15,624 matches
-
Le am numărat atent, erau nouă. Am tras un scaun lângă masă și m-am așezat cu palmele pe genunchi, ca la veghe. „Draaagoș“, am spus (vorbeam, nu știu de ce, pe nas; din gură îmi ieșea un fel de bocet trist și fonfăit), „unde ai lăsat copiiilul ? L-ai dat de sufleeet ?“. El nu mi-a răspuns, dar eram sigur că mă auzea. „Îți arde și ție de joaaacă ?“, am continuat eu, „sau poate că nu te interesează și vrei să
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
nu-și putea ascunde dragostea față de ea. Tatăl, pe numele de Ioan Plopeanu, era un om vesel, zâmbăreț și care știa întotdeauna să-și ascundă durerea sub masca blândeții și a bunei dispoziții. Ea nu-l văzuse pe tatăl ei trist decât în urmă cu circa 2 ani înainte să părăsească lumea. Tristețea lui se datora grijilor pe care și le făcea pentru ea când el nu va mai fi. Ramona Plopeanu era copia fidelă a tatălui ei. Mama ei fiind
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ea să se consoleze. Apoi, un alt gând „ dacă mă va căuta cândva, ce-i voi spune?”, aceasta, din cauza timidității ei și a firii ei emotive. în acea zi era doar prezentă în școală dar cu gândul departe, avea chipul trist și palid, nu putea vorbi cu nimeni, mereu îi venea să plângă, era agitată și fără răbdare. îi era foarte necaz pe ea însăși, pe aceste trăiri ale ei și pe care nu le mai simțise până atunci. Fiecare clasă
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
întrebă doamna Neli. Atunci Ramona își șterse ochii și neștiind ce să-i răspundă, zise: -A... nimic. Ramona nu i-ar fi spus mamei sale niciodată despre gândurile și durerea ei în legătură cu Radu. Doamna Neli bănuia ceva, văzând-o mereu tristă și uneori pusă pe gânduri, având privirea în gol, visătoare, din acea zi pe care ea o numea nefericită, în care se întâmplase acel incident. Ea nu doarea ca acel străin să intre vreodată în viața fiicei sale, întrucât nimeni
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
pentru a urca în camera ei. La scurt timp și Livia părăsește bucătăria pentru a urca în camera Ramonei, la îndemnul celor două femei. De altfel ea oricum s-ar fi dus la Ramona, pentru că o durea inima văzând-o tristă. Livia era o fată cu un suflet mare, foarte vorbăreață și niciodată nu avea nimic de ascuns față de Ramona. Era de statură mijlocie, brunetă cu ochii mari, căprui, fața rotundă, era genul de om care niciodată nu te plictisea. Intrând
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
poalele lui reci, dându-i fiori și înroșindu-i fața. Intrat în casă îl găsi pe tatăl său în bucătărie, stând lângă soba în care focul de gaze făcea zgomot. Radu își îmbrățișă tatăl, amândoi se priveau cu un zâmbet trist. Tatăl lui Radu acum pensionar de mină, încă nu avea șaizeci de ani, dar fața lui era foarte brăzdată de cute adânci pe care se întipărise umbra durerii. Era un om slăbuț, cândva de statură mijlocie. Acum se frământa, neștiind
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
întotdeauna. -Anul acesta au fost mai puțini struguri ca în alți ani. în acel moment se gândi câ îi va fi necesar în cazul morții soției lui. -Cât vin ai făcut? -250 de litri. -O! Suficient. -Da... suficient, spuse tatăl trist. Radu era unicul copil al familiei Brădescu. De aceea tatăl său dorea foarte mult ca el să vină cu serviciul la o fermă din apropriere, pentru a rămâne acasă cu ei. La întrebarea tatălui său, cum o duce cu serviciul
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
numai copiilor săi, încruntându-se spre Eugen, înjurând și zicându-i: -Du-te la vântură lume. Și tu ai să fii unul ca el, referindu-se la tatăl lui. Atunci Eugen, cu capul plecat ieșea afară plângând. Maria deveni o femeie tristă încă de tânără, pe chipul ei se putea citi durerea, nicicând nu o vedeai zâmbind sau stând prea mult de vorbă cu cineva. Ea își închise suferința în sufletul său. La vârsta de numai zece ani Eugen era un copil
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
