
propriu, Biserica Ortodoxă n-ar trebui să îmbrățișeze cu seninătate constrângerile unui sistem de educație limitat de agenda valorilor modernității. Ea ar putea să redescopere astăzi virtuțile catehezei liturgice într-un context teologic specific, într-un proiect paideic care să unifice inima și mintea, persoana și comunitatea, dogma și spiritualitatea. O nouă instituție a catehumenatului - care ar putea începe cu redeschiderea școlilor de duminică, a seminariilor serale pe teme biblice și filocalice sau a cursurilor de artă eclezială - ar putea oferi
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
esențial și cei care, plini de uimire, vor socoti neverosimile, dacă nu direct „ficțiune”, multe pagini ale acestui volum unic. O tinerețe demolatătc "O tinerețe demolată" Amintirile celor patru protagoniști sunt - cum altfel? - eclectice. Detaliile le individualizează stilul, atmosfera le unifică respirația. Paul Cernat scrie cu vervă și simț documentar un eseu „ego-grafic” despre „supraviețuirea sub un clopot de sticlă”. Este vorba, se înțelege, despre un clopot fără transcendență. Când se întâmplă să bată, în adolescență ori la maturitate, limbile acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
apoi competența psihologică, însărcinată cu „arta divinației” sau a intuiției spontante. Aceasta nu l-a făcut însă pe Schleiermacher să se despartă de idealul kantian, după care cele trei straturi ale hermeneuticii (intentio auctoris, intentio operis, intentio lectoris) puteau fi unificate. Distincțiile marcate de Schleiermacher vor fi recunoscute ulterior de W. Dilthey (1833-1911) în celebrul său manifest intitulat „Die Entstehung der Hermeneutik”. Aici, explicația și înțelegerea acoperă distanța dintre Naturwissenschaften și, respectiv, Geisteswissenschatfen. Cu alte cuvinte, „neînțelegerea” trebuie dezlegată prin operațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
oricărui autentic monachos, cuvânt grecesc care traduce solitudinea contemplativă, desemnată în ebraică prin expresia „a fi unul” sau „a fi singur” (cf. Psalmi 85, 10) și echivalat în literatura protocreștină siriacă prin substantivul care îl desemnează pe „cel care este unificat”1. Limitele pozitivismuluitc "Limitele pozitivismului" Ne imaginăm că între cei care cumpără astăzi traducerile lui Evagrie în limbi moderne sunt nu atât „savanți” sau „specialiști” (preocupați de bucătăria secretă a paleografiei sau de istoria atât de complexă a receptării autorului
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
păstrîndu-și obiceiurile. Administrația centrală nu este decît formală, armata nu este permanentă, impozitele aduc prea puțin. Administrația comitatelor se află în mîinile aristocrației locale. După moartea lui Carol cel Mare (814), fiul său, Ludovic cel Pios, devenit împărat, încearcă să unifice Imperiul. Revoltele fiilor săi, apoi, după moartea sa (840), războaiele care-i opun pe urmașii săi, slăbesc Imperiul Carolingian. Cu atît mai mult cu cît secolele al IX-lea și al X-lea văd Europa supusă unor noi invazii: sarazinii
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
rămîne credincios (toți supușii liberi în vîrstă de peste 12 ani sînt supuși acestui jurămînt) celui care întrupează legea și, deci, bunul comun. Acestei timide voințe de unitate a statului îi răspunde grija pe care au avut-o împărații de a unifica legislația. La ceasul adunării anuale a oamenilor liberi în Cîmpul lui Marte, care precedă expedițiile militare ceea ce se numește "convocarea generală" -, Carol cel Mare face să-i fie încuviințate hotărîrile de către mai marii regatului, laici și ecleziastici, apoi le proclamă
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]