13,881 matches
-
informezi, în provincie te cultivi"51. Celelalte voci, dimpotrivă, condamnă la unison tentația faimei pentru care intelectualii aleg calea exodului. Încercarea de afirmare prin pătrunderea în "mrejele" capitalei nu este receptată ca un semn de maturitate culturală. Din contră, abandonarea localului apare ca o "permanentă trădare" față de provincia pe care intelectualii "n-o mai doresc, n-o mai iubesc, n-o mai ajută" (Eugen Cialîc). Un alt respondent, prof. Dan Smântânescu, accentuează faptul că provincia ar trebui să-și păstreze individualitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
iveau ca adevărate provocări pentru guvernanți. În 1919, ministrul Angelescu, aflat la conducerea Instrucțiunii Publice, trebuia să găsească resursele prin care perioada de stagnare a învățământului secundar să fie depășită. Una dintre problemele cele mai spinoase o constituia însă lipsa localurilor de școală. Majoritatea localurilor fuseseră construite la finele secolului XIX, astfel că la 1900 existau în Vechiul Regat 41 de construcții proprii pentru învățământul secundar, număr incapabil să satisfacă nevoile populației școlare existente. Dacă înainte de război se putea vorbi de
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
pentru guvernanți. În 1919, ministrul Angelescu, aflat la conducerea Instrucțiunii Publice, trebuia să găsească resursele prin care perioada de stagnare a învățământului secundar să fie depășită. Una dintre problemele cele mai spinoase o constituia însă lipsa localurilor de școală. Majoritatea localurilor fuseseră construite la finele secolului XIX, astfel că la 1900 existau în Vechiul Regat 41 de construcții proprii pentru învățământul secundar, număr incapabil să satisfacă nevoile populației școlare existente. Dacă înainte de război se putea vorbi de o lipsă serioasă de
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
fuseseră construite la finele secolului XIX, astfel că la 1900 existau în Vechiul Regat 41 de construcții proprii pentru învățământul secundar, număr incapabil să satisfacă nevoile populației școlare existente. Dacă înainte de război se putea vorbi de o lipsă serioasă de localuri, după 1918 această criză devine acută 29. Într-o primă fază s-au avut în vedere doar reparația localurilor existente și refacerea mobilierului, școlile secundare beneficiind oricum de sume modeste. În anul școlar 1919-1920 doar cinci școli secundare au primit
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
învățământul secundar, număr incapabil să satisfacă nevoile populației școlare existente. Dacă înainte de război se putea vorbi de o lipsă serioasă de localuri, după 1918 această criză devine acută 29. Într-o primă fază s-au avut în vedere doar reparația localurilor existente și refacerea mobilierului, școlile secundare beneficiind oricum de sume modeste. În anul școlar 1919-1920 doar cinci școli secundare au primit sume de peste 500.000 lei. Între acestea, și pentru Botoșani, bugetul ministerului a prevăzut 600.000 lei în vederea achiziționării
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
la toate nivelele 42. Principalele realizări ale ministrului liberal în domeniul învățământului secundar vizează dezvoltarea rețelei de școli secundare creatoare de viitoare elite. În anii interbelici s-au construit 45 de licee și s-au completat cu clădiri 32 de localuri existente. Dintre acestea, în nordul Moldovei s-au construit doar un liceu de băieți la Rădăuți și câte un liceu de fete la Dorohoi și Fălticeni. Multe gimnazii au fost transformate în licee adăugându-li-se și construcții noi. Astfel
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Oricum, este o trăsătură constantă crearea de școli secundare în provincia moldovenească prin eforturi și stăruințe locale. În 1917, clădirea va fi distrusă complet de un incendiu în care au ars atât bunurile materiale, cât și arhiva școlii. În 1922, localul se va reconstrui cu fonduri acordate de Prefectură și Minister, dar și prin aportul deosebit al populației și al foștilor elevi 86. Până la acel moment însă, primii ani de învățământ de după război s-au desfășurat cu mari greutăți datorate lipsei
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
va reconstrui cu fonduri acordate de Prefectură și Minister, dar și prin aportul deosebit al populației și al foștilor elevi 86. Până la acel moment însă, primii ani de învățământ de după război s-au desfășurat cu mari greutăți datorate lipsei unui local corespunzător. Astfel, în perioada 1919-1922, din cei 1000 de elevi de liceu, doar 360 puteau frecventa regulat cursurile din cauza spațiului limitat. Perioada interbelică marchează momente importante din istoria liceului: în 1918, școala se transformase deja în liceu cu opt clase
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
aveau posibilități materiale puteau alege înscrierea la o școală secundară de gradul II din alte localități. Școala a funcționat o perioadă în case închiriate, cu mobilier împrumutat de la Liceul Laurian. Greutățile materiale s-au resimțit și în perioda războiului, când localul a fost transformat în spital 103. Un moment important în istoria acestei instituții de învățământ a fost transformarea sa, în 1919, din școală secundară de fete grad I în școală de grad II, prin înlocuirea clasei a V-a complementară
