13,522 matches
-
intervenția punctuală sau continuă a regelui; un rol important Îl au și obstacolele puse În calea puterii sale imediate de puterea economică și politică dobândită de templu, beneficiar al tributului provenit din orice campanie militară, deși, În cele din urmă, templul depinde totuși de rege, deoarece acesta Îi numește pe marii preoți și rămâne teoretic titularul practicării cultului. Încercările regelui de a obține o autonomie absolută pot fi urmărite de-a lungul Întregii istorii a dinastiei, până la tatăl lui Akhenaton, Amenofis
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a obține o autonomie absolută pot fi urmărite de-a lungul Întregii istorii a dinastiei, până la tatăl lui Akhenaton, Amenofis al III-lea, care este reprezentat Într-un act de adorare a propriei imagini aflate printre figurile celorlalți zei În templul său din Nubia. Chiar și pentru această situație, precedențele sunt ușor de găsit la Tell el Amarna: și aici, diferența radicală constă În organizarea logică a sistemului care cuprinde acum toată „Învățătura” Într-o singură concepție În comparație cu inițiativele minore și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
garant al Întregii societăți. Nu degeaba i se spune că este un „Aton viu”, folosindu-se terminologia tehnică pentru desemnarea animalelor sacre În care se Întrupează o divinitate (de exemplu, o „Renenutetxe "Renenutet" vie” este cobra În care locuiește În templul său zeița recoltelor). 18. EPOCA RAMSIDĂ: O RELIGIOZITATE MAI UMANĂTC "18. EPOCA RAMSIDĂ \: O RELIGIOZITATE MAI UMANĂ" Religia din Tell el Amarna apare ca element de identificare a unei crize destul de ample care atinge artele, limba, concepția politică; aceasta Încheie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
la curte și nu a atins În profunzime ansamblul societății deși a fost suficient de complexă pentru a avea greutate politică (În sens larg). Chiar și la Tell el Amarna, În carierele muncitorilor se menține cultul lui Amonxe "Amon"; preoții templelor desființate, administrația supusă Îndoctrinării forțate, militarii care nu-l mai văd pe rege ca șef al armatei, Însăși prezumția de a resuscita o structură care nu-și mai are rădăcinile În tradiție au reprezentat obstacole evidente În calea supraviețuirii. În
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
-o. Este o perioadă care se naște prin accederea la tron a unui bătrân general din provincie, Ramses I și care aduce astfel oficial la putere un reprezentant al noilor forțe din țară În conflict cu forțele tradiționale ale administrației templelor; Ramses este totodată și un personaj care nu este legat ab origine de centrele tradiționale ale puterii, Memphis și Teba. Prăbușirea centrului Tell el Amarna survenise deja prin reîntoarcerea la Teba a ultimului rege din dinastie anterioară, Tutankamon, care a
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
este totodată și un personaj care nu este legat ab origine de centrele tradiționale ale puterii, Memphis și Teba. Prăbușirea centrului Tell el Amarna survenise deja prin reîntoarcerea la Teba a ultimului rege din dinastie anterioară, Tutankamon, care a redat templelor vechile lor prerogative, crescându-le drepturile; acesta a urcat pe tron pe când era copil și a murit Încă tânăr. Nu se punea deci problema unei restaurări formale, deja depășite, așa Încât epoca ramsidă Își poate manifesta liber și din plin concepțiile
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fabulos fiind printre cei care ajung În „Sesostris” din legenda greacă. Divinitatea sa nu mai este una subînțeleasă din formule oarecum ermetice, ci este zgomotos proclamată: dacă Amenofis al III-lea fusese reprezentat adorându-se pe sine Însuși Într-un templu Îndepărtat din Nubia, acum Ramses are o serie Întreagă de statui care Îl reprezintă; acestora li se cunoaște numele specific și sunt obiecte ale unui cult despre care dau mărturie stelele din vremea respectivă (dedicate mai ales de militari). În
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
iarnă. Ramses al IV-lea, urmaș și imitator al său, va pune la Începutul drumului prin deșert o statuie a sa Împreună cu formulele Împotriva pericolelor ce pot apărea pe acest drum3; Ramses I pune o statuie de-a sa În templul lui Amonxe "Amon" pentru a interpreta pentru zeu dorințele și rugăciunile celor care merg În sanctuar 1. Acest rege-zeu a Înțeles vremurile În care a trăit și nu s-a dăruit numai cultului oficial, ci și pietății oamenilor de rând
