15,045 matches
-
membri ai elitelor celor 247 de partide aflate în competiția pentru putere. Ascultându-l, înțelegând ce rol capital de tot poate avea lărgirea orizontului de cunoaștere științifică, recenta olimpiadă națională la zoologie s-a desfășurat pe terasa blocului nostru, urmare firească a pregătirii animaliere superioare a copiilor de aici și a părinților, în marea lor majoritate mici crescători de porci. Iată în continuare un fragment din notițele maestrului, fragment care, după ce va fi deslipit de pe sticla de aracet pe care o
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
ocupație, i-a pus-o controlorului de bilete pe ruta Negrești - 10 Prăjini - Copenhaga. Răspunsul a sosit clar, prompt, indubitabil șo sigur ca și creșterea prețurilor la biletele de călătorie. Spre unde ne îndreptăm, domnule? Spre Europa. De unde și concluzia firească că, mai mult ca sigur, Europa începe de la 10 Prăjini în sus. 26. Și spui că te-a bătut bine? Ba io zic că m-a bătut rău... Bine. Adică vreau să spun că rău nu înseamnă bine, cum nici
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
Barthelme, Joyce, Faulkner, Cortzar, Buzati, Márquez, Truman Capote, Golding, Carpentier, Patrick White, Saroyan, Virginia Woolf, Kurt Vonnegut, Saramago, Antunes, Allemany, Asturias, Flaubert, Manuel Scorza, Anatole France nu. Și cîți alții, la grămadă. Nu doar că n-am Întrecut, În chip firesc, absolut pe nimeni (ceea ce-i bine: mă determină să continui antrenamentul), dar nici măcar nu am reușit să mă apropii cît de puțin de vreunul dintre modele (ceea ce-i rău; știu cu precizie ce și cum trebuie să scriu, Însă Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
am luat-o cîteva sute de ani mai tîrziu și drept urmare facem murături, pentru eternitate, așa vorbeau comandanții din vechime Înaintea atacului, erau toți poeți ca Ovidiu la mare, ca Crowe, cînd Își Înalță glasul tunător Îmbărbătîndu-și soldații cu Îndemnul firesc de-a scrie o pagină pe zi, ca-n Buzduganul cu șapte peceți, și soldații se năpustesc spre oamenii pădurii și-i fac chiseliță. Asta mi-a plăcut, c-am văzut bătălia la Vali. Pe DVD. Un vechi prieten, bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
amănunte, rulînd pe autostrada povestirii cu sofisticatul radio de bord dat foarte tare, ascultînd muzică, din nou melodia lui Truman Capote, Un Paganini semantic: „Găsirea formulei exacte pentru o povestire Înseamnă pur și simplu a Înțelege care este cel mai firesc fel de a povesti. Proba pentru a vedea dacă un scriitor a găsit forma firească a povestirii sale e următoarea: după ce o citești, te Întrebi dacă ți-o poți Închipui altfel, sau Îți amuțește Închipuirea și ți se pare absolută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
din nou melodia lui Truman Capote, Un Paganini semantic: „Găsirea formulei exacte pentru o povestire Înseamnă pur și simplu a Înțelege care este cel mai firesc fel de a povesti. Proba pentru a vedea dacă un scriitor a găsit forma firească a povestirii sale e următoarea: după ce o citești, te Întrebi dacă ți-o poți Închipui altfel, sau Îți amuțește Închipuirea și ți se pare absolută și desăvîrșită ca o portocală”. Acest refren reprezintă alfabetul meu cîntat. GÎndeam la fel și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și ultimul expir al celor care-au murit asasinați crezînd că fac cu totul altceva decît făceau În realitate, efectuînd de fapt statistică, nu revoluție; umplînd cu cadavrele lor un tabel care urma să fie arătat globului ocular al planetei. Fireasca dezbinare Își croiește iarăși drum prin aceste zile sărite de pe linie. Studenții și muncitorii. Intelectualii și muncitorii. Intelectualii și intelectualii. Muncitorii și muncitorii. Țăranii beau, după o tactică străveche. Și, deasupra portocalelor, salamului și nevrozei, ca un nor staționar, mizeria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de melci pentru masa la care-i invită senatorul pe francezi e totală, am Înțeles că pleacă din realitate, ca să nu mai vorbesc de faptul că se Înjură normal, În contrapunct, ăsta fiind pigmentul nostru și-al unor fraze dintotdeauna firești la Daneliuc, Într-o cinematografie bolnavă de dialoguri nefirești. Este, după părerea mea, primul film unde aceea a mă-sii sursa vieții, leagănul plăcerilor, rostul și ținta noastră, inclusiv a acelora care nu-și găsesc rostul pe lume, nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Îi va decora cu Elicopterul de argint Clasa I TÎrgoviște. Senzația este o nouă revistă destinată bătrîneilor destrăbălați. Impresionantă, povestea unei femei mușcată În copilărie, În crîng, În somn, de-un șarpe. După Întîmplarea asta a-nceput să simtă o firească atracție pentru reptile. Revenea mereu pe cîmp, chemînd animalul „printr-un șuierat instinctiv”. PÎnă la urmă-l prindea și, „cu unduiri lascive, voia să-i simtă atingerea, tot mai adînc”. Se pare că șarpele a murit. În România Mare, Corneliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
