13,153 matches
-
adunat în jurul unui bărbat care tocmai număra niște bani. Când m-a văzut apropiindu-mă, nu s-a speriat, probabil credea că sunt din același grup. Andreea m-a văzut și s-a repezit la mine... A... nu să mă salute, ci să-mi facă cinstea de a mă injecta eu primul, cu ceea ce cumpăraseră. Dacă ați fi văzut cum arăta! Era palidă și-i tremurau mâinile. Hai încearcă, Aline, o să te simți în al nouălea cer. Eu am încercat s-
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Trifuş Iasmina Laura, Lobază Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2016]
-
Universității!), studenții au intrat În greva foamei, cerînd ca Universitatea lor să nu mai poarte numele fostului dictator. Confruntarea pe această temă simbolică a culminat În ziua de 20 februarie, cu dărîmarea statuii lui Hoxha. La București, evenimentul a fost salutat În 22 cu un articol intitulat „A doua moarte a lui Enver”. Noi nu știam atunci, nici albanezii de altfel, că Alia ordonase să se tragă și că un masacru a fost evitat de refuzul ministrului de Interne, deși același
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
aceste încălcări ale Tratatului de Pace, dar nu au ripostat energic [6, p. 73]. Pe aceeași linie a concesiilor față de țările revanșarde se înscriu demersurile pentru acceptarea cunoscutului plan al Directoratului în patru, propus de Mussolini, acceptat de MacDonald și salutat cu entuziasm de Adolf Hitler. Se dorea să se obțină și adeziunea guvernului francez, în ciuda opoziției unor importante cercuri și partide politice. Eduard Herriot îi arătase lui Daladier, primul-ministru francez, că era ostil acestui plan și-i recomanda să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1537_a_2835]
-
l-au luat și ei în râs pe Isus, de data aceasta după obiceiul roman: „L-au îmbrăcat cu o haină de purpură și, împletind o coroană de spini, i-au pus-o pe cap. Apoi au început să-l salute: «Bucură-te, rege al iudeilor!». Îl loveau peste cap cu o trestie, îl scuipau și, căzând în genunchi, i se închinau” (Mc 15,17-19). Batjocura lor se inspira din omagiul datorat Cezarului. Parodia era completată de coroana de spini, care
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
încredințat însemnele regalității și a fost înțolit ca un rege, câțiva tineri, purtând pe spate nuiele asemenea lăncierilor, stăteau de o parte și de alta ca gărzi de corp. Apoi, alții se apropiau de el, unii făcându-se că-l salută, alții că-i imploră dreptatea, alții că-i cer sfaturi cu privire la probleme de stat. În sfârșit, din mulțime a răsunat un strigăt teribil, salutându-l ca Mari [în aramaică, „Domnul meu”], care, se spune, era numele pentru „Domn” la sirieni
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
alta ca gărzi de corp. Apoi, alții se apropiau de el, unii făcându-se că-l salută, alții că-i imploră dreptatea, alții că-i cer sfaturi cu privire la probleme de stat. În sfârșit, din mulțime a răsunat un strigăt teribil, salutându-l ca Mari [în aramaică, „Domnul meu”], care, se spune, era numele pentru „Domn” la sirieni. Luarea în râs a lui Agripa I este destul de semnificativă, ilustrând bine tratamentul la care a fost supus și Isus. În orice caz, nu
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
în aceste declarații, idealurile cele mai înalte ale partidului, care își dovedesc, astfel, forța de atracție asupra unei părți a populației, neînregimentate politic, până în acel moment. La 5 octombrie 1933, cu ocazia ședinței Comitetului central al PNL, președintele partidului a salutat înscrierea unor membri noi: Grigore Mârza, de la Bacău, scriitorul Mihail Sadoveanu, fost președinte al Senatului, Dinu Stolojan, fost prefect, Al. Darvari, Valeriu Ghilbadan, precum și grupul de sub conducerea lui V. Mârza, fost senator, venit din organizația partidului ducist din județul Cetatea-Albă
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
545. 5.2. Constituirea și activitatea "Frontului Constituțional" Uciderea de către legionari a prim ministrului I.G. Duca, la 29 decembrie 1933, a potolit, pentru moment, atacurile georgiștilor împotriva noului guvern liberal condus de Gheorghe Tătărescu. Astfel, în ianuarie 1934, Gheorghe Brătianu saluta intenția noului prim ministru de a realiza o "destindere" în raporturile dintre guvern și opoziție, dar sublinia faptul că guvernul trebuia să renunțe la represiune 546. Numit în funcția de prim ministru prin încălcarea tradiției conform căreia președintele partidului de
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
