14,765 matches
-
Djahane! Ea dă la o parte marginea draperiei, Își ridică vălul și zâmbește, dar Îl oprește, printr-un gest, să se apropie. — Sultana, spune ea, este Îngrijorată de lupta care se desfășoară În sânul divanului. Tulburarea se răspândește, se va vărsa sânge. Sultanul Însuși este foarte abătut din acest motiv, se mânie des, haremul răsună din cauza izbucnirilor lui de furie. Această situație nu poate continua. Sultana știe că tu Încerci imposibilul ca să-i Împaci pe cei doi dușmani, dorește să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
batinis, oameni tainici, sunt considerați eretici, atei. Ulema aruncă anateme după anateme: „Nenorocire celui care se va Întovărăși cu ei, nenorocire celui care va mânca la masa lor, nenorocire celui care se va uni cu ei prin căsătorie, a le vărsa sângele este la fel de Îndreptățit ca udatul grădinii”. Tonul urcă, violența nu rămâne multă vreme Închisă În cuvinte. În orașul Savah, predicatorul dintr-o moschee denunță anumite persoane care, la ceasurile de rugăciune, se adună la distanță de ceilalți musulmani. Invită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
moartea lui Malik Șah, și nu-mi pare rău: Își trădase tutorele, părintele, pe omul care-l ridicase pe culmi; merita, așadar, să moară. A trebuit să-l ucid, dar n-am devenit din această cauză un ucigaș. N-am vărsat niciodată sângele unei femei. Și, când tovarășii mei l-au trecut pe lista neagră pe Khayyam, am Înțeles că venise clipa să plec, să-mi schimb viața, să mă transform În pustnic sau În poet rătăcitor. Dacă binevoiești, stăpâne, adună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
pentru tine rezolvarea problemelor Persiei Înseamnă să te alături cohortei bocitorilor! N-am spus asta. Să plângi nu e o rețetă. Nici o Însușire. Nimic altceva decât un gest simplu, naiv, vrednic de milă. Nimeni nu trebuie să se silească să verse lacrimi. Unicul lucru important este să nu disprețuiești tragedia celorlalți. Când am fost văzut plângând, când am fost văzut renunțând la indiferența mea suverană de străin, au venit să-mi spună, pe un ton de destăinuire, că nu slujește la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
sigur că n-a rămas nimic din această sumă? — Nici un bănuț! Shuster scoate, prin urmare, din buzunar un cartonaș alb și lucios, acoperit cu un scris migălos, pe care Îl consultă ostentativ, Înainte de a afirma: — Suma pe care vistieria a vărsat-o acum zece zile a fost depusă În Întregime În contul personal al ministrului, n-a fost cheltuit nici un tuman, am aici numele bancherului și cifrele. Emirul Suprem se ridică, un uriaș gras, arzând de mânie; Își puse palma deschisă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
După ce mă fâtâi de câteva ori încoace și‑ncolo, Suze scoate un oftat de încântare, apoi bagă mâna în sacoșa imensă de la Gifts and Goodies. — De‑aici ce ți‑ai mai luat? mă întreabă cu interes. Literele de lemn se varsă pe jos și ea începe să le aranjeze pe covor. — P‑E‑T‑E‑R. Cine‑i Peter? Nu știu, zic nepăsătoare, în timp ce înșfac sacoșa înainte ca ea să apuce săși zărească una dintre rame. (O dată m‑a prins cumpărând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
mi pieptul; simt că‑mi ia foc capul, apoi cum mă ia cu frisoane. E atât de urât. E atât de... personal. Pe la jumătate, nu mai rezist. Închid ziarul și rămân cu privirea pierdută, și simt că‑mi vine să vărs. Apoi aproape imediat îl deschid iar, cu mâini tremurătoare. Trebuie să văd cu ochii mei ce au spus despre mine. Trebuie să citesc fiecare rând oribil și umilitor. Când, în cele din urmă, am terminat de citit, nu mai îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
meargă pe altă variantă“ sau că „simt că n‑aș fi chiar atât de potrivită pentru piața americană“ și... în fine. Ideea e „du‑te acasă“. Și cât aș fi vrut să‑i spun toate astea lui Luke. Să‑mi vărs toate supărările, iar el să mă îmbrățișeze lung și necritic. Să‑mi spună că pierderea e a lor, nu a mea, cum mi‑ar fi spus ai mei sau Suze. Dar în loc de asta, el m‑a deprimat și mai tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