deschis opera bufă de seară În care s-au remarcat toți. Poate un pic mai mult Lucian Cornescu. El a spus că va face pîine, aproape personal, În Valea Jiului. În general, lumea a condamnat violențele, Încercînd să-și consolideze un firesc capital politic din capetele sparte. Adevărul e altul: dacă În iunie trecut minerii au plantat flori, cum ne-a mărturisit președintele, de data asta au venit pentru Festivalul George Enescu. În seara zilei de 22 septembrie au ascultat cu căștile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pedepsit, vai de el. Noi stăm mai bine, cum scrie și pe-un perete: „Bebe + Pitica = Love”. Propoziție matematică ce-mi dă impresia că suprarealismul este specialitatea președintelui Iliescu. Care În alocuțiunea rostită cu ocazia zilei naționale, a făcut un firesc acces de paralelism Între 1 decembrie 1918 și decembrie 1989, precizînd ireal În toate televizoarele deodată: „La fel ca-n anii ce-au premers Marii Uniri și În cei imediat următori, poporul a dus tot greul, În timp ce o pătură subțire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
puțin mai Încolo găsesc o doamnă liberă, măcar să-ntreb de preț, servicii, mersul vapoarelor. SÎnt tîrÎt Însă mai departe, să văd monumentele. În centru, catedrala O. L. Vrouw, 123 de metri Înălțime, secolul XVI, cînd spaniolii au distrus În mod firesc orașul ce și-a revenit abia peste două sute de ani. Biserica Saint Paul, primăria. Pe străduțele Înguste, deschise În microscopice piațete, se Înșiră restaurante cochete, cu prețuri inaccesibile. Casa lui Rubens. Închisă. Muzeul Groot. Deschis. Intrăm, Rembrandt, Rubens (aproape trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe iarbă, mi-aș fi pus brațele sub cap și, privind oceanul acela albastru de deasupra mea, aș fi așteptat să se scurgă minutele fără să le număr și fără să le precipit, aproape fără să le simt. Nu știu ce măreție firească și inumană trăia atunci în mine. Aș fi făcut orice, deși nu mai doream nimic. Gustul singurătății mele în această lume de minuni mă amețise. Mă gândeam la Norinne, la Harold, la ceilalți toți, și mă întrebam cum au intrat
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
am plătit în fața restaurantului, mi-a spus în franțuzește, ca să nu înțeleagă ceilalți: ― Très bien, sahib, jeune fille à vous; bahut achhal. A doua zi de dimineață, când m-am întîlnit cu Narendra Sen, m-a întrebat cu cel mai firesc ton: ― Cu cine erai aseară, Allan? ― Prieteni, sir, am răspuns eu supărător de politicos. ― Dar fata din brațele dumitale? Era foarte frumoasă. Îți place? ― Sunt prea ieftine ca să-mi placă, mr. Sen. Dar a trebuit să dau un farewell-party prietenilor
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Whitman, Papini și ceilalți. Ea a cetit puțin, dar mă ascultă. Știu că mă place. Mi-o spune. Mărturisește că s-ar da ca într-un poem din Tagore, pe plajă, în început de furtună. Literatură." " Patima crește, delicios și firesc amestec de idilă, sexualitate, prietenie, devoție. Când stau lângă ea pe covor, cetind împreună, dacă mă atinge, sunt excitat și mă turbur nebunește. Știu că și ea e turburată. (Notă. Nu e adevărat. Maitreyi n-a simțit niciodată patima în timpul
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
în care au fost emise sau?... Dacă am lua-o în ordinea emiterii lor, am cam ameți sărind de la un loc cu vii la altul. Atunci, cum crezi că e mai nimerit? S-o luăm pe căprării, cum e și firesc. Adică cum „pe căprării”? Mergem pe locurile unde s-au găsit viile despre care vom vorbi, luăm la rând act cu act - în ordinea apariției lor - și când am terminat și cu ultima „fârtă” de vie din acel loc, o
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
sunt caracterizați atât direct, prin perspectiva naratorului și a celorlalte personaje, cât și indirect, prin fapte, gesturi, atitudini și limbaj, naratorul conturând atât portretul fizic al fiecăruia, prin sublinierea trăsăturilor cu accente comicogrotești, cât și portretul moral, ca o urmare firească a acestuia din urmă. Tovarășii lui Harap-Alb sunt ridicați la rangul de eroi, asemenea calului năzdrăvan, neavând vârsta, ci fiind doar expresii ale stăpânirii și folosirii benefice a elementelor naturii. Aceste secvențe narative sunt cele mai expresive din cuprinsul basmului
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
