13,522 matches
-
cuvântul viață, de care fac uz fără încetare realiștii." În impasibilitatea ei absolută, "supramarioneta" înseamnă absența oricărei emoții. Ea posedă puterea sacră a statuilor divine aflate în temple și din care descinde. "Marioneta este descendenta străvechilor idoli din piatră ai templelor, ea este imaginea degenerată a unui Zeu. Prietenă a copilăriei, ea știe încă să-și aleagă și să-și atragă discipolii." Masca, ce suprimă mobilitatea feței, îl fascinează pe Craig pentru aceleași motive. "Oricine înțelege valoarea măștii și a voalurilor
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
de spectacol care există în prezent, scrie el în Teatrul cruzimii, vom lua un hangar sau un hambar oarecare, pe care îl vom reconstrui după procedeele care au dus la arhitectura unor biserici sau a unor locuri sacre, a unor temple din Tibetul de Sus." El își închipuie că publicul va fi așezat în mijloc pe niște scaune mobile care îi vor permite să urmărească spectacolul ce se va petrece de jur împrejur. Absența scenei va invita acțiunea să se desfășoare
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
km. I se spune acum Insula Șerpilor, în Evul mediu, pe portulanul lui Marino Sanudo cel Bătrân - Fidonisi - ceea ce înseamnă același lucru, iar în antichitate, pentru corăbierii din Milet, Achillea sau Leuke - Alba. Pentru greci era o insulă sfântă, adăpostind templul și mormântul eroului Ahile, un loc de pelerinaj cu virtuți tămăduitoare. De fapt este o stâncă fără vegetație, de câteva hectare, atingând deasupra nivelului mării înălțimea de 40 m în mijlocul ei. În pofida numelui antic, roca are o culoare cenușie. Este
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
în mijlocul ei. În pofida numelui antic, roca are o culoare cenușie. Este înconjurată de cununa de spumă albă a valurilor care se sparg de stâncile din jur, iar deasupră-i pluteau fără îndoială, ca și astăzi, stoluri de pescăruși albi. Mai mult, templul din blocuri șlefuite de calcar alb reflecta neîndoielnic lumina ce-l învăluia, transformîndu-l într-un adevărat far. De aici și supranumele antic de "Insula strălucitoare", pe care i-l dă Pindar în secolul V î.e.n. O menționează, între alții, Strabon
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
fiind reședința lui Ahile, Priscianus, care menționează mulțimea de păsări albe ca zăpada; dar cea mai frumoasă descriere o face Arrian, în "Periplul" său din secolul II e.n. (203-241), care ne spune cum acele păsări imaculate ca neaua spălau lespezile templului sfânt cu apă de mare și le măturau în zbor cu aripile lor. Însă insula nu primea numai vizita pelerinilor pioși. Săpături arheologice din secolul XIX au dezgropat fragmentul unui decret olbian din secolul IV e.n., Olbia fiind o colonie
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
și la gurile îngemănate ale Bugului și Niprului. Insula Fidonissi este precis marcată pe portulanul medieval al lui Marino Sanudo cel Bătrân, în dreptul gurii Sollina. În secolul al XIX-lea, arheologii ruși fac săpături pe insulă și dezvelesc fundațiile unui templu extraordinar de mare; se mai păstrau încă și porțiuni însemnate din zidăria cu blocuri mari de calcar alb. Nicolae Densușianu 19 face legătura între mitul grecesc al Insulei Albe și baladele și colindele românești, care cântă o Mănăstire Albă cu
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
a lui G. Dem. Teodorescu 20: Într-al Mării Negre prund La dalbele mănăstirii, Ler, Doamne, Ler, Iacă Doamne-n prundul mărei, Hai Lerunda Lerului Doamne, La mănăstirea cu nouă altare. Iată aici, în acest colind, insula marină - "prundul mărei" și templul său "dalbele mînăstirii". Pe ce căi se va fi făcut această confluență de mituri? IV Apele mari au curs către noi din negurile limbii traco-dace Cuvinte vechi în hidronimie. Remanența peste vremuri a macrohidronimiei este un fapt cert și de
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
întîi de importantele băi de la Ad Mediam (Herculane) patronate de Hercule Salutifer, cu ape termale. Sunt apoi, în plină câmpie olteană, identificate pe teritoriul satului Cioroiu (Ciuroi - izvor puternic), cele numite în antichitate Aquae Daciae Inferioris. Aveau o fortificație, un templu, terme și o villa rustica - o fermă agricolă. Iar în harta lui Ptolemeu, deasupra izvoarelor Jiului (Rabon), este marcat Hydata id est Aquae. Este vorba despre băile de la Călan, cu apă termală ivindu-se dintr-o stâncă scobită ca un
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
a viețuitoarelor, a omului. Dacă ambițioasa reconstrucție ideologică provoacă perplexitate, rămân totuși valabile dovezile tangibile ale cultului. Este de ajuns un semn. În România și Moldova se cunosc mari construcții rectangulare, chiar cu două etaje, care pot fi identificate ca temple. Pe acoperiș sunt reprezentate cranii de bou și alte embleme animaliere. În interior sunt adăpostite un altar sub formă de bancă, un „tron” din teracotă de mărimea unei persoane, un cuptor, pietre de moară, stâlpi pictați și pereți colorați. Pe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
