13,756 matches
-
Bamboo-Town“, adică orășelul de bambus. Printre numeroase alte însușiri alese, nobilul meu prieten Tranquo avea și o dragoste pioasă pentru toate obiectele barbare; el își încropise la Pupella o colecție bogată de asemenea obiecte născocite de compatrioții săi mai ingenioși - îndeosebi statuete de lemn admirabil sculptate, scoici cizelate, lăncii cu încrustații, lopeți scumpe, bărci parfumate - întreaga colecție fiind răspîndită printre minunile naturale aruncate la țărmurile regatului său de talazurile doldora de miracole și dornice de a-i aduce tribut. Printre aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
doua zi, am zărit o pînză, care s-a tot apropiat, pînă m-a pescuit din apă. Era corabia Rahila, cea veșnic rătăcitoare: întorcîndu-se din drum ca să-și caute copiii pierduți, găsea încă un orfan. GLOSAR DE TERMENI MARINĂREȘTI îîntocmit îndeosebi cu ajutorul Lexiconului maritim englez-român, publicat de Editura Științifică în 1971 și elaborat de un colectiv de autori condus de Gh. Bibicescu) AMBARDEE - abatere bruscă din drum a unei nave, sub forma unui salt lateral al provei. ARBORADĂ - totalitatea arborilor îcatargelor
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
pentru lăsarea la apă și ridicarea bărcilor, pentru manevrarea ancorelor etc. îNVERGA îa) - a lega de vergă una din marginile velei. ISPOL - căuș pentru scos apa de pe fundul bărcii. JONCA - denumire generală pentru diferite tipuri de ambarcațiuni cu pînze, folosite îndeosebi în arhipelagurile din Pacific. LASCAR - matelot indian. LOCH îsau loh) - aparat de navigație folosit pentru măsurarea vitezei și distanței parcurse de o navă, într-un anumit interval de timp. Aparatul are un panou de lemn, lestat cu plumb, pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
în care se vizează un obiect. Relevmentele sînt folosite la determinarea punctului navei. RÎNDUNlCA - a cincea velă pătrată îîncepînd de jos) a unui velier cu greement pătrat. RUF - suprastructură înălțată pe puntea superioară, la centru sau la prova și destinată îndeosebi cabinelor comandantului șl ofițerilor. RULIU - balans al navei. SABORD - deschizătură în bordul unei nave, deasupra liniei de plutire, prin care se pot încărca sau descărca mărfurile etc. SART - cablu rigid cu care se ancorează lateral un arbore sau arboret. SAULĂ
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Mazeppa a devenit hatman. Se va vedea că enormul cap al cașalotului conține foarte puțină substanță; deși aparent e partea cea mai masivă, capul este, de departe, partea lui cea mai ușoară, astfel încît și-l ridică lesne în aer, îndeosebi cînd gonește cu cea mai mare repeziciune. în afară de asta, partea superioară a frunții are o asemenea lărgime, iar partea inferioară e atît de subțire și de tăioasă, încît, înălțîndu-și pieziș capul, cașalotul se transformă dintr-un fel de galiot greoi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
în.a.). Friederich Wilhelm Herschel î1738-1822), celebru astronom german. Grilaj glisant atîrnat deasupra porții unei fortărețe medievale. Rîu în statul Illinois îS.U.A.), pe malurile căruia locuiau numeroși indieni. Samuel Purchas î1573?-1626), compilator al unor tratate geografice, bazate îndeosebi pe materiale strînse de Richard Hakluyt î1552?-1616). Asta ne amintește că balena normală are efectiv un soi de favoriți sau mai degrabă o mustață, alcătuită din cîteva fire albe răzlețe, ce cresc în partea superioară a capătului exterior al
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de Istorie și Teorie Literară „G. Călinescu” al Academiei Române; între 1994 și 1996 este secretar științific al Institutului. Bursier Fulbright în 1980 și doctor în filologie din 1999, cu teza Iacob Negruzzi (monografie), M. se implică și în activitatea didactică, îndeosebi după 1990, ca profesor la Liceul Sanitar din București (1993), lector (din 1994) și conferențiar la Facultatea de Teologie - Litere de la Institutul Teologic Romano-Catolic din București, ulterior funcționând și ca decan. Între 1983 și 1990 este redactor la „Revista de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288076_a_289405]