transpuse speciei epice basm întemeiază crochiuri subiective ale uriașului, utilizându-se proza ritmată și sintagmele locuționale tradiționale, exploatându-se,astfel și efectivul terminologic român în întreaga sa evoluție („drăcărie”, „crapă de foame”). Nesațul himericului este unul îndepărtat de necesitățile cotidiene, firești și se îndreaptă, prin același apel la hiperbolizare pentru crearea comicului, spre dimensiuni cosmicizate, înspăimîntătoare, care șochează prin aspectul oripilant pe care îl conferă personajului, dar amuză prin atitudinea copilăroasă, desprinsă parcă din Amintirile la fel de degajat expuse într-un limbaj
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
ci doar apelând la atitudinea calmă. Pe de altă parte, personajul himeric Setilă, descris în aceeași termeni fantastici cu inserții consistente și bine evidențiate de grotesc, se dezvoltă pe un parcurs paralel cu Flămânzilă, acesta constituind, de fapt, jumătatea sa firească în ordinea umanului („o arătare de om”). Trăsăturile somatice ale acestui uriaș, dominate de nelipsitul caracter curios și nemaipomenit, sunt conturate în linii ce echilibrează raportul celor două complementare himerice reprezentând foamea și setea. Astfel, naratorul lansează afirmații care, în măsura în care
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
față de care rămân mereu treji și în stare revoluționară, căci ei apără mereu un bun câștigat care nu trebuie negat de vreme ce a devenit familiaritate și rodnicie, de vreme ce patina vremii s‐ a așezat peste el; ei acceptă înnoirile ca organică și firească creștere și mai‐ departe‐deschidere nu ca brutală dezicere de un trecut în care au murit și suferit, au născut prunci și au întemeiat și sărbătorit. Poporul rămâne statornic și se înnoiește organic în virtutea firii și a lucrului, așa cum cere
OMAGIU MAMEI by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1073]
-
firii și a lucrului, așa cum cere realitatea, și înnoirea trebuie să plece dinăuntru vechii realități nu să se alipească străină, ca un corp de adaus. Pe urmă acolo unde descind cei mulți cu viața lor se întâmplă cu adevărat o firească integrare a noului pe vechea tulpină. Poetul este treaz la acest natural pelerinaj al celor mulți care nu se lasă niciodată furați de concepte artificioase, care luptă mereu până ce noul concept se întrupează în realitate carne și sânge viu, iar
OMAGIU MAMEI by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1073]
-
cuprins, lăsa pe nesimțite locul îngrijorării, odată cu înserarea. Unde avea să doarmă la noapte? Crezuse că se va culca la școală, doar pentru asta ajunsese acolo. Mereu își închipuise că odată sosit în Iași, toate se vor așeza în matca firească, numai că în realitate, Școala Normală era departe. Dezamăgit așa deodată, făcu calea întoarsă spre gară. Acolo, asemeni altor călători ocazionali, se așeză pe un scaun, unde adormi, toropit de oboseala drumului, de noianul de noutăți, de grija a ceea ce
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
avem livadă. Numai că... numai că trebuie să le comunic alor mei reușita. *** Scrise acasă. Își închipuia bucuria mamei, la primirea scrisorii care-i anunța împlinirea viselor comune, fiindcă devenise elev al Școlii Normale din Iași, și-i bănuia încântarea firească cu care- și va împărtăși bucuria, tuturor cunoștințelor și neamurilor. Ce satisfacție vor trăi învățătorul și preotul! Într-un fel, lor le datora reușita. Surorile, desigur vor fi încântate, iar tata, tata... va fi și el bucuros. *** Primi un pat
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
în toată firea. Urmare a situației critice, internaționale și interne, Ioan primi ordinul de încorporare la un regiment din Chișinău, oraș pe care deja-l cunoștea bine. Acolo se găsea, când fu asasinat primul ministru Armand Călinescu. Ca o reacție firească împotriva asasinatului, apărură lângă Sobor cadavrele a patru legionari executați. Dinspre Polonia soseau puhoaie de refugiați, unii pe jos cu copii plânși după dânșii, femei îngrijorate, bătrâni extenuați și bărbați, negri de supărare. Își încărcaseră minimul necesar în mașini - care
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
7 Vânători, era în bivuac la Răchiteni, lângă Roman. Deoarece unitatea își pierduse garnizoana (Chișinău devenise orașul unei țări străine), era “pedepsită“ nepermițându-i-se cantonamentul chiar în sat. Odată ajuns acolo, se prezentă la comandant, colonelul Cernătescu, cu justificările firești. - Domnule colonel, m-am prezentat cu un singur soldat. - Dar, domnule sublocotenent, (colonelul răsfoia un dosar adus de aghiotant, chiar când fusese anunțată sosirea basarabenilor), ai avut 80 de oameni, patru tunuri, cai și un furgon! - Cu un singur soldat
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]