14,765 matches
-
clipă îl privise timid pe Sampath, iar Sampath îl privise pe el. În mod curios, fiecare dintre ei se simțise expus și vulnerabil în fața celuilalt. Nici unul din ei nu rosti nici un cuvânt în timp ce toți ceilalți începură, din nou, să-și verse amarul. Apoi Sampath se mutase pe pat astfel încât să-l privească printre frunze și refuzase să se întoarcă din nou cu fața, într-atât se temea de tare că va trece prin aceeași traumă care-i făcuse să-i fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
pentru unii împăcarea, trecerea peste ura care ni se injectează la un moment dat în inimă. Șansa e să fim în acel moment greu al ciocnirii umane obsedați de ceva care să ne acapareze întreaga ființă. Injecția de ură se varsă atunci pe undeva pe lângă noi. COMPROMISUL CU IDEILE Ideile sânt viața noastră! Ne facem despre noi înșine și despre lume o idee, sau un sistem de idei, și nu renunțăm la ele nici atunci când vedem că din pricina lor ni se
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mai răi, fiindcă nu-l vor nega, ci îi vor stabili doar (e drept, adăugând și hohotele lor de rîs) statuia lui vie și plină de interes pe un soclu verosimil. Cei mai răi vor fi inșii duioși, care vor vărsa lacrimi cu venerație pe fabulele lui și vor produce, ștergîndu-se cu mâna la ochi, emisiuni pentru ilustrarea ideilor și necesităților curente ale timpului, la radio, televiziune și în manualele didactice. Mi se face frig când mă gîndesc! Hotărât, trebuie să
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
i se aduc piese de schimb, nu mai asistă nimeni la execuție. Și când exclama: Ce timpuri, camarade!" Cititorul meu surâde. Parcă i-a plăcut ceva! Da, zice, și cum trebuia să iei călușul în gură și-ți venea să verși și dacă voiai să ridici capul să-l eviți, îți intra un cui în creștet. Ce imaginație anormală!" "Crezi! zic. Chiar atât de anormală? îmi spuneai altădată că știi tu altele în privința asta mult mai rele." " Da, da, zice, dar
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
au produs tragedii nemaivăzute în lume, cu atâtea victime și atâția călăi încît numai o umanitate vindecată și gata de noi aventuri, cum în mod bizar arată umanitatea noastră în prezent, ne mai poate liniști. Torente de minciuni s-au vărsat ani de zile în lume, la radio, prin presă și în cărțîi dovedind prin efectele care au avut Ioc forța teribilă a cuyînțuIuL Rărriîne un miracol că scriitorii nu au apărut cu toții în acest secol ca niște triști dezmoșteniți, așa cum
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
adevărata poantă? Nu comportamentul miresei, ci stupiditatea mirelui. Era un adevărat shlemazel. Fima repetă În gând cuvintele doctorului Eitan: „I-aș spânzura pe-amândoi“. Dar care e diferența dintre un nătâng și un ghinionist știi, Efraim? Nătângul e cel care varsă Întotdeauna ceaiul fierbinte pe pantalonii ghinionistului. Așa se spune. Dar În realitate, În spatele glumei se ascunde ceva misterios și chiar profund. Cei doi sunt nemuritori. Călătoresc mână-n mână, din țară În țară, din veac În veac, din poveste-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Întins și striga ca toți ceilalți „Heil Hitler!“. Și acum le zice „ei“. În timp ce eu, care n-am călcat niciodată În Liban, care n-am servit În Teritorii, spun și scriu „noi“. „Greșelile noastre.“„Sângele nevinovat pe care l-am vărsat.“ Ce Înseamnă acest „noi“? E un fel de reminiscență a Războiului de Independență? Suntem Întotdeauna gata la ordin! Noi, noi, cei din Palmah! Cum vine asta, „noi“? Eu și rabinul Levinger 1? Tu și rabinul Kahane 2? Ce vrea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
vieți ca să-l Învingă pe Hitler? Nu civilizația Occidentului? Inclusiv Rusia? Inclusiv America? Ce, sfântul tău din Strelisk ne-a salvat? Mesia ne-a dat o țară? Uri Țvi ne dă În dar tancuri și avioane cu reacție și mai varsă asupra noastră trei miliarde de dolari anual, așa, ca bani de buzunar, ca să putem continua să ne facem de cap aici? Ține minte, tată: De fiecare dată când, de-a lungul istoriei, evreii și-au ieșit din minți și au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
