2,664 matches
-
rău de capul tău atât de frumos. Afară de-aceea mai ai o considerație... Iat-o. El îi dete o hârtie mâzgălită în linii strâmbe. Acesta o deschise. Cezara, cătră Ieronim Fugi te rog. Nu l-ai ucis pe Castelmare. Înăbușit de sânge, au zis oamenilor să-l aducă la noi. A povestit tot, cui îi datorește rana sa. Fugi... te rog! Pot să te urmărească încă-n astă noapte. Ce-i și mai trist: contele voiește să se logodească cu
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
a României. Strămoșul PSD de astăzi, FSN-ul condus de Ion Iliescu, a fost continuatorul Partidului Comunist Român. Sub noua denumire s-au regrupat după 1990 nomenclaturiști și securiștii regimului Ceaușescu, confiscând rapid Revoluția. Neocomuniștii au acaparat rapid pârghiile puterii, înăbușind revoltele străzii cu bâta mineriadelor. Partidele istorice, reprezentate de liberali și țărăniști, au simțit pe pielea lor teroarea postcomunistă, exercitată la comanda lui Ion Iliescu. După 20 de ani, liberalii lui Crin Antonescu și câțiva țărăniști activi în anii ’90
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
să mai facă față reacțiilor chimice care încercau să-i pună corpul în mișcare. Decât să pornească în urmărire, se mulțumi să aștepte liniștit. Dincolo de ușă, dată în lături de fuga lui Dmitri, strigătul lui Porfiri de 'Opriți-l!' fu înăbușit de un acces de tuse și nu fu auzit decât de câteva fețe nedumerite și curioase. Un polizeisky mai în vârstă, cu mult peste vârsta de pensionare, a observat că se întâmplă ceva. Îl văzu pe micul ștrengar murdar fugind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
supraviețuire Îi face pe oameni naivi. Vreau să spun că dorințele lor fanteziste scăpaseră de sub control. În concordanță cu o Înțelegere tacită, Începi prin a accepta termenii, invariabil falși, sub care ți se prezintă ceilalți. Capacitățile critice Îți amorțesc. Îți Înăbuși discernământul. Până să‑ți dai seama, plătești o exorbitantă indemnizație de divorț unei femei care‑ți repetase Într‑una că nu Înțelege nimic din chestiunile bănești, că În materie de bani e tămâie. În abordarea unei personalități ca Ravelstein, poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
spus că spatele mi‑era atât de inflamat Încât semăna cu un foc de pădure văzut de sus. Am fost Înfășurat În bandaje. Aveam senzația că mă găsesc Într‑un tramvai aglomerat și că sunt Îmbrâncit din spate și mă Înăbuș. Mă rugam să fiu lăsat să cobor. Dar nimeni nu era dispus să‑mi facă voia. În zilele acelea eram tratat cu substanțe puternice anticoagulante și căzătura s‑a dovedit foarte periculoasă. Am făcut hemoragii interne. Le ceream fiilor mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
luceau stins, discret, complice. Trecuse pe lângă fată fără să o privească, simțind pentru o clipă mireasma părului ei ca o adiere a ierburilor de vară și undeva în ființa lui clipi ceva mărunțel ca o zbatere involuntară pe care șio înăbuși repede. Se lăsă pe scaunul făcut de cine știe ce tâmplari din vechime a căror viță s-a stins, acum moda fiind cu totul alta, își fixă ochii asupra ferestrelor parcă prea înnegrite de noaptea de afară, simțind cu neliniște
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
și-l iubise, fiindu-i fidelă până în cele mai ascunse unghere ale gândului. Dar el o înșelase. Mai mult de-atât: o părăsea. Era conștientă de toate astea așa cum era conștientă de așternutul de sub ea, de respirația greoaie care o înăbușea, de viața ce urma s-o trăiască fără el. Slăbită, până la neputință, amețită și copleșită de lacrimi nevărsate, i se păru că zărește imaginea parcului din orașul în care se născuse. În ceață, apoi din ce în ce mai clar, îl vedea de undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
Copiii o aclamau, Vanda venea în fugă spre ea, fericită și mândră, aducându-i drept răsplată o cutie mare de bomboane. Luana o săruta cu dragoste și o invita să-i stea alături în copacul miraculos. Ema se trezi transpirată, înăbușită de un sentiment al reușitei pe care nu-l mai trăise. Se îmbrăcă în fugă și se repezi afară, fără să se mai spele și să stea la masă. Se opri în fața pomului de la poartă și privi în sus, spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
