15,504 matches
-
săraca!” „Îmi pare rău, domnule - domoli el vocea. Sunt nevoit să mă retrag la garaj...” „Așa devreme, dece...??” „Ne-au redus iarăși rația de benzină. Până mai ieri alaltăieri primeam zece litri pentru un shift, iar În prezent numai opt litri. Facem și noi ce putem. O cursă - două, iar după aceea ne retragem la garaj. Dacă mai adăugăm la socoteală faptul unui timp capricios ca acesta, motorul mașinii consumă peste limita planificată, diferența suntem nevoiți s’o suportăm din buzunarul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pe cei doi parteneri Într’o altă galerie unde de fapt erau așteptați. Privind În ansamblu locul producției, Întrebă lucrătorii. „Ați pregătit totul...?” „Absolut...” Contrariat, Tony Pavone privi butoaiele, vorbind singur. „Ce capacitate poate avea acest monstru...??! „Doisprezece mii de litri....” - răspunse un lucrător. Directoarea Tatiana oferi un pahar gol lui Gică Popescu, precizând. „Pentru a vă convinge de adevăr și, nu comit cine știe ce scamatorie, te rog domnule Gică Popescu probează conținutul acestui butoi ori monstru cum l-a numit simpaticul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
prin cavitatea bucală, exclamând. „E apă... Apă chioară...!!” „Sigur ... Ce altceva poate fi...? Acum puțină atenție, vă rog...!” În colaborare cu lucrătorii introduse În butoiul cu apă câteva kilograme de „Sare de lămâie”, câțiva bulgări de „Sodă caustică”, aproximativ cinci-șase litri de soluție albastru-maroniu ca În final să completeze compoziția chimică cu zece kilograme de „Pudră de oase” ce emana un miros plăcut având totuși o incertă culoare!! Puse În funcție pompa centrifugă cu ajutorul căreia apa și produsele chimice fură bine
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
evaporat...!” rosti Tony pavone cu o figură destul de serioasă. „Departe de mine gândul de ați reproșa fofilarea ta, ferindu-te de mine...! Totuși, ca să-ți dovedesc generositatea mea, ei bine, te iert. Cu o singură condiție...! Am nevoie o sută litri de vin negru...!” „Îmi pare rău...” „Te rog nu mă Întrerupe. Deci...! Poimâine e ziua mea de naștere. Pentru a onora evenimentul am invitat aici toată conducerea Cooperativei plus cadrele auxiliare. Cu aperitivele mă descurc, cu relațiile mele din piață
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
spre aprecierea funcționarilor care-i invită Într-o cameră alăturată suficient de răcoroasă și unde Îl rugară pe Tony Pavone să le aducă ceva de băut, el fiind considerat de-al casei. Tony Pavone le aduse două sticle de un litru de vermut roșu nesigilate, ridicate de el direct din procesul de fabricație, suficient de reci, de foarte bună calitate: acest produs era pregătit să fie trimes la export. Îi lăsă singuri, el intrând În vorbă cu laboranta, de care Tony
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Însă, În timpul somnului și În dimineața următoare, valuta mea forte dispăruse...! Am vorbit de noroc, noroc ce s-a materializat În dimineața următoare văzând pe vecinii noștri dela camera Nr.9, cu un fel de butoi cam de 250 de litri plin ras cu materii fecale În care patru arestați cu un fel de cobiliță Îl ridicau pe umeri și-l răsturnau Într-o canalizare În mijlocul curții, aducându-l Înapoi În cameră murdar și mirosind Îngrozitor, dovedind starea insalubră a improvizatei
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Pag. 498: „Sima și Petrașcu, hoți de găini”; Pag. 515: „... tuturor leproșilor politici”: Pag. 515: „Nicolae Petrașcu..., vechi costoboc”; Pag. 515: „grupul Ianolide Gafencu, grupul buricarilor legionari”; Pag. 546: „Moș Zagreb făcea petiții la administrație ca să i se admită un litru de vin zilnic pentru motive medicale (Ion Zelea Codreanu, În lagărul M-Ciuc)”; Pag. 593: „... grupa gălăgioasă și acefală a reacționarilor”; Pag. 601: „Episcopul Antim Anghelescu de Buzău, monahofag”; Pag. 620: „... proștii de la «Universul» și «Porunca vremii”; Pag. 620: „... contra cațaonilor
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
St John Froude rămase așezat la masa de lucru și se gândi la posibilitatea existenței unor fantome. Se petrecea ceva foarte ciudat. La ora unu după-amiaza coborî în hol, intră în bucătărie și descoperi că îi dispăruse o jumătate de litru de lapte din cămară și că resturile unei plăcinte cu mere, adusă de doamna Snape, care-i făcea curățenie în casă de două ori pe săptămână, dispăruseră și ele. Trebui să se mulțumească doar cu fasolea bătută, întinsă pe pâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