să se poarte cu ea ca și până acum, văzându-l mereu încruntat și furios atunci când o vedea. Radu, ascultându-l, o salută pe Angela într-o zi, întâlnind-o pe stradă. Ea se opri în fața lui cu un zâmbet trist și ochii umezi, probabil lăcrimase înainte de a ajunge în fața lui. -Angela, trebuie să-mi cumpăr un pulovăr și ceva pentru părinții mei, câte un cadou pentru fiecare, de Crăciun. -M-aș bucura. Amândoi urcară la etajul întâi al magazinului unde se
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
și îi înțelegea bine șovăirea. La un moment dat, Radu fu chemat la telefon de către bătrânul în a cărui casă locuia, acesta zicându-i că e căutat de tatăl său. Când el se întoarse în cameră, avea un zâmbet trist: -Tatăl meu m-a întrebat când pot merge acasă. -Și când te duci? -Chiar în ziua de Crăciun, Andrei. Mă bucur că pică sâmbătă. -Cred că ești nerăbdător, dar în seara de Ajun vei veni la mine? -Da, așa cum ți-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
dorea, dacă ar fi cu putință să o ia adupra lui. Vroia ca fiul său să fie descătușat de suferință. Nu-i putea vedea chipul înlăcrimat, pentru că nu dorea să-l aibă în imaginea care i se întipărea, îndurerat și trist. încă îl percepea ca fiind un copil inocent. Avea regrete, pentru că nu mai avea puterea de altă dată și Radu crescuse prea repede. Dar se consola cu faptul că l-a putut întreține și îndruma spre o facultate. La urma
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
Bătrânul nu părea a fi în apele lui. Radu crezu că nu se simte bine și intră în camera lui. După puțin timp bătrânul intră la el și aruncându-i o privire lungă îi zise cu o voce scăzută și tristă: -Trebuie să pleci acasă copilul meu și ochii bătrânului se umezi. -A dat telefon tatăl meu? -Nu... nu el, bunicul tău. -Isuse! Tatăl meu a...., și nu mai putuse rosti cuvântul fatal, deoarece izbucni în lacrimi. -Trebuie să te întărești
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
acolo, te rog să mă aștepți, zise Ramona, abia putând să vorbească și închise telefonul. într-adevăr, Ramona se ținu de cuvânt, nici nu trecuse o jumătate de oră și ea intră în camera lui. Era palidă iar privirea era tristă, luptându-se cu lacrimile care stăteau să-i țâșnească. -Radu, îmi pare rău! într-adevăr, pe fața ei se putea observa umbra durerii. -Da. Mulțumesc, spuse Radu, cu privirea în gol. în prezența ei îi venea din nou să plângă
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
lui bună" va lăcrima pe urmele lui. Deși l-am iubit, răzbunarea mea va fi crudă. Viața lui va deveni un coșmar blestemat. Seara de Sfântul Nicolae a acestui an care se încheie, s-ar putea să-i rămână de tristă amintire. Cu toate că atunci m-au încercat puțin unele mustrări de conștiință, crezându-l un inocent copil, dar după cum văd își merită pedeapsa, chiar el transformându-mi iubirea în ură, care se va răsfrânge asupra lui. La aflarea acelei
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
meu natal? întrebă el, reușind să zâmbească, ce-i drept trist. -Frumos! răspunseră amândoi în același timp. Ramona, cu gândul parcă dus, privind cu ochi undeva în gol, zise: -Câte amintiri frumoase te leagă de orașul copilăriei tale? -Și cele triste acum, zise Radu oftând. Andrei oftă cu capul plecat, zicând pentru el: - Doamne, câtă durere cuprinde viața! în acel moment intră bunicul. Văzându-i triști, umplu paharele cu vin, luând unul în mână. -Luați câte un pahar cu vin. Atât
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
plecat, oare ce se va alege de el, nemaiavând pe nimeni la cine să vină săși spună oful, repetându-și mereu în gând că e "singur pe lume". în aceste clipe uitase cu totul de Ramona, care pășea tăcută și tristă alături de el. Andrei întrerupse firul durerii: -La noapte o să fie ger. într-adevăr, soarele care strălucea pe un cer senin, era unul cu zimți, nereușind să topească deloc din zăpada groasă, care se așternuse cu o seară înainte. Un vânt
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
plecăciune a capului și ridicând mâna dreaptă. în seara zilei de 8 martie, Ramona Plopeanu se îndrepta la volanul trabantului ei spre casa unde locuia Radu pentru a merge împreună la balul organizat în cinstea zilei femeilor. Ea părea puțin tristă. încă dinainte de-a pleca de acasă, o încercă un dram de teamă inexplicabilă, soră cu aceea din seara în care-l găsi pe Radu inconștient. Când opri mașina în fața porții, Radu o întâmpină cu un zâmbet senin și bună
