15,310 matches
-
spectacolele cu gladiatori sau cursele de cai. Se cufunda în lectura vreunui codex sau volumen, singur cu glasurile solemne, cunoscătoare din vechime. Mintea lui era stearpă; în timpul exilului din Rhodos nu găsise altceva mai bun de făcut decât să aprofundeze misterele artei magice chaldeene. Îi plăceau miturile vechi de secole și ținuturile îndepărtate. În particular însă iubea, și a iubit din ce în ce mai mult, pe măsură ce creștea ura sa față de femei, tinerii aleși din provinciile Asiei, care erau repede impresionați de puterea și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
plăceau miturile vechi de secole și ținuturile îndepărtate. În particular însă iubea, și a iubit din ce în ce mai mult, pe măsură ce creștea ura sa față de femei, tinerii aleși din provinciile Asiei, care erau repede impresionați de puterea și de singurătatea lui plină de mister. La curtea lui nu erau femei. „Elius Sejanus a înțeles“, scrise Drusus, „că, pentru a-i îngădui lui Tiberius să facă toate acestea, trebuia să-i asigure o izolare completă. Și, cu aceste instrumente, s-a făcut pe sine stăpânul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
pe lacul umplut de revărsarea Nilus-ului, asistase la ritul corăbiilor sacre: rugăciunea către Marea Mamă Isis, zeița cu numele asemenea unei adieri de vânt. Herodotus numise acel rit „Noaptea Făcliilor aprinse“, și spunea în încheiere: „Egiptenii definesc toate acestea drept «mistere». Și, cu toate că am învățat multe despre aceste ceremonii, voința mea este să nu scriu nimic și să păstrez taina“. Fratele mai mare În tot acest timp, nimeni nu-i pomeni pe mama sau pe frații săi. Nu avea idee unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
sacre de pe Lacus Nemorensis, iar în seara următoare îndrăzni să-l întrebe pe Împărat care era semnificația acelei ceremonii. Împăratul zâmbi. — Pentru prima dată s-a înfăptuit un rit fără victime nevinovate și fără vărsare de sânge. Și pentru că multora misterul acesta le provoca teamă și le trezea suspiciuni, Vitellius întrebă: — Un rit în cinstea cărui zeu? Împăratul se gândi o clipă și răspunse: — Vreau să-ți dau un exemplu. Privește lumina lunii: nu știm ce este, însă ne luminează pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
filosofului care-și contemplă moartea. Lacurile sacre din deșertul Egiptului și misterioasele corăbii isiace. După milenii de abandon, săpăturile arheologice au scos la iveală, în apropiere de templul de la Sais (unde bătrânul preot i-a dezvăluit lui Gajus Caesar vechile mistere), o mare depresiune circulară, acoperită de nisip, iar de jur împrejur un drum pavat cu dale. La fel s-a întâmplat în cazul templului de la Karnak și al grandioaselor ruine de la Busiris - vechiul imperiu din Memphis -, unde s-a descoperit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
efemera Fronda (3 numere, ca și la Revista celor l’alți și Insula: aprilie-iunie 1912), realizată de un grup de adolescenți ieșeni ascunși sub varii pseudonime; anonimatul nu a scăpat cronicarului de la Versuri și proză, care îi numește „cavaleri ai Misterului”. Cel mai semnificativ se va dovedi a fi Eugen Relgis (identificat de Noua revistă română), poet, publicist, ulterior colaborator la Rampa, Vieața nouă, Sburătorul, fondator al revistei Umanitatea, militant pacifist și autor de romane sociale cu caracter umanitarist. Ceilalți doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
atunci cînd se vrea fecundat?”, punînd în discuție domeniul de valabilitate poetică al doctrinei suprarealiste, pornind de la reabilitarea inspirației iraționale: „André Breton descoperă ochilor noștri cîmpurile magnetice ale inspirației. Este oare rezultatul unui asemenea dicteu, al unei asemenea curse printre mistere, poezie? Fără îndoială, de vreme ce însuși procesul de creație a naturii, zămislitoare de viață și forme, este poezia”. Voința de mimesis nu dispare, devine doar „esențială”, „organică” și „creatoare”. Întrebîndu-se în ce măsură suprarealismul nu duce la un colectivism indistinct, opus individualității poetice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