sale, de exemplu. Cum să lepădăm ca pe un gunoi una dintre cele mai fantastice descoperiri xenologice din ultimii zece ani! Protestez personal în calitatea mea de ofițer științific. Kane ar fi fost de acord cu mine! ― Chestia asta a vărsat acid, a făcut o gaură prin toată nava, sau aproape! i-a întoarse Ripley. Dumnezeu știe cum vor evolua evenimentele acum, după ce a murit. ― Ea nu a făcut de fapt nimic, se împotrivi Ash. Acidul este probabil absorbit de celulele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
locurile astea, îi zise coechipierului. Dacă o fi fost vreodată ceva, în afară de noi și de Jones! (Se uită la Parker.) Primesc orice sugestie. ― Să ne întoarcem! Am putea măcar să-l ajutăm pe Brett să prindă cotoiul ăla afurisit. ― Nu-ți vărsa focul pe Jones! răbufni Ripley. E și el înspăimântat ca și noi. Când era vorba să-și apere motanul, lui Ripley nu trebuia să-i mai zică încă o dată. Făcură cale întoarsă, prin coridorul urât mirositor. Ripley mergea în față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
karateka experimentat, după care, cu o lovitură precisă, sparge cele două cărămizi din pungă. Punga cade pe pernă, fără să facă vreun zgomot sau mizerie pe jos. Duce punga la ușă, se întoarce, ia paharul cu aspirina dizolvată și-l varsă la rădăcina lămâiului. Tot ce face, face în ritmul muzicii de la radio. Mângâie duios singura lămâie, scofâlcită, rămasă în pomișor, care se ambiționează să nu moară. Acum Lionel e în baie. A terminat cu bărbieritul. E într-un maiou gri
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
de respirație, ca un karateka experimentat, după care simulează o lovitură fulgerătoare. Dosul palmei se oprește la fix un milimetru de pungă. Ia punga și o duce în debara, după care se întoarce, ia paharul cu aspirina dizolvată și-l varsă la rădăcina lămâiului. Tot ce face, face în ritmul muzicii de la radio. Mângâie duios singura lămâie scofâlcită, care se ambiționează să nu moară. Acum Lionel e în baie. A terminat cu bărbieritul. E în alt maiou gri și poartă aceiași
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
citit undeva că cinefilii înrăiți au speranța de viață mai redusă. Sau era vorba de fumători... întotdeauna i-am încurcat, spune Liliane, care între timp și-a luat propria sticlă de Drambouille. — S-a ales praful de toate eforturile mele, varsă iar lacrimi Lionel. Nu fi copil: luni o să fii francez. Te-ai gândit care-o să fie primul lucru pe care o să l faci după ce-o să primești cetățenia? — Primul lucru o să fie c-o să încep să înjur în românește
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
care s-a abțiguit bine, îi ia cravata și și-o leagă în jurul frunții, ca la petrecerile din nebunii ani ’30. Lionel se descalță. Își scoate ciorapii și își suflecă pantalonii până la genunchi. Ia frapiera, o pune sub masă și varsă în ea restul din sticla de șampanie. I se adresează lui Robert: — Să ne mai aducă o sticlă de șampanie, dar să fie tot Moet, că nu-mi place să le amestec. Jean, chelner cu o îndelungată experiență, desface o
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
la pensie: le-a văzut pe toate. Încă în stare de șoc, îl întreabă pe Lionel: — Cum să vi-l decupăm? — În formă de creastă de cocoș. Să fie de sufletul lui Kiril, spune Lionel cu tristețe în glas și varsă niște Château Pétrus pe mocheta restaurantului, după care își șterge o lacrimă și își linge dosul palmei. — Kiril bulgarul? întreabă Robert. Am auzit că s-a retras din afaceri. — S-a retras de tot, confirmă Lionel. — Mare păcat. Livra cele
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
goală pușcă. La fel și restul garsonierei: parcă prin casă au trecut portăreii sau, și mai rău, țiganii - pardon de expresie. Se uită cu tristețe la lămâi: e clar c-o să-și dea duhul odată cu el. Face o ultimă tentativă: varsă în ghiveci toată cenușa care i a mai rămas și-l inundă cu Evian de la frigider. Reintră în cameră. Se dezmeticește cu greu: șampania Moet lasă urme adânci asupra memoriei recente, fapt constatat clinic. Își amintește ce s-a întâmplat
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
de intrare în diplomație. Un an de zile, a fost manechin la o casă de mode. Ca să învețe să meargă pe cat-walk, fetele erau antrenate să ducă pe cap o tăviță cu un pahar de apă. Până reușeau să nu verse nici o picătură. Anghel preferă, pentru moment, să se descarce altfel. Urlă cât îl țin plămânii: — Afară! Ieși afară! — Am înțeles, ciucuraș, nu trebuie să țipi. Vin mai târziu. Ana deschide ușa și iese. Între timp, Papa a ajuns cu apelul
