16,047 matches
-
Multe se întâmplaseră dedesubt, cât timp zăcuse înghețat. Acum ieșise la suprafață, ca grâul de iarnă prin zăpadă. Își întoarse capul, lungindu-și gâtul. Mâinile lui țâșniră în afară, neîndemânatice. Degetele lui traseră de aparatura invadatoare. Cel mai mult ura tubul gastric prin care era hrănit. Când brațele sale învățară să tragă de el, asistentele îl imobilizară cu legături nedureroase. Din când în când, ceva îl îngrozea și se zbătea ca să scape. Nopțile erau cele mai grele. La un moment dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
se pregătea să plece, fu străbătut de un val de chimicale și țâșni în sus, căznindu-se să se ridice până ajunse aproape în genunchi pe patul de spital. A trebuit să-l culce cu forța, ca să nu-și smulgă tuburile. Îl privea cum își revine, de la oră la oră, ca într-un film scandinav deprimant. Uneori se holba la ea, chibzuind dacă era comestibilă sau o amenințare. O dată, o izbucnire de sexualitate animalică, uitată într-o clipă. Alteori, ea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
aceea amuzată, lichidă, pe care i-o aruncase într-o noapte, când erau adolescenți și se târau amândoi spre casă, fiecare de la întâlnirea lui, beți. Și tu? Nu te credeam în stare. Începu să-și folosească vocea - gemete înăbușite de tubul de traheotomie, un limbaj secret, fără vocale. Fiecare horcăit o sfâșia pe Karin. Îi bătu la cap pe doctori să facă ceva. Ei îi măsurară țesutul cicatrizat și lichidul cranian și ascultară tot ce se putea, în afară de bolboroseala lui nebunească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
un limbaj secret, fără vocale. Fiecare horcăit o sfâșia pe Karin. Îi bătu la cap pe doctori să facă ceva. Ei îi măsurară țesutul cicatrizat și lichidul cranian și ascultară tot ce se putea, în afară de bolboroseala lui nebunească. Îi shimbară tubul din trahee cu unul fenestrat, cu perforații minuscule, o fereastră în gâtul lui Mark suficient de largă pentru a permite trecerea sunetului. Și fiecare strigăt al fratelui ei cerea ceva ce pentru Karin rămânea de nedeslușit. Era din nou așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
când am încercat să-l învățăm să ridice un picior în semn de salut? Brusc, Mark începu să se vaite. Un braț săgetă aerul, iar celălalt se roti larg. Pieptul i se repezi înainte, iar capul îi țâșni în sus. Tuburile fură smulse, iar alarmele monitoarelor începură să urle. Karin chemă asistentele, în timp ce Mark se zbătea pe cearșafuri, târându-și corpul spre ea. Plângea deja când sosi infirmiera. — Nu știu ce-am făcut. Ce-a pățit? Ia te uită, spuse infirmiera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
lui Mark: în ținutul Big Bend nu se putea auzi o sirenă de poliție fără ca toată lumea, din Grand Island până în North Platte, să-ți spună exact cine o băgase pe mânecă și cum. La câteva zile după ce i se schimbase tubul din trahee, cei mai buni prieteni ai lui Mark veniră în sfârșit în vizită. Karin îi auzi încă de când erau pe coridor. Fir-ar să fie, că tare-i frig în universul ăsta. —Mie-mi zici? Mi-au ieșit boașele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
urangutan ar fi început să meargă și să vorbească, doar ca să scape de tortură. Când Mark se ridică în sfârșit în picioare, Karin începu să-l plimbe în cerc, mai întâi în jurul camerei, apoi în jurul camerei infirmierelor, apoi pe etaj. Tuburile dispărură, eliberându-l. Împreună, cu pașii lor mici și târșâiți, formau un sistem solar minuscul, orbite înăuntrul altor orbite. O ușurare păcătoasă, o senzație pe care o credea pierdută: să meargă pur și simplu alături de el. Tubul cu ferestre îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
apoi pe etaj. Tuburile dispărură, eliberându-l. Împreună, cu pașii lor mici și târșâiți, formau un sistem solar minuscul, orbite înăuntrul altor orbite. O ușurare păcătoasă, o senzație pe care o credea pierdută: să meargă pur și simplu alături de el. Tubul cu ferestre îi fu scos din gât, lăsând cale liberă cuvintelor. Și totuși, Mark nu vorbea. Karin îl imita pe logoped, repetând la nesfârșit: Ah. Oh. Oo. Mu mu mu. Tu tu tu. Mark se holba la gura ei mobilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
