15,929 matches
-
arătând acuzator peste copertele cărților răvășite pe birou, cu degetul maroniu de la atâta fum de țigară, niște omuleți ce existau acolo, pe covorul persan, descriind în aer cu un gest foarte sugestiv semnul desființării, scăpărând din ochii albaștri fulgere de oțel, el, Alexe, cu bustul ieșit deasupra biroului masiv, dirijând un întreg arsenal de calomnii și injurii, un adevărat cataclism, un puhoi înverșunat care lua la vale tot ce întâlnea, piatră sau frunză, o lavă grea, clocotitoare, de neînfrânt, curgând către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
la superlativ despre țări pe care nu aveau să le vadă cu ochii lor niciodată, despre tehnici și procente, dolari, franci. Cu o memorie fantastică a cifrelor tatăl dădea date despre distanțele geografice, viteze în kilometri ale supersonicelor, cantitatea de oțel folosită pentru ridicarea unui bloc turn. Ștefan nu-i putea servi decât generalități, în casă domnea o atmosferă foarte încinsă și când mama a făcut loc pe scaun farfuriei cu plăcinte "poale în brâu", fierbinți și aromate, Elena a exclamat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
să-l piardă, că el era suficient de puternic ca să o poată căra și pe ea după dânsul. Ascultă, Carmina. De ce n-ai mai venit în tot acest timp pe la noi? O întrebă Alexe și ochii lui albaștri, duri ca oțelul îi așteptau răspunsul. La ultima vizită am observat că nu sunt bine venită. Erați prea neclintiți ca să vă pot înțelege. Atunci m-am fixat pe ideea că voi nu faceți decât să blufați pe conceptul de perfecțiune, că idealurile voastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Încuie jaluzelele cu câteva mișcări pricepute, stinse chibritul și se Îndreptă de spate. Fără a scoate un cuvânt, dădu din cap. Chipul său frumos - curat, cu trăsături „nordice“, cum le-ar numi unii, bărbie bine conturată, ochi cenușii - ca de oțel - era inexpresiv. Pentru o clipă păru să ezite, apoi Îi Înapoie mamei sale cheia și chibriturile. Traversă strada și se făcu nevăzut după colț. Umbra lui alungită se mai zări câteva secunde, apoi Își retrase capul și dispăru și ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
mai mult ovale decât rotunde, cele două părți erau Încastrate Într-un mediu natural umed, fertil. Și de parcă asta n-ar fi fost suficient, am dat din cap cu Înverșunare spre propria-mi reflexie din geam, o construcție Înaltă de oțel fusese ridicată recent la periferia orașului, arătând feroce spre cer: era noul turn radio. Da, era greu de găsit o zonă mai intimidantă decât aceasta. Conform celor care cunosc orașul nostru mai bine decât Baedeker, există o mulțime de zone
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
lui ereditare deveneau mai evidente. Manetti nu se referea la faptul că mebrii familiei Hatz era negricioși, Îndesați și scunzi, ca mulți oameni de origine galițiană, În timp ce copilul lor avea o Înfățișare nordică evidentă: păr blond, ochi gri, ca de oțel, și așa mai departe. Diferențele decisive Însă erau de natură spirituală. Tânărul Hatz avea semne clare de autism. Vorbea rar, aproape deloc, și părea indiferent la cerințele celorlalți Într-un mod fericit, preferând să trăiască Într-o lume creată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
s-a bâlbâit Rose la ultimul cuvânt, de parcă ar fi Început să se Îndoiască de asta. Îl Întinseseră pe divan. Mâinile, ale căror degete mari erau legate laolaltă, erau așezate pe piept, pe care fusese pusă o placă grea de oțel pentru ca trupul să nu se umfle. Două monede mari de argint Înnegrit Îi erau așezate pe pleoape ca acestea să nu se ridice. În gură Îi turnaseră câteva linguri de apă sfințită de la Mecca. Lângă cap, pe o farfurie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
la mort. S-a uitat Îndeaproape și atent ca să nu uite că mortul acela spălat cu săpun verde de dafin și Înfășurat Într-un giulgiu de bumbac din trei părți, mortul acela care zăcea acum nemișcat sub o placă de oțel și două monede de argint Înnegrit, mortul acela căruia i se turnase În gură apă sfințită de la Mecca și care fusese parfumat cu santal era tatăl ei. Unchiul ei... tatăl ei... unchiul ei... tatăl ei... A ridicat privirea și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
observat asta. Se presupune că datorită aliajului metal-material plastic, dar cred că nimeni nu e sigur. Submarinul coti din nou și aripa alunecă spre stânga. Drept Înainte apărură alte lumini aranjate În șiruri verticale. Norman văzu un singur cilindru de oțel vopsit În galben, cu hublouri luminoase. Alături de el se afla o cupolă metalică joasă. — La babord se află DH-7, habitatul scafandrilor. Este mai degrabă funcțional. Dumneavoastră veți sta În DH-8, care e mult mai confortabil, credeți-mă. Cotiră spre tribord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
