15,045 matches
-
de a te spăla pe dinți. Doamna Dupe, Îmi place s-o numesc așa pentru că pronunță cu un aer prețios „ne vedem dupe masă“, „pătura dupe pat“, „a treia zi dupe scripturi“, sfidîndu-i pe toți cei care spun cum e firesc țpentru ea vulgar) „după“ sau „de pe“, iese din salon Într-un roi de volane, Îndreptîndu-se spre cabinetul de „toiletă“. Bolnavele șoptesc În urma ei pline de admirație: „O adevărată doamnă!“ Oare ce secrete de fabricație, ce țesătură elastică asemenea burtierelor, bune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
adevărat, destul de adecuat, destul de simțit. Tiberiu părea cel mai puțin afectat, el nu făcea eforturi să găsească formula magică de consolare; nici azi nu știu dacă bravase atunci sau dacă, cine știe prin ce intuiție, reușise În chipul cel mai firesc să rămînă În detașarea și veselia lui obișnuită. Nu, nu era nici indiferență, nici naivitate, ghicisem În ochii lui acea complicitate orgolioasă - simțea și el că victimele au un ascendent moral asupra Învingătorilor, deci trebuia să arătăm că sîntem puternici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
de vîrstă mijlocie și pastorul, care părăsise eșichierul; apoi, ridicînd privirea, băgă de seamă că perdeaua de la cortul ghicitoarei era ridicată și că doamna Bellairs se uita și ea. Arthur Rowe ar fi fost bucuros să mai audă o dată rîsul firesc și odihnitor al grăsanei În tăcerea ce se lăsase, plină de Încordare, ca și cum oamenii ar fi asistat la cel mai important eveniment al după-amiezii. Avea sentimentul că retrăirea copilăriei lua o Întorsătură stranie, lipsită de inocență. În Cambridgeshire, lucrurile nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
cei ce l-ar fi putut recunoaște. Îi lipsea și doamna Purvis, care-i aducea În fiecare dimineață ceaiul; se obișnuise să-și măsoare zilele cu ea; punctate de bătăile ei În ușă, acestea se scurgeau lin spre deznodămîntul lor firesc - moarte, iertare, pedeapsă sau pace. Îi lipseau și cărțile, David Copperfield și Magazinul de rarități; nu-și mai putea Îndrepta mila asupra suferințelor fictive ale micuței Nell; mila rătăcea acum aiurea, descoperind o sumedenie de obiective, o sumedenie de șobolani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
pentru noi este esențial să ne păstrăm calmul. — SÎnteți cu toții, fără Îndoială, foarte calmi. Cred că doctorul te va supune la un moment dat unui tratament psihanalitic, dar ar fi mult mai bine să-ți recapeți memoria, treptat, În chip firesc. Memoria e ca un film Într-o soluție de bisulfit, adăugă el, folosind o comparație ce nu-i aparținea. Developarea se face Încet, dezvăluind treptat imaginea. — Depinde de calitatea soluției, Johns, spuse Digby, surîzÎnd afabil - și se Întinse În fotoliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
război, asemenea oameni - cu excepția unor irlandezi cum era Casement - erau totdeauna plătiți, ceea ce atrăgea doar o anumită categorie de indivizi. În războiul de acum, se Înfruntă tot felul de ideologii. Cel pentru care aurul este un blestem simte o atracție firească față de sistemul economic german. Cei care au tunat și-au fulgerat ani de zile Împotriva naționalismului asistă acum la prăbușirea tuturor vechilor frontiere naționale. Pan-Europa lor se realizează, dar, ce-i drept, nu chiar așa cum o concepuseră ei. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
atitudine fizică. — Spune-mi, te duceai des la Regal Court? — E un hotel? — Bine că-ți amintești măcar asta! — Nu-i greu de ghicit. (Domnul Prentice Închise ochii: era poate un gest afectat, dar cine izbutește să fie tot timpul firesc?) De ce mă Întrebați de Regal Court? — Așa, la Întîmplare... Avem atît de puțin timp la dispoziție! — Timp? Pentru ce anume? — Pentru a găsi un ac În carul cu fîn. 3 Nu s-ar fi zis că domnul Prentice era În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
lăsat sărutată de un băiat. Tocmai citise În Stéphanie un dosar despre prietenia băieți-fete. Abordând chestiunea prietenului din copilărie, revista dezvolta o teză extrem de nesuferită: foarte rar se Întâmplă ca prietenul din copilărie să se transforme În iubit; destinul lui firesc e mai curând să devină un camarad, un camarad fidel; ba chiar, adesea, poate servi drept confident și sprijin cu ocazia tulburărilor emoționale provocate de primele flirturi. În secundele ce au urmat acelui prim sărut, și În ciuda afirmațiilor din revistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