să se sărute cu altcineva la lumina tremurată a lumânărilor. Nici măcar după acel telefon nu am putut să cred, nu am putut sa-mi imaginez că este posibil. De revelion am rămas acasă. Părinții mei nu pregătiseră nimic deosebit: un litru de vin și atât. De la ora nouă au deschis televizorul și au încremenit în fața lui. Soră-mea era invitată la niște prietene, așa încît casa, meschină ca întotdeauna, era parcă mai rece ca oricând. La miezul nopții am stins luminile
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
fiecare sticluță avu aceeași soartă. Le citea denumirile: Sensation, Fidji, Magie noire, iar apoi le trântea cu toată forța pe podea, acoperindu-și ochii cu brațul stâng, ca să nu-i sară cioburi. Ultimele două-trei sticluțe de colonie și jumătatea de litru de spirt albastru, medicinal, pe care o găsise într-o despărțituri, își luă seama și nu le mai sparse, în schimb le desenă conținutul peste mobilele îngrămădite în mijlocul casei, murmurînd: Toarnă pe covor parfumuri tari, / Adu roze, pe tine să
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
e pentru băut? — Nu e de vânzare. — Cum adică nu e de vânzare? se miră pilotul. Bănuiesc că are un preț. Aici apa reprezintă diferența dintre viață și moarte, de aceea nu are preț. Cinci sute de franci pentru zece litri? — Cu adevărat credeți că putem să bem cinci sute de franci? — Dar o mie? — Chiar și cu ăștia nu-ți piere setea. Mă rog! izbucni celălalt. Dar ce anume cereți? Vă ofer o avere pentru un strop de apă. — Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
prevenit că s-ar putea să dăm de bandiți și hoți la drumul mare, iar tu ai acceptat; așa că nu-mi veni cu tâmpenii. — Păi ăștia nu sunt bandiți! Cine cere mai mult de o mie de franci pentru zece litri de apă este un bandit și aici, și în China... Și urcă-te dracului în mașină, sau te las jos! Îl așteptă pe celălalt să urce și apoi se îndreptă spre partea din spate a jeepului, deschise portiera, scoase un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
por al pielii lor elimina în mod neîntrerupt o minusculă picătură de sudoare. Și acolo, în inima pustiului Tenere, fiecare picătură de sudoare valora cât o picătură de sânge. Dacă-ar fi stat pe loc, ar fi pierdut cam opt litri de transpirație pe zi, și ceva mai mult decât dublul acestei cantități dacă ar fi fost obligați să se miște; și cum n-ar fi reușit să înlocuiască imediat cel puțin jumătate din acest lichid, ar fi început să aibă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
poți să-i vezi. Mă tem că încep să bănuiască, deoarece prea am țintit bine. - Gacel făcu o scurtă pauză înainte de a întreba: Câtă apă ar putea să aibă un butoi ca ăsta? — Nu cred că ajunge la două sute de litri. Îți dai seama ce-ar fi dacă am reuși să le-o luăm? Suleiman zâmbi ușor. - O mână de europeni fără apă în mijlocul deșertului - s-ar căca pe ei din mers. — La ce distanță crezi că este? — Butoiul...? Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
saltă ca pe un fulg, făcându-i loc în spatele lui, pentru ca apoi să se întoarcă fără grabă la adăpostul sigur din munți. Când Julio Mendoza îi comunică lui Bruno Serafian vestea proastă că pe fundul butoiului mai rămăseseră doar câțiva litri de apă și cinci gloanțe, armeanul încercă din răsputeri să se controleze, ca să nu le transmită cumva oamenilor săi panica ce se înstăpânise dintr-o dată pe sufletul său. Doar în câteva minute, datorită unei îndrăznețe lovituri cu adevărat neprevăzute, ajunseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
facultăți. Chiar și la vârsta de 70 de ani făcea două drumuri dus întors, însumând aproape 20 de km, între gospodăria din sat și bordeiul din Dealul Runc, aducând laptele de dimineață și de seară, în două bleahuri de 10 litri fiecare, în mâini. Acest ritual zilnic, cu ritm de metronom, s-a întins pe ani de zile, pentru a achita la Banca cernăuțeană împrumutul restant. Când a căzut la pat de bătrânețe, ea nu și-a dat obștescul sfârșit până când
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
chef plin de originalitate, de seara până dimineața, la gazda colegilor din Moldovița, vecina tanti Zina a lui Neculai a Roizii. În seara aceea, profitând de lipsa părinților mei de acasă, eu am sfeterisit din beci o canistră cu 10 litri de vin, pe care am „topit-o” până în zori, împreună cu Vasia Perepeliță, Neculai Balahură, Grigore Cenușă și Gabi Climescu, de ne-am făcut toți mangă. Sigur că orgia s-a răsuflat chiar de-a doua zi, fiind mediatizată în școală