un val de aer surprinzător de rece pătrunse În habitaclu. — Domnilor, sasul este deschis, spuse el, dându-se la o parte. Norman privi prin trapă. Văzu deasupra o mulțime de lumini roșii. Părăsi submarinul și pătrunse Într-un cilindru de oțel cu diametrul de aproximativ doi metri și jumătate. Peste tot, mânere de susținere; o bancă metalică Îngustă; deasupra, lămpi de Încălzire incandescente, cu toate că nu prea-și făceau simțită prezența. Ted urcă și el și se așeză pe banca din fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
zgomotul motoarelor când acesta se Îndepărtă. Apoi tăcere. — Ce se Întâmplă acum? Întrebă Norman. — Ne presurizează, spuse Ted. Suntem racordați la o atmosferă de gaze exotice. Nu se poate respira aer normal aici. — De ce? Întrebă Norman, privind pereții reci de oțel ai cilindrului și regretând că adormise În timpul instructajului. Deoarece atmosfera de la suprafața pământului ar fi mortală aici. Noi nu ne dăm seama, dar oxigenul este un gaz coroziv. Face parte din aceeași familie chimică cu clorul și fluorul, iar acidul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
culorilor vii și a decorațiunilor Îngrijite, lui Norman locul i se păru prea strâmt și Întunecos. Hublourile erau meschine și nu dezvăluiau decât Întunericul de afară. În locurile neacoperite de căptușeală, se iveau buloane masive prinse În pereții masivi de oțel; asta ca să nu uite unde se aflau. Se simțeau ca Într-un uriaș plămân metalic, senzație nu prea departe de adevăr. Aplecându-se, traversară printr-o deschidere a peretelui despărțitor către Cilindrul D: un mic laborator cu mese de lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
lungime de douăzeci de metri și era puternic iluminat. Merseră În șir indian. „Parc-am coborî Într-o mină“, Îi trecu lui Norman prin gând. — Tunelul l-au săpat scafandrii? — Da. Norman văzu o structură paralelipipedică din tablă ondulată de oțel, Înconjurată de rezervoare de presiune. — Sasul se află În fața noastră. Aproape c-am ajuns. Totul e În ordine? zise Barnes. Până acum, da, răspunse Harry. Pătrunseră În sas și Barnes Închise ușa. Aerul șuieră cu putere. Norman urmări retragerea apei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
să Începeți să respirați. Veți mai petrece Încă patru zile pentru decompresie, Într-o incintă hiperbarică, aflată la suprafață. Era pentru prima oară când Norman auzea despre decompresia de la suprafață. Așadar, chiar și după ce vor fi părăsit acest plămân de oțel, vor fi nevoiți să mai petreacă Încă patru zile Într-un alt plămân de oțel? — Credeam că știți, continuase Barnes. Aceasta e POS - procedura de operare standard - pentru mediile saturate. Puteți să stați aici cât doriți, dar, la Întoarcere. e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
hiperbarică, aflată la suprafață. Era pentru prima oară când Norman auzea despre decompresia de la suprafață. Așadar, chiar și după ce vor fi părăsit acest plămân de oțel, vor fi nevoiți să mai petreacă Încă patru zile Într-un alt plămân de oțel? — Credeam că știți, continuase Barnes. Aceasta e POS - procedura de operare standard - pentru mediile saturate. Puteți să stați aici cât doriți, dar, la Întoarcere. e necesară o decompresie de patru zile. Și, credeți-mă, acest habitat este mult mai primitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
tubular metalic al unui robot subacvatic. Un echipaj al Marinei Militare lansa la apă un al doilea robot, Într-un potop de urlete, blesteme și fluturări de mâini; ale lor erau vocile abia percepute de Norman prin pereții groși, de oțel, ai camerei. În apropierea camerei, un marinar solid rostogolea un rezervor verde uriaș cu inscripția „Oxigen“, aliniindu-l lângă o duzină de alte asemenea recipiente. Cei trei membri ai echipei medicale care supraveghea camera de decompresie jucau cărți. Privind prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
