1,663 matches
-
altfel, eu Îi spun cum văd), am văzut primul meu tramvai; cu troleu, tramvaiul. Și, de cealaltă parte a clădirii Gării, primul meu tren. A, trenul! Cum l-am văzut, cum am știut că nu-i chiar acela intrând de zor În tunela domnișoarei Tuza. Că-i ceva mai mărișor; și că-l vede toată lumea, nu ca pe celălalt, doar eu. E-he, trenul... El este, cum să spun, ceva cu totul altceva decât totul și În primul rând! În al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
volumul, voi încerca să expun câteva idei care mi se par importante pentru ceea ce vreau să scot în evidență. În roman sunt o mulțime de scene fascinante. Andrei Platonov construiește cu migală o distopie apocaliptică. În timp ce tovarășul Stalin construia de zor comunismul, acea societate care ne va elibera de veșnicul lanț al cauzalităților, care va distruge clasele asupritoare ce produc continuu răul, Platonov construia Cevengurul, lucrând cam cu aceleași ingrediente ideologice. În roman, Platonov povestește istoria „orașului orașelor“, supranumit Cevengur, un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
făcut poze, te liniștești - e tot târgul din 2007 și Editura „Zodia fecioarei“ tot n-a reușit să își amenajeze locația. (Scriu în „centrul de Internet“ al Bookfest, care... nu are încă Internet. Niște băieți cu tricouri albe introduc de zor „aipiuri“ și nu iese nimic de un ceas. Robert Bălan mă anunță că a verificat și ieri - nu era net! Și când te gândești că Ioan T. Morar se plânge în Cartea de la capătul lumii că merge greu la Nouméa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
le promite că va avea grijă să le ofere mereu prilejuri de bucurie.>> La ora de muzică, elevii au învățat cântecul : ,,Albina și florile’’ , muzica și versurile Corneliu Graur. Textul literar al acestui cântec preamărește hărnicia albinelor ce culeg de zor nectarul din flori , precum și frumusețea florilor dătătoare de parfum, frumusețe și culoare. Melodia sugerează dragostea de viață, de muncă și de frumosul adus în viața oamenilor de florilacrimile de bucurie ale soarelui. Acțiunea jocului creată de învățător împreună cu elevii este
Coronița prieteniei by Inv. Constantinescu Adriana, Şcoala Sireţel, Iaşi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93019]
-
și celebra N. Luciu a apărut pe o copertă lucioasă, oferind, generoasă, porțiuni apreciabile din cele două izvoare ale propriei bunăstări. La o televizunie privată, de mare succes, am observat chiar și două crăciunțe în mini, alergându-se de cu zor. Cred că în viitor, la grădiniță, nu va mai veni Moșul, ci doar o crăciuniță în mini și cu un decolteu atractiv. Mă enervează mult belfastizarea orașelor și satelor valahe. Am avut noroc acum două zile când o artificie, calibru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
păpușoi! Ajungem în fine la Palatul Mogoșoaia (Muzeul Civilizației Aulice - sic!). O instituție culturală ce ține de Primăria Municipiului București. O bijuterie arhitectonică, dotată cu un parc magnific ce o înconjoară! Pe malul lacului din față se construiesc de cu zor vilă lângă vilă, bunker lângă bunker. Evident, fără nici un plan de sistematizare și nici un gust, cuibușoare de nebunii pentru Irineii și Monicuțele de mâine. Iar în curtea impunătoare a palatului, o armată de oameni întindeau un cort enorm, reflectoare, spoturi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
sunt salvată, căci am ajuns în alt secol, în altă poveste. Sub cortul ridicat din stinghii de lemn, un pletos cu șorț de piele bate fierul încins pe nicovală. Altul dă cu rindeaua pe lemnul unei uși, apoi lăcuiește de zor un dreptunghi cât un biscuite. Un munte de saci de cărbuni, printre care mișună tinerii cu cămăși albe, veste negre și pălării. Sunt transpirați, strigă unul la altul în germană, dându-și comenzi scurte. I-aș asemăna cu piticii Albei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
de mirosul insinuant ca un vals de Chopin. În sfârșit, am fost poftiți la partea a doua și am avut surpriza să vedem cum grupul de oficialități locale molfăia satisfăcut, ba chiar una dintre beizadele se scobea între dinți de zor. Și așa am realizat că după cvartetul lui Spătărelu s-a servit o mică gustare caldă, la botul calului, cum se spunea cândva, care a satisfăcut pe cei îndreptățiți la astfel de servicii. Doamnele cu dantele - ședeau în fața noastră - au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