moștenirea mentală a Europei arhaice: pasiunea pentru reprezentare, teme mitologice, consacrarea casei, statuete feminine. În ceea ce privește insulele autentice, arhipelagul maltez este bine cunoscut pentru Înflorirea autonomă a unei religii exprimate nu numai În divinitate, credințe și sisteme cultuale, ci și În temple imense, osuare subterane și sculpturi uimitoare. Idolul dominant (divinitatea centrală?) este o creatură obeză asexuată, un fel de Buddha neolitic, nelegat neapărat de culte ale fecundității (Bonanno, 1986). Toate acestea se Întâmplau Începând cu 3 600 Î.Hr., la finalul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Începând din mileniul al V-lea, când Mesopotamia și Levantul Încep să-și urmeze propriul curs. Și În Asia Occidentală apare noțiunea de „divinități supreme”, personalizate, dar care nu mai aparțin lumii umane și terestre. De asemenea, apar și aici temple și sisteme cultuale, sacrificii animale și umane, Înhumări În spațiul locuit, picturi și sculpturi sacre (printre care statui mari, antropomorfe). Riturile funerare sunt Împărțite În mai multe etape, cu separarea craniului și remodelarea din argilă a capului mortului; În alte
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
descărnate și lăsate În voia păsărilor de pradă. Defunctul are, de obicei, lucruri personale și hrană. Două orașe anatoliene, aflate Într-un stadiu incipient, prezintă un cadru cultual impresionant. În mileniul al VII-lea, Nevali Cori deține un complex de temple cu pilaștri și sculpturi În piatră, printre care se remarcă creaturi hibride Înaripate: oameni-pasăre, adevărate prototipuri de spirite Înaripate și „Îngeri”. Abundă capete de piatră izolate și reprezentări ale unor grupuri mitologice (mamă și copil, bărbat, femeie gravidă, țestoasă). Un
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
criterii cultuale clare Își petrec viața, până la moartea care este urmată de funeralii umane, chiar regale. Aceste culte străvechi, chiar dacă se vor diminua cu timpul, reușesc să se Înmulțească până În punctul În care ajung să existe animale sacre În toate templele; de altfel, la un moment dat, În unele regiuni, toate animalele de un anumit tip devin sacre: cultul indivizilor unici se transformă, În epoca târzie, În sacralitate de orice fel. Tauri, berbeci, crocodili, pisici, maimuțe, ibiși, scarabei, ichneumoni și așa
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
caracteristice. Este vorba despre reprezentările edificiilor templiere și, În epoca istorică, despre imaginile legate În mod regulat de anumite figuri divine ale edificiilor, care devin aproape simboluri ale acestora și care nu au nici o legătură cu arhitectura egipteană clasică a templelor. Astfel, Sobekxe "Sobek" are la Fayyum o colibă deasupra căreia este așezat un cap de bour; Minxe "Min" are la Koptos un soi de tuqul cu doi pari În față și o coardă Înfășurată, iar exemplele pot continua. Astfel de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fapt, cunoaștem foarte puține lucruri despre aceste sanctuare primitive, construite din materiale perisabile și Înlocuite, odată cu trecerea timpului, cu altele mai nobile. Un astfel de caz a fost descoperit la Assuan, În insula Elefantina 1, la baza unei serii de temple, ridicate succesiv unul peste altul, Înlocuind clădirile mai vechi cu altele noi, păstrând totuși legătura cu templul de bază, În care se mai putea ajunge Încă multă vreme, străbătând până la capăt un puț care amintea de existența acestuia. Un astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
timpului, cu altele mai nobile. Un astfel de caz a fost descoperit la Assuan, În insula Elefantina 1, la baza unei serii de temple, ridicate succesiv unul peste altul, Înlocuind clădirile mai vechi cu altele noi, păstrând totuși legătura cu templul de bază, În care se mai putea ajunge Încă multă vreme, străbătând până la capăt un puț care amintea de existența acestuia. Un astfel de sanctuar primitiv, În mijlocul cantităților masive de granit care Îl cuprind, pare mai mult un loc sacru