-
eseul Titu Maiorescu comentat de..., dar ca realizator de ediții critice și autor de studii în volume colective este prezent încă din 1975, cu Manuscrisele eminesciene din ediția „Opere” de Perpessicius. Se ilustrează ca un înzestrat editor, în echipă și îndeosebi individual, prin ediții de documente literare și opere: G. Călinescu și contemporanii săi (I-II, 1984-1987), G. Călinescu, Opere (I-IV, 1992-2002), Iacob Negruzzi, Scrieri (I-II, 1980-1983, în colaborare), B. P. Hasdeu și contemporanii săi români și străini (I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288076_a_289405]
-
intelectuală în domeniul filologiei” cu centrele românești din țară și din străinătate. În centrul preocupărilor aflându-se limba română, publicația își propune - angajament pe care îl va respecta - să acorde „atenția cuvenită și studiilor de romanistică și lingvistică generală și îndeosebi tuturor limbilor nelatine care au vreo atingere cu limba românească”. În consecință, în paginile celor șase numere ale revistei apar studii de lingvistică și filologie, în mai multe limbi (română, portugheză, franceză, germană, italiană), având ca autori pe W. Meyer-Lübke
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289211_a_290540]
-
o ieși din voința ei... Din toate acestea, la un loc, se pare că am avea dreptate, dacă am conclude că junimistul Caragiale a satirizat în opera sa noua stare de lucruri, mișcat de "suferințele și nevoile" claselor de jos, îndeosebi ale țărănimii. ...Îndeosebi ale țărănimii, căci mica burghezie din Muntenia, mai ales din orașele "revoluționare" București și Ploiești, a fost un instrument în mâinile patruzecioptiștilor și a căpătat imediat și ea fizionomia și atitudinea modernă, așa cum apare în schițele lui
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
voința ei... Din toate acestea, la un loc, se pare că am avea dreptate, dacă am conclude că junimistul Caragiale a satirizat în opera sa noua stare de lucruri, mișcat de "suferințele și nevoile" claselor de jos, îndeosebi ale țărănimii. ...Îndeosebi ale țărănimii, căci mica burghezie din Muntenia, mai ales din orașele "revoluționare" București și Ploiești, a fost un instrument în mâinile patruzecioptiștilor și a căpătat imediat și ea fizionomia și atitudinea modernă, așa cum apare în schițele lui Caragiale 2. Și
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
critică socială extremă, radicală. Dintre munteni, Ibrăileanu se ocupă doar de Odobescu și Caragiale, primul considerat sinteză de criticism și pașoptism, al doilea - critic social extrem, ca și Eminescu. Spiritul critic al muntenilor s-ar datora înrîuririi școlii critice moldovenești, îndeosebi Junimii, la care Odobescu și Caragiale s-au raliat. Lui Maiorescu, Ibrăileanu îi consacră un articol obiectiv mai târziu, caracterizîndu-l "pînă astăzi cel mai bun scriitor de idei al romînilor". Cele mai bune pagini de interpretare critică le închină Ibrăileanu
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Aurel Chirescu, Vlaicu Bârna, Simion Stolnicu, Cicerone Theodorescu, Eugen Jebeleanu, Al. Raicu, Mircea Pavelescu, Const. Salcia, Coca Farago, Theodor Scarlat, Ovid Caledoniu, Virgil Carianopol, Al. T. Stamatiad - o constelație destul de diversă ca proveniență și exprimare estetică. Proză (fragmente de roman îndeosebi) oferă Ștefan Anton Cosma, Isaiia Răcăciuni (Mâl), Scarlat Callimachi (Învierea lui Iuda), Anton Holban (Ioana), Anișoara Odeanu, G.M. Vlădescu, Matei Alexandrescu. Interesantă este preocuparea revistei pentru soarta poeziei. După ce Mihail Ilovici anunță Falimentul trecutei generații, revista deschide în numărul 12-13