și striga un "Săru'mâna!" atât de puternic, încât ceilalți copii întorceau capul. Luana îi cumpără un set de batiste și-l obișnui să-și sufle nasul. Teodor avea momente când se agita teribil, câteodată respira sacadat, gata să se înăbușe, trecea prin perioade în care cădea pe gânduri, cu privirea fixă și absentă. Fata trebuia să-l ghiontească serios ca să-l aducă la realitate, mai înainte ca învățătoarea să facă asta cu bățul ori cu mâna ei greoaie. Deși băiatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
de drag și de păcătoase gânduri. Se înroși de ciudă. Un sentiment dureros de gelozie îi înfierbântă mințile și sări de pe scaun. Mergem? Se despărțiră la poartă. Luana îl privea încremenită, cu inima strigând "Oprește-l!", în timp ce vocea conștiinței o înăbușea cu dureroase mustrări. Ștefan, urcat în mașină, cu fruntea rezemată de volan, încercă să prindă curaj și să plece, uitând pentru totdeauna de ea. Știind că nu putea face asta, o mai privi o dată și spuse: Pe mai târziu... La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
și-l iubise, fiindu-i fidelă până în cele mai ascunse unghere ale gândului. Dar el o înșelase. Mai mult de-atât: o părăsea. Era conștientă de toate astea așa cum era conștientă de așternutul de sub ea, de respirația greoaie care o înăbușea, de viața ce urma s-o trăiască fără el... Lucrurile din jur își pierdură culoarea. Luana înregistră imaginea ca pe un film alb-negru difuzat, pe neașteptate, într-o seară tihnită de duminică a mileniului III. Încăperea în care se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
depărtare. Taso și Kakko puteau, în sfârșit, să-și doarmă somnul de veci în pace. Eu învățasem să omor oameni pe care nu-i cunoșteam, fără vreo remușcare și cu nepăsarea celui care crede că face dreptate, orice vinovăție fiind înăbușită sub stindardele fluturânde ale armatei. Acest scurt război împotriva orașului Oderzo a stârnit o mare tulburare în exarhat, precum și în alte locuri: în Austrasia și în Neustria, la Noricum, la Roma și la sud de Benevento. Exista teama ca Rotari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
acasă și o privea pe Minette cum tăia felii de ștrudel cu mere. Poftim. Minette îi întinse o farfurie când Darcey intră în bucătărie adulmecând. —Maman, știi că poți să faci infarct din așa ceva? Darcey luă o felie de ștrudel înăbușită în frișcă. Cât despre ciocolata caldă... Minette făcea ciocolată caldă de casă, dintr-o rețetă secretă elvețiană, care, într-adevăr, își datora gustul excelent mormanelor de ciocolată neagră pe care le aducea de fiecare dată când își vizita familia în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
din frigider. Acum chiar că mă îngrijorezi, spuse ea. Ce-i cu răsfățul ăsta? — Păi, iubito, în ultimul timp ai muncit mai mult ca niciodată și te-ai și ocupat de toate pregătirile de nuntă... Arăți foarte obosită. Nieve își înăbuși un căscat. — Chiar sunt obosită, recunoscu ea. Oricât m-ar durea s-o spun, de-abia aștept luna noastră de miere. —Excelent, se auzi glasul lui Aidan din bucătărie. Sper că în sfârșit ai priceput și tu de ce e nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
stradă pătrundeau prin perdelele ei diafane, scăldând camera într-o lumină aurie slabă, care i se părea de obicei plăcută; dar în această seară nu era suficientă. Așa că aprinse becul la baie și lăsă ușa deschisă ca să nu se simtă înăbușită de beznă. Dar tot nu putea dormi. Se gândea cât de speriată fusese în lift și se întreba ce naiba s-ar fi întâmplat dacă Neil și Anna n-ar fi apărut; dar cel mai mult o frământa gândul că ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
mă călugăresc! vorbesc și eu așteptându-i binecuvântarea, palma lui eliberată de mâinile mele caută creștetul capului meu, mă mângâie, Fiul meu, ascultă-mă! Nu înainte, lasă-ți inima să vorbească întâi, ascultă-i, un nou val de tuse îi înăbușă pieptul, lasă-ți inima, și tusea îl îneacă, abia mai poate vorbi, lasă-ți inima să vorbească, îi sărut mâna osoasă și șoptesc în întâmpinarea lacrimilor, Tată! și mâna lui tremurată urcă iarăși spre creștetul capului meu binecuvântându-mă, Fiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
însoțește zilnic la control și la schimbatul pansamentului, vine să mă ia de la mine la aceeași oră, eu o aștept cu nerăbdare, atent la fiecare semnal ce-mi asaltează simțurile alertate de ușa din hol deschizându-se, zgomotul de pași înăbușiți de covor, clanța apăsată cu aceeași delicată grijă, de data asta nu e Corina, deși e ora la care, stau întins pe pat înfășurat în halatul de baie, am făcut un duș și o așteptam să-mi caute hainele în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
