2,628 matches
-
astfel latura provincială, rudimentară și vulgară a femeii. Numele îi va fi indicat mai târziu: Alisoun. Se pare că era obișnuit în acea vreme, un nume relativ comun, desemnând poate o tipologie generală a femininului. Alisoun începe cu o deschidere (vocala a), spre a trece apoi în ceva mai grav, mai profund (vocala u, nazala n). Evoluția personajului certifică parcă acest lucru, de la registrul burlesc din prologul ei vom ajunge și la un sens moralizator al istorisirii rostite de femeie: virtutea
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
indicat mai târziu: Alisoun. Se pare că era obișnuit în acea vreme, un nume relativ comun, desemnând poate o tipologie generală a femininului. Alisoun începe cu o deschidere (vocala a), spre a trece apoi în ceva mai grav, mai profund (vocala u, nazala n). Evoluția personajului certifică parcă acest lucru, de la registrul burlesc din prologul ei vom ajunge și la un sens moralizator al istorisirii rostite de femeie: virtutea umană este mai presus de orice. Prologul descriptiv al Povestirilor din Canterbury
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
litere:AE/BCD Omul analitic, aflat în căutarea tiparului, cercetează imediat unde să-l pună pe F. Dacă litera F poate fi plasată deasupra liniei sau dedesubtul ei este funcție de regulile luate în calcul. De exemplu, dacă tiparul urmărește separarea vocalelor de consoane, atunci F trebuie așezat dedesubt. Acesta este cel mai frecvent model, prezent și în testele de inteligență. Cei mai mulți oameni vor găsi acest răspuns valid și se vor opri aici. Dar mai există unul, la fel de valid, dependent de liniile
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
vocii Încă de la naștere copilul surd scoate niște sunete dar pentru că nu aude, aceste sunete nu sunt susținute de modele verbale din mediu, nu se dezvoltă. Sunetele sunt emise prin punerea În funcție a mai multor regiuni. Astfel pentru emiterea vocalelor sunt folosite trei zone, pe cănd consoanele au locuri diferite de articulare și sunt emise În opt regiuni. În dezvoltarea limbajului verbal un rol deosebit de important Îl are, perceperea vizuală a mișcării organelor fonatoare și fizionomia interlocutorului, citirea labială. Cele mai multe
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
sînt pentru lumea de aici ceea ce Ogdoada este În sînul Pleromei. În plus, mai utilizează și cele opt sfere teoretice (acestea nu sînt, după toate aparențele, Cerurile Fixe conjugate cu cele șapte sfere planetare; planetele sînt asociate cu cele șapte vocale ale limbii grecești și, probabil, cu cele șapte note muzicale)49, o dată cu Soarele și Luna, care sînt asemenea Decadei pleromatice, și cu semnele zodiacului, care sînt asemenea Dodecadei. Suma lor totală trimite la imaginea Triacontadei divine. Cosmosul Își are rațiunile
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
număr mai mic de litere decât Franz. În Bendemann, "mann" nu este decât o întărire a lui "Bende" propus pentru toate posibilitățile povestirii pe care nu le cunosc încă. Dar Bende are același număr de litere ca și Kafka și vocala e se repetă aici în același loc ca vocala a în Kafka. "Frieda are același număr de litere ca și F. Și aceeași inițială, Brandenfeld are aceeași inițială ca B. Și de asemenea un anumit raport de sens cu B.
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
mann" nu este decât o întărire a lui "Bende" propus pentru toate posibilitățile povestirii pe care nu le cunosc încă. Dar Bende are același număr de litere ca și Kafka și vocala e se repetă aici în același loc ca vocala a în Kafka. "Frieda are același număr de litere ca și F. Și aceeași inițială, Brandenfeld are aceeași inițială ca B. Și de asemenea un anumit raport de sens cu B. Prin cuvântul feld. Se poate ca ideea de Berlin
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Grija stăpânului casei. Finalmete, limbajul încetează să fie reprezentativ pentru a tinde către propria sa aneantizare. Nici un cuvânt sau aproape, scris de către mine, nu acordă cu celălalt, aud consoanele cum scrâșnesc unele de altele cu un zgomot de fierăraie și vocalele cum cântă acompaniindu-le ca niște negri de expoziție. Îndoielile mă împresoară, le văd înaintea cuvântului, să fim serioși!, nu-l văd deloc, îl inventez... Când mă așez la masa de lucru, nu mă simt mai la îndemână ca cineva
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
această auto-imago din Biografie. La vârsta la care alții fac exerciții de vocaliză, galopantul Labiș apărea în volum! O expresivitate vizual-sonoră fără greș asigură acestui text, cu cadențe de "tropot", cu fervori de "galop", un viitor antologic. Fraze-refren, rime interioare, vocale joase (de tipul u), un tact de metronom marcând apăsat finalul fiecărui vers iată particularități componistice frapante. Partitura în totul, complexă, se constituie într-o admirabilă fugă muzicală. Simbolica goană hipică în proiecție romantică, împreună cu "fecioara pământului brună", pare o