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287835_a_289164]
-
e destul de laxă: dacă fiecare număr prezintă un comentariu pe teme culturale de actualitate, în schimb cronicile (literare, dramatice, plastice, muzicale) nu au nici continuitate, nici substanță. Articole de estetică ori consacrate unor opere aparținând literaturii, artelor plastice și muzicii, îndeosebi străine, scriu frecvent profesorii Petru V. Gâdei și Matei Fotino (cu preferințe pentru literatura americană) și doctorul I. Duscian, ce iscălește uneori și Leandru, lor alăturându-li-se, din octombrie 1923, elevul Mircea Eliade, care folosește și pseudonimele Silviu Nicoară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
Martin Eden, un interviu cu Giovanni Papini, Arturo Farinelli sau De eruditia), Petru Comarnescu ș.a. O veritabilă istorie a mișcării cultural-politice românești din Transilvania schițează Ion Băilă în „Cronici ardelene”, în timp ce Leon Baidaf readuce la lumină întâmplări și personaje interesante îndeosebi din epoca fanariotă. Principiul „concentrării” e urmărit și în ce privește literatura propriu-zisă. Cu versuri colaborează relativ frecvent Ion Pillat, Aron Cotruș, Artur Enășescu, Mihail Celarianu, Nicolae Milcu, Radu Gyr, N.I. Herescu, George Nichita, Dragoș Protopopescu, Marcel Romanescu, T. Păunescu-Ulmu, A. Pop-Marțian
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
Tache Soroceanu, Aurel Broșteanu, Ion Sava, C. Vlad, iar de muzică, ocazional, Petru Comarnescu și Alfred Alessandrescu. Se introduc rubrici noi, precum „Gazetăria literară” (inițial iscălind aici un Ariel), „Așa și așa” (N. Crevedia), „Cărți redate în extrase” (sunt propuse îndeosebi memorii, biografii ale unor celebrități etc.). Destul de sărac este compartimentul articolelor pe teme de estetică ori de istoria literaturii. Mai frecvent sunt prezenți Mihail Sebastian (ocupându-se de Jacques Rivière, Marcel Proust, Jean Law sau de volumul Evoluția poeziei lirice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
N. Crevedia, D. Iov, Eugen Liteanu, V. Damaschin, Cezar Pruteanu ș.a. Un număr restrâns de tălmăciri completează sumarele. În marginile prescrise de statutul său, de-a lungul intervalului 1919-1930 U.l. cunoaște inevitabile creșteri și descreșteri, legate de optica și îndeosebi de autoritatea celor care îl conduc. Reapărut la 19 februarie 1938, săptămânalul are format mare, specific cotidienelor, și opt pagini. (Mai târziu, în plin război, numărul paginilor se va reduce, iar periodicitatea va fi de trei ori pe lună.) Inițial
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
desfășurat activitatea episcopală în extremitatea Occidentului, în nordul Portugaliei. În predica sa, Sfântul Niceta se adresează „oricărui om, atât celui liber, cât și sclavului, atât bărbatului, cât și femeii, bogatului și săracului, romanului și celui de alt neam”, silindu-se îndeosebi, ca și „mințile simple să poată lua aminte deopotrivă și să rețină”. El vorbește nu „ex proprio ingenio”, ci culegându-și învățătura din „dumnezeieștile Scripturi”. Pentru Sfântul Niceta, ca de altfel pentru toți Sfinții Părinți contemporani lui, Sfânta Scriptură constituie
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Părinților Bisericii care au formulat doctrina cea adevărată, întemeiați fiind pe Sfânta Scriptură. Sfântul Niceta se numără printre cei mai iscusiți apărători ai Bisericii Ortodoxe împotriva arianismului și macedonianismului, precum și împotriva superstițiilor păgâne, infiltrate uneori în credința creștină. El insistă, îndeosebi, asupra dogmei Sfintei Treimi ca bază a ecumenismului actual, făcând din ea „regula credinței”, pe care Sfinții Apostoli au primit-o de la Domnul și au predat-o urmașilor ca „singura credință în Treime”. Tratatul Despre Sfântul Duh, alcătuit „pentru luminarea