La fel ca ale tale și ale mele. Nu trebuie aruncată toată vina asupra lui. În afară de asta, sângele vărsat nu apasă pe conștiința mea. Tristețe, da. Dar nu rușine. Care e potrivită arabilor, nu nouă. Ce, noi am vrut să vărsăm sânge? Arabii ne-au silit. De la bun Început. Ai noștri n-au vrut sub nici o formă violențe. Chiar și Menahem Begin, un patriot mândru, când a venit Sadat și a spus În parlament Îmi pare rău, i-a dat tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
se va Întoarce Înaintea mea? Și că te va găsi iar În patul nostru, sub plapuma mea? —Promit, șopti Fima, să mă port frumos astăzi. Și ca și cum ar fi vrut să dovedească asta imediat, sări practic de pe locul său și vărsă În chiuvetă cafeaua pe care nici n-o atinsese, deși fără să-și dea seama terminase toți biscuiții de pe masă. Văzând chiuveta plină de vase murdare, Își suflecă mânecile, deschise robinetul și așteptă apa caldă. Yael Îi spuse: Ești nebun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
sfinte și Învăța cu o bursă specială la un internat ultrareligios unde avea deja o reputație de mic geniu. De ce n-ar Încerca pagina respectivă din Zohar pe Yitzhak Rabin și pe Itzhak Șamir, chicoti Fima, apoi bombăni supărat că vărsase niște sos pe pantaloni. În ziarul Yated Neeman citi În treacăt niște remarci malițioase despre tinerii care părăseau kibbutzurile; copiii kibbutzurilor, după spusele ziarului, rătăceau cu toții prin Orientul Îndepărtat și prin munții din India și se alăturau diverselor secte păgâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
literaturii de tot), Puiu (zice Criști Neagoe că se documentează), clauză de salvgardare (să vedem cum escapismul lui Florin Dumitrescu va scăpa) a Uniunii, blog la grădiniță (mai degrabă videoblog, deocamdată e numai supraveghere cu camere conectate la Net, care varsă tot acasă, pe homedesktop, dar mâine Tatăl va trebui să jertfească Fii pe altarul digital), și în deplină legătură cu el online desktops și googledocs se vor arăta în noul an. Asta inseamna ca oamenii vor părăsi casele (și squaturile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
evidență silueta înaltă și subțire. La urechi avea niște cercei rotunzi, iar pe deget îi strălucea un inel nou și gras. Când le-a văzut, Alice a tresărit, iar paharul i-a tremurat în mână, cât pe-aci’ să-și verse șampania. Apoi scriitoarea le-a zâmbit larg, a lăsat paharul pe masă și-a deschis larg brațele. Fetelor ! a exclamat ea. Vă vine să credeți ? Trupul lui Irene practic vibra sub imperiul dorinței de răzbunare sângeroasă, dar Jina a apucat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
jalnic, hainele ei erau o caricatură de nădragi cu elastic în talie, cămăși supradimensionate și pijamale. Fiecare frază proastă pe care o scrisese reprezenta acum un rid în jurul gurii, fiecare respingere și recenzie jignitoare erau acum o cicatrice ca de vărsat de vânt, încă un fir de păr alb sau o aluniță nesănătoasă. Alice începuse să capete paloarea unei coli de hârtie neatinsă de multă vreme și înțepeneala unei coperte de carte niciodată deschisă. Mary fusese cu Alice în librăria în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pentru un mall de la dracu-n praznic, iar nevasta pe care mi-am comandat-o din Rusia a stat lângă mine în fiecare minut din ultimii opt ani. Crede-mă că nu sunt vreun puștiulică tălâmb care vine să-ți verse povești romanțioase și basme cu reîncarnări. Eu nu-ți zic decât că Elvis Presley trăiește acum pe Salmon. I-am văzut ochii și tremurul ăla din genunchi. Sunt sigur. Din cauza acelorași dinți, de data asta, Zach n-a mai râs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Dorința erotică semăna așa de bine cu frica - amândouă erau ca o bulă de aer în stomac și-o făceau să i se ridice puful de pe ceafă - încât Mary s-a întrebat dacă nu cumva, atâția ani, interpretase grești lacrimile vărsate de mama ei, dacă nu cumva amândouă fuseseră induse în eroare. Acum Mary a lăsat ochii în jos. N-avea nevoie de lumina lunii ca să-l vadă bine pe Drew. Atunci ce merită ? a întrebat-o el. Și eu mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
o voce aspră și tăioasă, ca și când fiecare cuvânt era o piatră care i se oprea în gât. Poate că scrisul e singura ei posibilitate. Poate. Alice a muncit mai mult decât își închipuie majoritatea oamenilor. Zi și noapte, și-a vărsat sufletul în cărțile alea, s-a chinuit să-și ascundă dezamăgirile de copii și de mine. Merită succesul, dar ... poate că i-ar fi fost mai bine dac-ar fi renunțat la scris cu ani în urmă. Oare e chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