dețineau o poziție intelectuală, financiară sau mediatică; pentru femei, În cvasitotalitatea cazurilor, anii maturității au fost anii eșecului, ai masturbării și ai umilinței. Teritoriu privilegiat de libertate sexuală și de manifestare a dorinței, Locul Schimbării avea să devină În mod firesc, mai mult ca oricare altul, un loc al depresiei și al frustrării. Adio, trupuri Înlănțuite În poiană sub clar de lună! Adio celebrări aproape dionisiace ale trupurilor unse cu uleiuri, sub soarele verii! Așa trăncăneau cvadragenarii, privindu-și mădularele fleșcăite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cel pentru funcții. Nume indistincte își forjau trivial cariera, călărind pe șeaua lingușirii și pretinzînd la rîndul lor să fie adulați. Încet, încet se instala banalitatea. Din cauza grijii excesive pe care mi-o arăta mama, în mine se curmase nevoia firească de cruzime. Nu eram un luptător. Războaiele mele rămîneau imaginare. Așa cum spunea și Toader Știr, eram un degenerat. - Ești un c...r, îmi strigase el. La vîrsta ta omul simte că e buricul lumii și vrea să se izbească cu
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
a lichida cîteva conturi. Cei noi erau neînsemnați iar cei neînsemnați, mereu găsiți vinovați. Un sentiment apăsător alcătuia substanța acestor întruniri, altminteri adevărate ceremonii. Se veghea cu sfințenie ca ritualul să fie îndeplinit. Observam că, tuturor, reuniunile acestea le păreau firești. Încasîndu-și săpuneala, bărbații se întîlneau la Mitică iar femeile plecau netulburate la plozi și la trebile gospodărești. Trimestrial, ședințele se țineau la centru, în căminul cultural. Participau toți salariații din comună: deputați, brigadieri de cîmp, socotitori, contabili, normatori, funcționari, cantaragii
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
ai căror tați dispun de autoturism, dar n‑au astăzi timp să‑și ducă fiica sau fiul cu mașina; totuși mașina există, există, există, le aparține lor, tinerilor care vorbesc despre schi și despre excursii organizate ca despre cel mai firesc lucru din lume. Pe aceștia trebuie să te străduiești să‑i imiți, ceea ce poate că nu‑ți va fi niciodată posibil cu un asemenea tată și o asemenea mamă; să‑i imiți de îndată ce vei avea vârsta potrivită, însă până atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
super-eroului, a salvatorului ei necunoscut. Și bineînțeles că salvatorul făcea cumva și sosea În ultima clipă, chiar Înainte de producerea tragediei. Am trimis cam zece astfel de denunțuri În care, deși un super-erou cu puteri extraordinare, Spătarul Milea, conștient de separarea firească și benefică a puterilor În stat, solicita sprijinul autorităților În drept. Poliția nu a reacționat În nici un fel, asta dacă nu mă hazardez să consider reacție Îndepărtarea din funcție, chiar În perioada campaniei noastre, a unui proprietar de vilă, director
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
continuă ciclul început cu un deceniu în urmă, ilustrând faza următoare de evoluția umanității, cea mai dragă pictorului : trecerea de la aera sub Vulcano în aera sub Bacho, când primele izbânzi în rezolvarea necesităților vieții sunt întregite prin mijloace simple și firești de a o savura. Vinul și mierea, adică, darurile lui Bacchus.“ ...Poate că, într-adevăr, Sia Strihan semăna sau doar li se părea celor fascinați de apariția ei că seamănă cu extraordinarele modele ale florentinilor. N-ar fi imposibil ca
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
uitată, liberă, deci îndreptățită a-și imagina orice. Moarte și înviere, la fel de mincinoase. — Adevăratul nume al florentinului ? Piero di Lorenzo ar fi trebuit să se numească. După tatăl său, aurarul Lorenzo Climenti : Lorenzo di Piero d’Antonio. Renunțase la filiația firească, la continuitatea numelui care lega de trecut și de natură, pentru a-l păstra doar pe cel împrumu tat de la dascălul său, Cosimo Rosselli. Fiul ei n-ar putea, însă, demonstra, doar prin acest amănunt, ruptura artistului de familia sa
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
întreb cum ar trebui să procedez. Prima dată când am mers la cinema cu un băiat, i-am plătit biletul. Convinsă că nu se cuvine altfel. Cine să-mi explice emoțiile prin care treceam ? Lipsită de apărare, dar atât de firească, încât păream stranie. În anul IV, în septembrie, în 19 septembrie, sublinia Vera, acceptase o lungă plimbare nocturnă în parcul Herăstrău. Prietenul de atunci rotise totul în ea, simțise întâia oară bucuria și tristețea fizic, ca ulcerul sau gripa sau
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
sute de ferestre deschise, cu rîsete, strigăte, țipete și Înjurături. I-aș putea spune cum se bat, se Îmbată și se omoară; cum jefuiesc, atacă și lovesc, cum se prostituează și fură și ucid - toate acestea făcînd parte din mersul firesc și decent ai vieții - și totuși cum au fost capabili să se revolte, să facă reclamație la poliție și să trimită o delegație la noi atunci cînd tînărul nepot al proprietăresei mele le-a lezat pudoarea stînd Întins o oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