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
personalul didactic și elevele școlii au organizat, prin intermediul Comitetului școlar de construcție a liceului, o serată dansantă pentru suplimentarea fondului necesar construirii liceului 127. Din 1924, instituția devine liceu de stat, continuând eforturile pentru strângerea de fonduri destinate construirii propriului local, iar în 1925 dobândește un local propriu prin eforturile depuse de deputatul Ion Pillat și președintele Ateneului, Gheorghe Burghele. 3.3.7 Liceul "Nicu Gane", Fălticeni Orașul Fălticeni, județul Baia, aparținea Vechiului Regat în organizarea teritorial administrativă interbelică. Reperul educațional
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
organizat, prin intermediul Comitetului școlar de construcție a liceului, o serată dansantă pentru suplimentarea fondului necesar construirii liceului 127. Din 1924, instituția devine liceu de stat, continuând eforturile pentru strângerea de fonduri destinate construirii propriului local, iar în 1925 dobândește un local propriu prin eforturile depuse de deputatul Ion Pillat și președintele Ateneului, Gheorghe Burghele. 3.3.7 Liceul "Nicu Gane", Fălticeni Orașul Fălticeni, județul Baia, aparținea Vechiului Regat în organizarea teritorial administrativă interbelică. Reperul educațional al localității era reprezentat de Liceul
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
dispoziție cele două monografii închinate liceului 128. La 2 noiembrie 1870 la Fălticeni, își deschide porțile gimnaziul "Alexandru Ioan I", în urma autorizației eliberate de Ministerul Instrucțiunii Publice. Va funcționa în această formă până în 1892, când are loc mutarea în noul local de școală, iar instituția primește numele de gimnaziul "Alecu Donici". Primele clase de liceu se înființează în toamna anului 1920, după 3 ani obținând statutul de liceu și denumirea "Nicu Gane". Atmosfera culturală în școală, cât și în oraș, era
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
primele două clase gimnaziale. În formă completă, cu clasele V-VIII, școala va funcționa din 1927, an în care liceul german se lichidează complet 157. Instituția are parte de o viață scurtă, în 1931 liceul desființându-se, iar în fostul local va activa doar un gimnaziu. În ceea ce privește activitățile educative și culturale ale elevilor, anuarul publicat în 1929 amintește de cohorta "Ursu", condusă de comandant prof. George Geib și care în perioada 1923-1928 a organizat șezători muzicale, teatrale și sportive. 3.3
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
investigată, deși provincială, se bucura deci de o structură școlară secundară bine consolidată, reprezentând 9% din totalul de 188 de licee la nivel național, în 1928. Condițiile în care aceste școli își desfășurau activitatea erau însă mai mult decât precare. Localuri închiriate necorespunzătoare, neigienice, manuale și materiale didactice prea puține erau doar câteva din dificultățile pe care elevul de liceu trebuia să le înfrunte. În pofida condițiilor materiale, școlile moldovenești au avut parte de un corp didactic alcătuit în marea majoritate din
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
regionalism - acolada provinciei marginalizate Înainte de orice aprofundare a implicațiilor fenomenului de localism, remarcăm că noțiunea în sine denotă câteva traiectorii pe baza cărora s-a construit, de fapt, și studiul de față. În primă instanță, discutăm despre o particularizare a localului - indiferent de scara de referință a acestui "local"21 - prin raportare la "un universal". Mai apoi, această raportare se transpune într-o relație antagonică de tip centru-periferie22, antagonismul între cele două elemente fiind generat de tendința excesiv centralizatoare sau din
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
implicațiilor fenomenului de localism, remarcăm că noțiunea în sine denotă câteva traiectorii pe baza cărora s-a construit, de fapt, și studiul de față. În primă instanță, discutăm despre o particularizare a localului - indiferent de scara de referință a acestui "local"21 - prin raportare la "un universal". Mai apoi, această raportare se transpune într-o relație antagonică de tip centru-periferie22, antagonismul între cele două elemente fiind generat de tendința excesiv centralizatoare sau din contră, de respingere a periferiei de către centru, prin
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
un universal". Mai apoi, această raportare se transpune într-o relație antagonică de tip centru-periferie22, antagonismul între cele două elemente fiind generat de tendința excesiv centralizatoare sau din contră, de respingere a periferiei de către centru, prin ignorare. În analiza noastră, localul desemnează o zonă geografică - nordul Moldovei - încadrată în spațiul românesc unificat în 1918. Microregiunea apare ca periferie în raport cu centrul reprezentat de capitală. Țara de Sus sau Moldova de nord constituie așadar provincia septentrională căreia i se circumscriu astăzi județele Botoșani