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
trist. Ana Briceag se conformează. Tăvița atinge starea de echilibru stabil. Situația e de-a dreptul promiscuă, dar cine crede că se rezistă ușor în diplomație se înșală. Anghel răsuflă ușurat. Tăvița se ridică și iese din cameră, fără să verse vreo picătură de whisky. E ora 20.30. Afară s-a întunecat de-a binelea. Mitingul sit-in s-a cam spart. Au rămas numai masochiștii și cei plătiți pentru a sta acolo: polițiștii, jandarmii, armata, agenții secreți și echipele de
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
dând din cap, bătrânește, când unul când altul, ca și cum continuau o convorbire din vechime. Amicul Vasile tace și privește. Supus, răbdător cu toate. — Noi, bolnavii. Avem întâlnire acolo, la deversor. Lângă satul ăla nenorocit. Vreo 20 kilometri depărtare, unde se varsă canalul în râu. Vin toți în noaptea asta, ai să vezi... — Eu nu mai sunt bolnav, dom’ Tolea. Așa zice dom’ doctor, că nu mai sunt bolnav. Ești mai sănătos decât mulți, așa zice dom’ Marga. Mai sănătos decât mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
unul. Dominic era decis, de data asta, să-i dea pestenas micuțului Marga: n-am nevoie de Irina dumitale! Nu mai fă pe codoșul, nu mai am răbdare de giugiuleli... dacă nu cumva ești dispus să primești și alte motivări! Vărs, uite, vomit pe loc, felcere, m-am săturat de tertipurile voastre caritabile. În spatele confesionalului, profesionistul Marga, cu exercițiile sale de cazuistică și terapie și ergopsihoterapie: subterfugii, condimente exotice! Aiureli... messer Marga. Sunt cel de demult, adolescentul imatur, incurabil, ezitarea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
de drum, dar Toma se așeză în fața ei. Ea se mută spre dreapta, el din nou se așeză în fața ei, spunându i mereu pe un ton tărăgănat: Nu-ți dau voie, nu-ți dau voie! Cu grija de a nu vărsa laptele din sticlă, Viviana căuta mereu cale de trecere, dar cum reușea, Toma alerga și se așeza din nou în fața ei. În cele din urmă, după multe încercări, reuși să-și vadă de drum. La întoarcere, Toma îi făcu aceeași
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
ca să-l stingă, 7. voi care prefaceți dreptul în pelin, și călcați dreptatea în picioare! 8. El a făcut Cloșca cu pui și Orionul, El preface întunericul în zori, iar ziua în noapte neagră; El cheamă apele mării, și le varsă pe fața pămîntului: Domnul este Numele Lui. 9. El aduce ca fulgerul prăpădul peste cei puternici, așa că nimicirea vine peste cetățui." 10. Ei urăsc pe cel ce-i mustră la poarta cetății, și le este scîrbă de cel ce vorbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
atinge pămîntul, și se topește, și toți locuitorii lui jelesc. Se înalță ca rîul Nil, și se coboară ca rîul Egiptului. 6. El Și-a zidit cămara în ceruri, Și-a întemeiat bolta deasupra pămîntului, cheamă apele mării, și le varsă pe fața pămîntului. Domnul este Numele Lui! 7. "Nu sunteți voi oare pentru Mine ca și copiii Etiopienilor, copii ai lui Israel? zice Domnul. N-am scos Eu pe Israel din țara Egiptului, ca și pe Filisteni din Caftor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
flèmând și nu-i mai dau drumul, dând uitèrii oală cu spaghete, față de masè, farfuriile și tacâmurile, sosul pus pe ochiul mic că sè nu se ardè, ignorând șervețelele și lumânèrile, nefècând nimic pentru că paharele cu vin sè nu se verse pe fata de masè albè, În seara urmètoare ea a trebuit sè iasè, nu pentru a se duce la Muzeu sau la Academie, ci pentru a trece pe acasè, n-am întrebat-o nimic, îmi spusese cè soțul ei împreunè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
tare, Te plînge-n tânguire și locul tău natal; Căci umbra ta măreață în falnica-i sburare O urmă-ncet cu ochiul în tristă lăcrimare Ce-i simț național! Urmeze încă-n cale-ți și lacrima duioasă, Ce junii toți o varsă pe trist mormântul tău, Urmeze-ți ea prin sboru-ți în cânturi tânguioase, în cânturi răsunînde, suspine-armonioase, Colo, în Eliseu!... {EminescuOpI 2} DE-AȘ AVEA... De-aș avea și eu o floare Mândră, dulce, răpitoare Ca și florile din Maiu, Fiice
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]