15,624 matches
-
decât la nevoia acută de zgomot interior. Mi l-am creat. O vizitam des. Am remarcat, într-o zi, că reîncepuse să poarte taioare. Mi-a zâmbit într un fel pe care nu-l mai văzusem din copilărie. Un zâmbet trist, cenușiu, cald. Pentru prima dată, de mulți ani încoace, am simțit-o redevenind mama mea. Silueta fragilă pe care mă puteam sprijini fără probleme. Omul mare. Adultul. În mod ciudat, n-a fost recon fortant. M-am trezit teribil de
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
de-a binelea. Cine se credea, în fond, această domnișoară? Auzi, permis special de studiu la Archivo de Indias? Când s-a mai pomenit așa ceva? Era zveltă și plină de pistrui. Părea obosită. În ciuda cearcă nelor, avea, totuși, un farmec trist, discret, dar foarte persistent, care l-a urmărit toată ziua. În seara aceea, la cină, deja nu mai ținea minte nimic din explicația ei de jumătate de oră, într-o spaniolă fără cusur. Tot ce știa era că a doua
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
cunoștința. Simțea mușcătura continuă a focului și gloanțele care îi sfâșiau trupul torturat, plumbii și flăcările îi străpungeau organele vitale, picioarele, inima, plămânii încă multă vreme după ce încetase să se mai miște. Ultimul său gând confuz reflectă certitudinea, infinit de tristă și de disperată, că nu va mai vedea niciodată Venus și misterele sale neștiute. Și apoi moartea veni să-l ia. 6 Un ciudat sunet grav îi atrase atenția lui Gosseyn. Părea că vine de sus. Sunetul deveni rapid mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
înecat în ceață. În jurul lor noaptea își întindea voalul de fum negru-cenușiu. Atunci auziră și primele știri zbierate de o instalație publică de amplificare: ― Atențiune, urmează un comunicat important transmis de la palatul prezidențial! O altă voce mai dură, continuă: ― Am trista îndatorire de a vă aduce la cunoștință că președintele Michael Hardie a fost asasinat în această seară de către un bărbat cunoscut sub numele de Gilbert Gosseyn, un agent al Mașinii jocurilor. Abia poate fi intuită amploarea conspirației împotriva cetățenilor pămîntului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
dar probabil foamea era veșnic prezentă, deoarece s-a constatat, după capturarea lui la vârsta de 11 ani, că furnicile, viermii, insectele, într-un cuvânt tot ce era viu și mișca, făceau parte din regimul său alimentar. Devenise un animal trist, feroce, la fel de sălbatic ca și haita de câini, al cărei conducător devenise. Ce i s-a întâmplat în toți acești 9 ani a fost reconstituit după felul său de comportament și obiceiurile sale. Mârâiturile, mormăielile și un lătrat aproape câinesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
noastre în oameni trec de două milioane. Pentru obținerea acestui rezultat, venusienii au pierdut 10 milioane ― 5 milioane de morți și 5 milioane de răniți. Dar, după părerea mea, ei au depășit momentul critic, în timp ce pentru noi (vocea lui era îngrozitor de tristă:) aceasta abia începe. Se opri în mijlocul camerei. În privirea lui se citea amărăciunea. Își mușcă cu sălbăticie buza inferioară și, în cele din urmă, rosti întunecat la față: ― Gosseyn, n-am mai auzit așa ceva. Un asemenea lucru nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
poze într-un album - au încetat să mai simtă alunecarea, atingerile timpului... și gologanul refuză să se-arate...o fi din cauza soarelui, care poleiește vag pâcla murdară a hainelor ei, plutește în aer pe deasupra-i, se strecoară apoi în pupila tristă - gălbui, foarte palidetalând undeva, în adâncimi de suflet, câteva reflexe terne și false... și ce comoară vede el acolo, dincolo de foietajul incolor, inodor și insipid al aparențelor... dar frumosul nu ține loc de foame și soarele se retrage repede-n
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Georgiana Artenie, Antonela Vieriu, Madalina Tîmpău () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_945]
-
aceea, oamenii îl văd tot mai îngândurat, tot mai nemulțumit și închis în sine ca și cum nici n-ar mai aștepta ceva bun și frumos de la viață. Păcat! Mare păcat ca așa o mândrețe de băietan să ajungă pradă gândurilor celor triste tocmai când i-a venit și lui vremea și-l așteaptă seară de seară fetele de măritat la fântână sau în gura portiței, îl compătimeau suratele din vecini, chipurile, întâmplător. Să știi, vecină, că la mijloc îi altceva! Taină mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