pătura, apoi plecă. Am Încercat să atrag atenția câinelui stupid al lui Heino, care adulmeca tufișurile. Dar fiindcă nu părea să mă fi recunocut, mi-am continuat drumul spre casă. Deși nu era mai mult de opt, se lucra de zor. Pe șantierul de lângă depozitul de cărbune, muncitorii tăiau cu ferăstrăul, băteau cu ciocanul și Întindeau beton umed pe niște cărămizi ruginii. Păreau mai puțini decât de obicei, dar la fel puși pe treabă. În curând căldura va deveni agresivă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
înalt nivel. Ministerul Afacerilor Externe al României a acordat o atenție deosebită corespondenței mele cu rectorul Universității Naționale Tehnice din Atena. Din păcate, fără să știu,Guvernul României prin Victor Ciorbea și Opriș și Președintele României Emil Constantinescu lucrau de zor să fiu scos din delegația țării noastre la CPLR. În convorbirile din Federația Rusă, domnul Voronin, delegat de președintele Elțîn să ne însoțească, constatând că sunt cel mai inflexibil dintre raportori, mi-a spus la un pahar de vin: Costea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1486_a_2784]
-
stingă sămânța dă zâzanie, Zarlenga a recunoscut că don Renovales (care tomna lipsea, că făcuse o tumbă la cofetăria Perla, pentru un țap cu bere Quilmes) pă bună dreptate voise să-l ușchească pă Tadeo Limardo. Îi poronci să dea zor ca fulgeru, fără să vază că iera d-acu trecut dă opt. Limardo, burdușit cu biete vise, a tret să-și facă În graba mare geamandanu și legătura, da-i tremura mâinile d-a binelea, și Simón Fainberg i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
îi plăcea lui Ben) tocmai începea să se răcească. Dar el și Ben erau doi virtuozi ai cuptorului cu microunde și în curând stăteau cuibăriți în fața televizorului pe care rula genericul de la Nosferatu. Spre dezamăgirea lui Jack, Ben înfulecă de zor pe parcursul tristei și lugubrei povești a primului vampir din istoria filmului, aproape impasibil. Necazul cu copiii, își spuse Jack, abținându-se să-l cicălească, era că se simțeau atrași doar de violența ostentativă à la Quentin Tarantino. Nu aveau un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
etichete de Riesling. Se înțelege că vinul era același, fabricat, nu făcut. Sau o năzbâtie și mai mare, tot la un combinat mamut. Era în pli- nă vară, după un an prost pentru vii. La acel combinat se lucra de zor. - Ce lucrări executați? - Mai multe. Chiar și vinificăm. - Cum să vinificați acum, în plină vară?!... - Cu apă de Timișești și cu melasă de la Fabrica de zahăr din Roman. - Și ce soiuri produceți? - Aproape orice soi. - Chiar și Grasă? - Mai ales
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
de vedere. Uite, o spun acum... Am tras peste noapte la un mic hotel. A doua zi, am constatat că-mi uitasem periuța de dinți la Cluj. Am coborât în sufrageria hotelului, unde ortacii mei de drum se înfruptau de zor din micul dejun à l’anglaise, mai copios decât un breakfast, adică un adevărat brunch: ouă, slană, cârnați prăjiți, smântână și nelipsita horincă. Bravând ridicolul, mi-am spus în gura mare oful: — N-am periuță de dinți și aș vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
întâmplat să ne ciondănim pentru un motiv sau altul, însă acum îmi pare că se îngroașă gluma! Mă scol în mijlocul nopții și nu mai pot să adorm: întorc pe toate fețele vorbele lui. Iar el, într-un colț, scrie de zor la un roman. Poate că asta mă enervează și mai tare. El oricum așa mi-ar spune: că sunt gelos! Dar de ce să fiu gelos? El n-a mai scris nimic de vreo zece ani, adică doar articole pe ici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
-te puțin la chinezi! Cam așa trebuie că vorbea și Cioran în tinerețea lui, înainte să fugă în Occident. E drept că Pastenague e deja cetățean francez. Cotidianul, 13 decembrie 2002 Hotel Europa Începând de vineri 13, administrația pregătește de zor încă zece camere pentru nou-veniți. Tevatură mare, cheltuieli în plus, oboseală... Dar fie, că face! Orientul (Europei) se unește cu Occidentul. Fostele țări comuniste, sateliți ai Uniunii Sovietice, se întorc în marea casă comună. Ai cui sateliți vor fi acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
