15,929 matches
-
om realizat sau un ratat, bărbat sau șoarece? Pur și simplu nu vreau să mănânc, răspund eu. La care, mama se așază pe un scaun lângă mine și pune mâna pe un cuțit lung, de tăiat pâine. Are lama din oțel inoxidabil, cu niște dinți mărunți, ca de ferăstrău. Cum vreau să fiu, slăbănog sau voinic, ce vreau să ajung, bărbat sau șoarece? De ce, doctore, de ce, vai, vai, vai, de ce, de ce, de ce se repede o mamă cu cuțitul în mână la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
numai în fire. De sub grămezile de moloz, ici colo apare o mână, un picior, sau un rest de mobilă sfărâmată. Copacii primiseră docili grindina de foc și moarte, pe trunchiurile lor se văd, asemeni unor răni dureroase, urmele albe ale oțelului. Mugurii fragezi se sfârșesc înainte să înflorească, sufocați de fumul negru și împuțit al incendiilor. Deasupra orașului stăruie o tăcere sinistră, tulburată doar de trosnetul neîntrerupt al flăcărilor sau a zidurilor care se prăbușesc la pământ. Cadavrul unui cal, rupt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ochește atent cu zebeul, sus. O singură împușcătură și un corp izbește pământul. Sărind peste dărâmături, o parte din soldați, sub conducerea lui Mâțu, intră înăuntru. Din capul scărilor și de la etaj sunt întâmpinați cu o grindină de foc și oțel. Holul în care au pătruns este uriaș. Sergentul face semn oamenilor să se răsfire. Fiecare se ferește cum poate. Se aud vaietele celor loviți. Atenția nemților se mută către cei care atacă frontal scările. Cu fața lucind de sudoare, Marius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să-i fie și lui fatală. Probabil că și el realizează acest lucru dar lansează fără să șovăie proiectilul. Explozia pur și simplu pulverizează tancul. O uriașă ciuperca roșie-galbenă se ridică spre cer cu un tunet infernal. Bucăți incandescente de oțel sunt împrăștiate peste tot. Una dintre ele aterizează sfârâind în apropierea lui Marius, topind zăpada. Pe frântura metalică foarte groasă se vede pictat cu litere de o șchioapă, afumate, WEHRMACHT. Lovește mulțumit cu pumnul în pământ. O treabă bine făcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
va tinde să revină la forma inițială. Această mișcare de revenire va genera în jurul cristalului un câmp electric de frecvență egală cu frecvența de rezonanță a cristalului. Pentru a înțelege mai ușor putem face o comparație cu o bară din oțel fixată la un capăt. La celălalt capăt se aplică o forță ce va îndoi bara. După ce forța este eliminată bara va începe să vibreze deoparte și de alta a poziției sale inițiale cu o anumită frecvență. Această frecvență nu se
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
forță ce va îndoi bara. După ce forța este eliminată bara va începe să vibreze deoparte și de alta a poziției sale inițiale cu o anumită frecvență. Această frecvență nu se modifică indiferent de valoarea forței de îndoire a barei de oțel, ceea ce diferă este doar amplitudinea oscilației. Acest comportament al cristalelor față de câmpul electric este la fel și în cazul câmpului energetic uman. Vibrația rezonantă a cristalului depinde de unghiul sub care este tăiat cristalul și de forma sa. Prezentăm mai
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
ce s-a întâmplat cu Tarzan al nostru, dar știu că tata a mai adus un câîine, tot lup, pe care l-a numit Tarzan 2. Când s-a făcut mare, l-a pus în lanț, pe o sârmă de oțel care pornea de la poartă și se oprea în fundul grădinii. Avea câinele nostru obiceiul că se așeza de-a curmezișul porții de la intrarea în curte. Cei străni de curte se sfiau să treacă peste el, de frică. Atunci Tarzan 2 se
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
nici n-ai auzit. În noaptea aceea am visat, căci aievea nu putea fi, am visat că tu, Olga, nume de arie rusească, nebună și tristă, în care moare iubitul, am visat că mă bat cu niște caucazieni. Săbiile de oțel, a mea și a lor sclipeau și zăngăneau, iar tu, ca o zână, cu ciorapi albi trei sferturi, parcă erai la o Înviere, de Paști, te vedeam îmbrăcată într-o fustă și o albeață de bluză, a fost o înviere
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
topoarele și din când în când oțelește gazdei câte-o pereche de foarfeci. Bun meșter, mai ales de zăvoare. Când are de jugănit purceii, orice gospodar îl cheamă pe Mazarache. țiganul supune godacii între picioare și, c-o custură de oțel, îi ușurează cât te-ai șterge la ochi. Din mâna lui se tămăduiesc ușor și nu obrintesc defel. După ce jugănește purceii, moșneagul le pune fuduliile pe jăratic și nu cere de la gazdă decât sare și mămăligă. Sâmbăta colindă satul pe