și fălcile gălbejite În adîncurile pătate ale unei cești de cafea sau să-și poarte mai departe scrumul cenușiu al timpului fără a rosti nici un cuvînt. Amintirea chipurilor lor și a pașilor fără odihnă În noapte - imagine bine cunoscută și firească pe atunci - mi-a revenit acum ca un vis ciudat. Ce voiau oamenii aceia? Ce sperau să găsească În drumul lor prin fața a mii de uși În acele orășele mohorîte și reci? Nădejdea lor, credința lor sălbatică, cîntecul sumbru pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
metroul orașului. A murit atît de liniștit, Încît la Început cei mai mulți au refuzat să creadă că este mort - atît de liniștit, Încît moartea lui n-a fost decît suprimarea rapidă și calmă a mișcării vieții, atît de pașnică și de firească În lucrarea sa, Încît am privit-o toți Încremeniți, cu ochii plini de uimire și de neîncredere, recunoscînd imediat chipul morții, cu acel Îngrozitor simț al recunoașterii, care ne spune că am cunoscut-o dintotdeauna, și totuși, uluiți și Înspăimntați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
un pic și chiar o să-l convingi! și se depărtară vorbind și rîzÎnd cu glasurile lor tinere și indecente. Internistul se ridică imediat, Își scoase din urechi capetele stetoscopului și-i spuse cîteva cuvinte polițistului pe un ton calm și firesc, iar polițistul mîzgăli ceva Într-un carnețel. Internistul se apropie de bordură, se urcă În ambulanță, se așeză pe un loc din spate și-și Întinse picioarele pe celălalt, iar Între timp Îi spuse șoferului: — E-n regulă, Mike, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
de oameni văzut de la distanță, dar, cînd treceai pe lîngă el la mică distanță, totul se spărgea În mii de imagini minuscule, strălucitoare, vii, bogate, În mii de clipe de viață care mi se păreau atît de familiare, atît de firești, Încît simțeam că-i cunosc pe toți oamenii, că țin În palme substanța caldă și palpabilă a vieții lor, că stăpînesc și cunosc strada ca și cum aș fi creat-o eu Însumi. Într-un punct, o mașină mare, cu un șofer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a răscoli inimile, pentru a zdruncina și ofili trupurile celor care au văzut ivirea morții, după ce momentul primului șoc a trecut, locuitorii orașului au reacționat rapid În fața morții, acceptîndu-i violența, mutilarea sîngeroasă și grozăvia cu calm, ca pe o consecință firească a vieții cotidiene. Dar cînd am văzut moartea pentru a patra oară, locuitorii orașului au rămas Înmărmuriți, Îngroziți, uluiți și Înspăimîntați, așa cum nu fuseseră altă dată; și, totuși, cea de-a patra moarte a survenit atît de lin, de ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ar fi rupt barierele tăcerii, reținerii și sfielii, ca și cum, printr-o recunoaștere finală, s-ar fi risipit orice urmă de Îndoială și nedumerire din mintea oamenilor o dată ce cuvîntul „moarte“ fusese rostit, deschis, aceștia Începură să vorbească Între ei lejer și firesc, de parcă erau prieteni sau colaboratori apropiați de mulți ani. Puțin mai Într-o parte și cam În afara cercului exterior al privitorilor, se strînseseră trei făpturi rafinate ale nopții și ale străzii uriașe ce vuia deasupra capetelor noastre - un tînăr spilcuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
veșnică, plină de ironie, de dispreț și batjocură, la fel de vie ca și căutătura lor Întunecată, o privire ce va dăinui de-a pururi. Apoi, la fel de repede cum se ivise, imaginea deformată dispăru, obiectele, formele și dimensiunile Își reluară toate proporțiile firești. Am văzut din nou mortul șezînd În spațiul cenușiu și oamenii mi-au apărut din nou așa cum erau și cum arătau. Iar polițiștii se apropiau iarăși Îmbrîncind oamenii din jurul meu. Dar oamenii nu puteau accepta să se despartă de imaginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
dispărea nicicînd din el, așa cum nimeni nu poate elimina din trupul său sîngele tatălui său, țesătura strămoșească statornică a timpului Întunecat. Iar din acest motiv, acum, În timp ce privea pe fereastra trenului, zăpezile alpine singuratice și pădurile Întunecate vrăjite, trăi sentimentul firesc al recunoașterii imediate, sentimentul că locurile acestea Îi fuseseră totdeauna cunoscute, că se afla acasă. Și acest sentiment ciudat, necunoscut, sălbatic, Înălțător Îi cuprinse, Îi inundă sufletul, ca o muzică măreață și obsedantă auzită Într-un vis. Iar acum, după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]