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
un plan mai înalt, de complementaritate și universalizare, așa cum în matematici, plus și minus infinit intră în coerența aceluiași dialog al numerelor; cum în gîndirea speculativă afirmația se asociază cu negația, adesea una substituind-o pe cealaltă, cum în fonetică vocalele nu au înțeles deplin fără consoane, la fel și „celălalt tărîm” începe să capete chip prin raportare inversă la lumea „văzută”. Cele două tărîmuri se unesc printr-o călătorie. Ea se face cu știință, iar numele asupra căruia s-a
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
1961, reia unele idei ale lui Mukafovsky, insistînd asupra valorilor semantice ale contrastelor fonologice. Sextil Puscariu a intercalat în Limba română, București, 1940, voi. I, o convingătoare analiză a muzicalității poemului Rugăciune de M. Eminescu, urmărind grafic "valurile" sonore ale vocalelor accentuate, asonantele, aliterațiile etc. (b) p. 213. Cîteva importante articole despre metrică au apărut în Style in language, New York, 1960. (c) p. 219. In literatura română, Alecu Russo (Cintarea României) și N. Bălcescu realizează secvențe ritmice, ca și mai tîrziu
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
punct → majusculă, noile "reguli" utilitarist-pragmatice devin piloni pentru reguli de comunicare inovatoare. * În virtutea incapacității unor programe "soft" și a unor dispozitive tehnice "hard", utilizatorii de limbă română sunt nevoiți să renunțe la semnele diacritice. * Apoi, există tendința de renunțare la vocale, acolo unde pronunția fonetică o permite ("d" în loc de "de", "c" în loc de "ce" etc.). * Implicit, în multe cazuri, este evidentă transgresarea comunicării asertive. * De asemenea, să remarcăm pătrunderea în vocabularul scris al limbii române (dacă mai putem vorbi de limba română
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
lingvistic, colaborează "mimetic" cu planul conținutului (semnificatul)"144. Astfel "semnificantul se oglindește în semnificat în actul unic al numirii poetice", ca de exemplu, în versul eminescian "Argint e pe ape și aur în aer", unde se valorifică efectul "luminos" al vocalei a145. În acest sens, autoarea vorbește despre "cratilismul" eminescian, idee pe care o dezvoltă într-un întreg capitol intitulat Poezie și receptare, cuprinzând subcapitolele Eminescianismul în perspectivă pragmatică, "Armonia" poetică eminesciană, Apelurile textului poetic, "Mai am un singur dor" sau
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
În permanență, textul este străbătut de două mișcări contradictorii: înainte (de propunere a semnificatului) și înapoi (de retragere a lui)9. Dintr-o perspectivă strict etimologică, multe din numele pe care Eliade le folosește sunt supuse procesului de suprimare a vocalelor din greaca modernă, fenomen deosebit de frecvent la numele de botez, despre care vorbește Al. Graur 10: Lixandru, Leca de la Alexandru, Thanase de la Athanasie, Leana, Lena de la Elena, Manole, Manuilă, Manolache de la Emanoil etc. Nume masculine ca Andronic, Alexandru (Lixandru), Andrei
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
agnellus > *amnel > mńel > miel; e poate dispărea atît în finalul, cît și în interiorul cuvîntului). Apelativul acesta ar fi intrat într-un compus de forma Amnepó leos (gr. Póleos, ar fi genitivul gr. polis, „oraș“, „rîul orașului“). Ajută la explicarea prezenței vocalei o varianta atestată Apolum și toponimele din zonă Poiu lu Stian și Trîmpoiele. Vocala o la inițiala variantei populare menționate (Ompoi) poate fi un reflex slav (ca în Alutus > Olt), mai ales că ar fi putut fi interpretat ca un
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
Apelativul acesta ar fi intrat într-un compus de forma Amnepó leos (gr. Póleos, ar fi genitivul gr. polis, „oraș“, „rîul orașului“). Ajută la explicarea prezenței vocalei o varianta atestată Apolum și toponimele din zonă Poiu lu Stian și Trîmpoiele. Vocala o la inițiala variantei populare menționate (Ompoi) poate fi un reflex slav (ca în Alutus > Olt), mai ales că ar fi putut fi interpretat ca un urmaș al sl. onpoly, „jumătate“. Nesprijinită de alți lingviști este propunerea lui O. Densușianu
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
Aceeași formă hipocoristică de origine sud-slavă explică și rom. Cluj (mai ales că baza mai este prezentă și în Cloșani din Mehedinți). Ungurii n-au tradus Cluj în Miklovára, după uzanța limbii lor, întrucît nu și-au dat seama, din cauza vocalei u, că este vorba de un hipocoristic al lui Miklos (cu o, așadar). La fel, germanii nu l-au tradus ca Klosburg, ci, prin etimologie populară după Kluse și Klause, drept Klusenburg și Klausenburg. Ambele soluții plauzibile prezentate indică faptul