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
treabă, previzibile și cu spor la flecăreală, care m-au ajutat să găsesc traducerea pe care o căutam, sub titlul Drumul cel mare. Cartea mi-a luat un văl de pe ochi. Nu bănuisem că există astfel de oameni, făcuți din oțel. Tenacitatea cu care, în ciuda greutăților întâmpinate, Kórösi Csoma Sándor și-a urmărit scopul inițial, verticalitatea sa morală, austeritatea în care a trăit permanent mi-au făcut o impresie foarte puternică. Pentru prima oară am înțeles că există și oameni diferiți
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
el - complet diferit de eschimoșii din poze - a început prin a se lăuda că a mai organizat expediția la care urma să participăm de zeci de ori. Era îmbrăcat în tricou cu mânecă scurtă care îi lăsa descoperiți mușchii de oțel - în timp ce majoritatea noastră (în afara neamțului) purtam pulovere de lână. — Mâine veți părăsi lumea civilizată și nimic din ce veți vedea în următoarele zece zile nu va semăna cu ceea ce v-ați obișnuit. Nu există hotel cu apă, încălzire și lumină
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
este că ei nu au văzut-o decât la televizor. iată cum se poate ucide un popor prin alienare ! — Asta nu poate explica totul, se aude o voce masculină din spate, cu un puternic accent slavon. Există popoare tari ca oțelul, popoare de neclintit, care nu cedează pentru că există conștiință. Am un coleg care vine din Bulgaria. În timpul Holocaustului regele și poporul bulgar s-au opus exterminării evreilor și au salvat peste 40.000 de vieți evreiești de la Holocaust. Au zis
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
un lichid cald. Simte cum ceva Îl ridică de jos și, senzația Îi aduce aminte de copilărie, când tatăl lui Îl azvârlea În aer. Apoi spune: ― Tata, nasturele meu. Și imediat se ridică suficient de sus ca să observe baioneta de oțel care-i străpunge pieptul. Lumina focului dezvăluie, la capătul țevii lungi, dincolo de ochitor și de cocoș, chipul extaziat al soldatului. Focul se apropia de mulțimea de pe chei. Se aprinse acoperișul consulatului american. Flăcările se cățărară pe cinematograf, aprinzând marchiza. Mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
care ștanțează rulmenți și Încarcă lingouri În cuptoare; vine de la turnătoria unde lucrează negrii, cu ochii ascunși sub ochelari În infernul de lumină și căldură. Bagă minereu de fier În cuptorul de topit și apoi, cu lingurile de turnare, pun oțelul topit În forme. Trebuie să toarne Într-un ritm precis - dacă o fac prea repede, explodează formele; dacă o fac prea Încet, se Întărește oțelul. Nu se pot opri nici măcar cât să-și dea jos bucățile incandescente de metal de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Bagă minereu de fier În cuptorul de topit și apoi, cu lingurile de turnare, pun oțelul topit În forme. Trebuie să toarne Într-un ritm precis - dacă o fac prea repede, explodează formele; dacă o fac prea Încet, se Întărește oțelul. Nu se pot opri nici măcar cât să-și dea jos bucățile incandescente de metal de pe brațe. Uneori o face șeful de echipă; alteori nu. Turnătoria este cea mai adâncă firidă a Rouge-ului, miezul lui lichefiat, dar Linia vine de și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
nord, până când ajunge la locul de unde izvorăște, care e Însuși pământul, calcarul și gresia dinăuntru; apoi Linia o ia Înapoi, din substraturi la râu, la cargoboturi și, În cele din urmă, la macarale, lopeți și cuptoare, unde se transformă În oțel topit și e turnată În forme, răcindu-se și Întărindu-se sub formă de piese de mașină - pinioanele, cardanele și rezervoarele Modelului T din 1922. Wierzbicki lărgește un rulment și Stephanides strunjește un rulment și O’Malley prinde un rulment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și camioane, gonea spre fâșia internațională, cu Milton pe urma lui, clipind din faruri ca să anunțe lumea să se dea la o parte. Podul se arcuia deasupra râului Într-o parabolă plină de grație, cu luminițe roșii pe cablurile de oțel. Cauciucurile Cadillacului zumzăiau pe suprafața striată. Milton apăsase pedala până În podea, Îmbătând mașina cu benzină, cum spunea el. Iar acum diferența dintre automobilul de lux și mașina ultramodernă din desene animate Începu să se vadă. Motorul Cadillacului vuia de putere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