Polonia [...] a preferat să se înțeleagă cu Berlinul, decât să riște consecințele unui contact prea strâns cu Sovietele"834. În aceste condiții, georgiștii caracterizau acordul dintre Anglia, Franța și Italia, încheiat la Stresa, în aprilie 1935, drept un eveniment îmbucurător, salutat de toți prietenii păcii 835. Din aceste luări de poziție se poate constata o deplasare lentă a opțiunii partidului georgist de la linia tradițională a politicii externe a României. Pe măsură ce situația internațională se deteriorează, iar partidul constată că principalul pericol care
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
aceea în viața noastră. Să trăiești lângă bunica însemna deja să te simți altundeva. Ea traversa curtea fără să se așeze vreodată pe banca băbuțelor, instituție fără de care o curte rusească este de neînchipuit. Asta nu o împiedica să le salute foarte prietenește, să întrebe de sănătatea celei pe care nu o văzuse de câteva zile și să le facă un mic serviciu spunându-le, de pildă, cum putea fi îndulcit gustul cam acru al râșcovilor murați. Dar când le adresa
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
cu asprime... Își termina periplul ei istovitor, îndoită sub povara bidoanelor enorme. Și când se termina tot laptele, urca la „Șura”, cu picioarele amorțite, cu brațele înțepenite. Dușumeaua, întotdeauna curată, goală, păstra încă o plăcută răcoare matinală. Avdotia intra, o saluta pe bunica și, scoțându-și încălțările ei mari, mergea să se întindă direct pe jos. „Șura” îi aducea un pahar cu apă, se așeza lângă ea pe un scăunel. Și vorbeau amândouă încetișor înainte ca Avdotia să aibă curajul de
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
nu a pătat reputația francezilor în mințile rusești? Poate tocmai din cauza eleganței verbale a acelui «Turnir fără de ură»”! Dar acel „ceva franțuzesc” s-a dovedit a fi îndeosebi prezența feminină. Alexandra era acolo, concentrând asupra persoanei sale o atenție discretă, salutată în fiecare discurs, mai puțin grandilocvent decât soțul ei, dar cu atât mai curtenitor. Ba chiar și între zidurile Academiei Franceze, unde ne-a înecat mirosul mobilelor vechi și al tomurilor groase pline de praf, acel „ceva” i-a permis
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
ar fi îndrăznit să se ducă fix la miezul nopții într-un cimitir. Zâmbind, Charlotte se declarase în stare să înfrunte toate forțele supranaturale, în noaptea aceea, în mijlocul mormintelor. Distracțiile erau rare. Tinerii, sperând în taină vreun deznodământ macabru, îi salutaseră curajul cu un entuziasm năvalnic. Mai rămânea de găsit un obiect pe care franțuzoaica asta descreierată avea să-l lase pe unul dintre mormintele sătenilor. Și nu era ușor. Căci tot ce fusese propus putea să fie înlocuit cu un
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
vagoane mari, cafenii, în jurul cărora se agitau niște figurine omenești. Charlotte a înșfăcat mânerul cufărului, copiii au apucat sacii. Când au ajuns în fața ultimului vagon, trenul s-a urnit din loc și s-a auzit un suspin de bucurie temătoare salutând plecarea. Printre pereții glisanți apărea o învălmășeală compactă de oameni speriați. Charlotte, simțind încetineala deznădăjduitoare a gesturilor ei, și-a împins copiii spre deschizătura care se îndepărta încet. Fiul ei s-a cățărat, a apucat cufărul. Sora lui a trebuit
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
dansatoarei din ajun. Superstițios, speram că timpul va fi dat înapoi și voi putea să lipesc la loc ceașca spartă. Pașka a apărut pe neașteptate din hățișul parcului, m-a zărit, a ezitat o secundă, apoi a venit să mă salute. Era încărcat cu uneltele lui de pescar. Sub braț ducea o pâine mare, neagră din care rupea câte o bucată mestecând-o cu poftă. M-am simțit încă o dată prins în flagrant delict. M-a privit cu atenție, examinându-mi
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
contând pe un spectacol gratuit. El îi cercetase cu ochii lui întunecați, bombănind în sinea lui: „Sunt toți aici, ca la circ...” Pe neașteptate, a văzut-o pe Charlotte traversând curtea cu o sacoșă cu cumpărături. Se îndreptase și o salutase. Un minut după aceea, cu chipul parcă luminat, povestea: „Și știți, Charlotta Norbertovna, sub picioarele noastre nu mai era pământ, ci carne tocată. N-am mai văzut niciodată așa ceva, de la începutul războiului. Și, pe urmă, seara, când am terminat cu
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
fuseseră scrise direct în franceză și refuzate de editori: eram „un rus ciudat care se apucase să scrie în franceză”. Într-un gest de disperare, inventasem atunci un traducător și trimisesem manuscrisul ca tradus din rusă. Fusese acceptat, publicat și salutat pentru calitatea traducerii. Îmi spuneam, mai întâi cu amărăciune, mai târziu cu un zâmbet, că blestemul meu franco-rus era mereu prezent. Numai că, dacă în copilărie fusesem obligat să-mi ascund grefa franceză, acum „rusitatea” mea era cea care devenea