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
era Eva, vânzătoarea de la cofetărie, care era printre participanți împreună cu soțul ei și care acum plângea șoptindu-i ceva soțului ei, care o privea foarte atent. -Pentru că-i mai bătrână este vina ei. -Așa sunteți voi bărbații, afirmă Eva tristă, mutându-și privirea în altă parte. Angela observând că Radu și Ramona se pregăteau de plecare se îndreptă spre ușă așteptându-i. -Ramona te rog să primești acest plic, este pentru iubitul tău. Angela îi întinde acel plic fără s-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
știau ceva, așa gândi ea. îi venea greu să-i întrebe de el atunci când se întâlneau și asta destul de rar. într-una din frumoasele seri de aprilie când doamna Neli luă cina împreună cu fiica ei,, pe care o vedea mereu tristă o întrebă: -Ce se întâmplă cu tine Ramona? Tristețea te-a pecetluit în așa fel încât a început să te ofilească. Sigur, Radu ăla al tău... Doamna Neli acum se gândi că fiica ei făcuse prea multe cu Radu în
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
lăsase mașina. De această dată Radu se urcă la volan, făcându-i semn Ramonei să urce lângă el, și porni spre satul unde locuia ea. -De acum înainte te rog să nu-mi lipsești atât de mult, îl rugă Ramona tristă. -îți promit, zâmbindu-i cu mult farmec. El opri mașina și o sărută. Ramona plângea. -Radu, nici nu știi cât am suferit până azi, când team revăzut. -N-o să se mai întâmple, draga mea. Cu cel puțin o sută de
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
o asigură că nu este supărat. După ce o sărută, el urcă pe bicicletă și se cufundă în noapte. Ramona rămase în poartă, până ce zgomotul bicicletei pieri. Radu ajuns acasă, înainte de a se așeza în fotoliu, porni magentofonul. începu o melodie tristă cântată de George Nicolescu. în timp ce asculta se gândea că nu a fost bine stabilită nunta pentru luna septembrie, oricare zi din această lună l-ar încurca foarte mult și hotărî să fixeze împreună cu Ramona una din sâmbetele lunii august
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
gândea că nu a fost bine stabilită nunta pentru luna septembrie, oricare zi din această lună l-ar încurca foarte mult și hotărî să fixeze împreună cu Ramona una din sâmbetele lunii august. După ce stabili singur data, ascultă liniștit cântecul trist, un dor de la un moment dat parcă îi sfâșia sufletul. Acum în imaginea sa apăru chipurile părinților săi, îi apărură atât de vii, lacrimile îi ardeau fața, regretând că nu și-a putut ține promisiunea făcută tatălui său de a
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
micuțului, ca pe propriul său nepot. Mereu o auzeai șoptindu-i numele chiar și când el dormea liniștit, mângâindu-l și sărutându-l pe frunte. Uneori o vedeai îngenuncheată lângă pătuțul lui, rugându-se. Ori de câte ori Radu Brădescu își vedea soția tristă îl vedeai și pe el cu fruntea încruntată, privind în gol. Avea momente când se simțea vinovat de suferințele ei, deși suferința tristeții ei nu se datora acelui motiv pe care el îl credea. Ramona Brădescu îl iubea foarte mult
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
și rândul trecut. -Nu știu, rândul trecut înainte de a mă opera nu m-a durut, acum de multă vreme mă doare. -Nu mi-ai spus niciodată. -Nu-mi place să mă plâng. Ionuț, care era în cameră cu ei, văzându-i triști începu să plângă. Amândoi încercau să-l aline, luându-l în brațe, când unul când celălalt, asigurându-l că nu s-a întâmplat nimic. Angela niciodată nu venise să-și vadă copilul, deși era trecut de patru ani. Din când
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
la serviciu se ducea tot cu vechea lui bicicletă, cu toate că soția lui îi ceruse să cumpere una nouă. în drum spre Tg. Mureș ei vorbiră foarte puțin, Radu nu-și găsea cuvintele. Eugen era tăcut din fire, Oana părea puțin tristă și destul de sfioasă. La întoarcere, Eugen îi mărturisi lui Radu că intenționează să-i ceară doamnei Neli partea ce i se cuvine din averea tatălui său. La aflarea acestei vești Radu nu știu ce să zică, ci doar îl privi lung și
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]