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
animatorilor culturali ai zonei - majoritatea cadre didactice -, dar și colaboratori din capitală: Ion Sân-Giorgiu, Artur Enășescu, Dimitrie Iov, George Voevidca, Tiberiu Crudu, Mihail Poslușnicu, Emil Diaconescu, N. N. Răutu, Artur Gorovei etc. Preocupările literare nu se limitează însă doar la explorarea localului, dovadă în acest sens fiind și grupajul de articole din 1920, legate de creația poetului Macedonski. Interesul revistei moldovenești pentru opera sa îl determină pe poet să publice o scrisoare de mulțumire ce apare în primul număr din anul 1921
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
slăbească bârlă-bucureșteanul domn N. N. Vasiliu cu "nivelul" d-sale! [...] regionalismul nostru [...] n-are nevoie, n-are nevoie, n-are nevoie de pomenitul "nivel!"40. De fapt, astfel de acuze sugerau că fenomenul localismului creator nu urmărește atât promovarea dezinteresată a localului, cât constituie o strategie de apropiere față de capitală, o încercare de pătrundere în mișcarea literară a centrului, ceea ce nu era departe de adevăr. Însuși Leca Morariu a pătruns pe piața literară din capitală, fiind și premiat pentru volumele sale de către
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
de pătrundere în mișcarea literară a centrului, ceea ce nu era departe de adevăr. Însuși Leca Morariu a pătruns pe piața literară din capitală, fiind și premiat pentru volumele sale de către Societatea Scriitorilor Români. Sursa de inspirație a constituit-o însă localul, titlurile premiate fiind relevante în acest sens: De la noi, Povești bucovinene, Institutorul Creangă sau Drumuri moldovene. Cronicile din rubrica Multe și mărunte... înregistrează cu aceeași atitudine critică evenimente culturale locale sau din capitală, apariții literare sau dispoziții ministeriale. Spre exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
în care este receptată provincia în cultura română. Receptarea provinciei variază de la un individ la celălalt. Camil Petrescu evită exprimarea unui răspuns tranșant, sugerând ca soluție în vederea progresului o cheltuire mult mai rațională a finanțelor. Avocații provinciei, în schimb, percep localul ca "singurul loc, unde adevăratul cărturar își poate da întreaga măsură a valorii lui" (Eugen Cialîc). În răspunsul său, Eliade atinge chestiunea sensibilă a complexului provinciei care ar trebui, în opinia sa, eliminat, căci "idealul de aspră spiritualitate creștină" poate
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
fi conturată în spațiul cernăuțean, în cadrul mișcării iconariste. Totuși, apropierea iconariștilor de politica extremei drepte a diminuat, într-o anumită măsură, asumarea principiului "arta de dragul artei". Pe de altă parte, cel puțin pentru județele nord-moldovenești din Vechiul Regat, prin exploatarea localului și doar a localului, intelectualitatea s-a provincializat și mai mult, iar creația provincială este și astăzi, în mare parte, o necunoscută. Distanța geografică față de centru s-a dovedit destul de lungă, căci așa cum argumentează și Mihai Dinu Gheorghiu în reconstrucția
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
cernăuțean, în cadrul mișcării iconariste. Totuși, apropierea iconariștilor de politica extremei drepte a diminuat, într-o anumită măsură, asumarea principiului "arta de dragul artei". Pe de altă parte, cel puțin pentru județele nord-moldovenești din Vechiul Regat, prin exploatarea localului și doar a localului, intelectualitatea s-a provincializat și mai mult, iar creația provincială este și astăzi, în mare parte, o necunoscută. Distanța geografică față de centru s-a dovedit destul de lungă, căci așa cum argumentează și Mihai Dinu Gheorghiu în reconstrucția mecanismului de promovare a
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
strategiei localismului. Excepție ar face gruparea avangardistă de la Unu, dar debutul acesteia pe meleagurile dorohoiene s-a datorat originii inițiatorilor cărora provincia le-a facilitat tipărirea primelor numere. Nu poate fi vorba deci de o grupare modernistă avidă de explorarea localului, avangardiștii înscriindu-se în "lupta" pentru demontarea canoanelor literare, și nu în promovarea unui specific al provinciei. Capitolul V PRODUCȚIE INTELECTUALĂ NORD-MOLDOVENEASCĂ. INDEXARE A INTELECTUALILOR CU CONTRIBUȚIE SCRISĂ În secțiunea anterioară discutam despre identitatea intelectualului provinciei și trasam câteva coordonate
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
periferiei se cantonează într-un tradiționalism desuet ce încadrează localismul creator pe baza căruia se și construiește identitatea provincialului. Din punct de vedere estetic, localismul pare a fi însă singura valoare care i s-ar recunoaște unui sămănătorism întârziat. Explorarea localului și raportarea autorilor nord-moldo-veni la valori ce constituie fundamentul identității naționale în viziune tradiționalistă (satul, țăranul, cultura populară, istoria locală, natura patriei etc.) fac ca 14 nume să se bucure de aprecieri elogioase din partea părintelui sămănătorismului, istoricul Nicolae Iorga. Astfel
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]