soarta: totul se dă peste cap, se încurcă și se sfârșește prost. Primești ceea ce ți-ai dorit, dar înăuntrul tău simți că nu ți-e bine, simți că ești murdară. Acum era momentul potrivit să-i vorbească lui Mike, să verse tot ce avea pe suflet. Acum, când trupul ei era în altă parte. Jina a strâns-o de mână pe Pearl, ca și când femeia din fața ei ar fi putut să-i garanteze c-avea să aibă parte de alinare și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
necazul meu! Mai toată clientela vine acum. aici. Nu mai am nevoie să alerg atât. Vorbea de acele suferinți cu mulțumire. Mini admiră luxul și ordinea. - Fac și analize prime și prime clișee radiologice. Am și o mică farmacie Am vărsat aci 600.000, dar nu-mi pare rău. Clientela 137 parcă s-a înmulțit odată cu instalația mea. Cam puține sunt femeile cari nu trec pe la noi! Mă temeam ca mutarea să nu le risipească. Aș! Când ai nevoie! . . . Mai ales
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
personaj, pătruns de tot felul de grețuri, se îndoiește profund. Mă rog, ea îi explică totuși că există mai multe feluri de himen pe lumea asta, deci să nu fie suspicios. În schimb, biata fată se alege cu o supă vărsată în cap de propria mamă care este geloasă: da, bărbatul cu pricina se culca, de fapt, cu Angela, o mamă arătoasă la vreo 50 de ani. Oricum, așa o luptă între sexe pe viață și pe moarte depășește în frigiditate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
Goliath se potrivește ceva mai bine cu veleitățile stilistice ale prozatorului nostru. Este tipicul ziarist de provincie, cu o mică echipă în spate alcătuită din credinciosul Benedict și apariții feminine efemere. Are un prieten senator care la un moment dat varsă într-un discurs în Parlament un lung șir de elucubrații care reprezintă gândirea profundă a celor doi, dar care înseamnă și sfârșitul lor politic. Reușită este și apariția misterioasei soții a lui Goliath la spital, pe când acesta se află într-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
știi, în celulele corpului omenesc potasiul se găsește în asociație cu o moleculă mare de proteină, această combinație constituind baza sarcinii electrice a celulelor. E o condiție esențială a vieții. De obicei, după moarte, celulele se descotorosesc de potasiul lor, vărsându-l în sânge, ceea ce are ca efect otrăvirea acestuia. Am descoperit că din celulele lui Jarvey lipsește o anumită cantitate de potasiu, fără ca ea să se fi revărsat în sânge. Nu sunt sigur ce semnificație are fenomenul, dar am intenția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
puterile. Era un canal de scurgere săpat de localnici pentru colectarea apelor de primăvară de pe dealurile din jurul satului. După Întortocheli complicate prin care părea că se Întoarce de mai multe ori din drum ca să traverseze grădini și chiar curți, se vărsa În cele din urmă În Valea Măriei. În acel martie, auzeai sloiurile lovindu-se din cînd În cînd de picioarele podului. Tot În fața primăriei, dar puțin spre dreapta, mai precis, În dreptul casei lui Müller, se găsea o stație de autobuz
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
returna mai tîrziu, dacă-l va mai găsi În viață, un sfert din cîștig. În Sătmarul de atunci, cîrmuirea ungurească a ales un perimetru de case și străzi pe care l-a Împrejmuit cu sîrmă ghimpată și unde i-a vărsat pe toți evreii ridicați din Împrejurimi, grămadă peste alții strînși deja din oraș. Axa acelui ghetou era Strada numită astăzi a „Martirilor Deportați“. Printre spaimele și lacrimile celor Înghesuiți acolo În mai ’44, se auzea și glasul băiatului de treisprezece
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de acolo, tot sub pază, În sus pe rîulețul Repedea, la Havas Mezö. Se tălmăcește prin „CÎmpul Înzăpezit“, nume făurit de unguri pentru Poienile de sub Munte, În Maramureș, la granița de nord, Între munții Copilașu, Vinderelu și Popivan. I-au vărsat În niște barăci cu priciuri late, supraetajate de-a lungul pereților. Aici urmau să doarmă cu straița sub cap, cu cerga deasupra și cu picioarele obligatoriu spre centrul barăcii. De gătit, aveau să-și gătească singuri la cazan pe seama a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]