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Înțeles vremurile În care a trăit și nu s-a dăruit numai cultului oficial, ci și pietății oamenilor de rând, născuți din experiența imperială și care fuseseră excluși la Tell el Amarna. Această regalitate nu trebuie să rupă legăturile cu templul, pentru că știe să se valorifice În alt plan. În orice caz, a reușit să-l controleze, chiar etalându-și angajamentul În ceea ce privește cultul tradițional. Teba nu este mai mare, deși se mărește prin construcțiile colosale cu hipostiluri și piloni; dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
la Abydos oficiază persoane (cum ar fi fiul regelui sau fratele vizirului) care nu trebuie să treacă prin filiera amoniană, iar la Teba este numit un pontif sau preot din afara cetății. O acțiune și mai subtilă este faptul că În temple Încep să fie plasați ca preoți, beneficiind și de veniturile aferente, militarii ieșiți din serviciu. Aceștia sunt oameni cu o cultură teologică modestă, dar sunt legați direct de favorurile regelui. În această epocă nu lipsește nici munca de sistematizare a
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Înțelepciunea sau viața lor și care au fost făcute zei: Imhotep, arhitectul lui Djeser, care devine patronul scribilor, Înțeleptul Amenofis, fiul lui Hapi, omul de Încredere al lui Amenofis al III-lea care i-a permis să-și ridice un templu funerar printre cele regale, și alții 3. Acestor zei, care nu au o tradiție teologică sau liturgică puternică, li se poate cere cu ușurință ajutorul, pentru că fac favoruri specifice, nefiind ocupați cu marile probleme universale ale guvernării lumii, iar comunitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cu marile probleme universale ale guvernării lumii, iar comunitatea Îi poate simți În primul rând ai lor. Și nu este lipsit de semnificație nici faptul că și În cazul zeităților majore există acum tendința de a se venera materialitatea: poarta templului, Însemnele, ceea ce se manifestă imediat oricui. Aspirația la intimitatea cu divinul mai are, În această perioadă, Încă un aspect elocvent: prezența povestirilor mitologice. Acestea sunt multe și diverse. Cea mai explicită dintre acestea prezintă judecata dintre Horusxe "Horus" și Sethxe
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
teban, ca stat de drept divin administrat de Adoratoarea Zeului, nu este afectat: Însă Adoratoare va fi de acum Înainte o prințesă din noua casă, adoptată cum se cuvine de cea precedentă. Există la Teba un grup destul de Însemnat de temple construite În această epocă; dar cel mai semnificativ document păstrat din această perioadă este inscripția memphită despre care am vorbit la Început, care vorbește despre crearea lumii prin intermediul cuvântului și a voinței (sau a gândului) zeului Ptahxe "Ptah" și care
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
permite revigorarea situației anterioare nivelării teologice și dă impuls cercetărilor filologice și mitologice. În realitate, lumea religioasă din această epocă este rezultatul celei imediat precedente, iar acum se va accentua și mai tare diferența dintre religia populară și cea din temple. Preoții sunt Îmbrăcați diferit de ceilalți, au alte reguli de viață, cunosc o limbă și o scriere de neînțeles pentru ceilalți (scrierea hieroglifică, hieratică - nu degeaba i se spunea acestei scrieri hierai - diferită de cea populară). În lumea greacă se
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
rămas În relații cu lumea elenistă Înconjurătoare. Religia oficială a resimțit această situație care a durat, oarecum până În epoca ocupației romane. Regele (apoi Împăratul) este Încă un faraon și are datoria de a reprezenta țara Înaintea zeilor, de a construi temple, de a se Îngriji de nevoile cultului și Întreținerea preoților. La Alexandria se vorbește limba greacă; dar Încă de la Începutul conviețuirii lumii grecești cu Egiptul, Ptolemeu al II-lea amintește despre vizita sa la berbecul din Mendes, astfel 2: ... vine
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
după cum era scris... Un asemenea comportament privind o uzanță străină de gândirea greacă, și deja obiect de batjocură, vorbește destul de clar despre dorința regilor de a se integra Într-un sistem antic. Mai important este Însă impulsul dat construirii de temple. Aproape toate templele mari care mai există Încă În Egipt, cu excepția celor tebane, sunt fondate de Ptolemei: Philae, Kom Ombo, Edfu, Esna, Dendera sunt temple care Îi preaslăvesc pe Ptolemei, dar care ilustrează și diversitatea lumii religioase pe care o
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Un asemenea comportament privind o uzanță străină de gândirea greacă, și deja obiect de batjocură, vorbește destul de clar despre dorința regilor de a se integra Într-un sistem antic. Mai important este Însă impulsul dat construirii de temple. Aproape toate templele mari care mai există Încă În Egipt, cu excepția celor tebane, sunt fondate de Ptolemei: Philae, Kom Ombo, Edfu, Esna, Dendera sunt temple care Îi preaslăvesc pe Ptolemei, dar care ilustrează și diversitatea lumii religioase pe care o stăpânesc. În timp ce templele