despre stres, spuneam că aproape fiecare om a avut ocazia să observe că dacă mai multe persoane au fost puse În fața aceleiași situații sau Întîmplări neplăcute, oamenii aceia nu reacționau toți la fel, ci fiecare În felul lui: unii deveneau triști, abătuți, alții plîngeau, alții se agitau, deveneau violenți, alții dimpotrivă, rămîneau foarte tăcuți, sau indiferenți, sau chiar Îi cuprindea un rîs isteric. Dacă situația era aceeași pentru toți, de ce fiecare se manifesta În alt mod? Hai să ne mai amintim
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
dovedesc a fi reușite, deoarece un cîștig suplimentar bucură pe mulți. Te văd că vrei să mă Întrerupi și știu că vrei sămi spui că mai există și oameni cinstiți pe lumea asta. Ai dreptate, știu, dar de multe ori tristele experiențe ale vieții au oferit exemple care au dezamăgit În sinea lor pe mulți oameni cinstiți. În cazul În care au refuzat să fie mituiți, s-au găsit alții, adesea de la nivele mai Înalte, care au acceptat. Mai tîrziu, pentru
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
erau însumate toate îndoielile ei, la care se adăuga faptul că nu concepea ca acest copil să fie al altei femei. Ina rămase adânc marcată de întâlnirea cu Vișinel. Se vede că destinul le scrisese în cartea vieții cea mai tristă dintre paginile ce puteau să impieteze viața a două mame trăitoare, pe acest pământ bântuit de atâtea rele. Ina, cu gândul de a contribui la deslușirea încurcatei situații, formulă o frază înduioșătoare: - Nici una din noi nu poartă vreo vină, draga
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
se pot aduna atâtea neliniști și tristeți în ființa sa. Câte lacrimi au vărsat țiganii în lungul drum prin hățișurile lumii, nimeni nu știe. Cuvintele bunicului său, rostite înainte de a se muta pe alt tărâm, îi reveneau mereu, ca o tristă aducere aminte: Din lacrimile vărsate de etnia noastră s-ar putea ivi o mare cât marea cea mare și nu cred că ar fi în stare să cuprindă între maluri suferințele neamului nostru. De când se știa, etnia lor se aflase
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
Acum, având și eu copii, am devenit mai înțeleaptă și trăiesc cu intensitate durerea pe care poate s-o aibă o mamă căreia destinul i-a răpit bucuria de a avea lângă ea pe adevăratul ei copil. E ca și cum acest trist eveniment mi s-ar fi întâmplat mie! Socotind că depoziția martorei sale fusese suficient de lămuritoare, avocatul Jan Mocanu interveni: - Vă mulțumesc, doamnă Clara, ne-ați fost de mare folos! și o conduse pe martoră până în primele rânduri ale sălii
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
o boală al cărei diagnostic era greu de stabilit, îngroșând paginile dosarelor aflate în arhivă sporind în același timp neliniști în ambele tabere. * Zilele până la termenul stabilit pentru pronunțarea hotărârii judecătorești erau numărate. Rromii însă, după toate aparențele, ajunseseră la trista convingere că legiuitorii aveau să-i urgisească și de această dată, și că pătimirile lor vor fi viscolite de nedreptate. Era ca și cum adevărul se afla dincolo de un zid înalt pe care ei nu-l puteau escalada. Bulibașa aflase de la avocatul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
le ducă în cele pustiuri. Se trezi țintuit de ochii stăpânului care îi aruncă furios mustrări pline de obidă: - Lisandre, eu cu tine vorbesc, să fii cuminte! Nu e bine să te năzdrăvănești. Și eu, de când am aflat vestea cea tristă, am avut odihna vântului și toate nopțile mi-au fost văruite de nesomn, n-am putut să-mi pun nici o clipă tihnă în gânduri, dar am chibzuit că din toate relele, răul cel pe care l-am ales și vreau
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
obturăm ferestre. Și renunțăm la orice fir roșu ca să uităm că forța noastră-i infinit de mică, deoarece de moarte ne-nspăimîntă sălbăticia mării. Iată, V. tînăr reapare. Și el pare că s-a aruncat în fluviu, să înoate acolo. Prinț trist. Fuiorul fluviului te poartă ca pe un nimic, furtuna cerului înlocuiește puținul aer respirabil cu o ploaie rece și tu te zbați punîndu-ți toată nădejdea în singurătatea ta ca înecații în crengile plutitoare. De ce ți-e silă de Don Juan
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
în inima lui, și chiar în clipa asta mă uit la fața lui de actor aproximativ celebru și-l văd cum se scutură vio lent și spune acuma chiar că trebuie să plec și brusc tristețea se pomenește singură și tristă și abandonată undeva printr-o falangă prea puțin dureroasă de la degetul lui mic și stă madam tristețe și se uită la steagul ciuruit de gloanțele indiferenței și nu-i vine să creadă ce efemeră îi poate fi existența și zice