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
sunt îngrămădite multe vreascuri“, frunzar, stufar etc. A putut, astfel, să existe și Făgar (cf. ven. fager, friul fayar). Formele sincopate Fogros, Fugrasch, Fagrash, Fugresch, Fugrisch transcriu grafic pronunția săsească Fugrosch. Aceasta a fost adaptată după magh. Fogaras (prin sincoparea vocalei mediale și evoluția lui a la e în ultima silabă), care, la rîndul său, s-a născut din rom. Făgăraș (sufixul -aș a fost apropiat de magh. -as, altfel ar fi trebuit să conțină á și să se rostească a
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
în ultima silabă), care, la rîndul său, s-a născut din rom. Făgăraș (sufixul -aș a fost apropiat de magh. -as, altfel ar fi trebuit să conțină á și să se rostească a, nu a rotunjit, apropiat de o). Prima vocală a formei maghiare, o, arată că toponimul maghiar este împrumutat din cel romînesc (ă > o în corespondența romîno-maghiară); dacă trecerea ar fi fost inversă, din maghiară în romînă, în romînește s-ar fi ajuns, potrivit corespondenței curente, la Fogăraș. Grădiște
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
am fost“. De dragul unui posibil adevăr, s-ar putea ca și noi, cu ipoteza de mai sus, și Creangă, cu înduioșătoarea evocare, să fim mai apropiați de o etimologie populară decît de una foarte riguroasă, pentru că nu prea putem explica vocala u din silaba a doua. Surprinzător este totuși faptul că pînă acum nimeni, din cîte știm, nu a încercat să clarifice etimologia lui Humulești. Jidoștița Este numele unui pîrîu de 19 km, afluent de stînga al Dunării, și al unui
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
împotriva derivării din molidova) și conduc spre o posibilă origine romînească sau romîno-slavă a toponimului Moldova. Pentru prima variantă s-a propus ca etimon un posibil plural *moldavă a lui moldă, moldău, devenit Moldaua („valea pietroasă“), și evoluat fonetic (din cauza vocalei labiale u) și ana logic (prin încadrarea în seria numeroaselor toponime slave terminate în -ova, -ava) la Moldova. Pentru a doua variantă, care ni se pare mai plauzibilă, traseul etimologic ar fi pornit de la mold, moldă, moldău, cu sensul de
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
desinențial grecesc, rostirea care transpare din aceste forme putînd fi Mariș, paralelă cu „strămoșul“ Samus (al Someșului), Mors, Moros, Morosvar, Maros, Marusius și, înce pînd cu 1660, Murăș, Morăș, Moreș, Mureș, Mieresch, Merish, Mörisch. Apare, așadar, la multe dintre ele vocala o în loc de a și, mai tîrziu, ș final. Pentru baza străveche au fost propuse radicalele: *mar, „apă“ (extras din variante apropiate ca formă în sanscrită, galeză, bretonă, lituaniană, gotică, latină, slavă), sciticul *maris, „hotar“, tracicul *mar-, „a luci, a străluci
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
este cel care leagă sud-vestul Moldovei de Brașov, pe valea Putnei vrîncene). Gh. Bolocan a realizat o analiză a grupului de toponime romînești care conțin în final secvența -na după consoană. Această secvență reprezintă un sufix adjectival en > in, cu vocala elidată (urmat de articolul -a) și sufixul adjectival ina, care, atașat unui entopic adecvat, arată caracteristica geografică cea mai frapantă pentru Namengeberi a locului. De exemplu, Calna (< cal, „noroi“) „nămoloasa“ Izvarna (< izvar, izvor, „izvor“), „locul plin de izvoare“. Selectăm, din
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
ci, Stril’čja, Strylčyska, cr. Strelec, Strelečko și, probabil, Strelța, care „cură despre Maramureș spre Tisa“, după cum preciza D. Cantemir, identificînd-o cu antica Sargetia. Toponimul romînesc Strei nu poate fi dedus din aceste forme, care nu au nici una la final vocala i. Satul Strele, atestat la 1426 pe cursul superior al Streiului, probabil același cu Stroia (1366 Stroyafalva, 1387 Stroya), este pesemne un diminutiv plural (de la vechiul Stroia), după modelul Coziele (Cozyelye, Kozolya) < Cozia. Originea toponimului Strei oferă încă un argument
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
Temes, Tima, Tyma și un sat Timafalva, adică „satul lui Tima“. Astfel s-ar explica răspîndirea toponimului în zone relativ distanțate (ceea ce pentru un nume străvechi ar fi o excepție). Și în cazul rădăcinii străvechi, și în cel al hipocoristicului, vocala i din prima silabă dovedește că forma romînească precedă în timp dublurile din celelalte limbi (care au e sau a). Mai complicată este evoluția străvechilor Tibisis, Tibissus, Tibisia, Tifisas, Tibiscos, atestate în Banat, la Timiș. Finalele -is, -os, -us, -ia
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]