vrea doar să înțeleagă ce ai tu în cap în momentul ăsta. —De ce nu mă vâră iar într-un scaner din ăla și gata? Ce dracu’, doar pun chestiile alea la treabă, nu se-ncurcă. Ai stat vreodată într-un tub din ăla? Nebunia dracului. Zici că-ți meșterește creierul ca într-un atelier auto. Și nu te poți mișca. Ai bărbia legată. Te face total varză, dacă nu ești deja varză. Cititor de minți computerizat. O lăsă baltă până la Grand
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Tu ești îngerul meu păzitor? Tu ai scris biletul? — Nu, îi spune ea. Nu eu. Stă iar în fața lui, în amintire, la doar câteva ceasuri după acea primă oară, acolo, pe șoseaua pustie. E încă întreg, conștient încă. Străpuns de tuburi, dar încă nu comatos. Asta se va întâmpla mai târziu, odată cu excitotoxinele. Șocul acestei vizite va declanșa asta. Acum, când ea stă lângă patul lui de la traumatologie, o recunoaște. O privește, îngrozit. S-a întors, coloana aceea albă pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
nouă își scotea haina de pijama și se ducea în baie. Eu mă luam după el. Baia era jerpelită și întunecoasă. Lângă o fereastră micuță, avea o gură îngustă de aerisire. Tata se bărbierea cu spumă. Storcea pasta albă din tub pe pămătuf și și-o întindea pe față. Pasta făcea spumă și se umfla, tata arăta atunci ca un Moș Crăciun cu barba scurtă. În mijloc îi rămâneau buzele roșii. Cât timp se rădea tata, eu ședeam pe marginea căzii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
m-am întors îmbufnată acasă. Mai bine mă duceam la sală; cel puțin aș fi simțit că am făcut un lucru folositor. Aveam trei mesaje noi pe telefon. Muream de foame și tot ce am găsit a fost jumătate de tub de înghețată de vanilie, tare ca piatra. Am apăsat play și am început să cioplesc bucăți de înghețată cu o linguriță care la un moment dat a început să se îndoaie îngrijorător de mult. —Bună, Sammy. Tom aici, nătărăul adorabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
chipsuri, suc etc. Cronicarul recomandă, În finalul articolului „luați-vă locuri cît mai În spate!”. Mă rog... Ideea nu-i nouă și nici nu cred că poți fi atent la mesajul unei reprezentații, cînd trebuie să te ferești de jetul tubului de muștar care e Îndreptat spre tine ; ori de pumnul vreunui interpret supărat pe burghezii care vin la teatru să se simtă bine. Am semnat și eu, În vreme, vreo 15 spec tacole interactive : dar erau destinate copiilor. Și aceștia
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
În fiecare seară îmi lustruiesc cu grijă pantofiorii pe-o foaie a ziarului de seară din ziua precedentă întinsă frumușel pe linoleum; apoi, de fiecare dată închid bine cutia cu cremă de ghete și pun toate ustensilele la locul lor. Tubul cu pastă de dinți îl răsucesc frumos de la coadă spre cap, mă spăl pe dinți cu mișcări circulare, niciodată de sus în jos, spun „Mulțumesc“, spun „Cu plăcere“, spun „Vă rog să mă scuzați“ și „Îmi dați voie“. Când Hannah
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
neamurile și tot felul de biscuiți și napolitane, ciocolate și bomboane în ambalaje multicolore, nemaiântâlnite pe aici, baxuri de sucuri și fructe exotice, jucării și jocuri pentru copii de toate vârstele, caiete, cărți, truse de creioane și pixuri, pensule și tuburi de vopsele pentru pictură, mingi, rachete de tenis, biciclete, combine muzicale, calculatoare, televizoare, aparate video, casete cu filme și camere video și câte și mai câte. Și cei din schimbul de noapte veniseră să pună umărul, și cei care apucaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
bruște. Încearcă un zâmbet stângaci și punându-și cascheta pe masă cere permisiunea să aprindă o țigară. Vă rog, fumați. Din tabachera de aur ofițerul german scoate o țigară pe care o aprinde de la flacăra unei brichete interesante, făcută din tubul unui cartuș rusesc de 7, 62 mm. Marius aduce o scrumieră de sticlă, având forma unei frunze, sau a unei inimi, depinde de imaginația celui care o privește. Dar nici unul nici celălalt nu se gândesc la amănuntul insignifiant al modelului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Lovește cu piciorul ușa. Rapid, aruncă o grenadă. Explozia înăbușită, sună aproape comic în comparație cu cele de până atunci. Un țipăt ascuțit, ca al unei femei, se aude din interior. Intră urmat de alți doi partizani. Pereți scrijeliți de schije, nenumărate tuburi de cartușe trase, încărcătoare, urme de sânge. Pe podea, doi nemți. Unul dintre ei, este întins pe spate cu brațele în lături. Partea stângă a feței nu mai este decât un terci însângerat de oase zdrobite și carne