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
ceva din aceea a unui Cezar al melancoliei. Mă privește atent și nițeluș uimit, îmi zice: "da' ce cauți aici să cumperi benzină de asta?" La întrebarea lui zic următoarele:"păi, dacă-mi permiteți, prețul mă atrage, e nouă mii litrul". Zice el: "da' nu cumpără nime', asta-i pântru sârbi, e proastă, bate avansurile la motor cu benzina asta". "Aha", zic. "Păi, vezi", zice. Mă aburc la volan și plec rușinat, las înaintea mea un beamveu așa cum stă bine unei
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
de ele. Chiar eu desenasem această țintă, cam prin 1941. Milioane de reproduceri ale acestei ținte au invadat Germania. Superiorii mei fuseseră atât de încântați, încât mi s-a dat drept recompensă un jambon de cinci kilograme, două sute cincizeci de litri de benzină și o vacanță de-o săptămână, complet gratuită, pentru mine și soția mea, la Schreiberhaus în Riesengebirge. Trebuie să recunosc că ținta reprezintă un exces de zel, de vreme ce eu nu lucram pentru naziști în calitate de grafician. O ofer ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
se credea Sfântul Gheorghe, iar pe mine mă lua drept balaur. Când l-am văzut prima oară printre umbrele din mansarda mea, stătea pe o căldare de tablă galvanizată întoarsă cu gura în jos. Purta uniforma Legiunii Americane. Avea un litru de whisky cu el. Se pare că mă aștepta de mult și că între timp băuse și fumase. Se îmbătase, dar uniforma și-o păstrase intactă. Cravata stătea dreaptă. Șapca îi era pe cap, așezată în unghiul potrivit. Pentru el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
cu toate cheltuielile către bancă. «Asta e. Mergem înainte...» Are zece lucrători care primesc câte 800000 de lei pe zi. Sâmbăta și duminica, lucrează cot la cot cu soția în locul angajaților. Moții aduc laptele și primesc 1500 de lei pe litru. «Privatu’» ne ia produsele și la sfârșitul lunii primim banii, mârâie ei. Noile normative descurajează orice inițiativă din zonele defavorizate. Satul bombăne Comuna Ponor are 920 de suflete. Majoritatea - bătrâni. Cresc animale, «dar nu se plătește». Turism nu există, deși
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
fiecare zi. Mii și mii de tone de brânză s-au cărat de-aici și nimeni nu ne-a luat în seamă. Bătrâni cum sunt, încă ar mai crește animale, dar nu iei un sfert de furcolă (suc) pe un litru de lapte. E tare amărâtă lumea aici. Vara - căldură, după nutreț, iarna - să fii continuu la coada vacii... Noi om trece dincolo, că-i timpu, da’ cei mai tineri ce fac? N-au primit banii pe lapte de la stat din
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
100%?” Voi sunteți nebuni? Eu am pus destul, ați adus evaluatorul vostru. Dacă aveam banii mei, nu plăteam eu, frățioare, mai veneam aici? Eu le-am luat în virtutea inerției fiindcă fermierii care aduc genetică în țară, cu peste 7500 de litri pe vacă la o lactație, adică atât să aibă mama fiicei, iar bunica să aibă peste 6500 de litri, dacă mă împrumut la bancă cu o dobândă subvenționată de 4%, peste 2-3 ani, fac dovada că nu am întâziat la
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
frățioare, mai veneam aici? Eu le-am luat în virtutea inerției fiindcă fermierii care aduc genetică în țară, cu peste 7500 de litri pe vacă la o lactație, adică atât să aibă mama fiicei, iar bunica să aibă peste 6500 de litri, dacă mă împrumut la bancă cu o dobândă subvenționată de 4%, peste 2-3 ani, fac dovada că nu am întâziat la bancă, fac apoi dovada, ca atunci când am luat creditul, că nu am întârziat la bugetul statului, atunci Direcția Agriocolă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
una. Așa ajung la 56 de posturi. Când am toate vacile în lactație, mulg 15 ore pe zi. Tot în două schimburi. Ca să nu am foc continuu, trebuie să dezvolt sala. Producția medie pe cap de vacă este de 7000-7500 litri pe lactație. Am avut și vaci cu peste 10.000 de litri. Am luat genetică Montbeliarde de la francezi, de la canadieni, de la danezi. Cu doi ani în urmă, am pierdut foarte multe vaci din cauza neprofesioniștilor pe care i-am avut aici
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]