15,624 matches
-
și Eva se va atenua... În ce mă privește...” „În ce vă privește, dumneavoastră, cred, faceți o excepție... La Judecata de Apoi vă veți umfla mușchii pectorali...” „N-aș vrea să fiți În pielea mea”, răspunse Satanovski cu o voce tristă. „Nu cumva ar trebui să vă compătimim?” zise Noimann, simțind cum Îl apucă amețeala. Tâmplele Începură să-i zvâcnească, iar fruntea i se acoperi de broboane de sudoare. „Poate că ar trebui să mă compătimiți, de ce nu?” răspunse Stanovski cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
marea. O lună imensă plutea În depărtări și o alta se cufunda-n adâncuri. Gâfâind, medicul ajunse pe o platformă, unde stătea proțăpit pe un scaun Înalt ginecologul ciung, Înconjurat de fetuși.Noimann Îl ocoli cu teamă. Înălțându-și fața tristă Înspre cer, ginecologul murmura, ca pentru sine, În urma lui: „Materia e un coșmar, o nebunie... Problema pe care ne-o punem e când și de unde a apărut? Ce a fost Înainte de a fi existat un strop de materie? Nimic. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
lor țepeni, c-un prosop răsucit în jurul grumazului, legat de suportul de prosoape din baie. Spermă moartă peste tot. Sigur, părinții curăță. Trag niște pantaloni pe copil. Fac să pară totul... mai acceptabil. Să pară intenționat. Genul obișnuit de sinucidere tristă de adolescent. Un alt prieten de-al meu, un coleg de la școală, avea un frate în marină care i-a spus că tipii din Orientul Mijlociu și-o freacă altfel decât noi. Fratele ăsta era încartiruit într-o țară de-aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
American: să-ți transformi viața într-un lucru care poate fi vândut. Totuși, privindu-și fotografia de „dinainte”, blonda spune: — E destul de ciudat, dar poza asta de grăsună valorează mai mult pentru mine decât orice altceva. Înainte, spune ea, eram tristă când mă uitam la ea. Dar acum e singurul lucru care mă mai înveselește. Întinde mâna, spunând: Înghit atâta ulei de pește încât îmi miroase pielea. Agită fotografia înspre spilcuit, spunând: Miroase-mi mâna. Mâna ei miroase ca orice altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
în care a intervenit scufundarea vasului de croazieră. Apoi tipa din segmentul E - Consultantă culori, scria în căsuța ei - a șters-o când era clar că emisiunea se lungea. Apoi s-a cărat Cartea pentru copiii programată în segmentul D. Tristul adevăr e că poți să-ți tot vopsești părul în culoarea potrivită și să te prefaci că ești un material amuzant și tonic, chiar și atunci un terorist înarmat cu un cutter s-ar putea să-ți sufle cele șapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
țigară Carpați. Timpul trece, din priviri observăm că cei doi sunt cam abătuți și tăcuți. În special unul înalt și slab. Avea o privire rece și o față supărată, un nas mare și coroiat. - Văd ca sunteți cam abătuți și triști, zice cumătrul; - E normal, răspunde celălalt vecin gras, burtos și cu o privire de țărănoi. - Fratele meu este necăjit și supărat căci tocmai acum când trebuia să taie porcul la țară, acesta s-a îmbolnăvit. Din câteva tatonări am aflat
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
Dar când voi merge în veșnica tăcere, poate îi voi aminti de cele petrecute pe pământ. Povestea va fi citită de prieteni, rude și copii, prilej de aducere aminte, pentru a ne aprinde o lumânare care să ne lumineze serile triste de sub lespedea de piatră. La un pas de înec O duminică frumoasă din vara anului 1978. Prohibiția se terminase și eram bucuroși că ne vom putea distra și arăta cunoștințele noastre în ale pescuitului. Eu, Traian și Virgil aveam sarcini
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
sale psiho-pedagogice, îmbrăcând însă forme diverse de expresie literară. În Flori târzii (2002) și Parfum de spini (2003), profesorul Fetescu tatonează parcă spațiul literaturii, adunând împreună creații aparținând mai multor genuri literare: proză scurtă, versuri lirice profunde, catrene vesele și triste, cugetări și aforisme. Urmează apoi o separație necesară a genurilor, în urma căreia câștigă pentru început proza. În 2004 apare Educator adevărat, un volum de eseuri și proze inspirat din lumea școlii și a educației, în care experiența didactică a autorului
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