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Faust, potrivit căreia credința este în noi înșine. Controversată în antichitate, la început neacceptată, dar mai târziu acceptată și de Roma la cererea împăratului Justinian (534), bine primită și de episcopii africani, provocând reacții diverse în general, doctrina hristologică și îndeosebi formula „Unul din Treime a suferit cu trupul” era printre primele manifestări ale neocalcedonismului, punând accent pe Logos, îndepărtându-se puțin de hristologia simetrică a antiohienilor și reluând oarecum ideea unei „singure firi întrupate” a Logosului din teologia Sfântului Chiril
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Capadocieni. Din cele prezentate mai sus constatăm următoarele: Credința (teologia) inscripțiilor creștine și a personalităților bisericești amintite are fundamentare biblică, patristică și ecumenică în cel mai deplin înțeles al cuvântului. Este o teologie inspirată de mari misionari și Părinți răsăriteni (îndeosebi de Sfinții Capadocieni, apoi Ioan Gură de Aur, Chiril al Alexandriei și Proclus), de Părinți apuseni (ca Sfântul Ilarie de Pictavium, Fericitul Augustin etc.), de Părinți ai pustiului egiptean și de contactul personal al teologilor din Scythia Minor cu diverse
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
a Mântuitorului Hristos, teologie care, prin Sfântul Ioan Casian și episcopul Ioan de Tomis, pregătește formula dogmatică a „Calcedonului”, iar prin Dionisie cel Smerit și Ioan Maxențiu dezvoltă și apără această formulă. Teologia tomitană a apărat Ortodoxia la sinoadele ecumenice (îndeosebi contra arianismului și nestorianismului) și a pus în circulație o bună parte din gândirea patristică a Răsăritului, atât prin prelucrări personale cât și prin traduceri, legând între ele culturile creștine contemporane a trei continente: Europa, Asia și Africa. Hristologia Sfântului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Înainte de acestea, strălucitul teolog dobrogean a analizat și a clasificat lucrările dumnezeiești necreate, izvorâtoare din ființa Sa, într-un tratat numit Despre numele divine. O altă mărturie a prețuirii învățăturilor Sfinților Părinți și a preocupărilor sale pentru dogma treimică și îndeosebi pentru cea a întrupării Logosului o constituie Florilegiul pe care cercetările de astăzi i-l atribuie în majoritate. Această antologie de texte doctrinare a unit în simfonia credinței ecumenice patru mari teologi din Răsărit: Sfinții Atanasie, Grigorie de Nazianz, Vasile
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
bibliotecă teologică. Cu ajutorul lui Eugipiu, starețul mănăstirii Sfântul Severin, fondul ei se mărise cu operele Fericitului Augustin. Poseda și unele scrieri ale episcopului Fulgențiu de Ruspe, anume dedicate ei, fiind în legătură epistolară pe teme de viață spirituală. O interesa îndeosebi experiența monahală din Egipt. Setea ei de cunoștințe despre îndepărtata Tebaidă o îndrumase către Dionisie Smeritul, admiratorul teologiei și al Bisericii alexandrine printre romani. Cu relațiile și cu amintirile sale cărturărești despre Alexandria, el și-a putut procura sigur de
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
în care se născuseră și educați în spiritul semnificației evenimentelor Vechiului Testament, unii dintre primii creștini se străduiau să serbeze Paștile ca și părinții lor, în seara zilei de 14 nisan. Spre deosebire de acești „cvartodecimani”, majoritatea confraților lor din Răsărit și îndeosebi din Apus se arătau preocupați de respectarea aceluiași adevăr al faptului istoric. Numai că ei nu socoteau că Paștile au coincis cu Pasha. De aceea nu se orientau după data apariției lunii iudaice, ci după ziua săptămânii creștine: vineri și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]