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
oglindă. Se uită spre femeia din spatele lui. Am ajuns, spune taximetristul. Știu, răspunde Sophia. Sophia ține portofelul în mâini. Privirea ei coboară spre portofel. Mâinile ei deschid portofelul și scot din el un card bancar. Sophia îi întinde cardul taxime tristului. Taximetristul vede că femeia a făcut un gest spre el, dar nu înțelege prea bine ce anume vrea. Se întoarce spre bancheta din spate. Vede mâna întinsă și vede cardul auriu. Cei doi oameni se privesc, în liniște. Vă rog
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
este zero zero zero unu, spune Sophia. Vă rog repetați. Taxi metristul are impresia că e subiectul unei farse de prost gust. Cineva își bate joc de el. Dar e prea obosit ca să riposteze. Zero zero zero unu, spune taxime tristul, aproape mecanic. Am să vă rog să-l memorați, spune Sophia. Vreau să fiu sigură că nu-l uitați după ce eu am să ies din mașină. Taximetristul dă din cap, în semn că a înțeles. Sophia deschide portiera mași nii
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
vase de sînge sparte îi acopereau nasul în formă de nap. Urechile enorme încadrau portretul, doar o parte părea a nu fi fost marcată de greutățile vieții; gura subțire, roz și delicat coturată precum cea a unui copil, nevinovată și tristă în același timp. "Poate data viitoare", a spus David într-o încercare de a închide subiectul. Schneiderhahn se uita acum, pătrunzător, la noi. După care zîmbi. Știți unde urmează să fie ținute următoarele Jocuri?" "Tokyo", a spus David. "Atunci, iarăși
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
este prezentat un caz de conformare exagerată a unui preot dintr-un sat față de normele europene impuse țării noastre în ultima vreme, refuzând să oficieze o slujbă de înmormântare; „Pustnicul Pandele”, publicată și în revista „Singurătate”, unde este relatată soarta tristă a unui prizonier din al doilea război mondial, care, revenit acasă în satul natal, își găsește nevasta măritată și cu alți copii. Exemplele ar putea continua. Nu a scăpat de ochiul povestitorului-observator nici felul cum se face în momentul de
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
studiile superioare de filologie, locurile de muncă, peripețiile și năzbâtiile copilăriei și ale adolescenței, familia, activitatea literară, publicistică și nu în ultimul rând, preocuparea legată de „pensionariadă”. Las cititorului să descopere între coperțile acestei cărți și alte întâmplări vesele sau triste, cu descrieri amănunțite din partea autorului, introducându-l pe cititor, pentru o mai bună înțelegere, în cadrul adecvat povestirii. Prin această nouă apariție editorială, scriitorul Corneliu Văleanu a mai urcat o treaptă pe scara creației literare, de data această, proză, știind că
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
de-a trăi mai mult Te catapultează peste mii de valuri, Viața este fluviu-n marele tumult, Tu, înotătorul pentru idealuri. LA SENECTUTE Noiembrie coboară peste mine Cu-o burniță ce mănfioră, Speranțele simt cum îmi zboară Și-o adiere tristă vine, Noiembrie coboară peste mine. Mă năvălesc din vremuri amintiri, Le cern prin sita deasă-a minții, Mă văd copil, îmi văd părinții Și casa trainicii zidiri, Mă năvălesc din vremuri amintiri. Aceste sunt poezii ale sufletului meu, izvorâte din
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
zise Adrian, izbucnind încă o dată în hohote de râs. Cel puțin așa mi s-a părut atunci, adaugă el, observând că povestea n-o amuză la fel de mult și pe Fanny. — Da, în carte chiar este nostima, spuse ea. Dar și tristă. Eroul vede în ea... un fel de... — Semn prevestitor. Da. Un semn care prevestește că ei, cei doi prieteni, se vor îndepărta tot mai mult unul de celălalt în anii ce vor veni. Asta-i avantajul privirii retrospective, zise Adrian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
uitându-se chiorâș la Filip, dar până la urmă începu docil să povestească. -... După ce Dimitrios n-a mai apărut în port la zilele fixate și birjele au început să se întoarcă în oraș fără flori exotice și cu lăutari tăcuți și triști, tot cartierul a început să vuiască de nedumerire și indignare, de parcă le-au fost furate cea mai de preț comoară și cel mai îndrăgit spectacol. Căci ce vrea mai mult plebea? Panem et circenses. Dar mai presus de toate simțeau
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]