având mai curând valoarea unor constatări. În ceea ce privește aspectul literar al scriiturii, deși predomină modalitatea categorică și apodictică, specifică genului, există în stilul profesorului Vasile Fetescu o varietate de tonuri și nuanțe care dau vioiciune și farmec întregului. Unele reflecții sunt triste, altele de o veselie sobră, unele sunt imperative, altele întrebătoare, nota ironică o însoțește permanent pe cea gravă iar formularea rimată întrerupe din loc în loc logica enunțiativă. Genul aforistic este destul de bine reprezentat în cultura română, fiind abordat de gânditori
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
noastră. Uitare Uitarea este benefică în unele cazuri și dăunătoare în multe altele. Risc Cei ce cred prea mult în fidelitatea memoriei riscă să fie dezamăgiți. Tristețe Și cele mai senine și mai luminoase zile sunt înnegurate pentru un suflet trist. Bucurie Adevărata bucurie pentru om este aceea care iradiază din sufletul său. Sfat Nu aștepta dărnicie de la avar și clemență de la tiran. Frustrare Frustrarea afectivă pe care o trăiesc copiii orfani ori abandonați nu poate fi compensată de nimic altceva
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
Alexe Simonei... Pe întortocheate poteci mai caut încă liniștea din mine, dând mâna cu zorii sub primul strigat al luminii și sărutând cu ardoare catapeteasma înfocata a fiecărei seri. Mă trezesc dimineața istovita, între valuri diafane și reci, cu sufletul trist și buzele arse. Învinsă, îmi port pașii spre izvor și mă cufund în limpezimea lui preț de o clipă, apoi rămân liniștită cu inima prinsă de orizont. Aștept cu înfrigurare focul sacru reaprins de apus.
Focul by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83295_a_84620]
-
de dominare și afirmare. Visul meu de copil era să devin polițistă, tare mult mi am dorit acest lucru și până la 20 de ani visul meu s-a menținut viu, apoi a murit. Amintiri din copilărie! Ale mele sunt destul de triste și eclipsează cumva micile sau marile bucurii copilărești pe care acum la 44 de ani încerc să le caut prin arhivele inconștientului să le recunosc și să încerc să mă bucur că au existat totuși în viața mea, făcând o
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
năruie în jurul nostru, în societatea în care trăim și începem cu toții să ne plângem că este greu, o societate este compusă din indivizi și când marea parte a indivizilor este bolnavă, cum credeți că este respectiva societate. Am ajuns la trista impresie că mulți efectiv nu vor să fie ajutați, le place așa cum sunt, s-au obișnuit așa cu bolile și comoditatea morbidă și nu aș putea să afirm aceste lucruri dacă nu le-aș cunoaște și nu aș fi trăit
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
și ființa umană și-ar recupera libertatea sau vitalitatea și nici statul, dar nici oamenii nu vor mai alerga în acest maraton chinuitor și ineficient pentru sănătate. Nu ar mai exista atâta suferință, durere, disperare, depresie și fețe umane mereu triste. Vreau să mai spun că suferința nu se răsfrânge doar asupra suferindului, ci și asupra celor din jur și al societății în final, dar am explicat acest lucru și nu vreau să mai intru în detalii, dar paradoxurile timpurilor moderne
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
mici. Profituri rapide și relații superficiale. Sunt vremuri în care avem excursii rapide, scutece de unică folosință, aventuri de-o noapte, moralitate de doi bani, corpuri supraponderale și pastile pentru bucurie, liniște și moarte. Avem de toate, dar suntem mai triști și mi se pare un paradox. Ceva nu se încadrează în toată această abundență, ceva lipsește din acest joc al bucuriei și abundenței. Eu, miam răspuns în felul meu și vă invit pe toți să vă răspundeți vouă înșivă. Ideea
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
mereu, chiar și fără un motiv anume sau chiar și atunci când starea corpului sau situația de moment spune nu. Totul se poate schimba într-o fracțiune de secundă, dacă în momente mai dificile decidem să zâmbim. Când ești singur și trist, uită-te în oglindă și zâmbește-ți și o să vezi ce se întâmplă. Ce trebuie mai mult să stiți? Zâmbiți vă rog... cam asta este teoria mea în trei cuvinte cu privire la felul nostru de a aborda situațiile vieții. ~n final
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
tratăm situațiile respective, iar dacă le vom aborda cu zâmbetul pe buze, atunci cu siguranță că vom trece mai ușor prin ele, iar urmările nu vor fi dezastruoase. Dar, dacă o banală situație de viață este abordată într-un mod trist, rigid și exagerat, atunci cu siguranță greutatea acelei situații va fi mult mai amplificată iar urmările vor fi cu mult mai distructive. Ca o idee de final, eu vă invit să zâmbiți cât mai des posibil și o să vedeți în
