16,047 matches
-
cu bilioane de personaje, mama-mpletea, răbdător și nerăbdător, cu-nțelepciune și nebunie, covorul nesfârșit al iluziei. Și covorul creștea, nu doar în dimensiuni, ci mai cu seamă în densitate, în complexitate, în întortochiere, asemenea embrionului care, din foițe și tuburi, creează în cele din urmă pachetul de organe moi impregnate de Duhul Sfânt. La sfârșitul a câteva săptămâni, un mare cub de pluș moale, înțesat de arabescuri, curcubee, aurore polare ocupa aproape în întregime odaia noastră. Patul îl ridicaseră părinții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Când desfăcea însă un caleidoscop, cădeau din el câteva ciobulețe prăpădite și-năuntru se vedeau trei fâșii grosolane de oglindă. Nici o jucărie nu era mai dezamăgitoare când o desfăceai. Dar când te uitai prin vizorul ei și roteai între degete tubul de carton, era minunat, feeric: vedeai cum se fac și se desfac, niciodată la fel, bijuteriile, fulgii de zăpadă, florile de mină, acele de lumină dintr-un bob de rouă, sticlirea simetriilor schimbîndu-se brusc unele-ntr-altele, înghețînd în figuri pline de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sidefie a creierului în țeasta goală ca o catedrală de os, o umplu până în vârful bolții cu pasta aceea hiperorganizată, care deveni atât de grea-n rezervor, încît se prelinse în țeava dintre vertebre pînă-o umplu cum umple mercurul un tub de termometru. Sidef în afară, cenușă-năuntru. Fluturi înăuntru, scăpărând între aripi vaste arcuri reflexe. Iar din măduvă se scurseră în tot corpul nervii subțiri, ramificați ca pânza de păianjen, agățîndu-se de fiecare fibră de mușchi prin plăci neuro-motorii, plouând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rodul lor: mesajul fusese transmis. Nu desfăcuse degeaba aripile șifonate de sub elitre. În sicriul de sticlă avea să rămână curând doar o carcasă goală, căci Duhul fusese deja injectat în nuntirea cu o altă insectă și mergea mai departe prin tubul de carne neîntreruptă al generațiilor. Dar pentru ființa ce acum amorțea în închisoarea ei transparentă, privind prin sticla ei către un băieței ce privea prin sticla ferestrei, nu aceea fusese minunea. Minunea fuseseră cerul albastru și zborul. Pentru ora aceea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
oblic, în care se aflau un pat de fier, o măsuță la fereastră (pe care se afla deschisă, cu paginile-n jos, o carte cu titlul scris auriu pe cotor: Malpertuis) și-o masă de machiaj cu oglindă, plină de tuburi stoarse și borcănașe cu aspect murdar. Cedric se așeză pe pat, luă de pe podea una dintre sticlele de bere, o desfăcu cu briceagul și-ncepu să bea, așteptând ca amicul său să se de-machieze. Acesta-și lepădase țoalele de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ta, din copacul tău, între miile de copaci. Glisăm mereu, cu mișcări peristaltice, mereu în același plan, cu simțurile îngrămădite în partea din față și tîrîndu-ne înapoi sexele și ovarele pline cu ouă. Între creier și sex avem doar un tub digestiv, un jet de materie pe care stăm înșirați ca o mărgea pe o ață. Ne târâm veșnic pe acest fir, îl înghițim și îl defecăm și asta e viața noastră. Să bem și să mâncăm, căci mâine vom muri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
semenii tăi, l-ai fi venerat la fel de mult, dar iubirea nu ar fi fost la fel de sinceră. Nu l-ai fi simțit la fel de aproape. Nu înțelegi, desigur, felul în care e vrăjită piatra aceea care e mai întîi închisă într-un tub de metal și care apoi arată ca un fel de spumă, dar ușurința cu care se pot face din ea panouri mai ușoare decât frunzele, dar mai rezistente decât lemnul, nu poate fi decât o minune dumnezeiască. Folosind o asemenea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cele mai puțin sensibile animale de pe Kyrall, iar faptul că atacaseră demonstra că dezechilibrul produs în câmpul ciupercii chu de fructele aruncate în livada lor fusese unul de proporții colosale. Atunci când atacau, filamentele de foc își transformau corpul într-un tub imens din care proiectau la distanțe incredibile un jet prelung dintr-o substanță vâscoasă care se aprindea în contact cu vaporii de apă din aer și ardea fără putință de scăpare carnea oricărei ființe întîlnite în cale. Xtyn se mai