tineri ce refuzau „marile discursuri” triumfaliste în favoarea angajării militare. Pentru Tzara avea să fie o „anticipare” a Zürich-ului, un preludiu la aventura dadaistă. Pe a doua pagină a primului număr nu se precizează nimic în ce privește conducerea, sumarul sau periodicitatea — un „mister” similar celui de care se înconjurase, în 1912, Fronda ieșeană a tinerilor Eugen Relgis și A. Schreiber. În nota explicativă din Ion Vinea. Opere IV, ed. cit., p. 361, Elena Zaharia-Filipaș afirmă că finanțatori ar fi fost, ca și în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în alt sens, al arheologiei tradiției „balcanice” locale în căutarea unei himerice Grecii orfico-platonice, esențializate, Ion Barbu e mai aproape de teza lui Jung privind fondul arhetipal al inconștientului colectiv: „nu sincronic și în extensiune, ci pe linia de adîncire a misterului individual vom descoperi fondul nostru de identitate generală”. Tradiția „balcanismului” orășenesc este recuperată pe filiera folclorului sapiențial, esențializat paremiologic al lui Nastratin Hogea și Anton Pann, căruia Barbu îi apreciază impersonalitatea („geniul impersonal și fermecător al înțelepciunii tîrgovețe”) și anistoricitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
al revistei: L’Italiano, No. 18-19, revistă bilunară, organ al Revoluției fasciste, este scris nervos și spiralat. Pe copertă, obiectivul îl surprinde într’un compromițător instantaneu pe burghezul în pyjama liric, vrea cu toată ardoarea spiritului său să întrepătrundă nenumăratele mistere ale artei (...) În josul spiritualei fotografii, o mînă tînără și o buclucașe notiță: «Nu-i poluați visul comod! (...) dacă pentru o singură clipă adevărul i-ar apare luminos, ar alerga la circumscripție ca să denunțe adevărata artă complotînd în contra statului». Atitudinea intransigentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Berlin și Viena în perioada războiului (cînd iau contact direct cu grupările artistice expresioniste). Mulți se vor regăsi pe terenul grupărilor „specifiste” (Gîndirea, Viața românească). În fapt, inovația expresionistă a fost asimilată mai ales pe filiera autohtonizantă a gustului pentru „misterele păgîne”, pentru cosmic, primitiv, arhaic, stihial ș.a. Altfel spus - ca expresie modernă esențializată a „fondului identitar ancestral”. În pofida anunțurilor repetate privind reprezentarea pe scena teatrelor românești a unor dramaturgi expresioniști, primele spectacole de acest gen (cu piesele Nju de Ossip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Un moment semnificativ în istoria românească a trupei l-a contituit „procesul literar de la Teatrul Barașeum”, intentat - potrivit revistei democratice evreiești Adam (dir.: I. Ludo) - de intelectualitatea bucureșteană poetului Iacob Sternberg, care „a montat într-o formă cu totul neobișnuită misterul lui I.L. Peretz Noaptea în tîrgul vechi” (Adam, nr. 10, 1 februarie 1930, reprodus în vol. Totuși, n-au fost singuri. Solidaritatea intelectualității române și evreiești în anii 1900-1940, ediție îngrijită de Maria Marian, Editura Universal Dalsi, București, 2005, pp.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