sfâșiată. Celălalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pe călcâie și străbate coridorul lung. Trece pe lângă camere cu ușile sfărâmate sau date de perete. Într-una din ele, doi militari montează o mitralieră la ferestră. Pretutindeni sunt prezente urmele luptei. Pereți ciuruiți, mozaicul zgâriat și spart, geamuri țăndări, tuburi goale de cartușe, mese răsturnate, dulapuri trântite. Numeroase cioburi de sticlă pocnesc ascuțit sub tălpile bocancilor. La capătul culoarului, câteva trepte duc către subsol. Le coboară grăbit. Se succed câteva săli, bucătăria, magazia de alimente, spălătoria, sala de mese. Ajunge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Imediat după căsătorie, îi înzestrase atelierul de pictură așa cum îi ceruse, el fiind un nepriceput în ale artelor, după cum singur mărturisea. Totuși, deși se declarase nepriceput, umbla prin magazinele cu vopsele și unelte de pictură și venea mereu acasă cu tuburi de vopsele, pensule, foițe de aur sau de argint, blaturi pentru icoane sau pânze gata pregătite. Își aduse aminte, cu nostalgie, de prima ei expoziție de pictură. Fusese un adevărat succes, prieteni, critici, ziariști, toată lumea era entuziasmată. Era înconjurată de
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
vara deschideau la opt seara. La fără cinci m-au lăsat să intru și m-am așezat lângă scena pe care niște inși montau o baterie uriașă, având în spate diverse instrumente de percuție, balafoane și fel de fel de tuburi. Unul cu barbă crescută fistichiu, având un tricou cu Pantera (cred că la mișto, pentru că avea față de om care ascultă jazz), se învârtea printre ei și dădea indicații. M-am bucurat că s-a nimerit așa. Ei îi plăceau mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
scenă se repetă de câteva ori. După un timp, am devenit foarte obosit. Nu mai aveam puterea să întorc capul și să văd dacă Fiona e în spatele meu. M-am îndreptat spre suprafață. Știu sigur că n-am mai ajuns. Tubul de oxigen mi-a căzut din gură, am simțit o masă mare de apă sărată umplându-mi plămânii, am văzut niște culori ciudate și, în cele din urmă, m-am înecat. INDIANA Era melodia din Indiana Jones, care semăna și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
o săgeată care i se înfipse în gât. Calomfir holbă ochii, horcăi „con-clu-zi-a”... și se prăbuși pe spate cu scaun cu tot. Apucase să vadă în public pe individul cu ochi alungiți și piele negricioasă care ținea în dreptul gurii un tub de lemn. Pe capătul săgeții era o frază scrisă cu verde, însă Calomfir nu mai văzu clar decât două lucruri, după care închise ochii: - cuvântul AMAZON, pe săgeată - probabil trunchiat din cauza curburii - și graba cu care ambasadorul Jiquel ieși din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
cu obținerea unei clarități mentale optime, este indicat să nu consumăm alimente înainte de demararea procesului de decorporalizare (cu excepția unui pahar cu apă în care a fost dizolvată o linguriță de miere de albine sau de glucoză lipsa alimentelor solide în tubul digestiv va mări gradul de claritate mentală); 2. CAMERA DE DECORPORALIZARE - recomandăm utilizarea unei camere cu pereții din materiale naturale, lipsită de aparatură generatoare de câmpuri electromagnetice (televizoare, frigidere, telefoane mobile, cabluri electrice, calculatoare etc). Optim ar fi să avem
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
și n-am mai vrut să mă urc pe bicicletă niciodată. Bicicleta lui Janet era mult prea mare pentru mine. Asta nu mă împiedica să invidiez libertatea celor care știau să o facă. Când am apăsat prima oară pe sprayul tubului de graffiti am știut că așa ceva trebuie să simtă cineva care merge pe bicicletă ! Iuhuuuu ! Ceea ce mă atrăgea la graffiti nu era stridența lui, ci puternicul său caracter, îmbinat cu cel mai desăvârșit anonimat. Era o seară rece de februarie
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
de mare încât nu mi-am putut reține un strigăt de satisfacție. După ce am comis toate faptele huliganice care ni s-au părut că ar putea da o lovitură sub centură artei de consum ne-am descotorosit de cele trei tuburi de graffiti goale și am plecat la Catinca să ne facem un vin fiert cu scorțișoară pentru a sărbători isprava. — Uite ce e, a spus Catinca după ce ne-am mai dezmorțit. Așa n-o să ajungem nicăieri. Mâine or să pună
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]