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
care o poartă să acceadă în vocea ly a tribului său. Fără să-ți dai seama, vorbești cu voce tare... - Dar cum se poate asta? Nu am intenționat să spun nimic! protestă Kasser. - E ca și cum ai fi vorbit într-un tub imens. Nu auzi ce spui, dar nu-l poți învinui pe cel care stă la capătul celălalt că ți-a înțeles vorbele. - Dar daca îmi dau jos mantia... - Probabil că nu aș mai putea să te aud, încuviință Xtyn cu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și lăptoasă a unor zori fără soare, războinicii hiung-nu își ridicaseră tabăra, în tăcere, cu binecunoscuta eficiență. Urcați în șaua mărunților cai mongoli, se deplasau pe două rânduri, de-a lungul torentului, în vreme ce ecoul tunetului stăruia huruitor deasupra văii - un tub ca un intestin întortocheat, săpat între stâncării înalte și împădurite. De puțină vreme, o ploaie subțire pornise să cadă fără convingere, ropotind peste vegetație cu un zgomot ușor. în aerul umed se simțea un miros pătrunzător de pământ ud. întunecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ieșirea A11, unde am așteptat să vină ambulanța. (*Așa cum au declarat și celelalte persoane, ambulanța nu mai ajungea.) M-au dus la Spitalul Universitar Jie, dar nu mi-am revenit decât a doua zi pe la 11.00 dimineața. Aveam două tuburi în gură, unul de oxigen și altul ca să-mi mențină plămânii în stare de funcționare. Nu puteam vorbi. Aveam și o perfuzie. Îmi băgau ceva în ambele artere. Familia se afla alături de mine. Apoi au venit în vizită patru din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Exersează stând pe un scaun cu rotile: se sprijină în piciorul drept, mișcă mâna dreaptă. Își întinde picioarele strâmbe. Exersează pronunția vocalelor „a, i, u, e, o“. Nu-și poate mișca gura ca să mănânce, de aceea o hrănesc printr-un tub care trece prin nară și ajunge direct în stomac. Mușchii gâtului sunt blocați. Nu e nimic în neregulă cu corzile vocale, dar nu prea poate să-și controleze mușchii. Conform spuselor medicului, obiectivul principal al terapiei este ca ea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
actuală a lui Shizuko. Abia poate înghiți iaurturi și înghețată. A fost nevoie de timp și răbdare ca, prin exerciții, să ajungă la acest stadiu. Lui Shizuko îi place iaurtul de căpșune, dulce-acrișor. Dar, din păcate, e hrănită printr-un tub introdus prin nas. Încă mai are valva pentru aer care a fost dechisă pentru a intoduce aparatul pentru respirație artificială. Gaura a fost acoperită cu o monedă de metal cam de un centimetru. Un „suvenir“ din perioada când se lupta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
rotile din cameră în hol. E o fată mignonă. Seamănă la față cu fratele ei. Nu pot să-i definesc expresia. Are culoare în obraji. Are ochii mijiți, de parcă de-abia s-a trezit din somn. Dacă nu ar avea tubul acela de plastic în nas, nu ai zice că e o persoană cu nevoi speciale. Ambii ochi sunt doar puțin deschiși. Dacă te uiți mai atent, zărești o licărire undeva înăuntrul pupilei. E mică, dar intensă. Primul lucru pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Ai vrea să mergi cu familia la Disneyland? întreb. - Da, răspunde ea prompt. - Cu fratele, cumnata și copiii? Dă din cap. Tatsuo se uită la mine și zice: - Când va putea bea și mânca pe gură și îi vor scoate tubul din nas, o vom urca în mașină și vom merge cu toții încă o dată la Disneyland. Apoi o mângâie ușor pe Shizuko pe mână. Eu îi spun lui Shizuko: - Sper să se întâmple cât mai curând. Shizuko dă din cap. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
salvat doi pacienți din trei. Cred că este vorba de gaz sarin. Totuși, am primit alte informații. Haideți să folosim jumătate din tratamentul din trusa pentru cian, ca să fim siguri.» Așa am gândit la momentul acela. Normal că am adus tubul de oxigen, perfuziile. Cam după treizeci de minute, treptat, pacientul a început să-și recapete cunoștința. Când a venit la spital, de-abia respira și nu avea nici un fel de reacție. Apoi a început să respire regulat și să aibă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să fac snowboard două ore neîntrerupte, acum nu rezist decât o oră jumătate. La baschet e cel mai dificil. Fac și acum parte din echipa clubului, dar nu prea mă descurc. După ce m-am externat, am folosit o vreme un tub cu oxigen. Cum începeam să respir greu, apelam la el. Uite, și jucătorii de baseball îl folosesc în Tokio Dome. E mare cât un tub de insecticid, e caun fel de duză. Prietena mea mi-a cumpărat câteva de la Loft