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În cele ce urmează vom aminti sau integra aceste pagini. Dar, pentru cel care se interesează de sentimentul și practica religioasă a egiptenilor, ele nu sunt singura mărturie din epoca piramidelor. Mai Întâi de toate, tot În mediu regal, sunt templele solare de la Abuxe "Abu" Sir, care au fost construite treptat de diferiți suverani din dinastia a V-a1. Poziționarea lor În zona destinată necropolei ne asigură că una dintre destinațiile (sau cel puțin coloratura) ei ultime este cea funerară; dar, Înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a, a devenit foarte puternic și apare fizic În centrul edificiilor sub forma unui obelisc imens, diferit de obeliscul clasic, pentru că nu este monolitic și are o formă masivă; este Însă cu siguranță obiectul de cult celebrat aici. În aceste temple este bine delimitat spațiul rezervat pregătirii ofrandelor (adevărate măcelării În aer liber), cel consacrat oferirii propriu-zise și spațiul destinat adunărilor festive și celebrărilor. Destinațiile spațiilor reies din observațiile arheologice, dar și din reprezentările care acoperă pereții accesibili. Unele dintre ele
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
altceva decât o specializare a unei funcții administrative a statului egiptean, fără o sacralitate autonomă. De altfel, despre activitatea acestor preoți s-au păstrat, În mod uimitor, informații scrise pe numeroase papirusuri 1: sunt procese-verbale de predare a materialelor pentru temple, pe care serviciul templului le-a transmis succesiv de la un grup la altul; acestea sunt modele de claritate și precizie, iar limbajul și forma lor ar putea fi folosite și astăzi. Însă din această epoca nu ne-au parvenit doar
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a unei funcții administrative a statului egiptean, fără o sacralitate autonomă. De altfel, despre activitatea acestor preoți s-au păstrat, În mod uimitor, informații scrise pe numeroase papirusuri 1: sunt procese-verbale de predare a materialelor pentru temple, pe care serviciul templului le-a transmis succesiv de la un grup la altul; acestea sunt modele de claritate și precizie, iar limbajul și forma lor ar putea fi folosite și astăzi. Însă din această epoca nu ne-au parvenit doar acte regale. Adevărate orașe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
zeii și, de multe ori, atunci când se vorbește despre „zeu” se Înțelege că acesta este regele. Preoții sunt „slujitorii”, nu interpreții sau vicarii zeilor. Ei citesc ritualurile, dar suveranul este cel care Împlinește cu adevărat ritul (ca În scenele fundării templului de la Abuxe "Abu" Sir), el acționează pe același nivel cu zeii, Îi are alături de el la sărbătorile sale și le este, Într-un fel sau altul, „fiu”. Religia celorlalți membri ai societății se explică, aparent, prin adaptarea la voința divină
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și abandonează adesea structura acelei mastaba - atât de adaptate unei organizări urbane amplasate În jurul piramidelor -, pentru a săpa mormintele subterane ale funcționarilor mai ales În pereții stâncoși care separă valea de planul deșertic mai Înalt. Prin Îndepărtarea de ierarhia centralizată, templele locale dobândesc o sarcină specială, devenind punct de sprijin al autorității civile care, după cum am mai spus, preia În mod oficial controlul asupra funcției sacerdotale. Ca semn al pietății lor, regii acordă templelor terenuri al căror venit acoperă cheltuielile cultului
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
mai Înalt. Prin Îndepărtarea de ierarhia centralizată, templele locale dobândesc o sarcină specială, devenind punct de sprijin al autorității civile care, după cum am mai spus, preia În mod oficial controlul asupra funcției sacerdotale. Ca semn al pietății lor, regii acordă templelor terenuri al căror venit acoperă cheltuielile cultului și ale personalului aferent. Analele vremii oferă o imagine clară a generozității În această privință: În afară de rațiile În vite, regele Userkaf din cea de-a V-a dinastie declară că, Într-un singur
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
venit acoperă cheltuielile cultului și ale personalului aferent. Analele vremii oferă o imagine clară a generozității În această privință: În afară de rațiile În vite, regele Userkaf din cea de-a V-a dinastie declară că, Într-un singur an, a dat templelor (inventariate) din țară 204 arure și jumătate, adică aproximativ 560.000 mp (S. Donadoni, 1970, p. 177). În urma generozității continue, templele acumulează teritorii Întinse asupra cărora autoritatea regală (deci a statului) nu are putere. Ne-au parvenit decrete În care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În vite, regele Userkaf din cea de-a V-a dinastie declară că, Într-un singur an, a dat templelor (inventariate) din țară 204 arure și jumătate, adică aproximativ 560.000 mp (S. Donadoni, 1970, p. 177). În urma generozității continue, templele acumulează teritorii Întinse asupra cărora autoritatea regală (deci a statului) nu are putere. Ne-au parvenit decrete În care chiar suveranii Înșiși Îi amenință cu pedepse severe pe funcționarii care au Îndrăznit să ceară taxe pe pământ sau să intervină
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]