învîrtească decent cheița și să se bucure de minutul de țopăială. Copiii răi stricau jucăriile ca să vadă ce au înăuntru. Iar înăuntrul era același, indiferent dacă jucăria de tablă fusese o buburuză, o găină sau o broscuță. Același arc de oțel albăstrui, rotit forțat în spirală, același tambur greu de metal, aceleași vreo cinci-șase rotițe dințate mai mari sau mai mici, din metal galben. Toate prinse între patru plăcuțe perforate, cu care mă luptam chiar mai mult decât cu carcasele. Roșu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
erau încorsetate. Când cadrul ceda, toate piesele se rostogoleau în pat, care-ncotro. Căci să ajungi la Mecanism nu era de ajuns. Și el trebuia desfăcut până la ultimele componente, până la atomii indestructibili. Aveam acum în 44 pumn o panglică de oțel cu care nu știam ce să fac, o roată grea cu țumburușuri crestate și câteva titireze zimțate, pe care le și răsuceam între degete pe lacul mesei din sufragerie, privind cum rămân apoi aproape fixe în rotație, baleind imperceptibil în
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
bancă din parc, până la o invitație la reședința familiei Rothschild! Lumea devenea, dintr-odată, foarte mică. Mă rog, nu chiar atât de mică. Tramvaiul luă o curbă și, brusc, zări În față splendoarea albastră a golfului. Un pod imens de oțel strălucea În nuanțe de argintiu și portocaliu, pierzându-se În ceața deasă dincolo de care nu putea pătrunde cu privirea. — Uite! Golden Gate Bridge! strigă Kitty. Iar acolo trebuie să fie Alcatrazul! Al-ca-traz? Doamne, ce-mi place cum sună! Al-catraz, Al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
și se așeză pe o treaptă de marmură, lângă jacuzzi, odihnindu-se și așteptând-o și pe ea să termine. Acum Îl vedea dintr-o parte, profilul nasului său frumos arcuit, fruntea largă, ochii cenușii sclipind ca o lamă de oțel, umerii săi musculoși și bronzați, care urcau și coborau ușor, de parcă ar fi vrut să-și tragă răsuflarea. Îi veni brusc În minte imaginea vulturului care și-a dus prada sus, În vârful muntelui, iar acum se odihnea, cu aripile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
artă publică din Central Park, se afla pe buzele tuturor. Christo, un artist pe jumătate bulgar, pe jumătate american, instalase 7 500 de porți portocalii de vinil, capitonate cu nailon portocaliu, pe care le ancorase de 15000 de baze de oțel, pe 37 de kilometri de alei. Cu inima, gândurile și stomacul răvășite, la două după-amiază se urcă În taxi și plecă să se Întâlnească cu Matthew la Columbus Circle. Ziua era destul de răcoroasă, iar Central Park părea ireal, Înghețat sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
că o să pună foc, o să-și pună capăt zilelor sau o să pună mâna pe răngi. Și nu m-am temut degeaba. Într-o duminică dimineața, însorită, veselă, nu în cea în care un gâscan bătrân și înfoiat (Dobrin, ajuns la Oțelul Târgoviște) a prins șarpele vișiniu în cioc și a dat cu el de pământ, în alta, când tata era puțin răcit, unul dintre bărbații ăia tuciurii, trădat de iubita lui (într-un meci amărât cu I.P.A. Aluminiul Slatina), a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
și, după cum vedeți, deja m-am apucat, că acea coborâre din pătuț echivalentă cu începutul traseului alpin are toate datele necesare pentru a fi asemănată unui zbor de aterizare. Iar pentru un astfel de zbor ți se cer nervi de oțel, rezistență sporită la efort, un stoicism exemplar (ce altceva decât durere poți să simți atunci când ajungi pe covor cu o bufnitură surdă?), un plan dinainte stabilit, dublat de o doză consistentă din acel aliaj imponderabil cu care sunt înzestrați toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
În numele Tatălui, al Fiului, Al Neamului tău. (Ipotești) Mai puțin realizată este poezia Ecourile, care se alcătuiește prin dezvoltarea retorică a versului "Eminescu se credea Eminescu", dar alunecă în prețiozitate, emfază: O patimă grozavă, o patimă neînduplecată, mai tare ca oțelul și cremenea. Mania grandorii, comparată cu patima lui este nimic, o nimic toată: Eminescu se credea Eminescu. Dorul eminescian îl învață pe Emil Botta să interiorizeze spațiul. Imaginile sunt captate acum cu ajutorul unei lumini absconse, greu perceptibile. Imaginea în genere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]