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
discretă și spontană, a vieții înseși. Îmi mai lipseau doar cuvintele care puteau să o spună. Ilustre ~mp\rate, fiu al lui Alexandru al III-lea, O Fran]\-n s\rb\toare la a ta venire, Prin vocea-mi te salut\-n a Zeilor gr\ire, C\ci doar poetul poate a-i tutui pe regi (n.tr.). Doar Dumneavoastr\, Doamn\, putea]i, al\turea de el, Acestei s\rb\tori s\-i da]i suprema frumuse]e, O, Majestatea Voastr
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
putea imagina 86. Ar avea deci o semnificație apropiată de a biblicului Q"dÄš, „sfânt, transcendent”. Semnificații de bază: desăvârșit, transcendent. 2.1.5.2. al-Sal"m: SOI „făcătorul de pace”; ASM „Cel Curat”; GG „Pacea”; Marr „Pax”; RB „le Salut”; DM „la Paix”; YA „the Peace”; Arb „the All-peaceable”. Apare numai în lista de nume din 59, 22-24, între al-Quddós și al-Mu’min. Este considerat un nume verbal, însemnând în realitate :ó al-sal"ma „fără cusur” și, totodată, „Cel care
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
God not suffice His servant?”. Dumnezeu este „de ajuns”: credinciosul nu are nevoie să recurgă la alt ocrotitor, la alt binefăcător. 2.1.11.8. al-Sal"m: SOI „făcătorul de pace”; ASM „Cel Curat”; GG „Pacea”; Marr „Pax”; RB „le Salut”; DM „la Paix”; YA „the Peace”; Arb „the All-peaceable”. După cum am mai spus, apare numai în lista de nume din 59, 22-24, între al-Quddós și al-Mu’min. Majoritatea traducătorilor i-au interpretat semnificația în lumina numelui următor: „Cel care asigură
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
ho árchÄn: „Biruitoriul” (SC); „Stăpânul” (Blaj); „Domnul” (BVA, G-R, BS, C); „princeps” (Vg); „le Prince” (BJ); „the ruler” (RSV). Se întâlnește o singură dată, la începutul Apocalipsului (1,5), cănd autorul se adresează „celor șapte Biserici care sunt in Asia” salutându-le „din partea lui Isus Hristos, martorul credincios, cel întâi născut din morți, Domnul împăraților pământului (ho árchÄn tÄÎn basiléÄn tQÎs gQÎs)” (C). Traducerea cu „Stăpânul” (Bl) sau „Stăpânitorul” ni se pare mai potrivită. Vulgata și BJ au șansa de a putea
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
chiar cu răceală. În multe locuri atârnau steaguri cu zvastica și, nu rareori, spre consternarea militarilor, ei acopereau drapelul de stat ungar. Robert Clemens, proprietar de mori din Bistrița și șeful teritorial al germanilor din Transilvania de nord, l-a salutat la Cluj pe guvernatorul Horthy îmbrăcat în uniformă neagră, pe braț având brasarda cu zvastică, deși l-a asigurat pe șeful statului de loialitatea grupului său etnic. El s-a referit, fără urmă de jenă, la faptul că aștepta de la
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]
-
calea asimilării, a maghiarizării, s-au bucurat sincer de intrarea armatei ungare. Populația română s-a retras, în majoritate, în case, și a lăsat în grija șefilor ei ecleziastici întâmpinarea noii conduceri: la intrarea în Cluj, guvernatorul Horthy a fost salutat de episcopul greco-catolic Iuliu Hossu și de protopopul Nicolae Colan, desemnat de episcopul ortodox: amândoi au accentuat promisiunea de a fi buni cetățeni ai noii patrii și s-au rugat la Dumnezeu pentru binecuvântarea guvernatorului. Nu s-a întâmplat la
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]
-
în uniformă, purtând pe braț brasardă tricoloră (mai târziu purtând haine civile și, pe braț, brasardă galbenă). În localitatea Marghita (Margitta), veteranii evrei din Primul Război Mondial au ieșit în întâmpinarea trupelor ungare cu decorațiile pe piept și i-au salutat pe ostași cu deosebită afecțiune (comandantul trupelor i-a și sfătuit pe foștii combatanți de front să elibereze locul cât mai repede). "Tatăl meu lucrase, din zori, ca vitrinele Parfumeriei Ideal să fie demne de marea sărbătoare. Eram evrei maghiari
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]
-
Samca, Zburătorul, strigoii sau apărarea de posibilele farmece rele ale unor persoane invidioase. Femeile mai În vârstă vegheau la Îndeplinirea lor (numele de „moașă” dat celei care asista nașterea desemna cea mai bătrână femeie din neam). Diferite microrituri de propițiere salutau venirea pe lume a pruncului și Încercau să-i așeze destinul pe o matcă favorabilă: cel mai important rit era prima Îmbăiere. Aceasta era efectuată de moașă, În prezența bătrânilor și a nașilor. După ce termina Îmbăiatul, ea rostea urări care
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]