vă voi Îmbogăți albumul lăuntric cu un abil raccourci al scenei. Pe umărul lui Tai An, augustul sărut al Morții Își pusese pecetea cu rouge: o rană de armă albă, care se lățea pe vreo zece centimetri. Nici urmă de oțelul vinovat. Lopata funerară se străduia În zadar să astupe lacuna: era o simplă unealtă de grădină, cum nu se poate mai comună, zvârlită - pe foarte bună dreptate - câțiva metri mai Încolo. Pe coada folclorică a lopeții, gaborii (incapabili de avânturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și a lui Cuvier, repetatele și vigilentele vizite la grădina noastră zoologică din Palermo, pitoreștile interviuri cu piemontezi, cutremurătoarea și, poate, apocrifa descindere Într-o peșteră din Arizona, unde un ursuleț Își dormea inviolabilul somn hibernal, cumpărarea de foi de oțel, litografii, fotografii și chiar de exemplare adulte Îmbălsămate. Pregătirea unui Opus II, Prici, l-a condus la un experiment curios, nu lipsit de disconfort și riscuri: o lună și jumătate de rusticatio Într-o casă săracă din strada Gorriti, ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
i-o poate garanta Întreprinderea noastră, de a fi un martor pentru in aeterno. Creierul, irigat zi și noapte printr-un sistem de curenți magnetici, e ultimul bastion animal În care mai conviețuiesc Încă rulmenți și celule. Restul e fórmica, oțel, material plastic. Respirația, alimentația, generarea, mobilitatea - chiar excreția! - sunt deja etape depășite. Nemuritorul e imobiliar. Lipsesc câteva tușe, e adevărat; emisia de voci, dialogul sunt Încă pasibile de Îmbunătățiri. În ce privește cheltuielile pe care lucrul acesta le presupune, nu-ți face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
probabil, o carieră fulminantă în subordinea unchiului, fiind un copoi înnăscut, om de acțiune și plin de nerăbdare. Spre deosebire de mulți dintre funcționarii Serviciului, umbla înarmat și își făcuse un reflex de a se pipăi la piept, simțind prin stofa hainei oțelul rece al revolverului cu o expresie de mulțumire necunoscută, întinsă pe fața lătăreață, mongolică. Cine știe ce combinații ori obligații ale lui Mihai Mihail îl aduseseră și mai ales îl îngăduiseră în Serviciu! Pe el nu-l interesa acest lucru, conform regulii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
fac apel la dumneavoastră și vă conjur dați acestor tineri posibilitatea să înfrunte moartea. Dați-le voie să descopere că sînt curajoși, că ei sînt cei care pot schimba fața și renumele surorii noastre de la Dunăre. Dați-le aripi de oțel, ajutați-i să privească lumea de sus, de acolo de unde se poate intui adevărata sa ordine. Cheltuiți banii plutocrației și vîrîți realitatea în cușcă, acolo unde îi este locul, ei sînt dresorii, stăpînii arenei, pentru că numai ei știu ce culoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
a numi teamă ceea ce-l făcea să procedeze în acest fel era o figură de stil. Era cu totul altceva, era un sentiment necunoscut pînă atunci și care nu se putea asemăna decît cu vibrația joasă a unei lame de oțel, ori cu ceea ce se face auzit la un cutremur de pămînt. O clipă i-a trecut prin minte că s-ar putea concepe o mașinărie care să producă o asemenea vibrație dirijată și care ar înspăimînta și-ar pune pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
blestema în gînd și clipa în care i-a trecut prin cap să se împotrivească Comitetului din Vladia, vedea privirea albă, aproape tîmpă, a lui Leonard Bîlbîie îndreptată către gura neagră a pistolului. Iar el simțea încetul cu încetul răceala oțelului răzbătând prin piele, transmițîndu-se creierului său blocat de frică. "Locotenentul Georgescu a șuierat "trage, excelență, el te-a adus aici, n-ai nici o ieșire. Chiar dacă sînteți la fel de ticălos ca și spionul ăsta nenorocit o să rămîneți în viață doar pentru că l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Dobrinescu, că adică o să fie închisă până la întîi februarie. Absența mea însă nu fu observată, nici măcar subdirectorul Lascăr nu-mi spuse nimic. A doua sau a treia zi după rebeliune, mi se povesti, intraseră prin clase militari cu căști de oțel pe cap și făcuseră percheziție pipăindu-i pe fiecare dacă n-au pistoale, căutară și prin bănci și pe sub saltelele din dormitoare. Nu găsiseră nimic. Pedagogul verde, care înființase în școală "frățiile de cruce", dispăruse și nu se mai întorsese
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
o pulbere de aur se strecura prin pletele verzi și tremura în flori de lumină pepânza neclintită și întunecoasă a apei. Ramurile, împreunându-se, deschideau arcade negre, sub care treceam într-o liniște nețărmurită, lăsând o cărare de solzi de oțel în urma luntrii. Și ne oprirăm între două sălcii scorburoase, adăpostiți de ramuri dese, care curgeau de sus până la luciul bălții. În față aveam o oglindă uriașă, în care soarele se învolbura într-un cuibar de foc, între două ziduri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]