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
clubului, dar nu prea mă descurc. După ce m-am externat, am folosit o vreme un tub cu oxigen. Cum începeam să respir greu, apelam la el. Uite, și jucătorii de baseball îl folosesc în Tokio Dome. E mare cât un tub de insecticid, e caun fel de duză. Prietena mea mi-a cumpărat câteva de la Loft. Mi-au fost de mare ajutor. Datorită lor mi-a fost mai ușor. Le puneam lângă pat și, dacă respiram greu, le foloseam. La serviciu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să mă dezbrace și mi-au tăiat hainele cu foarfeca. Doar inima îmi bătea. Cred că am fost la un pas de moarte. La 09.17 am fost adus la spital (Spitalul Facultății de Medicină Japonia). Mi-au pus un tub de oxigen. În fișa de la spital se menționează că mi-am revenit după zece minute. Un alt bărbat de prin Chiba, care a venit odată cu mine la spital, a murit. A fost inconștient o lungă perioadă de timp. Domnul Okada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
același timp, au dat telefon și cei de la poliție. Era trecut de ora prânzului când am ajuns la spital. Am rămas înmărmurită când l-am văzut pe soțul meu întins pe pat, aproape complet dezbrăcat, și cu tot felul de tuburi introduse în corp. Gemea de durere. Bâiguia: «Frig, frig», însă cuvintele nu erau întregi. Mult timp n-a putut vorbi. Am comunicat prin scris. Nici literele nu erau clare și nu le puteam citi. Nu-și mai aducea aminte cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
i s-a metamorfozat în așa hal. Până și șoldurile îi erau lăsate. Pentru că a practicat mult timp tenis, avea picioare musculoase. Acum nu mai rămăseseră decât pielea și oasele. Eram uluită.“ „În a treia zi mi-au băgat un tub în stomac. Gâtul îmi era plin cu flegmă, de aceea aveam spasme în stomac. Începusem să scot afară sucul gastric prin sughițuri și pentru asta mi-au băgat tubul. Când mă mișcam, îmi era rău. Mai târziu mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
oasele. Eram uluită.“ „În a treia zi mi-au băgat un tub în stomac. Gâtul îmi era plin cu flegmă, de aceea aveam spasme în stomac. Începusem să scot afară sucul gastric prin sughițuri și pentru asta mi-au băgat tubul. Când mă mișcam, îmi era rău. Mai târziu mi s-a spus că la fiecare zece minute o chemam pe asiatentă. Am supraviețuit, dar am fost cât pe ce... Nivelul colinesterazei scăzuse la 15. În mod normal este 500. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
rău. Mai târziu mi s-a spus că la fiecare zece minute o chemam pe asiatentă. Am supraviețuit, dar am fost cât pe ce... Nivelul colinesterazei scăzuse la 15. În mod normal este 500. O diferență enormă. Mi-au scos tubul și, în sfârșit, am reușit să mă întind în pat. Din a patra zi a început să mă doară capul de la tâmple la ceafă. Durerea aceea persistă și acum. Acea amorțeală din corp mi-a rămas. Normal că starea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mutat de la terapie intensivă, într-un salon normal. La spital au venit soția, părinții mei și socrii. Noaptea nu am putut dormi deloc. De când m-am născut, nu am fost internat niciodată. Aveam diverse gânduri. Aveam băgat prin nas un tub de oxigen. Eram agitat. Nu am reușit să dorm. Nu am nici un fel de sechele. Totuși, îmi e frică să mă urc în metrou. Nu pot sta locului, mă mut dintr-un vagon într-altul. Mi-e teamă să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
simțit mirosul: «E prea târziu pentru mine! Fugi!» Pe când ceilalți călători urcau de la metrou și cădeau în fața stației, eu eram deja la spital și primeam îngrijiri medicale. În cazul intoxicației cu sarin e foarte important să ți se pună imediat tubul cu oxigen. Am fost a treia victimă de la acel spital. Mai târziu am aflat că pachetul cu sarin se afla la zece metri de bărbatul acela întins pe jos. După ora prânzului, ochii mi s-au mai limpezit. Încă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]