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a se integra Într-un sistem antic. Mai important este Însă impulsul dat construirii de temple. Aproape toate templele mari care mai există Încă În Egipt, cu excepția celor tebane, sunt fondate de Ptolemei: Philae, Kom Ombo, Edfu, Esna, Dendera sunt temple care Îi preaslăvesc pe Ptolemei, dar care ilustrează și diversitatea lumii religioase pe care o stăpânesc. În timp ce templele mai vechi erau locuri În care regele Își arăta devoțiunea față de zeul căruia Îi era dedicat templul și Își celebra totodată propria
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
templele mari care mai există Încă În Egipt, cu excepția celor tebane, sunt fondate de Ptolemei: Philae, Kom Ombo, Edfu, Esna, Dendera sunt temple care Îi preaslăvesc pe Ptolemei, dar care ilustrează și diversitatea lumii religioase pe care o stăpânesc. În timp ce templele mai vechi erau locuri În care regele Își arăta devoțiunea față de zeul căruia Îi era dedicat templul și Își celebra totodată propria divinitate În fața supușilor săi, preamărindu-și faptele, acum acestea tind să se Închidă prin numeroase coridoare circulare, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Ombo, Edfu, Esna, Dendera sunt temple care Îi preaslăvesc pe Ptolemei, dar care ilustrează și diversitatea lumii religioase pe care o stăpânesc. În timp ce templele mai vechi erau locuri În care regele Își arăta devoțiunea față de zeul căruia Îi era dedicat templul și Își celebra totodată propria divinitate În fața supușilor săi, preamărindu-și faptele, acum acestea tind să se Închidă prin numeroase coridoare circulare, iar pe ziduri se repetă la infinit scene minuțioase cu ofrande și se copiază texte teologice, ale căror
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Alliot, M. (1949), Le culte d’Horus à Edfou au temps des Ptolèmès, Le Caire. Assmann, J. (1975), Hymnen und Gebete, Zürich-München. Assmann, J., (1989), Maat, l’Egypte pharaonique et l’idée de justice sociale, Paris. Barguet, P. (1962) Le Temple d’Amon-Rê à Karnak. Essai d’exégèse, Le Caire. Barguet, P. (1967), Le Livre des Morts des anciens Egyptiens. Introduction, traduction, commentaire, Paris. Barucq, A. și Daumas, A. (1980), Hymnes et prières de l’Egypte Ancienne, Paris. Barguet, P. (1956
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și este introdusă cărămida În locul argilei presate; se produc teracotă, plăci de argilă, vase de piatră, se folosesc pietre dure (hematite, lazurit, turcoaz) și sigilii (În nord). În ceea ce privește religia, În etapa culturală ‘Ubaid se afirmă două expresii importante: construirea de temple și folosirea statuetelor caracteristice din teracotă. Templele sunt atestate de resturile de mari proporții care se găsesc uneori În straturi suprapuse, fie În sud, fie În nord. Schema lor generală este cea a unui loc central dreptunghiular cu două șiruri
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
se produc teracotă, plăci de argilă, vase de piatră, se folosesc pietre dure (hematite, lazurit, turcoaz) și sigilii (În nord). În ceea ce privește religia, În etapa culturală ‘Ubaid se afirmă două expresii importante: construirea de temple și folosirea statuetelor caracteristice din teracotă. Templele sunt atestate de resturile de mari proporții care se găsesc uneori În straturi suprapuse, fie În sud, fie În nord. Schema lor generală este cea a unui loc central dreptunghiular cu două șiruri de camere dispuse pe lungime. În momente
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În straturi suprapuse, fie În sud, fie În nord. Schema lor generală este cea a unui loc central dreptunghiular cu două șiruri de camere dispuse pe lungime. În momente istorice și localități diferite există modificări semnificative ale schemei. Studiul arhitecturii templelor din etapa culturală ‘Ubaid prezintă interes mai ales În cetatea Eridu, ale cărei straturi (6-18) corespund culturii ‘Ubaid. La Eridu, În stratul 11, apare pentru prima oară un templu dispus pe o terasă, caz ce poate fi identificat ca origine
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
istorice și localități diferite există modificări semnificative ale schemei. Studiul arhitecturii templelor din etapa culturală ‘Ubaid prezintă interes mai ales În cetatea Eridu, ale cărei straturi (6-18) corespund culturii ‘Ubaid. La Eridu, În stratul 11, apare pentru prima oară un templu dispus pe o terasă, caz ce poate fi identificat ca origine a viitoarelor zigurate („temple-turnuri”, ridicate pe o terasă), bine atestate În etapa culturală următoare de la Uruk. Un alt templu pe terasă se află În stratul 7 de la Eridu (etapa
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]