că s-a făcut târziu, mă îndrept agale spre stația de autobuz. La ieșirea din parc, dau peste o gașcă zgomotoasă de puștoaice americanizate: patru liceene în uniformă, cu fuste plisate scurte (mult prea scurte, sesizează, pudic, subconștientul), șopotind de zor între ele și chicotind la intervale regulate. Bref, visul umed al oricărui puber... Din dorința de a le evita ocheadele, fac stânga împrejur și pornesc spre ieșirea diametral opusă. Gest tardiv însă... Ceata mă zărește și se lansează în urmărire
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
inițial, a fost crucial în viața mea. Mi s-a întâmplat, însă, într-una din nopțile trecute, să visez că înot în Atlantic, după ce, nu se știe cum, fusesem abandonat, chiar în mijlocul oceanului, de un echipaj mărinăresc. Pe când înotam de zor ca să-mi salvez viața și să ajung la un liman, întâmplător, am săltat capul în sus, iar privirea mea s-a înălțat deasupra nesfârșitei întinderi de apă, peste care am zărit, la dimensiuni uriașe, nebănuite, infinite, podul peste râul meu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
oră de curs. Parcă văd în condică, scris cu roșu: “Ora nu s-a efectuat”, sau: “Profesorul a fost absent”, ori... Păcat! E prima dată când mi se întâmplă una ca asta. Încep să mă îmbrac grăbit, cu toate că înțeleg că zorul meu nu mai ajută la nimic. Ca să mă conving că ceasurile mele merg exact, răsucesc butonul aparatului de radio. Muzică! Nu-i nimic, în curând or să dea ora exactă. Melodia, veselă și ritmată, îmi dă o indefinită stare de
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
aduc aminte imaginea casei de pe lozul ăla. Mi s-a fixat pe retină. Adriana Necula Departe de carte Librăria era pustie. Nici țipenie de om. Doar o angajată blondă, strident fardată, cu o figură plictisită își omora timpul vorbind de zor la mobil. N-am îndrăznit s-o deranjez, așa că am început să caut cartea scrisă de Silviu, amicul meu cinefil din Bârlad. M-am gândit că, fiind vorba de o carte despre Grace Kelly, trebuie să fie expusă la rafturile
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
tirada pe care nu o pri ce pea de fel. Timorat, cu pași mici, sub privirile celor lalți, en glezul s-a îndepărtat ușor de tejghea. Intimidat de măcelarul ce continua să i se adreseze tot mai frenetic, gesticulând de zor cu stânga, în timp ce în dreapta ținea cuțitul însângerat de la carnea tăiată, britanicul s-a pani cat. Uitase cum să spună pe românește că nu înțelege. Tăcerea lui părea să îi irite pe cei de față, care începu seră și ei acum
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
văzut lumină și ușile tuturor camerelor deschise. S-a trezit brusc. A înaintat încet, cu respirația tăiată și un nod în gât. În camera mare trebăluiau, oftând, bătrâna doamnă Cecilia Beldiman și nora doamnei Marga Pop. Una căutase ceva de zor în scrinul pe care îl încuia cu grijă. Cealaltă acoperea oglinzile cu cearceafuri albe. În acea clipă îndelunga așteptare a izbucnit într-o explozie de durere, neliniște, muțenie, neîncredere, spaimă, ca o pasăre beată izbită de geam pe timp de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
arate lumea cu degetul. Uită-te la ea, sărăcuța, a lăsat-o bărbatu-său. Sau: uită-te la ea, sărăcuța, a divorțat. Sau naiba știe ce alte vorbe de-astea. Într-o zi m-am trezit că mă frecam de zor sub duș, după ce îmi imaginasem ce-o să spună gura lumii. M-a pufnit râsul, dar nu reușesc să-mi scot gândurile astea din cap. Știu, o să-mi spui că nu-s nici prima, nici ultima femeie care divorțează, că sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ceva ce el sau băieții Raymond le făcuseră. Jim așteptă pînă ajunseră la ultima treaptă. CÎnd una dintre femei veni spre el, cu intenția vădită de a-l lovi din nou, se urcă pe bicicletă și Începu să pedaleze de zor, Îndepărtîndu-se. Dincolo de aleea casei familiei Raymond, doi băieți germani de vîrsta lui se jucau cu o minge, În timp ce mama lor descuia Opelul familiei. De obicei, Îi strigau lozinci nemțești sau aruncau cu pietre În el pînă Îi oprea mama lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
tropăiturile și râsetele micuței Gaiané, iubita lui. Mai mult ca sigur șterpelise iar ceva bun de la bucătărie și acum alerga prin odăi, cu doica pe urmele ei. De undeva din curte răzbeau lovituri regulate de topor. Câteva slugi spărgeau de zor lemne pentru toate sobele din casă. Era un sunet obișnuit pe timp de iarnă. Și asta pentru că focul ardea zi și noapte în sobe. Alături, Mariam discuta ceva în cabinetul ei de toaletă cu fata care o ajuta la baie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]