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
noastre psihice reprezintă o mare povară pe aripile noastre și ne împiedică să călătorim cu viteza fericirii și păcii sufletești. Ori de câte ori vom călători cu aceste bagaje psihice inutile, mintea noastră va fi agitată, împovărată și iritabilă, iar inima este goală, tristă și închisă. Călătoria cu bagaje psihice mai putine este foarte eliberatoare și ne crează o vibrație pozitivă care ne va înconjura literalmente corpul și va atrage în viața noastră experiențe fericite, uneori de-a dreptul magice care ne vor ajuta
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
este infinit. Ce frumos și fascinant par toate, atunci când treci un pic de partea non adevărului, ca să mă exprim mai poetic. Ce frumos și simplu par toate, atunci când scânteia din interiorul tău aprinde un foc de tabără. Ce frumos și trist în același timp, devin lucrurile când conștientizezi că tu ești responsabil direct pentru ceea ce ești acum. Ce trist poate părea faptul că ai înțeles că ar fi putut fi altfel în realitatea ta, dacă ai fi fost învățat de mic
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
transpus În metafore, cronologia nu era strictă, unele momente coexistând Într‑o simbioză bizară a timpurilor trecute, prezente și viitoare. Altfel, cum s‑ar putea explica textul de la „imaginea“ primilor lui cinci ani petrecuți la bunicul din Komogovina, acel comentariu trist care, dacă‑mi aduc bine aminte, suna cam așa: „Aceștia vor fi cei mai frumoși ani din viața lui“. Urmau apoi imagini condensate ale copilăriei, reduse, ca să spun așa, la semne ideografice: numele Învățătorului, ale colegilor, „cei mai frumoși ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
fără Îndoială, după spusele lui Rolland, una dintre cele mai pertinente Îndreptare scrise vreodată pentru uzul personal al dictatorilor moderni, ori pentru cei care doresc să devină, iar după Norman Kohn va prefigura cu o luciditate necruțătoare totalitarismele secolului douăzeci. „Tristă nemurire“, va adăuga el. 14 În privința perioadei de descompunere a rămășițelor pământești ale omului (problemă pe care o studiase Flaubert din motive pur literare, dacă este să‑i dăm crezare), diverși autori vin cu diverse supoziții: de la cincisprezece luni până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
coboară spre curte a apărut deodată fratele tatei, care, la un moment dat, a luat înfățișarea tatei. M-am supărat pe el și l-am certat, i-am spus să-l lase pe tata în pace și m-am trezit tristă. Când am stat să analizez mai profund ceea ce trăisem, am realizat că un rău făcuse asta, ca să mă ademenească. Altă dată au venit tata și mama, care au intrat direct în dormitor. Tata era mai curățel la haine, dar mama
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
I SE STRÎNSERĂ DUPĂ CARE SE DESFĂCURĂ DE PARCĂ AR FI VRUT SĂ SPUNĂ CEVA. ÎNAINTE DE A APUCA EA SĂ VORBEASCĂ, HEDROCK CONTINUĂ: \ ARSENALELE AU UN ÎNTREG ALBUM CU IMAGINI DE-ALE EI. LA CE MĂ GÎNDEAM EU ERA IDEEA DESTUL DE TRISTĂ CĂ ÎNTR-O BUNĂ ZI NICI TU N-O SĂ MAI FI ALTCEVA DECÎT UN ALBUM DE POZE DIN CINE ȘTIE CE PRĂFUIT CENTRU DE INFORMAȚII. LOVITURA NIMERI ÎN PLIN ȘI FU PROFUNDĂ. ȘTIUSE EL CĂ TÎNĂRA ACEASTA NU E ÎN STARE SĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pus la punct. Își făcu niște calcule mintale și dădu încet din cap. Deodată ochii negri ai lui Neelan căpătară un luciu metalic: ― Am observat că rareori moartea unui om produce vreo criză, spuse el cu un glas slab și trist. Regret că trebuie să spun acest lucru în privința propriului meu frate, dar acesta este adevărul. ― Și totuși, spuse Hedrock, ceva s-a întîmplat, căci lipsește și Kershaw. Nu mai așteptă un răspuns, ci se ridică în picioare și se duse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
s-a întîmplat, întrebă cu asprime Împărăteasa. Aduceți-mi pe cineva care a văzut totul. Căpitanul Hedrock dormea cînd s-a dezlănțuit atacul? ― Nu... începu cu multă prudență ofițerul. Nu, Maiestate, era jos în criptă. ― Unde? Militarul avea o înfățișare tristă: ― Maiestate, de îndată ce ați plecat din palat cu suita, căpitanul Hed... consortul dumneavoastră... Împărăteasa își pierdu răbdarea: ― Spune-i, te rog, "Prințul Hedrock". ― Da, vă mulțumesc, Maiestate. Prințul Hedrock a coborît în criptă, la unul din vechile depozite, a dat într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]