altele, entuziasmul pentru „teatrul de varietăți” și marionete), integraliștii pledează pentru o regenerare a artei teatrale („prostituate” de comercialul facil) prin încorporarea unor genuri „minore”, generatoare de emoții colective: music-hallul, circul, cinematograful mut („pantomima”). Este redescoperită commedia dell’ arte, iar „misterele” medievale sînt reinventate în spirit futurist: „În clovnerii, pantomime, în cîntece de veselie, să retrăim extazele vieții noastre. Mister, în care ritmul mașinei, sunetul sirenei, suferința cotidiană, sforțarea noastră spre libertatea colectivă și bucuria mîntuirei să devie sensul și menirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
facil) prin încorporarea unor genuri „minore”, generatoare de emoții colective: music-hallul, circul, cinematograful mut („pantomima”). Este redescoperită commedia dell’ arte, iar „misterele” medievale sînt reinventate în spirit futurist: „În clovnerii, pantomime, în cîntece de veselie, să retrăim extazele vieții noastre. Mister, în care ritmul mașinei, sunetul sirenei, suferința cotidiană, sforțarea noastră spre libertatea colectivă și bucuria mîntuirei să devie sensul și menirea teatrului subiectiv al epocei noastre” (I.M. Daniel, „Teatrul”). Optimismul futurist se asociază, în acest caz, cu obsesia expresionistă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
clowni de cinema: Charlie Chaplin, Buster Keaton-Malec și Harrold Lloyd - Ei - au creiat măști permanente pentru epoca de acum. Aceiaș mască pentru indivizi diferiți. Ei reprezintă caracterul acrobatic al epocei. În clownada lor citadină circulă fatalitatea, cum circulă în vechile mistere. Charlot, inventivitatea însăși, se împleticește mereu de obstacole, care îl arată pururi impostor - impostor tragic. Malec, mască aspră, e aventura deslănțuită, aventura fără voie. Harrold Lloyd - băiat de ispravă, e omul trucului surprinzător, eroismul acrobatic în ascensiune. Masca sa fragilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
vorbind despre „fervoarea religioasă” a adepților dadaisto-constructiviști și suprarealiști: pentru ei, Urmuz este „profetul autentic”, deci „refuzat”, exemplar prin „revolta sa și saltul săvîrșit prin scrisul său într-un univers inedit”. Scenariul conține aproape toate elementele religioase necesare unui cult: misterul existențial, „martorii” (prieteni, artiști apropiați, foști colegi de la liceul bucureștean „Gheorghe Lazăr”), „botezătorul” (Tudor Arghezi), apoi, în cercuri succesive (deși strîmte), „apostolii” avangardiști — Ion Vinea, Marcel Iancu, Jacques G. Costin, Geo Bogza, Lucian Boz, Sașa Pană, Ilarie Voronca, Stephan Roll
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
plămădiți „din același material ca și visele”, deși altminteri au „ceva sacadat, mecanic, de robot”. „Nu știu cine în literatura universală a simțit mai puternic dorul de a se elibera de gravitație”, adaugă exaltat Sorescu, remarcînd nevoia personajului Stamate de a „fecunda misterul” prin contrabalansarea atracției legilor cerești. Autorul subliniază, de asemenea, „chintesențializarea” romanescă a „paginilor bizare”, caracterul lor „mitologic” și „tragic”, de fabule perverse, antievoluționismul (v. oamenii care „se urcă în maimuță, abrutizați și scîrbiți de evoluție”) și misoginismul, precizînd — nu fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
proprii din comedii și schițe, sugerând nu doar extracția lor socială, apartenența la un grup, ci și caracterul, nivelul intelectual ori filosofia intrinsecă de viață. Benignul existențial, derizoriul, tragicul intempestiv definesc substanța acestor proze fără metafizică, fără fior mistic, fără mister, dar colorate vioaie, brutal-realiste, chiar naturaliste pe alocuri și convingătoare ca ’’respirări ’’ vitale. Autorul scrie cu lejeritate despre oriceîi cade sub ochi și în oglinda memoriei afective, consemnând - uneori cu precizie jurnalistică - faptele neașteptate ori banale ale existenței tinerețe și
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