e a ei și mi-o spune cu, a mea e pornirea egoistă de a minimaliza efectul deplinei bucurii pe care-l dezvăluie cuvintele ei în sufletul meu, De ce nu te-ai dus și tu la Hong Kong? nu-mi pot înăbuși impulsul înverșunat de a face praf această delicată scenă care ar fi putut să aibă loc între noi și demonul meu scoțându-și triumfător capul peste întinse teritorii din sufletul meu pe care nu le-ar împărți cu nimeni, Te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mi se transforme imediat În dezamăgire. Una după alta ușile s-au deschis și s-au Închis la loc. Peste tot numai instrumente, numai mașini, gata oricând să măsoare ceva impo- sibil de măsurat. — VĂ mulțumesc, i-am spus eu, Înăbușindu-mi dezamăgirea Într-un surâs forțat. la urma urmei, omul fusese totuși amabil, chiar dacă Îmi luase sticla sau poate tocmai de aceea. — Cu plăcere, mi-a aruncat el grăbit peste umăr, bucuros să scape de mine ca să cerceteze mai Îndeaproape
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
dintr-o dată spre el, spunând: — Stai, Hiyoshi! Așteaptă. Se Întoarse spre mama ei: — Șiragul de bani despre care mi-ai spus adineaori. N-am nevoie de ei. Nu vreau să mă mărit, așa că, te rog, dă-i-l lui Hiyoshi. Înăbușindu-și un suspin În mânecă, Onaka aduse șiragul de monede și i-l dădu lui Hiyoshi, care Îl privi și spuse: Nu, n-am nevoie. Și Îi Întinse banii Înapoi mamei sale. Otsumi, vorbind cu compasiunea unei surori mai mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
loturi. Luase În stăpânire stăvilarele lacurilor și ale râurilor și le cerea ceea ce numea el „banii pentru apă“. Dacă Îndrăznea cineva să-și exprime nemulțumirea, Tenzo trimitea oameni să-i devasteze plantațiile. De asemenea, amenințând cu masacrarea unor gospodării Întregi, Înăbușea orice gânduri de informare În secret a seniorului provinciei. În orice caz, seniorul era prea preocupat de problemele militare pentru a se mai interesa de amănunte ca legea și ordinea. Tenzo și complicii lui făceau tot ce le poftea inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
care o iubesc. Inuchiyo deveni mai serios. Și chiar dacă nu ar fi fost, pieptul lui Nene era deja plin de emoție, după ce tocmai devenise soția cuiva. Odată cu noaptea aceea, viața ei de femeie necăsătorită lua sfârșit, dar nu-și putea Înăbuși sentimentele pentru Inuchiyo. — Nene, se spune că nu te poți baza pe inima unei tinere fete, dar ai făcut bine când l-ai ales pe Tokichiro. Eu am renunțat la ființa pe care nu puteam să n-o iubesc. Pasiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
era nerăbdător. Făcuse mari sacrificii pentru a construi castelul de la Sunomata, durase mult timp, așa că era firesc să se simtă frustrat. — Ca să răzbun numele răposatului meu socru, voi nimici acest clan imoral și-i voi elibera pe oamenii care se Înăbușă sub reaua lui administrație. Acesta era motivul susținut de Nobunaga, pentru ca lumea să accepte lupta, dar, cu timpul, cuvintele sale Începură, În mod firesc, să-și piardă puterea. Mai exista și posibilitatea ca abilitățile lui să fie puse la Îndoială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui poreclă și actuala Înfățișare stârneau un oarecare amuzament. — Iuțeala ta ne-a surprins, Începu Sebei. Probabil că n-ai dormit deloc, de la Takamatsu până aici. Suntem ușurați să vedem că ești bine sănătos, continuă el, străduindu-se să-și Înăbușe râsul. — Știți, am apreciat foarte mult rapoartele pe care mi le-ați trimis, spuse Hideyoshi pentru a-i a-i măguli. Datorită lor, am putut cunoaște manevrele clanului Akechi și, mai ales, că amândoi Îmi sunteți aliați. Nici Sebei, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
vorbească. — Scăparea Îmi aparține, spuse Shogen, conștient că nu putea face nimic mai mult decât să se scuze. În acel moment, pesemne că-și regreta amarnic decizia, dar acum nu mai avea cale de Întoarcere. Acoperindu-se cu rușine și Înăbușindu-și mânia, nu putu decât să-și plece capul până la pământ, În fața arogantului și egocentricului senior. Tot ce putea face era să cerșească mila lui Katsuie. Mai avea, totuși, și un alt plan, cu care spera să recapete favorurile seniorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]