care a stârnit zgomotul acela teribil. Trebuie să recunoaștem meritul acestor detectivi că erau cei mai experimentați și hârșiți în tot felul de cazuri care mai de care mai încâlcite. Și nici nu s-a făcut bine ora prânzului când misterul era dezlegat și s-a putut suna în sfârșit demobilizarea, închiderea la loc a silozurilor nucleare, aterizarea lui Air Force One, urmată de întoarcerea triumfală a președintelui la Casa Albă, numai navele de război trimise spre alte țări, au rămas acolo
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
el cunoaște din toate câte nimic și i-au dat un modest job, de ministru al educației. Renumele de care se bucură la nivel mondial, nu ține de chimie, branșă în care zice el că se pricepe oarecum, ci de misterele anatomiei umane. După cercetările sale aprofundate, de ani și ani, a găsit explicația celui mai mare mister, de la alungarea din rai a lui Adam și Eva. A descoperit și fundamentat, cu argumente irefutabile misterul multimilenar, de ce bărbații produc puf în
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
Renumele de care se bucură la nivel mondial, nu ține de chimie, branșă în care zice el că se pricepe oarecum, ci de misterele anatomiei umane. După cercetările sale aprofundate, de ani și ani, a găsit explicația celui mai mare mister, de la alungarea din rai a lui Adam și Eva. A descoperit și fundamentat, cu argumente irefutabile misterul multimilenar, de ce bărbații produc puf în buric, iar femeile nu. Bineînțeles că miezul teoriei este și la ora aceasta strict secret, fiindcă mafia
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
că se pricepe oarecum, ci de misterele anatomiei umane. După cercetările sale aprofundate, de ani și ani, a găsit explicația celui mai mare mister, de la alungarea din rai a lui Adam și Eva. A descoperit și fundamentat, cu argumente irefutabile misterul multimilenar, de ce bărbații produc puf în buric, iar femeile nu. Bineînțeles că miezul teoriei este și la ora aceasta strict secret, fiindcă mafia informațiilor tehnice, de abia așteaptă ca să pună mâna pe ea, dar enunțul schematic a făcut înconjurul lumii
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
Islanda va cuceri Grecia cu ajutorul armatei din Sri Lanka, iar Republica Moldova, fără ajutor dinafară va îngloba România, mai puțin Vama Veche, localitate ce va fi retrocedată statului Chile. După cele văzute de acolo, din îndepărtata localitate Austin, oraș al statului Texas, mister George Friedman și-a publicat recent un studiu scurt și exploziv, (spun unii), dedicat geopoliticii din Carpați. Citindu l fără prea mult atașament patriotic, poți să-l consideri cel mai lucid și mai tăios discurs asupra lipsei noastre de minte
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
că nimeni din lumea aceasta rapace, nu-i dispus să-i poarte de grijă, economic și militar, unui stat rămas fără economie, fără armată, fără planuri de viitor, fără aliați, unei țări fără miză, fără viziune și fără promisiuni. Și mister George Friedman, spune ceva de foarte mult bun simț și deloc metaforic: dacă vreți să vă bage cineva în seamă, încercați măcar să fiți periculoși. Faceți-vă indispensabili, creați-vă alianțe logice, gândiți dracului măcar odată pe termen lung, munciți fără
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
oprire la proiectul național și vindeți-vă pielea scump atunci când cineva dorește să v-o ia. Numai așa poate, o să mai aveți vreo șansă ca cineva, cândva, peste mulți, foarte mulți ani, să v-o dea înapoi. Așa grăit-a mister George Friedman, după ce-a făcut cuvenitele pasiențe cu cărțile de joc, iar gândurile mele, de a scrie azi ceva pur și suav precum aburul neîntinat al norilor de vară, s-a dus naibii. Îmi pare rău, poate altă dată
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]